บทที่ 10: สายสัมพันธ์ที่ร้าวราน
วันเวลาผ่านไป หลินเสี่ยวไป๋รู้สึกถึงบรรยากาศในวังที่เริ่มตึงเครียดขึ้นเรื่อย ๆ ฟางหรงไม่เพียงแต่พูดคุยกับสวี่ชิงเหอในเรื่องราชการ แต่ยังพยายามสร้างสายสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเขาอย่างชัดเจน เธอทำให้เห็นว่าเธอสามารถเป็นคู่คิดที่ดีในการบริหารราชการ
“ท่านอ๋อง ดูเหมือนวันนี้อากาศจะดีมาก ข้าเสนอให้เราไปเดินเล่นที่สวนสักหน่อย” ฟางหรงเสนอเมื่อเห็นสวี่ชิงเหอในช่วงบ่าย
“ดีเลยเจ้าค่ะ ท่านอ๋องจะได้พักผ่อน” หลินเสี่ยวไป๋เข้ามาเสริมเสียงหวาน แต่ในใจเธอกลับมีความไม่สบายใจ
“วันนี้ข้าต้องกลับไปทำงานแล้ว ขอโทษนะ” สวี่ชิงเหอตอบแบบไม่ใส่ใจ ขณะที่เขาหันไปมองฟางหรง
“อืม... ข้าเข้าใจ” ฟางหรงตอบอย่างผิดหวัง แต่เธอแสร้งยิ้มเพื่อไม่ให้สวี่ชิงเหอรู้สึกผิด
หลินเสี่ยวไป๋รู้สึกถึงโอกาสที่ฟางหรงพยายามจะใช้ มันทำให้เธอรู้สึกเหมือนถูกกดดันให้ต้องต่อสู้เพื่อสิ่งที่เธอปรารถนา เมื่อสวี่ชิงเหอเดินจากไป ฟางหรงก็หันมามองหลินเสี่ยวไป๋ด้วยแววตาแสยะยิ้ม
“เจ้าดูเหมือนจะกังวลนะหลินเสี่ยวไป๋” ฟางหรงพูดอย่างเยาะเย้ย “หรือเจ้ากลัวว่าอ๋องจะไม่เลือกเจ้าในที่สุด?”
“ข้าไม่กลัว” หลินเสี่ยวไป๋ตอบเสียงหนักแน่น “ข้าจะทำให้ท่านอ๋องเห็นถึงความสามารถของข้า”
“ความสามารถ?” ฟางหรงหัวเราะเบา ๆ “เจ้าคงหมายถึงความสามารถในการทำให้ท่านอ๋องไม่สนใจเจ้าและเลือกข้าแทนใช่ไหม?”
หลินเสี่ยวไป๋แสดงสีหน้าไม่สะทกสะท้าน “ทุกคนต่างมีวิธีของตัวเอง ข้าจะไม่ปล่อยให้ใครมาฉุดรั้งข้า”
ในเวลานั้น สวี่ชิงเหอเดินกลับมาในทันที “เกิดอะไรขึ้น?” เขาถามเมื่อได้ยินเสียงเธอทะเลาะกัน
“ไม่มีอะไรเจ้าค่ะ ท่านอ๋อง” หลินเสี่ยวไป๋รีบตอบ “ฟางหรงแค่เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของท่าน”
“ข้าขอบใจเจ้า” สวี่ชิงเหอหันไปหาฟางหรง “แต่ข้าคงต้องขอให้เจ้ามุ่งมั่นกับหน้าที่ของตัวเองแทน”
ฟางหรงยิ้มอย่างเข้าใจ “แน่นอนเจ้าค่ะ ข้าจะทำให้ท่านอ๋องภูมิใจ”
หลังจากนั้น หลินเสี่ยวไป๋กลับไปที่ห้องของเธอและรู้สึกถึงความเครียดในใจที่พุ่งขึ้นสูง เธอเริ่มคิดถึงวิธีที่จะทำให้สวี่ชิงเหอเห็นคุณค่าในตัวเธอ
“ข้าต้องทำอะไรสักอย่าง” หลินเสี่ยวไป๋บอกกับเซียวเจียเมื่อคืนนั้น “ข้าจะไม่ให้ฟางหรงมาทำลายความฝันของข้า”
“ทำไมไม่ลองทำสิ่งที่แตกต่างเล่าขอรับ?” เซียวเจียแนะนำ “ลองใช้ความสามารถด้านศิลปะหรือการวาดภาพให้ท่านอ๋องเห็น”
“ความสามารถด้านศิลปะ?” หลินเสี่ยวไป๋คิดไปคิดมา “ถ้าข้าสร้างสรรค์ผลงานที่น่าสนใจให้ท่านอ๋อง มันอาจจะทำให้เขาหันมามองข้ามความสำคัญของฟางหรง”
“ดีเลย!” เซียวเจียกล่าวด้วยความตื่นเต้น “ข้าจะช่วยนายหญิงในการวางแผน”
ในคืนนั้น หลินเสี่ยวไป๋ตั้งใจว่าจะใช้ทุกอย่างที่เธอมีเพื่อพิสูจน์ตัวเอง เธอเริ่มวาดภาพสวยงามที่แสดงถึงความงดงามของธรรมชาติและความรู้สึกที่อยู่ในใจของเธอ ภาพเหล่านี้จะเป็นสัญลักษณ์ของความพยายามและความมุ่งมั่นของเธอ
ในที่สุด หลินเสี่ยวไป๋ได้เสร็จสิ้นผลงานแรกและรู้สึกภูมิใจในสิ่งที่เธอได้สร้างขึ้น ขณะที่เธอพิจารณาเลือกเวลาที่เหมาะสมในการนำเสนอผลงานให้กับสวี่ชิงเหอ เธอก็รู้สึกได้ถึงพลังแห่งความมุ่งมั่นที่หล่อเลี้ยงในใจของเธอ
“ข้าจะทำให้ท่านอ๋องเห็นคุณค่าในตัวข้า” หลินเสี่ยวไป๋คิดในใจ ขณะที่เธอเริ่มวางแผนเพื่อเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของตัวเองในวังแห่งนี้
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 45
Comments