ดูสิ ใครมาหาถึงที่เลยล่ะ

(ความเดิมจากตอนที่แล้ว)

.

.

แบงค์: ไอธาม เดะกูเตะคว่ำ!

//แบงค์พูดขึ้นพร้อมทำท่าจะเตะ

พี่ริน: หืม ต่อหน้ารุ่นพี่ที่เธอชอบเนี่ย กล้าเตะจริงๆหรอ

//พี่รินพูดขึ้นพร้อมกับมองตาแบงค์แบบไกล้ๆ

ธาม: หู้ยยยย อะไรกันครับเนี่ยย

//ธามพูดพร้อมทำท่าจะอ้วก

.

.

.

.

(วันต่อมา ณ. เวลา10:40)

อาจารณ์: นายธาม เพื่อนคุณหายไปไหน?

//อาจารณ์ถามกับธามที่เป็นเพื่อนของแบงค์

ธาม: อ่อ เขานอนพักอยู่ที่หอน่ะครับ เห็นบอกว่าไม่สบายอีกแล้วน่ะครับ

//ธามบอกกับอาจารณ์ที่ถามอย่างสงสัย

อาจารณ์: โอเค บอกเขาด้วย อย่าพยายามขาดเรียนเยอะล่ะ เดี๋ยวคะแนนจะไม่มีเอา

//อาจารณ์พูดขึ้นด้วยความเป็นห่วง

ธาม: ได้ครับอาจารณ์

//ธามตอบตกลงกับคำที่อาจารณ์ฝากบอกแบงค์

(ณ. เวลา 19:40)

ธาม: แบงค์ กูกลับมาแล้ว จารณ์ฝากบอ- เอ่า หายไปไหนอีกละ

//ธามพูดขึ้นพร้อมกับเปิดประตูเข้ามาแต่ไม่เห็นแบงค์

แบงค์: กูอยู่ในห้องน้ำ

//แบงค์ที่อยู่ในห้องน้ำได้พูดขึ้นมา

ธาม: เอ่า หรอ กูซื้อของมาเยอะเลย ออกมากินข้าวกินยา ละก็อย่าลืมกินโจ๊กด้วยนะ กำลังร้อนๆเลย

//ธามพูดกับแบงค์ด้วยความเป็นห่วง

แบงค์: อะ ไหน มึงบอกอาจารณ์ฝากบอกอะไร

//แบงค์ถามธาม แต่พยายามเอาผ้าเช็ดตัวบังคอไว้

ธาม: มึงทำตัวมีพิรุธนะแบงค์ ปิดคอทำเชี้ยไรน่ะ

//ธามพูดขึ้นพร้อมกับลุกมาดึงผ้าเช็ดตัวของแบงค์ออก

แบงค์: เห้ย!?...

//แบงค์ตกใจที่อยู่ๆธามก็ลุกมาดึงผ้าเช็ดตัวของตนออก

ธาม: มึงไปโดนอะไรกัดที่คอมา เอาตรงๆ

//ธามเห็นรอยกัดที่คอแบงค์ จึงถามแบงค์ขึ้นมา

แบงค์: เออ! กูโดนพี่รินกัด พอใจมึงแล้วใช่ไหม!

//แบงค์พูดขึ้นพร้อมกับร้องไห้เพราะกลัวจะโดนธามเกลียดตนเอง

ธาม: มึงจะสื่อว่าพี่รินเป็นแวมไพร์หรอ

//ธามพูดขึ้นเพราะเริ่มสนใจเรื่องนี้

แบงค์: ใช่! แล้วกูก็รู้ว่าเขาก็ซาดิสด้วยซ้ำ!

//แบงค์พูดขึ้นอย่างจริงจังแล้วมองหน้าธาม

ธาม: กูอยากลองบ้างว่ะ....

//ธามพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย

แบงค์: ไม่ เขาต้องเป็นของกู... ของกูคนเดียว เท่านั้น

//แบงค์พูดขึ้นพร้อมกับเดินผ่านธามแล้วออกห้องไป

(ณ. ห้องพี่ริน เวลา 20:30)

แบงค์: พี่ริน ผมแบงค์เอง เปิดประตูให้ผมทีครับ....

//แบงค์เคาะประตูห้องพี่รินแล้วพูดขึ้น

พี่ริน: หืมม ดูสิ มีใครมาหาถึงที่เลยล่ะ

//พี่รินพูดขึ้นแล้วเดินไปเปิดประตูให้แบงค์

แบงค์: คือ... จากนี้ ผมขอมาอยู่กับพี่ได้ไหม

//แบงค์พูดขึ้นแล้วเดินเข้าไปกอดพี่ริน

พี่ริน: โอ้ะ... หืมม ไหน เป็นอะไรเอ้ยคนเก่ง~

//พี่รินพูดขึ้นพร้อมกับกอดแบงค์และลูบหัวแบงค์

แบงค์: ผมอยากให้พี่ดูดเลือดผมคนเดียวได้ไหม ผมขอล่ะ ผมยอมพี่ทุกอย่างเลย ฮืออ...

//แบงค์พูดขึ้นพร้อมกับร้องไห้

พี่ริน: หืมม เอางั้นเลยหรอ

//พี่รินพูดพร้อมกับลูบหัวแบงค์และดึงแบงค์มาในห้องแล้วปิดประตู

แบงค์: ใช่ครับ ผมยอมพี่ทุกอย่างเลย ฮือออ

//แบงค์พูดขึ้นแล้วจึงกอดแน่นกว่าเดิม

พี่ริน: อื้อ~ งั้นก็ย่อมได้ แต่...

//พี่รินพูดขึ้นแล้วเลียที่คอแบงค์

แบงค์ ฮึก... พ..พี่ริน

//แบงค์เรียกชื่อพี่รินด้วยน้ำเสียงสั่น แล้วมองตาพี่ริน

พี่ริน: หืมม ว่าไงคะ~

//พี่รินพูดขึ้นแล้วมองตาแบงค์กลับ

แบงค์: ต..แต่อะไรงั้นหรอครับ

//แบงค์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

พี่ริน: ก็... ฉันต้องทำสัญลักษณ์ไว้ที่คอเธอนะ

//พี่รินพูดขึ้นและไม่รอช้าที่จะฝังเขี้ยวลงที่คอแบงค์อย่างแรง

แบงค์: อึก!...อะ.. ผ..ผม.. ยังไม่ทัน.. ต..ตั้งตัวเลย...

//แบงค์พูดขึ้นพร้อมทำท่าจะล้ม

พี่ริน: อึก.. อึก.. อึก.. อึก...

//เสียงพี่รินขึ้นเลือด

แบงค์: พ..พี่ริน ผ..ผมอยากให้... ย อยากให้

//แบงค์พูดขึ้นแล้วล้มลงทันที

พี่ริน: ฮ่าาา~ อยากให้อะไรงั้นหรอคะ~

//พี่รินพูดขึ้นแล้วมองแบงค์ที่ล้มอยู่

แบงค์: อยากให้.. ก..กัดผมแนงกว่านี้อีก..

//แบงค์เงยหน้ามองพี่รินแล้วพูดขึ้น

พี่ริน: อ่าา~ อยากได้ยินคำนี้จากปากเธอที่สุดแล้วล่ะ~

//พี่รินพูดแล้วก็ก้มลงไปผลักแบงค์ให้นอนแล้วจึงนั่งคร่อมบนตัวแบงค์

แบงค์:ฮึก... เอาเลย ผม.. พ..พร้อมแล้วล่ะ

//แบงค์พูดขึ้นแล้วจึงเงยคอให้พี่รินทันที

พี่ริน: กล้าหาญจังเลยนะ พ่อคนเก่ง แต่ก็... ย่อมได้~

//พี่รินพูดขึ้นแล้วก้มลงกัดลงที่คอแบงค์ทันที

แบงค์: ฮึก!!... อะ..อื้อ บ..แบบนั้นแหละ...

//แบงพูดขึ้นก่อนที่จะสลบไป

( เช้าวันถัดไป ที่ห้องพี่ริน ณ เวลา 07:45)

พี่ริน: น้องแบงค์ ตื่นได้แล้วนะคะ เช้าแล้วค่ะ

//พี่รินปลุกแบงค์ที่นอนอยู่บนเตียงของตัวเอง

แบงค์: อะ... เช้า..เช้าแล้วหรอ

//แบงค์พูดอย่างงัวเงียแล้วลืมตามองพี่รินที่นั่งปลุกอยู่

พี่ริน: ใช่ค่ะ ตื่นได้แล้วนะคะ เจ้าเด็กขี้เซา

//พี่รินตอบแบงค์และแซวแบงค์ขึ้นมา

แบงค์: หือออ~

//แบงค์หันไปจับพี่รินลงมานอนกอด

พี่ริน: อ๊ะ... แบงค์จะทำอะไรพี่ค่ะ หืมม~

//พี่รินพูดเสียงยั่วใส่แบงค์

แบงค์: หือออ อย่าไปทำแบบนี้กับใครนะพี่ ผมหวงจริงด้วย

//แบงค์พูดแล้วซุกที่อกพี่รินทันที

พี่ริน: 555 ได้ค่ะ ตอนนี้น้องต้องลุกไปอาบน้ำแล้วไปเรียนพร้อมกันกับพี่นะคะ

แบงค์: ได้เลยครับ

//แบงค์พูดแล้วก็ลุกขึ้นเดินไปอาบน้ำทันที

( ณ เวลา 11:35)

ธาม:เห้ย! แบงค์! มึงไปไหนมาวะ กูเป็นห่วงนะเว้ย

//ธามพูดขึ้นพร้อมกับวิ่งเข้ามาหาแบงค์

พี่ริน: อะ ดีจ้า น้องธาม

//พี่รินทักทายธามพร้อมกับยิ้มให้

แบงค์: มึงคงจะรู้แล้วนะ ธาม

//แบงค์พูดขึ้นพร้อมกับมองพี่ริน

ธาม: เอ่อะ... ช..ใช่ กูจะไม่เอาไปบอกใครเลย

//ธามพูดอย่างตะกุกตะกัก

พี่ริน: จะเชื่อได้ไหมน้าา~

//พี่รินพูดขึ้นพร้อมกับมองที่คอธาม

แบงค์: ผมว่าพี่รินก็คิดเหมือนผมนะ

//แบงค์พูดขึ้นแล้วมองไปที่ธาม

(ณ หลังห้องน้ำเก่าหลังมหาลัย)

ธาม: พามาที่นี้ทำไมอะแบงค์

//ธามถามกับแบงค์แล้วมองรอบๆ

แบงค์: กูขอโทษจริงๆว่ะ แต่กูทำเพื่อจะได้เชื่อที่มึงบอกได้จริงๆ

//แบงค์พูดขึ้นพร้อมกับหันหน้าหนี

ธาม:เอาตรงๆแบงค์ มึงพากูมาทำอะไรที่นี้

//ธามพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เริ่มสั่น

พี่ริน: ก็พามาเชือดไงคะ

//พี่รินเดินเข้ามาบอกธามอย่างไกล้แล้วพุ่งเข้าไปกัดที่คอธามอย่างแรงทันที

อ๊ากกก!!

.

.

.

.

.

.

.

.

กรุณา ติดตามตอนต่อไปด้วยครับ ;)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***