การประทุขึ้นของสงคราม

ในวันหนึ่ง ลู่เหยาถูกพ่อของนางเรียกเข้าพบ ในกระโจม มันมีพรมวงกลมวางอยู่ตรงกาง แล้วพ่อของนางก็ยืนอยู่ตรงกลาง เขามองมาที่นางด้วยสายตาที่อบอุ่น

"เสี่ยวเหยาพ่อรอเจ้ามานานแล้วนั่นลงก่อนพ่อจะเล่าเรื่องให้ฟัง"

เขาพูดพลางยิ้ม แล้วนางก็นั่นลง สองพ่อลูกได้นั่งมองหน้ากัน

"เอาละเสี่ยวเหยา พ่อจะให้ลูกได้เรียนรู้ วิธีดูดชับวิธีดูซับพลังงานแห่งเต๋าถ้าลูกเรียนได้ดีลูกก็จะแข็งแกร่งมากๆ แต่ก่อนอื่น ให้เจ้าเลือกเส้นทางที่ตนเองจะเดินก่อน ในโลกใบนี้มีวิธีฝึกฝนมากมายหลายวิธี แต่เราเลือกได้แค่วิธีเดียวเท่านั้นถ้าได้คำตอบแล้วมาบอกพ่อใน3วัน ไปได้"

ลู่เหยาเดีนออกมาด้วยความครุ่นคิด สายตาของนางมองไปรอบๆ มีกระโจมอยู่หลายหลังในเผ่าแห่งนี้ คนส่วยใหย่สวมชุดที่ทำมาจากผิวหนังของสัตว์ป่า ในแต่ละบ้านก็มีม้าเป็นของตนเอง นางเดีนไปตามทางผู้คนที่พบเห็นนางล้วนแต่โบกมือทักทาย เพราะว่านางเป็นลูกสาวของหัวหน้าหมู่บ้าน พ่อของนางชื่อ

ลู่ถัง เขาเป็นชายวัยกลางคนที่มีมัดกล้ามเนื้อและดูแข็งแกร่ง

นางได้เดีนไปที่กระโจมของนาง มีม้าตัวสีขาวผูกไว้ด้านหน้า ยางเข้าไปในกระโจมและครุ่นคิด ว่านางจะเดินไปบนเส้นทางสายใด นางรู้สึกคิดไม่ออก

นางเลยขึ้นขี่ม้าของนางวิ่งออกไปในทุ่งหย้าที่แสนกว้างใหญ่ นางวิ่งออกมาชักไรยะหนื่ง นางก็เห็นเนินเขาเล็กๆด้วยความสงใสนางเลยไปดูแล้วพบกับชายหนุ่มนอนอยู่ เขามีผมสีดำสวมชุดหนังสัตว์ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผล เบาเหมือนตอนใกล้ตาย ลู่เหยาเห็นอย่างนั้นนางจึงช่วยชายหนุ่มเอาไว้

10วันต่อมา ณ กระโจมกลางหมู่บ้าน เด็กชายได้ลืมตาตื่นขื้นมาด้วยความงง

"นี่เขาตื่นแล้ว"

คนที่ดูแลเขาพูดขื้นด้วยความดีใจ หมอใหญ่ไก้เดีนมาดูอาการว่าเป็นย่างไรบ้าน

"เด็กน้อยเจ้าโชคดีที่คุณหนูเขาช่วยเจ้าไว้ได้ทัน ไม่งั้นเจ้าคงตายไปแล้ว"

"งั้นหรือถ้าเป็นเช่นนั้น ข้าสามารถรู้ชื่อที่สูงสางนั้นได้หรือไม่"

"นางชื่อลู่เหยา"

"โอ้เป็นเช่นนั้น" เขาพูดพลางอมยิ้ม

ณ ที่ๆหนื่งเด็กสาวได้คุยกับพ่อของนางด้วยสีหน้ามีความสุข

"ท่านพ่อข้าเลื่อกได้แล้ว ข้าจะเดีนบนเส้นทางแห่งโลหะ"

พ่อของนางรู้สึกพูดไม่ออก

"เหตุใดเจ้าจึงเลือกเส้นทางนี้งั้นหรือทำไมถึงไม่เลือกเส้นทางอื่น"

"เพราะมันเหมาะกับข้าที่สุดข้าชอบมัน"นางพูดพร้อมกับรอยยิ้มที่ยกตัวขื้น

ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องก็ได้ดังขื้น ลู่ถังไม่ลังเล ที่จะพุ่งออกไป เขาเห็นเด็กชายยืนท่ามกลางกองซากศพ เลือดอยู่รอบๆตัวเขาราวกับว่ามันเป็นส่วนหนื่งของร่างกาย

"ผู้ฝึกฝนบนเส้นทางแห่งเลือดระดับ 5"เขาตกใจมากเขาอยู่เพียงระดับ4ขั้นกลางเท่านั้น ระดับ4และระดับ5แตกต่างกันเกีนไป

ลู่เหยาอยู่ในห้องละบใต้ดินที่พอดีตัวกลับนางและมีรูเล็กไปพอมอฃออกไปได้ ทันใดนั้นก็มีร่างๆหนื่งลอยเข้ามาและกระแทกเช้ากับพื้นจนเป็นหลุม คนๆนั้นก็คือลู่ถังบิตาของนาง แล้วชายหนุ่มก็ได้ผุ่งตามมา นางจำชายคนนั้นได้ เขาก็คือคนที่นางช่วยเอาไว้นั่นเอง เขาทรมานลู่ถังอย่างหนัก ลู่ถังจงใจกรีดร้อง เพราะเขาคิดว่าเสียงของเขาจะกลับเสียงร้องให้ของลูกสาว และแล้วเสียงกรีดร้องก็ได้จบลงและลู่เหยากูได้สลบไปในห้องลับนั้น

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***