ระวัง เลือดจะหมดตัวเอานะคะ

      (ความเดิมจากตอนนี้แล้ว)

.

.

พี่ริน: จะเชื่อได้ไหมน้าา~

//พี่รินพูดขึ้นพร้อมกับมองที่คอธาม

แบงค์: ผมว่าพี่รินก็คิดเหมือนผมนะ

//แบงค์พูดขึ้นแล้วมองไปที่ธาม

.

.

.

.

ธาม: บ..แบงค์ ช่วยด้วย!

//ธามล้มลงและพยายามตะโกนให้แบงค์มาช่วยตนเอง

พี่ริน: ฮ่าา~ อย่าตะโกนสิน้องธาม~

//พี่รินก้มลงไปกระซิบบอกข้างหูธาม

ธาม: ฮืออ พ..พี่ริน ผม..ผมเจ็บ

//ธามเริ่มร้องไห้ออกมาและมองตาพี่ริน

พี่ริน: ไหน~ ร้องให้ดังกว่านี้สิ~

//พี่รินพูดขึ้นแล้วก็พลักธามลงนอนกับพื้นแล้วนั่งคร่อมบนตัวธาม

ธาม: ฮึก.. ม..ไม่ ผ..ผมกลัวแล้ว ผ..ผมเจ็บ...

//ธามพูดขึ้นแล้วพยายามดันตัวพี่รินไว้

พี่ริน: ไม่ดื้อสิ น้องธาม

//พี่รินปัดมือธามออกแล้วก้มลงกระซิบข้างหูธามและกัดที่คอธามอีกครั้ง

ธาม: อึก!... อ..อ่าา..ผม..ผมไม่ไหว..แล้ว...

//ธามเรียกชื่อพี่รินแล้วกำเสื้อพี่รินจนแน่น

พี่ริน: อึก.. อึก.. อึก.. อึก...

//เสียงกลืนเลือดอย่างหิวกระหาย

แบงค์: พี่ริน... พอได้แล้วครับ...

//แบงค์หันมาพูดกับพี่รินด้วยความหวง

พี่ริน: ฮ่าา~ได้ค่ะน้องแบงค์ ส่วน..น้องธาม ถ้าพี่ได้ยินคนอื่นพูดถึงเรื่องนี้ล่ะก็ รอบหน้า ระวังเลือดจะหมดตัวเอานะคะ

//พี่รินพูดแล้วก็ลุกขึ้นเดินไปหาน้องแบงค์ทันที

แบงค์: ไปเรียนกันครับ

//แบงค์พูดกับพี่รินแล้วก็เดินไปเรียนพร้อมกับพี่ริน

(ณ เวลา 17:50)

แบงค์: วันนี้เหนื่อยจัง รู้สึกเพลียๆแฮะ...

//แบงค์เดินออกมาจากตึกเรียนแล้วก็พูดกับตัวเอง

พี่ริน: โอ้ะ วันนี้เลิกเรียนพร้อมกันสินะ

//พี่รินพูดขึ้นจากข้างหลังแบงค์แล้วก็เดินเข้ามาหาแบงค์ทันที

แบงค์: ใช่ครับ กลับห้องกันครับพี่ริน

//แบงค์พูดขึ้นอย่างมีความสุขที่จะได้นอนห้องพี่ริน

( ณ ห้องพี่ริน เวลา18:30)

พี่ริน: ถึงห้องแล้วจ้าา

//พี่รินบอกกับแบงค์ที่เดินตามหลังมาแล้วเปิดประตรอให้แบงค์เข้าห้องไปคนแรก

แบงค์: โอเคครับผม ขอบคุณครับ

//แบงค์พูดขึ้นแล้วจึงเข้าห้องพี่รินไป

พี่ริน: วันนี้กินอะไรดีค่ะ มีของกินอยู่ในตู้เย็นนะ

//พี่รินพูดขึ้นและเดินเข้าห้องตามไปแล้วปิดประตู

แบงค์: มีอะไรบ้าง ไหนดูสิ

//แบงค์เดินไปเปิดตู้เย็นดูว่ามีอะไรกินบ้าง

พี่ริน: งั้นพี่อาบน้ำก่อนนะ อย่าแอบดูล่ะ

//พี่รินพูดขึ้นแล้ววางกระเป๋าไว้บนเตียง แล้วจึงเดินตรงไปห้องน้ำเพื่ออาบน้ำทันที

แบงค์: หืม โอเคครับผม

//แบงค์ตอบพี่รินแล้วก็หยิบกล่องข้าวผัดออกมาเวฟอุ่นแล้วกิน

พี่ริน: กินเยอะๆล่ะแบงค์~

//เสียงพี่รินพูดออกมาจากห้องน้ำ

แบงค์: ได้เลยครับพี่ริน

//แบงค์ตอบอย่างมีความสุข

( ณ เวลา 20:25)

พี่ริน: แบงค์ ขยับหน่อยสิ พี่จะนอนด้วย

//พี่รินเขย่าตัวแบงค์เบาๆและพูดขึ้น

แบงค์: อื้อ~

//ลืมตามองพี่รินแล้วดึงพี่รินลงมากอด

พี่ริน: อ๊า!....

//พี่รินตกใจที่อยู่ๆแบงค์ก็ดึงตนเองลงไปกอดที่เตียง

แบงค์: หืมม เสียงหวานเชียวนะครับพี่ริน

//แบงค์ที่ได้ยินเสียงตกใจของพี่รินจึงตอบกลับเสียงที่ได้ยินก่อนหน้านี้

พี่ริน: ตาบ้า! ก็เล่นดึงฉันไปกอดขนาดนั้นเลยนี่

//พี่รินตอบกลับอย่างเขินอาย

แบงค์: งั้นนอนกันนะครับ พรุ่งนี้จะได้ไปเรียนเช้าๆครับ

//แบงค์พูดขึ้นแล้วซุกที่อกพี่รินแล้วหลับไป

( ณ เวลา05:50)

ก็อก ก็อก ก็อก....

ธาม: แบงค์ กูธามนะ อยู่นี้หรือป่าว

//ธามเคาะประตูห้องแล้วพูดขึ้น

แบงค์: ใช่ มีอะไร

//แบงค์พูดขึ้นแล้วเดินมาเปิดประตู

ธาม: กูแค่จะมาบอกมึงว่า... กูเหงา

//ธามพูดขึ้นแล้วมองหน้าแบงค์

แบงค์: งั้นหรอ เดี๋ยววันนี้กูไปเล่นกับมึงละกันนะ

//แบงค์พูดขึ้นก่อนจะหันไปมองพี่รินที่นั่งมองอยู่

พี่ริน: ได้เลยค่ะ

//พี่รินพูดแล้วยิ้มให้แบงค์

(ณ คาเฟ่ในมอ เวลา12:15)

แบงค์: ธาม อะขนมที่มึงชอบอะ

//แบงค์พูดขึ้นแล้วเอาขนมวางให้ธามที่นั่งกินชาเขียวอยู่

ธาม: ขอบใจมาก.. แบงค์ กูมีเรื่องอยากขอโทษมึงว่ะ

//ธามพูดขึ้นแล้วมองหน้าแบงค์

แบงค์: อ่อ ไม่เป็นไรหรอก มันแต่อารมณ์ชั่ววูบเอง

//แบงค์พูดขึ้นแล้วก็แกะขนมที่ซื้อให้ธามมากิน

ธาม: แล้วมึงคิดไงถึงไปอยู่ห้องเดียวกันกับพี่รินหรอ

//ธามถามแบงค์ด้วยความสงสัย

แบงค์: กู.. หวงเขา ไม่อยากให้เขาไปทรมานใครอีก

//แบงค์พูดแล้วก็ลูบแผลรอยกัดที่คอตนเอง

ธาม: งั้นหรอ เจ็บขนาดนั้น มึงจนได้ไงวะ

//ธามถามแบงค์อีกรอบแล้วก็รูปแผลรอยกัดที่คอตนเอง

แบงค์: มันเป็นความชอบของกู กูแค่ชอบโดนพี่รินทรมานแค่นั้นเอง

//แบงค์พูดขึ้นแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

ธาม: มึงแม่ง มาโซคิสม์ วะ

//ธามมองแผลรอยกัดที่คอแบงค์ที่มีตั้ง3-4รอยแล้วพูดขึ้นมา

พี่ริน: คุยอะไรกันค่ะเด็กๆ

//พี่รินพูดขึ้นจากด้านหลังทั้งสองคน

ธาม: ก็ป่าว.. นะครับ..

//ธามพูดแล้วหันไปมองจึงตกใจที่เป็นพี่ริน

แบงค์: สวัสดีครับพี่ริน

//แบงค์พูดทักทายพี่รินอย่างมีความสุข

ธาม: ส..สวัสดีครับพี่ริน...

//ธามทักทายพี่รินอย่างตะกุกตะกัก

พี่ริน: หืมม มีพิรุธนะธาม~

//พี่รินพูดแล้วก็เอามือไปลูบที่รอยกัดตรงคอธามที่ตนเองเป็นคนทำ

แบงค์: พี่รินพึ่งเรียนเสร็จหรอครับ

//แบงค์ถามพี่รินเพื่อเบี่ยงความสนใจมาที่ตนเอง

พี่ริน: หืมม ใช่ค่ะ

//พี่รินหันไปตอบแบงค์แล้วยิ้มให้

(ณ เวลา17:50)

แบงค์: พี่รินมาหรือยังนะ

//แบงค์นั่งรอพี่รินอยู่กับธามแล้วก็พูดขึ้นมา

ธาม: นั้นไง พี่รินมาแล้ว

//ธามตอบแบงค์ที่นั่งรออยู่

พี่ริน: รอนานไหม พอดีพี่ทำงานช้าน่ะ เพลียนิดหน่อย

//พี่รินพูดพร้อมกับมองที่คอแบงค์

แบงค์: เอิ่ม สงสัยคงจะ หิว..

//แบงค์พูดยังไม่ทันจบพี่รินก็ก้มหน้าลงมาที่คอแบงค์

พี่ริน: หิวเลือดไง

//พี่รินกระซิบบอกข้างหูแบงค์

ธาม: .......

//ธามนั่งดูเงียบๆแต่ไม่พูดอะไร

แบงค์: ต..ตรงนี้เลยหรอพี่ริน

//แบงค์พูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

พี่ริน: ใช่ พี่ไม่อยากรอแล้วนะ

//พี่รินพูดเสร็จก็กัดลงที่คอแบงค์ทันที

แบงค์: ฮึก!...

//แบงค์ที่โดนกัดอยู่ก็ได้กำเสื้อพี่รินไว้อย่างแน่น

พี่ริน: อึก.. อึก.. อึก.. อึก.. อึก...

//เสียงกลืนเลือดอย่างหิวกระหาย

แบงค์: ด..เดี๋ยว.. เยอะ..เยอะเกินไป..แล้ว....

//แบงค์พูดขึ้นแล้วสลบลงทันที

.

.

.

.

.

.

กรุณา ติดตามตอนต่อไปด้วยครับ ;)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***