ข้าวต้มรองเท้า

พระเอก

ธันวา (ธันย์) เจ้าของผับเนม &ทามผับใจกลางเมืองใหญ่อายุ28สูง180ขาวตี๋ เท่ห์ฐานะทางบ้านรวยอันดับต้นๆ นิสัยปากหมา กวนตีนเเข็งกระด้างไม่ชอบใครจะคอย แกล้งเแถมพูดจาไม่ถูกหู

นายเอก

นาวา (นาว) เจ้าของร้านดอกไม้ฟาวเวอร์บีนอายุ25สูง168น่ารักตัวเล็กหน้าหวานฐานะดี

นิสัยดี สุภาพออ่นโยน

เพื่อนพระเอก

ปารมี (ปาล์ม) นักเเข่งรถมากฝีมือในสังกัดบลูไนท์อายุ28ปีสูง185หล่อคมมีเสน่ห์รวยออกแนวแบดบอย เป็นหุ้นส่วนกับธันวาเเละเป็นเพื่อนรักกันมาก นิสัยเงียบขรึมไม่ค่อยสุงสิงกับใคร มากนักโลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบผูกมัดกับใครได้รับฉายาจากธันวาว่าเจ้าชายน้ำเเข็ง

เพื่อนนายเอก

ตุลา (ตุลย์) เจ้าของกิจการรถแข่งเเละสนามแข่งรถบลูไนท์อายุ25สูง168น้องชายของธันวาตัวเล็กน่ารักนิสัยขี้ออ้น พูดจาตรงไปตรงมา ไม่ค่อยยอมใคร

พี่ข้างบ้านนาวา

ตระการพัฒน์ (เต) อายุ28สูง180ฐานะปานกลางเจ้าของร้านกาเเฟหล่อเนี๊ยบนิสัยเป็นคนอบอุ่นเวลาอยู่ใกล้เเล้วสบายใจเป็นที่ปรึกษาที่ดีคอยมองนาวาอยู่ไกลๆ

แฟนนาวา

ภัควัฒน์ (ภัค) อายุ28สูง180เเฟนของนาวานิสัยเพย์บอยชอบผู้หญิงเเต่เเสร้งว่าชอบผู้ชายหน้าเงินปากอย่างใจอย่างต่อหน้าอีกอย่างรับหลังอีกอย่าง

อริญา (เเอน) สาวสวยสุดเซ็กซี่ชอบเที่ยวกลางคืนจนสุดท้ายแอบมาติดธันวาร้ายลึกเอาแต่ใจจอมวางแผนเป็นคนเอาเแต่ใจอยากได้อะไรก็ต้องได้

มาริสา (มิ้น) สาวสวยสุดเอ็กซ์ตุ๊กตาหน้ารถของปารมีเป็นคู่ควงของเขาเธอทนกับความเย็นชาของเขาเพื่อหวังเกาะเขาเพื่อยกระดับตัวเอง

เพราะทิศทางลมแปรปรวน ทำให้ผมได้เจอกับเขาคนที่เป็นพี่ชายของเพื่อนผม และเพราะความกวนประสาทปากหมา แข็งกระด้างของเขาทำให้ผมไม่ชอบขี้หน้าตั้งแต่แรกเจอ ความวุ่นวายชวนวายป่วงจึงบังเกิดพร้อมกับความสัมพันธ์ที่แนบชิดจนถอนตัวไม่ขึ้นอะไรจะเกิดขึ้นฝากติดตามกันต่อด้วยนะ

บ้านพนาธร

"คุณตุลย์ค่ะสายเเล้วนะคะ"

"ป้านวลครับขออีก10นาทีนะ"ตุลาเอ่ยคลุมโปง

"ไม่ได้ค่ะ ตอนนี้คุณธันย์มีแขก ต้องออกไปต้อนรับนะคะ"ป้านวลเอ่ยเตรียมดึงผ้าปู

"โห ใครอีกหละครับ ผมยังง่วงอยู่เลยนะ"

"เดี๋ยวโดนคุณธันย์ดุนะคะตื่นสาย"

"จริงด้วย แต่เฮียไม่ได้ดุเฮียบ่น ไม่อยากฟังไปอาบน้ำดีกว่า"ตุลารีบลุกจากเตียงไปเข้าห้องน้ำ ป้านวลมองตาม สายตาเอ็นดูคุณหนูคนเล็กเป็นอย่างมาก

สวนข้างบ้านสุดหรูออกเเบบจัดอย่างสะอาดตาเเละสวยงาม

"ลมอะไรหอบนายมาวะปาล์ม"ธันวาเอ่ยนั่งกอดอกมองปารมี

"ลมบ้ามั้ง"ปารมีเอ่ยหน้าตายธันวามองหน้าไร้อารมณ์ของเพื่อน เเล้วหลุดขำ

"หน้าฉันเหมือนญาติเเกงัยวะหัวเราะเพื่อ"

"ก็มันขำเเก ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อยไร้อารมณ์ไปไหนคุณชายน้ำเเข็ง"

"หิวเเล้วมีไรกินบ้างเนี่ย"ปารมีเอ่ยมองหน้าเพื่อนที่ยิ้มๆ ยั่วอารมณ์เขา

"มาเเล้วค่ะ"ป้านวลเอ่ยยกข้าวต้มร้อนๆ มาวางให้ปารมีเเละธันวา

"ขอบคุณครับ"ทั้งคู่พูดพร้อมกัน

"เจ้าตุลย์ตื่นยังครับป้านวล"

"ตื่นเเล้วค่ะกำลังอาบน้ำ"

"ใครวะเด็กนายเหรอ"

"บ้าแล้วน้องชายฉัน แล้วก็เจ้านายเเกด้วย"

"เจ้านายอะไร"

"เอ้า แกเป็นนักแข่งรถ สังกัดบลูไนท์ไม่ใช่เหรอ"

"เออ อย่าบอกนะว่า..."

"เเม่นเเล้ว น้องฉันเป็นเจ้าของ สนามเเข่งบลูไนท์"ทั้งคู่คุยกันอยู่เเละด้วยความอยากรู้ตุลาที่รีบอาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จ แล้วเดินถือรองเท้ามาที่ระเบียง ข้างห้องพร้อมก้มลงมอง

"โอ้ยใครวะต้นไม้เเมร่งบัง"ตุลาเอ่ยด้วยความซนอยากจะรู้ให้ได้ว่าใครกำลังคุยกับพี่ชายจึงหามุมเพื่อดูแล้วขณะนั้นเองรองเท้าเจ้ากรรมดันหลุดมือลอยดิ่งลงมาข้างล่าง

"เหี้ย...."ตุลาเอ่ยตกใจปารมีกำลังตักข้าวต้มกินอย่างเพลินๆ ไม่ได้สังเกตุอะไร...ตุบ...เคล้ง...รองเท้าสุดหรูตกใส่ถ้วยข้าวต้มกระจาย ปารมีถือช้อนค้างอึ้ง บนตัวมีเเต่ข้าวต้มส่วนหัวเเละใบหน้า ไม่ต้องพูดถึงเละสุดๆ ธันวาเงยหน้าขึ้นมองข้างบน จ๊ะกับตุลาคนตัวเล็กยิ้มแหยงๆ แต่คนพี่มองตาเขียวปัดพร้อมพูดเสียงดัง

"ลงมาเดี๋ยวนี้เลยตัวก่อเหตุ"ธันวาเอ่ยปารมีเงยหน้าขึ้น ดึงหน้าตึงไม่พอใจสุดๆ ตุลาเห็นสายตาพิฆาตต้องรีบวิ่งลงมา แทบไม่ทันเขาเดินก้มหน้ามาหาคนทั้งคู่

"เจ้าตุลย์โตแล้วนะทำไรเป็นเด็กไปได้"

"ขอโทษครับเฮีย"

"ขอโทษคนนู้นไม่ใช่เฮีย"

"เออ...ขอ"

"ฉันจะไปสนามสภาพนี้ได้งัยวะ ซุ่มซ่ามชิบหายทำบ้าไรนี่"เขาไม่ได้หยุดฟังอะไร ก็ด่าใส่ลูกเดียวคนตัวเล็กถลึงตามองเขา

"ขอโทษครับ"

"เเล้วมันหายมะดูดินี่"ปารมีโวยลั่น

"ไปอาบน้ำใช้ชุดฉันไปก่อนไป"ธันวารีบเอ่ยกลัวทั้งคู่วางมวยกัน ปารมีค้อนคนตัวเล็ก ก่อนเดินไปเขาเอ่ยขึ้น

"ไอ้เด็กซุ่มซ่าม"ปารมีเดินออกไปแบบหัวเสีย

"ให้ตายใครวะนี่เฮีย ดุเหมือนหมาเลย"

"เพื่อนฉันเอง"

"เพื่อนเหรอ ผมคิดว่าไม่ใช่คนอะไร เเข็งยังกับก้อนหิน"

"ไม่ต้องเลยนายนี่จริงๆ เลยนะตุลย์"

"ทำไมผมหล่อเหรอเฮีย"ตุลาเอ่ย เอามือโอบเเก้มตัวเองตาปริบๆ

"หล่อตาย อ่อมีเรื่องจะบอกด้วย คนเมื่อกี้นี้คนในสังกัดสนามบูลไนท์นะ"

"หะ โหไม่เอา ให้ผมดูคนแบบนั้น ผมถอนตัวได้มะ"

"ไม่ได้ ทำใจได้เลย เตรียมเครียดกับไอ้เจ้าชายน้ำเเข็งได้เลย"

"ใครอะ"

"ไอ้คนที่เเก ทำปลารองเท้าตกใส่ถ้วยข้ามต้ม เมื่อกี้งัย"

"เฮีย...."

"ตายแน่"ธันวาเอ่ยยิ้มๆ

"เฮียธันย์งะ"ตุลาถึงกับเครียด

ด้านปารมีหลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็เดินมาดนิ่งๆ ลงมองก่อนนั่งลงเขาดึงหน้าใส่ตุลา

"ใส่ได้มะ"

"พอได้เเต่ไม่ชิน"

"ตุลย์ นี่พี่ปล์าม นักเเข่งรถสังกัดเราหนะ เพื่อนสนิทพี่ด้วย ส่วนนี่ตุลย์น้องฉันเอง เจ้าของบริษัทรถเเข่งเเละของบลูไนท์ด้วย"

"ฉันถอนตัวทันปะวะธันย์ ไม่อยากร่วมงานกับเด็กวะ"เขาเอ่ยวางตัวคำพูดคำจาหน้าหมันไส้

"ไม่อยากให้เด็กคอยสั่งตัวเองมั้ง"

"เจ้าตุลย์อย่าลามปราม"ธันวาเอ่ยดุน้องชาย

"เปล่าซะหน่อย"ตุลาก้มหน้าพูด

"ยังไม่ทันเริ่มงานด้วยกัน ก็กัดกันซะเเล้ว"

"ไม่ใช่หมา"คนถูกด่าพูดพร้อมกัน เเล้วหันมาเหลือบมองกัน

"อ้าวเหรอ เอาเป็นว่า รู้จักกันเเล้วเนอะ ฉันฝากตุลย์ติดรถนายไปนะ"ธันวาเอ่ยปารมีไม่ตอบเดินออกไป

"เฮียจะให้ผม ไปกับพี่หินนั่นจริงอะ"

"เดี๋ยวนะ เค้าชื่อปล์ามไม่ใช่หิน พูดไปเรื่อยรีบไปเดี๋ยวองค์ลง ปล่อยให้รอนาน"

"ไปก็ได้เฮียถูกเสมอหนิ อิจฉาคนได้นอนกลางวัน"

"แลกอาชีพกันมั้ยหละ"

"ไม่เอาอะวุ่นวายผมไปหละเฮีย"

"เออ"ธันวาเอ่ยมองตามหลังน้องชายยิ้มๆ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***