หยางเทียนเจินนั่งลงติดกับข้างระเบียงสูงชั้น2ของโรงเตี๊ยม มองไปลับๆก็เห็นทหาร จับคนน่าสงสัย คนที่ทำผิดไปหลายคน เขาพินิจมองเเล้วพูดออกมา
"เเปลกจับเเต่คนผิดจริงๆ ปกติลงโทษไม่เลือกหน้า"
เขาพูดเเล้วมองไปสะดุดกับคนในผ้าคลุมสีดำปักเลื่อมเป็นรูปดอกเหมย มองอยู่พักนึง คนที่ถูกมองก็เงยหน้าขึ้นมามอง เขาเลยยกจอกเหล้าขึ้นดื่มมัน
"ท่านเยี่ยน มีอันใดเหรอ"
"หนิงอู่ คนๆนั้นน่าสงสัย"
"ท่านเยี่ยน คุณชายคนนั้น รูปโฉม อาภรณ์ที่สวมช่างงดงามนัก เขาน่าสงสัยตรงไหน"
"ขึ้นไปเถอะ ไปตรวจดูอีกอย่าง ข้าอยากสุรา"
"เเต่เรากำลัง ออกตรวจ"
"ข้ารับหน้าเอง ใครจะกล้า ไปเถอะ"
ทั้ง2จึงรีบก้าวขึ้นไปในโรงเตี๊ยม นั่งดื่มสุรา เเต่สักพักเขาก็เดินมาที่โต๊ะของหยางเทียนเจิน
"คุณชาย ข้ามีเรื่องสอบถาม"
"ข้าไม่อยากตอบ"พูดเเถมไม่มองคนถามอีกด้วย
"เสียมารยาท ท่านเยี่ยนองครักษ์ขวาถามเจ้าก็ต้องตอบ"
"ปากก็ปากข้า ถ้าข้าไม่อยากตอบ ต้องตอบด้วยเหรอ"
"เจ้า...."
"หนิงอู่ พอ คุณชายเป็นคนที่นี่หรือ ข้าไม่ยักคุ้นตา"
"ข้าไม่อยากเสวนา กับคนของทางการ ขอตัว"
พูดจบก็ลุกเดินไป
"คนผู้นี้เเปลก ไม่มองไม่อยากสบตา ไม่อยากเสวนา ต้องมีอะไรเเน่ ตามไปหนิงอู่ "
ทั้ง2รีบไล่ตามหยางเทียนเจินไปทันที
"นายท่าน ท่านจะกลับเเล้วเหรอ"
"คนของทางการตามข้า จัดการหน่อย"
"ได้เจ้าค่ะ"
พูดจบหญิงสาวสลัดเเส้ก็มีหมอกควันขาวๆ ลอยมาปกคลุมทั่วบริเวณ พักเดียว ทั้งคู่ก็หายไป
"บ้าจริง หายไปเเล้ว" เชียนหนิงอู่พูดออกมา
"ไวมาก คนผู้นี้น่าจะเป็นพวกจอมยุทธ์ ไม่ธรรมดาจริงๆ พลาดไปได้ กลับวังนำผู้น่าสงสัย เเละผู้กระทำผิดส่งศาลไต่สวน"
"ขอรับ ท่านเยี่ยน"
ไม่นานนักทั้งหมดก็คุมคนเเละควบม้าเข้าไป ยังพระราชวัง หยางเทียนเจินยืนมองอยู่บนหลังคาสูง เเล้วถอนหายใจ
"คนผู้นี้ทำไมเสียงของเขาถึง ถึงไพเราะนัก ทั้งที่เเฝง ความดุดันในน้ำเสียง"
"นายท่าน กลับเถอะเจ้าค่ะ ข้าหมดสนุกเเล้ว "
"ควรเป็นข้าที่หมดสนุก มาเที่ยวเเบบตึงเครียดเเบบนี้ ไม่ควรมาตั้งเเต่ทีเเรก"
"นายท่าน ว่าเเต่ พวกทางการ หน้าตา หล่อเหลามั้ยเจ้าค่ะ"
"จะรู้มั้ย ไม่ได้มองด้วยซ้ำก็งั้นๆมั้ง ไม่อยากเสวนากลัวเลือดพวกมันจะสาดโรงเตี๊ยม"
พูดจบก็เหาะลงมาจากหลังคาสูง กลับไปยังหุบเหวปีศาจ ตลอดทางสาวน้อยก็ยังไม่วายถามเขา
"นายท่านเเน่ใจเหรอเจ้าค่ะ ว่าไม่ได้มองคนของทางการ"
"อาเฟย เซ้าซี้ ถ้าข้าพูด จะหยุด ถามข้าใช่หรือไม่"
"เจ้าค่ะ"
"ไม่เห็นหน้า เเต่ข้าจำเสียงได้ เจอกันอีกครั้งฟังเสียง ก็รู้เเล้วว่าใคร"
"เจ้าค่ะ นายท่านข้าซื้อเเตงโมหวานๆมาฝากสักชิ้นชื่นใจนะเจ้าค่ะ"
"ข้าพึ่งดื่มสุราไป เอาไว้ก่อน เจ้ากินไปเถอะ อาเฟยเจ้าอย่าซนนักเห็นหรือไม่ ปีศาจตนอื่นไม่พอใจเจ้า"
"ข้าไม่สนพวกเค้า ข้ารู้นายท่านต้องปกป้องข้าได้เเน่"
"เด็กน้อย" เขายิ้มออกมาเเล้วเหาะกลับเส้นทางหุบเหวปีศาจ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 48
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments