บทที่ 15: เงาแห่งความไม่มั่นคง

บทที่ 15: เงาแห่งความไม่มั่นคง

รุ่งเช้าวันใหม่ แสงแดดส่องสว่างเข้ามาในห้องของหลินเสี่ยวไป๋ทำให้เธอตื่นขึ้นมาพร้อมความคิดมากมายเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ความรู้สึกที่สวี่ชิงเหอได้แสดงออกมาให้เธอรู้ว่าตนมีความสำคัญเริ่มทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงยิ่งขึ้น

“ข้าต้องทำให้ท่านอ๋องเห็นคุณค่าของข้าให้มากกว่านี้” หลินเสี่ยวไป๋พึมพำกับตัวเองขณะเตรียมตัวออกจากห้อง

ขณะที่เธอเดินผ่านสวนในวังเพื่อไปยังห้องเรียน หลินเสี่ยวไป๋พบฟางหรงที่นั่งอยู่บนม้านั่งใต้ต้นไม้ใหญ่ ท่าทางของฟางหรงดูไม่สบายใจ เธอจึงตัดสินใจเข้าไปทักทาย

“ฟางหรง ทำไมเจ้าถึงนั่งอยู่ที่นี่คนเดียว?” หลินเสี่ยวไป๋ถามด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร

“ไม่มีอะไร” ฟางหรงตอบเสียงแข็ง “เพียงแค่คิดถึงบางอย่าง”

“ข้ารู้สึกว่ามันสำคัญสำหรับเจ้า” หลินเสี่ยวไป๋ตอบ “ถ้าเจ้าต้องการพูด ข้าก็พร้อมฟังเสมอ”

ฟางหรงหยุดคิดสักครู่ ก่อนจะตัดสินใจว่าเธอจะต้องแสดงจุดยืนของตน “เจ้ารู้ไหมว่า ท่านอ๋องต้องการอะไรจากเรา?”

“ข้า… ข้าไม่แน่ใจ” หลินเสี่ยวไป๋ตอบ ด้วยความลังเล

“เขาต้องการคนที่มีความสามารถและความมุ่งมั่น ไม่ใช่แค่การเป็นลูกสาวของเสนาบดี” ฟางหรงพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง “ดังนั้นเจ้าต้องทำให้เขาเห็นว่าตนเหนือกว่าข้า”

“แต่ข้าไม่คิดว่าเราควรจะทำกันแบบนั้น” หลินเสี่ยวไป๋กล่าว “การทำให้ผู้อื่นรู้สึกด้อยค่ามันไม่ถูกต้อง”

ฟางหรงยิ้มอย่างเยาะเย้ย “ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าชนะง่าย ๆ ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้ามีโอกาสสูงกว่าในวังนี้”

หลังจากบทสนทนา หลินเสี่ยวไป๋รู้สึกหนักใจแต่พยายามทำใจให้สบาย เธอพยายามมองไปข้างหน้า และมุ่งมั่นที่จะเป็นตัวของตัวเอง

ในช่วงบ่าย หลินเสี่ยวไป๋ได้พบกับสวี่ชิงเหออีกครั้ง ในขณะที่เขากำลังพิจารณางานเอกสารในห้องทำงาน

“ท่านอ๋อง” หลินเสี่ยวไป๋กล่าวด้วยน้ำเสียงสุภาพ “ข้าหวังว่าจะได้สนทนากับท่านอีกครั้งเกี่ยวกับศิลปะที่ข้าศึกษา”

“แน่นอน” สวี่ชิงเหอตอบกลับ โดยไม่ละสายตาจากเอกสาร “ข้าชอบเมื่อเจ้าแสดงความสนใจในสิ่งที่มีความหมาย”

“ข้าเชื่อว่าศิลปะมีพลังในการเปลี่ยนแปลงผู้คน” หลินเสี่ยวไป๋กล่าวต่อ “หากใช้ให้ถูกวิธี มันสามารถสร้างความหวังและแรงบันดาลใจให้กับผู้อื่น”

“เจ้ามีความคิดที่ยอดเยี่ยม” สวี่ชิงเหอพูดด้วยความประทับใจ “ข้าจะช่วยสนับสนุนให้เจ้ามีโอกาสในการแสดงความสามารถ”

ขณะที่พวกเขาพูดคุยกัน ฟางหรงได้ยินบทสนทนาจากข้างนอก เธอรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก เมื่อเห็นหลินเสี่ยวไป๋ได้รับการสนับสนุนจากสวี่ชิงเหอ

“ข้าไม่สามารถยอมให้มันเกิดขึ้น” ฟางหรงคิดในใจ “ข้าต้องหาวิธีทำลายความเชื่อมั่นของหลินเสี่ยวไป๋”

คืนหนึ่ง ขณะที่หลินเสี่ยวไป๋นั่งอยู่ในห้องของเธอ เธอรู้สึกถึงความไม่สงบในใจ หลังจากได้ยินฟางหรงพูดในลักษณะที่ดูแปลกประหลาดและมีท่าทีไม่พอใจ

“ทำไมฟางหรงถึงต้องการทำให้ข้ารู้สึกไม่มั่นคง?” หลินเสี่ยวไป๋พยายามหาคำตอบในใจ

เธอตัดสินใจว่าไม่ว่ายังไง เธอก็จะไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรคที่มีอยู่ ไม่ว่าจะเป็นฟางหรงหรืออุปสรรคอื่นใดก็ตามที่เธออาจจะต้องเผชิญ

“ข้าจะทำให้ท่านอ๋องเห็นคุณค่าของข้า” หลินเสี่ยวไป๋กล่าวกับตัวเองด้วยความแน่วแน่ “และข้าจะไม่ให้ใครมาทำให้ข้ารู้สึกด้อยค่า”

คืนนี้หลินเสี่ยวไป๋นอนหลับไม่สนิท สะท้อนถึงความตึงเครียดในใจของเธอ แต่ก็ยังคงมีความหวังเล็ก ๆ ว่าในอนาคตเธอจะสามารถพิสูจน์ตัวเองได้

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***