บทที่ 4: เส้นทางที่แตกต่าง
งานเลี้ยงดำเนินไปอย่างรื่นเริง แขกที่มาร่วมงานเริ่มมีจำนวนมากขึ้น บรรยากาศเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและเสียงดนตรีที่ไพเราะ แต่สำหรับหลินเสี่ยวไป๋ ทุกอย่างกลับรู้สึกเหมือนมีเพียงเธอคนเดียวที่อยู่ในโลกแห่งความเงียบ
เธอเดินไปต้อนรับแขกตามที่สวี่ชิงเหอสั่ง แต่ในใจกลับไม่สามารถหยุดคิดถึงความสัมพันธ์ระหว่างเขากับฟางหรงได้ ในขณะที่ฟางหรงดูมีเสน่ห์และทำให้ทุกคนสนใจ หลินเสี่ยวไป๋กลับรู้สึกเหมือนเป็นเพียงเงาที่ถูกลืมเลือน
“ทำไมท่านอ๋องถึงไม่เคยมองมาที่ข้า?” หลินเสี่ยวไป๋คิดในใจ ขณะที่เธอต้อนรับแขกอย่างเป็นทางการ “เขาไม่เห็นคุณค่าในตัวข้าเลย”
ในระหว่างที่หลินเสี่ยวไป๋ยิ้มและพูดคุยกับแขก คำพูดของฟางหรงยังคงดังก้องอยู่ในหัว “ใช้ความระมัดระวัง” ความหมายของคำเตือนนั้นทำให้หลินเสี่ยวไป๋รู้สึกเครียดยิ่งขึ้น
“ขอโทษที่ทำให้เจ้ารู้สึกไม่สบายใจ” เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นข้างหลังเธอ หลินเสี่ยวไป๋หันไปพบสวี่ชิงเหอยืนอยู่พร้อมกับรอยยิ้มที่อบอุ่น
“ท่านอ๋อง…” เธอพูดเสียงเบา “ข้าเพียงแค่ทำหน้าที่”
“รู้สึกเป็นอย่างไรบ้างกับงานเลี้ยงนี้?” เขาถามด้วยความสนใจ
“ก็เป็นไปตามที่คิดเจ้าค่ะ” หลินเสี่ยวไป๋ตอบอย่างระมัดระวัง “งานเลี้ยงมีความสวยงาม แต่…”
“แต่เจ้ารู้สึกถึงความกดดัน” เขากล่าวต่อ “เป็นเรื่องธรรมดาที่จะรู้สึกเช่นนั้น”
หลินเสี่ยวไป๋รู้สึกประหลาดใจที่เขาสามารถเข้าใจความรู้สึกของเธอได้ แต่เธอก็ยังไม่สามารถก้าวข้ามความรู้สึกผิดหวังที่มีต่อเขาได้ “ข้าพยายามจะทำให้ดีที่สุดเจ้าค่ะ” เธอพูด
“ข้ารู้ว่าเจ้าทำได้” สวี่ชิงเหอบอกก่อนจะหันไปหาฟางหรง “ฟางหรง เจ้าช่วยดูแลหลินเสี่ยวไป๋ให้ดีด้วยนะ”
“แน่นอนเจ้าค่ะ ท่านอ๋อง” ฟางหรงตอบอย่างมีเสน่ห์ แต่หลินเสี่ยวไป๋รู้สึกว่าคำพูดนั้นมีความหมายแฝงอยู่
“เจ้าจะทำให้ข้าเห็นคุณค่าในตัวเจ้าหรือไม่?” สวี่ชิงเหอยิ้มอย่างใจดี “ข้าตั้งความหวังไว้กับเจ้ามาก”
คำพูดของเขาทำให้หลินเสี่ยวไป๋รู้สึกขอบคุณ แต่ในขณะเดียวกัน เธอกลับรู้สึกถึงความกดดันที่เพิ่มขึ้น เมื่อฟางหรงยืนอยู่เคียงข้าง เธอเหมือนถูกเปรียบเทียบอยู่ตลอดเวลา
“ข้าจะทำให้ท่านอ๋องเห็นคุณค่าในตัวข้า” หลินเสี่ยวไป๋คิดในใจ “แม้จะมีฟางหรงอยู่ข้าง ๆ”
ในขณะนั้น เสียงของแขกคนหนึ่งดังขึ้น “ท่านอ๋องค่ะ ข้าได้ยินว่าท่านมีความสัมพันธ์กับฟางหรงอย่างลึกซึ้ง”
เสียงนั้นทำให้หลินเสี่ยวไป๋รู้สึกกระตุกในใจ สวี่ชิงเหอมีท่าทางเคร่งขรึมขึ้น “ตอนนี้ข้ายังไม่สามารถพูดอะไรได้” เขาตอบอย่างสุภาพ
“แต่ว่า…ทุกคนรอคอยการประกาศจากท่านอ๋องเจ้าค่ะ” แขกผู้หญิงอีกคนพูดต่อ “ท่านอ๋องต้องให้ความชัดเจน”
“ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะได้รู้” อีกเสียงหนึ่งกล่าวสนับสนุน ทำให้หลินเสี่ยวไป๋รู้สึกเหมือนอยู่ในสภาวะที่ไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้
“เช่นนั้น ข้าจะประกาศเรื่องนี้ในเร็ว ๆ นี้” สวี่ชิงเหอตอบกลับ พร้อมกับหันไปมองหลินเสี่ยวไป๋
ในใจของหลินเสี่ยวไป๋เต็มไปด้วยความรู้สึกที่แตกต่างกันไป เธอรู้ว่าเธอจำเป็นต้องทำให้ดีที่สุดเพื่อพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าเธอไม่ใช่เพียงลูกสาวของเสนาบดี แต่เป็นผู้หญิงที่มีคุณค่าในตัวเอง
และในค่ำคืนนี้ ข้าจะทำให้ท่านอ๋องเห็นถึงคุณค่าของข้า ไม่ว่าทางใดทางหนึ่ง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 45
Comments