First kiss (รักแรก)ep:1 ตอน: มิเกล นามปากกา:เข็มอักษร

ทุกคนเชื่อเรื่อง"จูบแรกคือเนื้อคู่"ไหมคะ

...15ปีก่อน...

ณ.นิวยอร์กซิตี

สวนสาธารณะในวันธรรมดากลางกรุงนิวยอร์ก บรรยากาศช่วงสายที่มีเด็กๆวิ่งเล่นกันตามประสา

แต่มีเด็กหนุ่มวัย13ที่ดูแปลกไปจากเด็กคนอื่นๆ เขาหน้าแปลกไปจากเด็กที่อยู่แถวๆนั้น หน้าตาของเขาดูเหมือนเด็กที่มาจากทางเอเชียมากกว่าเด็กหน้าฝรั่งพวกนั้นอีก ดวงตาชั้นเดียวขมดั่งเหยี่ยว ริมฝีปากเรียวบาง จมูกโด่งเป็นสัน ผิวขาวเหลืองแน่นอนเขาไม่ใช่คนที่นี้แน่ๆ

ชื่อของเขาคือ"โรม" เขาเลือกที่จะติดสอยห้อยตามพ่อของเขามางานเลี้ยงที่นี้ตั้งแต่เมื่อ 5 วันก่อน และวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เขาจะได้อยู่ที่นี้ พรุ่งนี้เขาก็ต้องกลับไทยแล้ว

"Hi!" เสียงเล็กทักทายหนุ่มน้อยวัยรุ่น โรมหันไปมอง

เด็กน้อยในชุดสีชมพูฟูฟ่อง ทักทายเขาด้วยรอยยิ้มสดใส ที่ใครเห็นก็ยิ้มตาม

"What?" โรมเอ่ยถามยัยหล่อน

"Where you'r come from?" สาวน้อยเอ่ยถามเสียงใส พร้อมสายตาที่อยากรู้อยากเห็น

"Thailand" โรมตอบ พร้อมรอยยิ้มบางๆ

"อ้าว?! คนไทยหรอคะ?" สาวน้อยถามเด็กหนุ่มที่โตกว่าด้วยภาษาไทย ทำเอาเขาตกใจไม่น้อย

"นายชื่ออะไรหรอ แล้วอายุเท่าไหร่ มาอยู่ที่นี่นานหรือยัง แล้วๆ..." เด็กน้อยยิงคำถามใส่เขารัวๆ ทำเอาเขาอยากจะหลุดขำออกมา เพราะเธอเหมือนเฮอร์ไมโอนี่ในแฮร์รี่พอตเตอร์ไม่มีผิดเลย

"หึหึ นี้เธอ ทีล่ะคำถามนะครับ" โรมห้ามเธอก่อนที่เธอจะยิงคำถามใส่เขาไปมากกว่านี้

"ฉันชื่อโรม อายุ13 มาที่นี้ตั้งแต่เมื่อ4-5วันก่อน" เขาตอบ โดยที่จะไม่ลืมสำรวจไปทั่วทั้งตัวของเด็กน้อย

เธอสวมชุดกระโปรงฟูๆสีชมพู ดูแล้วก็พอรู้ว่าเธอเป็นลูกคุณหนูแน่ๆ ผิวที่ขาวราวกับไม่เคยออกแดด และผมที่ถักเปียและม้วนขึ้นอย่างเรียบร้อย

ตาโต ปากนิด จมูกหน่อย หน้าตาน่ารักทีเดียว

"อายุเท่ากายกับแดเนียลเลย" เธอพูดพร้อมชี้มือไปทางที่มีเด็กชายสองคน ที่ยืนล้วงกระเป๋าแล้วส่งสายตาอาฆาตมาที่ผม

"เอ่อ ...พวกเขาคือ..." ผมยิ้มเจื่อนๆ ก่อนถามเธอ

"กายเป็นพี่ชายของเราเอง ส่วนแดเนียลเป็นเพื่อนของกายน่ะ ว่าแต่นายอยากไปเล่นกับเราไหม"

ผมล่ะสงสัยจริงๆว่าเธอหายใจทางไหนกันนะ พูดไม่พักเลย 555

"ได้สิ ว่าแต่เธอชื่ออะไรล่ะ" ผมถามเธอ เพราะเราคุยกันมาสักพักแล้ว แต่ผมยังไม่รู้ชื่อเธอเลย

"มิเกล เรียกฉันว่ามิเกลนะ" เธอตอบพร้อมรอยยิ้มอันสดใสเช่นเดิม

"นี้มิเกล พี่เห็นเธอคุยตั้งนานแล้วนะ เราไปเล่นกันต่อเถอะ" เด็กหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับโรมเดินมาแล้วถามยัยหล่อน

พวกเขาคุยกันอยู่สักพัก แล้วมิเกลก็เดินมาจับมือเขาเดินไปเล่นด้วยกัน

หล่อนว่าจะเล่นโจรลักพาตัว ให้ตัวเองเป็นคนโดนลักพาตัวแล้วให้ผมที่เล่นเป็นตำรวจ ไปช่วย ช่วยได้เธอก็อวยผมไม่หยุด ว่า'ผมเก่ง'อย่างนั้นอย่างนี้ เธอบอกกับผมว่า

"โตขึ้นโรมต้องเป็นตำรวจแล้วมาช่วยมิเกลนะถ้ามิเกลโดนลักพาตัว โรมต้องมาช่วยมิเกลให้ได้เลย"

ผ่านไปประมาณ30นาที

ก็มีคนมาเรียกเธอกลับส่ะแล้ว มันไม่มีปัญหาอะไรเลยนอกจาก

มิเกลงอแงไม่อยากกลับน่ะสิ

"I still want to play with him!!" เธอดิ้นไม่หยุดในระหว่างที่พี่เลี้ยงพยายามจะพาเธอขึ้นรถ

"Can I talk to him for 5 minutes?" เธอหันมาหาผมแล้วเธอก็...

จูบที่ปากผม..ยัยเด็กแก่แดดเอ้ย!!!

"พรุ่งนี้ต้องมาเล่นกับฉันอีกนะ จูบนี้ถือว่าเป็นสัญญา" เธอผละออกก่อนจะพูด

"เอ่อ.." ก่อนที่ผมจะได้บอกอะไร เธอก็โดนพี่เลี้ยงอุ้มไปแล้ว

"พรุ่งนี้ต้องมาให้ได้นะ!" เธอเอ่ยก่อนประตูรถจะปิด

"พรุ่งนี้ฉัน ต้องหลับแล้วล่ะ.." ผมได้แต่เอ่ยกับตัวเอง เพราะรถของเธอได้ขับออกไปส่ะแล้ว

ยัยเด็กแก่แดดนั้น จูบปากผมหรอ หึ เธอจะรู้มั้ยนะ ว่าทำอะไรลงไป