บทที่ 1: ความงดงามที่ถูกลืม

บทที่ 1: ความงดงามที่ถูกลืม

เสียงพัดลมจากหน้าต่างใหญ่ของวังหลวงตีแสงอาทิตย์เข้ามาในห้องของหลินเสี่ยวไป๋ ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่น แต่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหนาวเหน็บในใจ ร่างบางของเธอนั่งอยู่ที่โต๊ะไม้สีเข้ม ท่ามกลางความเงียบสงบ ท่ามกลางความงามที่รอบล้อมตัว แต่หัวใจของเธอกลับว่างเปล่า

“ข้ามีแค่หน้าที่ แต่ไม่มีความรัก” หลินเสี่ยวไป๋พึมพำกับตัวเอง ขณะมองออกไปนอกหน้าต่าง เธอเห็นสวนดอกไม้ที่บานสะพรั่ง แต่ใจเธอกลับรู้สึกเหี่ยวเฉา ดอกไม้ที่สวยงามนั้นก็เหมือนกับชีวิตของเธอ ที่ถูกจัดไว้ในกรอบที่สวยงาม แต่ไม่มีใครเห็นความจริงที่ซ่อนอยู่

เมื่อหลินเสี่ยวไป๋เข้ามาในวังหลวง เธอถูกเลือกเป็นชายาเอกของท่านอ๋องสวี่ชิงเหอเพราะเหตุผลทางการเมือง ความสัมพันธ์ของเธอและท่านอ๋องเต็มไปด้วยความเย็นชาที่เธอไม่สามารถเข้าใจได้ ทุกครั้งที่ท่านอ๋องมาเยี่ยมเธอ เขาก็มักจะมีสีหน้าที่เรียบเฉย และไม่เคยเอ่ยปากถามถึงความรู้สึกของเธอ

“หากไม่มีความรัก ข้าจะทำอย่างไรเพื่อให้ท่านอ๋องเห็นค่าในตัวข้า” เธอคิดอยู่ในใจ ขณะที่เสียงนกน้อยส่งเสียงร้องข้างนอก

นางกำนัลผู้ซื่อสัตย์ของหลินเสี่ยวไป๋ ชื่อว่าอวิ๋นเหยียน เข้ามาในห้องพร้อมกับน้ำชาร้อน “ท่านหญิง ท่านอ๋องจะเสด็จมาเยือนในช่วงบ่ายนี้ ข้าจะเตรียมอาหารและเครื่องดื่มไว้ให้ท่าน”

“เจ้ารู้ไหม เหตุใดท่านอ๋องจึงไม่เคยดูแลข้า” หลินเสี่ยวไป๋ถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่แน่ใจ

อวิ๋นเหยียนหยุดชั่วครู่ ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน “ท่านหญิง ความรักไม่สามารถบังคับได้ บางครั้งความรักอาจมาพร้อมกับเวลาและความเข้าใจ”

แต่คำพูดของอวิ๋นเหยียนก็ไม่ได้ทำให้หลินเสี่ยวไป๋รู้สึกดีขึ้น เธอหลับตาและพยายามหาวิธีที่จะทำให้ท่านอ๋องหันมาสนใจเธอ

ในช่วงบ่ายนั้น เสียงเท้าของท่านอ๋องดังขึ้นที่หน้าประตู ห้องของหลินเสี่ยวไป๋เริ่มมีชีวิตชีวามากขึ้น เมื่อสวี่ชิงเหอก้าวเข้ามาในห้อง เขาสวมชุดสีเข้มที่ดูสง่างาม แต่นัยน์ตาของเขากลับไม่มีความรู้สึกใดๆ

“หลินเสี่ยวไป๋” เขาเรียกชื่อเธออย่างเรียบเฉย “วันนี้ข้าต้องการให้เจ้ามาพบข้าที่งานเลี้ยงในคืนนี้”

“ทำไมข้าจึงต้องไป” เธอถามด้วยเสียงที่มั่นใจ แต่ในใจกลับสั่นไหว

“เพราะเจ้าคือชายาของข้า” สวี่ชิงเหอตอบ ก่อนจะเดินออกไปโดยไม่หันกลับมา

หลินเสี่ยวไป๋ยืนอยู่ในห้อง รู้สึกเหมือนมีน้ำหนักถ่วงอยู่ในใจ เธอเป็นเพียงชายาในวังที่ไม่มีความรัก ไม่มีความสนใจจากสามี และต้องเผชิญหน้ากับความอิจฉาริษยาของชายารอง เธอรู้ดีว่าอนาคตของเธออาจจะไม่เป็นไปตามที่หวัง แต่เธอจะต้องหาทางเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของตนเอง

เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และมองไปที่กระจกสะท้อนภาพของตัวเอง ร่างบางในชุดไหมสีฟ้าอ่อนนั้นส่องสว่างเหมือนกับดอกไม้ในสวน แต่เธอกลับรู้สึกเหมือนดอกไม้ที่ถูกเก็บไว้ในกรอบที่ไม่มีทางบาน

“คืนนี้ ข้าจะทำให้ท่านอ๋องเห็นค่าในตัวข้า” หลินเสี่ยวไป๋คิดในใจ ก่อนจะเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับงานเลี้ยงที่เต็มไปด้วยความไม่แน่นอน

ในขณะที่ความมืดเริ่มปกคลุมท้องฟ้า ความหวังและความท้าทายในหัวใจของหลินเสี่ยวไป๋กลับส่องสว่างขึ้นมา เธอจะไม่ยอมแพ้ต่อความรักที่ไม่เคยมีให้ และจะสู้เพื่ออนาคตของเธอเอง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***