รักนิรันดร์ของราชันย์อัคคี
เช้าวันหนึ่งในเมืองที่แสนจะวุ่นวาย มองเย่ว ชายหนุ่มที่มีนิสัยเย็นชาและพูดน้อย กำลังนั่งดูอนิเมะเรื่องโปรด "รักนิรันดร์ราชันย์อัคคี" เสียงของการต่อสู้ระหว่างตัวละครดังขึ้นเต็มหน้าจอ แต่เขาไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ มือกดปิดทีวีหลังจบตอนโดยไม่แสดงความสนใจในเรื่องราวที่เพิ่งผ่านไปเลย
หลังจากนั้น มองเย่วออกจากบ้านไปยังร้านขายยาที่เขาใช้บริการเป็นประจำ ในร้านขายยาที่มีบรรยากาศเงียบสงบ เขายืนหน้าตรงหน้าเคาน์เตอร์ พนักงานสาวทักทายด้วยรอยยิ้มสดใส "สวัสดีค่ะ รับยาอะไรดีคะ?"
มองเย่วไม่ตอบ เขายื่นใบสั่งยาให้เธอโดยไม่มองหน้า พนักงานสาวพยายามรักษารอยยิ้มเอาไว้ แม้ในใจจะรู้สึกแปลก ๆ จากท่าทางเย็นชาของเขา เธอจึงหันไปหยิบยาตามใบสั่งให้ทันที
เมื่อยาถูกส่งมาให้ มองเย่วยื่นเงินให้และเดินออกจากร้านไปโดยไม่พูดอะไรเลย ปล่อยให้พนักงานสาวมองตามเขาอย่างงง ๆ เธอเริ่มรู้สึกผิดหวังที่พยายามจะมีปฏิสัมพันธ์กับเขา แต่กลับไม่ได้รับอะไรตอบกลับมา
ขณะที่มองเย่วเดินผ่านทางเท้าของเมือง เสียงรถที่วิ่งอยู่บนถนนดังขึ้นในหูของเขา แต่สิ่งที่สะดุดตาคือเด็กสาวในชุดกระโปรงสีชมพูกำลังนั่งเก็บรูปบัตรที่ตกลงไปบนพื้นถนนโดยไม่ทันได้สังเกตว่ามีรถวิ่งตรงมาที่เธออย่างรวดเร็ว
เวลาเหมือนหยุดลงในเสี้ยววินาทีนั้น มองเย่วไม่คิดแม้แต่วินาทีเดียว ร่างของเขาพุ่งไปข้างหน้าอย่างไม่ลังเล เขาคว้าเด็กสาวเอาไว้และดึงเธอออกจากถนน แต่ร่างของเขากลับถูกกระแทกอย่างแรงจากรถที่เบรกไม่ทัน
เสียงชนดังสนั่นทำให้ทุกอย่างหยุดลง ภาพตัดมาเป็นความเงียบ มองเย่วล้มลงบนพื้น ขณะที่เด็กสาวนั้นรอดชีวิตมาได้โดยปลอดภัย แต่เขากลับไม่ลุกขึ้นอีก
ภาพของมองเย่วเริ่มพร่ามัว ทุกอย่างรอบตัวเริ่มเบลอและขาวโพลน แสงสว่างล้อมรอบตัวเขาในขณะที่เขารู้สึกตัวอีกครั้ง มองเย่วพบว่าตัวเองอยู่ในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย ราวกับอยู่ในความฝัน แต่เขากลับรู้สึกถึงความอบอุ่นรอบตัว เมื่อเขาหันไปข้างหลัง ภาพที่ปรากฏขึ้นคือหญิงสาวคนหนึ่งที่กำลังทำอาหารอยู่ในครัว เธอยิ้มอย่างอ่อนโยนให้เขา
"แม่..." มองเย่วพูดขึ้นเสียงเบา หัวใจของเขารู้สึกอบอุ่นและเต็มไปด้วยความคิดถึง
หญิงสาวคนนั้นหันมามองเขาด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความรัก “เย่ว... ลูกทำดีที่สุดแล้วนะ” เธอพูดพร้อมลูบหัวเขาอย่างอ่อนโยน น้ำตาของมองเย่วไหลออกมาโดยไม่สามารถควบคุมได้ เขาคุกเข่าลงต่อหน้าแม่ของเขา
"ผมขอโทษ... ผมยังไม่สามารถปกป้องคนอื่นได้อย่างที่แม่หวัง..." เขาร้องไห้และเอ่ยคำขอโทษจากหัวใจที่หนักอึ้ง แต่แล้วภาพของหญิงสาวค่อย ๆ จางหายไป แสงสว่างรอบตัวเขาเริ่มแผ่ขยายจนทุกอย่างรอบตัวกลายเป็นสีขาวโพลน
เมื่อมองเย่วลืมตาขึ้นอีกครั้ง เขาไม่ได้อยู่ในที่ที่คุ้นเคยอีกต่อไป ทุกสิ่งรอบตัวเปลี่ยนไป เขายืนอยู่ในโลกใหม่ที่แตกต่างจากสิ่งที่เขาเคยรู้จัก...
**ตอนที่ 1 จบ**
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments