หู้ยยยย อะไรกันครับเนี่ยย

                  !คำเตือน!

เนื้อหาในนิยายนี้เป็นเพียงความชอบโดยส่วนตัวของนักเขียนเท่านั้น ไม่มีเจตนาจะทำให้ตัวละครตรงกับใครในความเป็นจริง และนิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับแวมไพร์เกือบทั้งเรื่อง แอดจึงจะขอให้นักอ่าน ได้อ่านอย่างสนุก และ มีความสุขนะครับ หวังว่าจะชอบนะครับ

.

.

.

.

       ณ. เวลา (08:40)

มีชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเป็นตัวเอกของเรื่องนี้ เขาได้เรียนต่อที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เขานั้นได้เข้ามาพร้อมเพื่อนอีกคน (ตัวเอกชื่อ "แบงค์") ส่วน (เพื่อนตัวเอกชื่อ "ธาม")

แต่เขาสองคน ไม่รู้ว่ากำลังพบเจออะไรในเมือง เมืองนี้

.

.

.

แบงค์: เห้ย ธาม กูได้ยินมาว่า ตอนกลางคืน เมืองนี้วิวสวยอยู่นะ

//แบงค์พูดกับธามที่กำลังนั่งกินขนมอยู่

ธาม: ใช่ วิวสวย อากาศดี อาหารอร่อยก็เยอะ

//ธามตอบกลับแบงค์และยกขวดโค้กขึ้นมาดื่ม

แบงค์: ช่วงสอบเข้ามาแรกๆ มีแต่สาวสวยๆ

//แบงค์พูดขึ้นอีกครั้ง แล้วก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ เพราะมีรุ่นพี่ผู้หญิงเดินเข้ามาหาแบงค์กับธาม

รุ่นพี่ผู้หญิง: ไงเด็กๆ เห็นว่าสอบติดน่ะ เลยว่าทักทายซักหน่อย

//รุ่นพี่ผู้หญิงกล่าวขึ้นพร้อมกับยิ้มให้เล็กน้อย

ธาม: อุ้ยไอแบงค์ทำไมไม่บอกกันว่ะ... สวัสดีครับ รุ่นพี่

//ธามสดุ้งแล้วจึงรีบลุกขึ้น เพราะได้ยินเสียงรุ่นพี่พูด

แบงค์: บอกไม่ทันหรอก กูก็พึ่งเห็นเขาเดินมา

//แบงค์ตอบกลับธามอย่างเร็ว

ธาม: รุ่นพี่ครับ รุ่นพี่ชื่ออะไรหรอครับ

//ธามกล่าวถามรุ่นพี่ขึ้น

รุ่นพี่ผู้หญิง: อ่อ พี่ชื่อริน เรียก"พี่ริน"เฉยๆก็ได้

แล้วน้องสองคนชื่ออะไรล่ะ

//พี่รินตอบกลับธาม และ ถามชื่อทั้งสองคนกลับ

แบงค์: ผมชื่อแบงค์ครับ ส่วนคนนี้ชื่อ ธาม ครับ

//แบงค์บอกชื่อกับรุ่นพี่ และ ชี้ไปที่ธาม

ธาม: รุ่นพี่ไม่มีเรียนหรอครับ หรือกำลังจะไปเรียนครับ

//ธามพูดขึ้นอย่างสงสัย

พี่ริน: พี่แค่เดินผ่านมาน่ะ แต่เห็นน้องสองคนพอดี

//พี่รินตอบกลับ และยิ้มให้เล็กน้อย

ธาม: พี่ยิ้มน่ารักจัง...

//ธามพูดขึ้นเพราะรู้สึกหลงรักรอยยิ้ม

แบงค์: แฮ่มๆ... ฮึ ฮืม!

//แบงค์ทำเสียงไอหลอกๆ

ธาม: ฮั่นแน่ หยอกนิดๆหน่อยๆเอง รู้แหละว่าจองไว้อะ

//ธามแกล้งพูดหยอกแบงค์ให้พี่รินได้ยินด้วย

แบงค์: ไอธาม เดะกูเตะคว่ำ!

//แบงค์พูดขึ้นพร้อมทำท่าจะเตะ

พี่ริน: หืม ต่อหน้ารุ่นพี่ที่เธอชอบเนี่ย กล้าเตะจริงๆหรอ

//พี่รินพูดขึ้นพร้อมกับมองตาแบงค์แบบไกล้ๆ

ธาม: หู้ยยยย อะไรกันครับเนี่ยย

//ธามพูดพร้อมทำท่าจะอ้วก

แบงค์: เออะ... ก..ไกล้เกินไปแล้วครับ....

//แบงค์พูดขึ้นแต่ก็ยังคงจ้องตาพี่รินอยู่

.

.

.

(ในขณะที่ธามกำลังพูดแซวแบงค์กับพี่รินอยู่ พี่รินก็ได้กระซิบบางอย่างข้างหูแบงค์ขึ้นมา)

.

.

พี่ริน: ตามหาฉันอยู่ใช่ไหมล่ะ.. นี่ไง เธอเจอฉันแล้วล่ะ

//พี่รินกระซิบข้างหูแบงค์และหายใจลดต้นคอแบงค์

แบงค์: ฮึก...

//แบงค์ตกใจสุดขีดเพราะไม่คิดว่าจะเจอแวมไพร์สาวซาดิส ที่ตนเองอยากเจอมานาน

พี่ริน: ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ... เด็กๆ ฉันไปเรียนแล้วนะ

//พี่รินกระซิบบอกแบงค์อีกรอบแล้วพูดตามปกติ

ธาม: โอเคครับ ไว้เจอกันใหม่นะครับ

//ธามกล่าวบอกลาพี่รินและหันมามองแบงค์ดูเหมือนตกใจอะไรอยู่

แบงค์: เจอกันแล้วสินะ....

//แบงค์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สั่น

ธาม: เห้ย.. แบงค์!

//ธามเรียกแบงค์พร้อมกับสะกิดที่แขนแบงค์

แบงค์: อะ.. ห้ะ..

//แบงค์หันไปมองธามอย่างเร็ว

ธาม: เป็นอะไร เห็นทำหน้าตกใจ

//ธามได้ถามแบงค์อย่างสงสัย

แบงค์: คือ... ช่างมันถอะวะ ไปเรียนต่อกัน

//แบงค์พูดขึ้นและเดินนำอย่างไว

        วันต่อมา ณ. เวลา (19:25)

ธาม: แบงค์ มึงไม่กินอะไรตั้งแต่เช้าเลย เป็นไรป่าว

//ธามพูดขึ้นพร้อมกับมองหน้าแบงค์

แบงค์: ป่าววะ.... ธาม.. กูขออยู่คนเดียวซักพักนะ...

//แบงค์พูดเสร็จก็ลุกขึ้นและเดินขึ้นบันไดไปดาดฟ้าทันที

ณ. เวลา (20:40)

แบงค์: ความรู้สึกแบบนั้น... อยากเจออีกจัง...

//แบงค์พูดอยู่คนเดียว

(เสียงคนเดินมาจากข้างหลังแบงค์และหยุดอยู่ไม่ไกล)

แบงค์: ไอธาม... กูบอกอยากอยู่คนเดียว...

//แบงค์พูดขึ้นแต่ไม่ได้หันไปมอง

พี่ริน: อยากเจอไม่ใช่หรอ....

//พี่รินพูดตอบแบงค์จากข้างหลัง

แบงค์: พี่รินหรอ...

//แบงค์หันไปหาพี่รินอย่างเร็ว

พี่ริน: ใช่แล้วล่ะ~

//พี่รินตอบกลับแบงค์แล้วพุ่งเข้าไปหาแบงค์

แบงค์: ฮึก....

//แบงค์ตกใจจนถอยติดกำแพงข้างหลัง

พี่ริน: ฮ่าา~ กลิ่นอันหอมหวานของเลือด~

//พี่รินดมกลิ่นที่คอแบงค์และหายใจลดต้นคอแล้วจึงพูดขึ้นมา

แบงค์: อึก... ความรู้สึกแบบนี้อีกแล้ว...

//แบงค์พูดขึ้นและเผลอจับเสื้อของพี่ริน

พี่ริน: เธอพร้อมหรือยัง~ ฉันเริ่มจะไม่ไหวแล้วล่ะนะ~

//พี่รินถามแบงค์แล้วก็เลียที่คอแบงค์อย่างช้าๆ

(ทันทีที่แบงค์โดนพี่รินเลียที่คอ แบงค์จึงขาอ่อนจนนั่งลงที่พื้นแถบจะทันที)

ตึบ!!

แบงค์: ฮึก!...

//แบงค์ได้ล้มลงไปนั่งก้มหน้าอยู่ที่พื้น แต่มือยังจับเสื้อของพี่รินไว้อยู่

พี่ริน: ช่าง.. น่ารัก.. จริงๆ..

//พูดเสร็จพี่รินก็ปัดมือแบงค์ออก และผลักแบงค์ให้นอนแล้วจึงนั่งคร่อมแบงค์ไว้

แบงค์: ย.. ยัง... ผมยัง.. ผมยังไม่พร้อม

//แบงค์พูดขึ้นแล้วดันแขนพี่รินไว้

พี่ริน: ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมนะ... รู้ไหม...

//พี่รินพูดเสร็จจึงจับแขนที่แบงค์ดันไว้ กดลงกับพื้น

แบงค์: ด..เดี๋ยว ผมไม่พร้อ- อัก!

//แบงค์พูดยังไม่ทันจบก็โดนพี่รินกัดเข้าที่คออย่างแรง

พี่ริน: อึก.. อึก.. อึก.. อึก...

//เสียงพี่รินกลืนเลือดแบงค์ไปหลายอึก

แบงค์: ฮึก.. [ความรู้สึกนี้แหละ ชอบมากๆ.. ชอบจริงๆ..]

//แบงค์พูดขึ้นในใจก่อนจะสลบไป

.

.

.

.

.

.

.

กรุณา รอติดตามตอนต่อไปครับ...

(นี่แอดเป็นคนเขียน ยังรู้สึกชอบเลย)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***