......ก๊อกๆๆๆ.....
"ปุณณ์ตื่นได้เเล้วนะลูกสายเเล้ว"ผู้เป็นเเม่เคาะประตูเรียกปุณณ์งัวเงียลุกขึ้นมาพอเหลือบไปเห็นเวลาจากนาฬิกา
"เหี้ย....สายเเล้ว เเม่ครับผมตื่นเเล้ว"เขาเอ่ยตะโกนบอกคว้าผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำไป
ใช้วลาประมาณครึ่งชั่วโมงรีบรนลงมา
"ทานข้าวก่อนลูก"
"ไม่ทันเเล้วครับผมขอนี่นะ"เขาคว้าไส้กรอกกินเเล้วเดินออกไปคว้าจักรยานขี่ออกไปสักพักก็มีรถปาดหน้ารถจักรยานทำให้เขาเสียหลักจักรยานชนเสาล้มอยู่ข้างทางรถคันนั้นไม่ได้จอดดูเขาเลยขับออกไปด้วยความเร็วหน้าตาเฉย
"โอ้ยไอ้บ้าเอ้ยคิดว่ารวยใช่มั้ยขับรถภาษาอะไรวะ"ปุณณ์ประคองตัวเองลุกขึ้นเสื้อผ้าเปื้อนซอกเป็นเเผลถลอกทินจักรขับรถผ่านมาเห็นสภาพคนเดินเซไปมาเขาจอดรถ
"คุณเป็นไรหรือเปล่า"
"เจ็บนิดหน่อยผมโดนรถยนต์ปาดหน้าอะ"
"มึง"
"คุณชายปีศาจ"ปุณณ์เอ่ย
"ขึ้นรถมาดูสภาพดิจะโบกรถเมย์งัย"
"ไปมอไซค์"
"อีกนานกูบอกได้เลยนะเว้ยอีกนาน ไปมะตกลง"
"ไปก็ไป"
"ปิดเบาๆด้วยรถเเพงจนๆอย่างนายไม่มีปัญญาซ่อมให้หรอก"ปุณณ์หันไปมองค้อน
"เออฉันจนนายเลิศเลอนักหละไอ้พวกคนรวย"ปุณณ์เอ่ยเขาเกือบตายเพราะคนรวยดันยังมาเจอไอ้เพื่อนบ้านเหยียดฐานะอีกเขานั่งนิ่งไปตลอดทาง
ก่อนถึงลานจอดรถคณะเเพทย์ศาสตร์
"ลงไปได้เเล้ว"เขาเอ่ยปุณณ์ทำท่าจะลง
"เดี๋ยวจ่ายค่ารถด้วย"
"หะ"
"ไม่ส่งฟรี200จ่ายมา"
"โหกรรโชคทรัพย์คนรวยเเมร่งเอาเปรียบเเบบนี้เหรอ"
"อย่าพูดมากเป็นบุญเเค่ไหนได้นั่งรถหรู"
"อ่อเหรอมีเเต่เหรียญบาทเอาไปอมซะ"ปุณณ์เอ่ยเขาโมโหเดินลงไปเลยทิ้งทินจักรนั่งหน้าเหวออยู่ในรถ
"ไอ้หลักกิโลเห็นเงียบๆด่าเจ็บเหมือนกันนะเเต่ก็ช่างหัวมัน"เขาเอ่ยเหมือนไม่เเคร์ใครขับรถไปจอดเเล้วลงจากรถ
"เพื่อนทินมึงจอดรถส่งใครก่อนถึงคณะวะ"
คนที่ถามผมมันเป็นเพื่อนรักผมเองชื่อไอ้ธารธาดาหรือไอ้ธารส่วนอีกคนที่เดินมาสมทบชื่ออินทัชหรือไอ้อิน
"เออกูก็เห็นเเต่ว่าไม่ใช่ผู้หญิงเเค่นั้นเอง"
"หน้าตาเป็นงัยวะไอ้อิน"
"ก็ขาวนะมองไม่ชัดตัวเล็กๆเตี่ยๆอะ"อินทัชตอบ
"โอ้ยอย่าสนใจกูหิวเเล้วไอ้อินมึงนำเลย"ทินจักรดันอินทัชให้เดินนำไปโรงอาหาร
ที่โรงอาหารคณะวิศวะฯ
"เห้ยไปฟัดกับหมามาเหรอวะมึง"
"หมาบ้านเตี่ยเเกดิถูกรถเฉี่ยวจักรยานล้มมาเนี่ยไม่ตายก็บุญเเล้ว"
"เป็นไรปะวะ"
"ถลอกดิเนี่ย"
"ย้ายมาวันเเรกก็ซวยเลยนะมึงไม่ซื้อมอไซค์สักคันวะ"
"ไม่ดีกว่าประหยัดฉันสงสารเเม่ไปหาไรกินปะ"ปุณณ์หน้าหงิกเดินนำ
ด้านหน้าโรงอาหารคณะวิศวะฯ
"กินผิดคณะปะ"ธารธาดาเอ่ยถาม
"ไม่ผิดเบื่ออาหารคณะเเพทย์หวะเปลี่ยนบรรยากาศ"ทินจักรตอบออกไป
"มาเหล่หญิงมากกว่ามันหนะ"อินทัชเอ่ย
"เผือกนะมึงไปๆกินข้าว"ทินจักรตัดบทเดินเข้ามาสั่งข้าวเเยกกับเพื่อนๆ
....ปรัก....
"โอ้ยซวยอะไรอีกเนี่ย"ปุณณ์เอ่ยคนที่ชนไม่ใช่ใครคนๆนั้นคือทินจักรเงยหน้ามาเห็นพูดออกมาดสียงดัง
"ไอ้คุณชายปีศาจ"
"หลักกิโลกูเจอมึงอีกเเล้ว"
"ซวย"ปุณณ์เอ่ยลุกเดินไป
"ใครวะโคตรน่ารักเลย"อินทัชเอ่ยถาม
"ตรงไหน"ทินจักรย้อนถาม
"ก็ไม่ตรงไหนโกรธทำไมวะ"อินทัชงงทินจักรไม่ตอบเดินไปโต๊ะเฉยๆ
"มันเป็นไรของมันวะไอ้ธาร"
"วันมามากมั้ง"
"บ้าไปเว้ยกินข้าว"อินทัชส่ายหัวเดินไป
"ปุณณ์มึงทะเลาะกับใครอะ"
"ไอ้คนรวยคณะเเพทย์...ไอ้คุณชายปีศาจ"
"อะหะ ท่านไปเเค้นที่ใดมาก"
"เผือก"
"เอ้าโมโหใส่อีกไรวะ"เขาเอ่ย
ครับคนที่เซ้าซี้ผมตอนนี้คือเพื่อนสนิทผมนี่เองมันชื่อคีรภัทรหรือไอ้คีย์เป็นเพื่อนรักสมัยตอนม.ต้นมีมันเลยทำให้ผมอุ่นใจขึ้นมาบ้างเเต่ตอนนี้ผมหงุดหงิดเลยไม่อยากพูดอะไรกับมันโมโหใส่มันซะเลยผมจะได้หายเครียดออกมาบ้าง
หลังจากกินข้าวเสร็จก็ขึ้นเรียนเเยกออกไปที่ตึกของเเต่ละคณะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 41
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments