อัคคี&อิงดาว

“ เบ่งลูก เบ่ง อื้ดดดดดด อื้ดดดดดดด “ จามจุรี บอกลูกสะไภ้ให้เบ่งพร้อมกับจับมือลูกสะใภ้ไว้แน่น ลูกหมีที่อยู่ด้านในด้วยเธอก็จับมือของปิ่นมุกเอาไว้แน่น ใจหนึ่งก็กลัวใจหนึ่งก็ห่วงน้องสาวแต่ก็ต้องช่วยน้องให้คลอดอย่างปลอดภัยให้ได้ 

“ อื้ดดดดดดด อื้ดดดดดดดดด กรี๊สสสสสสสสสส // อุแว้ อุแว้ อุแว๊………” เมื่อปิ่นมุกได้กำลังใจ เธอก็เบ่งคลอดลูกอย่างสุดพลังก่อนจะได้ยินเสียงร้องของเด็กน้อยร้องลั้น เมื่อจามจุรีได้ยินเสียงร้องของเด็กน้อยเธอก็เอามือลูบหน้าผากก่อนจะพูดออกมาว่า

“ เก่งมากลูกเจ้าหมาน้อยออกมามาแล้วลูกหนูเก่งมาก “ จามจุรี เอามือลูบที่หัวของลูกสะใภ้พร้อมกับบอกว่าเธอเก่งมากที่คลอดลูกออกมาแล้วหนึ่งคน จากนั้นปิ่นมุกก็มีแรงเบ่งเข้ามาอีก

“ อื้ดดดดดดดดดด // อุแว๊….อุแว๊….อุแว๊….” เสียงปิ่นมุก เธอเบ่งคลอดไม่นานก่อนจะมีเสียงเด็กน้อยอีกคนร้องไห้เสียงจ๊ามอีกคน จากนั้นปิ่นมุกเธอก็ทั้งหอบหายใจแล้วก็ถามทุกคนว่าลูกเธอเป็นยังไงบ้าง 

“ คุณแม่คะพี่ลูกหมีคะ ลูก ลูกปิ่นเป็นยังไงบ้างคะ “ ปิ่นมุก เธอถามออกมาด้วยเสียงอ่อยๆเมื่อลูกออกพ้นท้องปิ่นมุกเธอก็รู้สึกเหนื่อยล้าและก็โล่งไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรอีกแล้ว 

“ ปลอดภัยดีลูก คนพี่เป็นผู้ชายคนน้องเป็นผู้หญิง ลูก” จามจุรี บอกลูกสะใภ้ออกมาเสียงหวานเพื่อให้ลูกสะไภ้สบายใจไม่ต้องห่วงอะไรทั้งนั้น เมื่อปิ่นมุกได้ยินแบบนั้นเธอก็สลบไปด้วยความโล่ง เหนื่อย และก็ความเจ็บปวดที่งดงามเมื่อกี่ 

“ ปิ่น ปิ่นลูก // ปิ่น ปิ่น “ เมื่อจามจุรีและก็ลูกหมี เห็นปิ่นมุกอยู่ๆก็หลับไปแบบนั้นก็ตกใจเป็นอย่างมาก หมอเมื่อเห็นหน้าตาตื่นของแม่เพื่อนและก็เมียน้องเพื่อนเขาก็เลยรีบบอกทั้งสองทันทีเพื่อไม่ให้ตื่นตูมรบกวนสมาธิ 

“ คุณปิ่นไม่ได้เป็นอะไรหรอกครับคุณแม่ คุณปิ่นเธอก็แค่เหนื่อยและก็หมดแรงไปเท่านั้นเองครับ ไม่ต้องตกใจไปนะครับ “ หมอหนุ่มไซงอน บอกแม่แม่เพื่อนและก็เมียน้องเพื่อนเพื่อให้เข้าใจจะได้ไม่ตกไปเอง เมื่อจามจุรีและลูกหมีได้ยินแบบนั้นทั้งสองก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาเพราะคิดว่าปิ่นมุกเป็นอะไร ด้วยความที่เธอห่างการคลอดลูกมานานมากแล้ว เธอก็เลยลืมไปเลยว่าการคลอดลูกมันเหนื่อยแค่ไหน 

เวลาต่อมา 

“ คุณแม่ครับ ปิ่น ปิ่นเป็นยังไงบ้างครับ “ อาเธอร์ ที่เดินเข้ามาด้วยนความรีบร้อนกับ พ่อและก็น้องชาย เมื่อมาถึงเมืองไทยด้วยความเป็นห่วงเมียมากเขาก็เอาฮอลลงจอดบนดาดฟ้าของโรงพยาบาล โดยที่ไม่สนว่าเจ้าของโรงพยาบาลจะว่ายังไง 

“ ปลอดภัยดีลูก หนูปิ่นปลอดภัยดี ดูนี้สินิลูกของลูก “ จามจุรี หันมองตามเสียงเรียกของลูกชายก่อนจะยิ้มออกมาด้วยความดีใจและสายตาที่ตื่นเต้นเพื่อบอกให้ลูกชายรู้ว่า ไม่ต้องกังวลอะไรทั้งนั้น อาเธอร์เมื่อได้ยินว่าเมียปลอดภัยเขาก็รู้สึกโล่งอกก่อนจะหันมามองที่ห้องกระจกตรงที่แม่กับน้องสะไภ้ยืนดูอยู่ 

“ อึก อึก แม่ แม่ ครับนั้นลูกของผมเหรอครับ “ อาเธอร์ เมื่อเห็นเด็กน้อยตัวแดงๆนอนดิ้นอยู่ในรถเข็ญ ด้วยสัญชาตญาณของความเป็นพ่อเมื่อได้เห็นหน้าลูกแฝดที่นอนอยู่ตรงหน้า อยู่ๆน้ำใสๆก็ไหลลงมาอาบทั้งสองแก้มด้วยความรู้สึกทราบซึ่งใจเป็นอย่างยากจะอธิบายได้ว่า สิ่งที่ตนเองรู้สึกอยู่ตอนนี้คืออะไรกันแน่ จามจุรี ปีเตอร์ ลูกหมีและก็มาตินส์ เมื่อเห็นน้ำตาลูกผู้ชายที่ไหลลงมาอาบแก้มทั้ง4ก็หันมองกันก่อนจะซบหน้าลงที่ไหลของคู่ตัวเอง ทั้ง4รู้สึกถึงความอบอุ่นหัวใจของคำว่าพ่อและก็ครอบครัวเมื่อเห็นเด็กน้อยหญิงชายที่นอนอยู่ในรถเข็ญ ถึงแม้ว่าจะไม่อยากเชื่อและก็ไม่เคยเห็นลูกชายของตัวเองร้องไห้แบบนั้นก็ตาม แต่คนเป็นแม่กับพ่อรู้ดีว่าความรู้สึกของอาเธอร์ตอนนี้เป็นยังไง 

“ ใช่แล้วลูกนี้แหละ อัคคีกับอิงดาว ลูกสาวกับลูกชายของลูกจ๊ะ “ จามจุรีเดินเข้ามาบอกลูกชายว่าลูกๆของเขาชื่อว่าอะไรบ้าง เมื่ออาเธอร์ได้ยินชื่อของลูกทั้งสองของตัวเองเขาก็ยิ้มทั้งน้ำตาพร้อมกับเอามือลูบที่กระจกมองเด็กทั้งสองด้วยสายตาที่ไม่มีคำอธิบายอะไรทั้งนั้นว่าตอนนี้เขามีความสุขมากแค่ไหน 

ห้อง VIP 

“ ปิ่น ปิ่นตื่นแล้วเหรอจ๊ะ “ อาเธอร์  ที่เข้ามาอยู่ที่ห้องนี้ตั้งนานแล้วด้วยความที่เขาเห็นเมียหลับอยู่แล้วเพื่อนหมอก็บอกว่าเมียเขาออ่นเพลียเนื่องจากเธอคลอดลูกสองคน ปิ่นมุกก็เลยหลับไปตอนที่คลอดลูกเสร็จ อาเธอร์เมื่อรู้แบบนั้นเขาก็เลยไม่อยากกวนเมียตัวเอง ปิ่นมุกที่หลับไปนานถึง3ชั่วโมงเธอก็รู้สึกตื่นขึ้นมา อาเธอร์เมื่อเห็นแบบนั้นก็รีบลุกขึ้นมาแล้วก็วิ่งมาพยุงภรรยาขึ้นมานั่งในท่าสบาย 

“ ที่รัก ที่รักมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ แล้วลูกของเราละคะ ลูกของเราเป็นยังไงบ้าง “ ปิ่นมุก ถามสามีออกมาด้วยน้ำเสียงที่เบาหวิวแต่เธอก็รู้สึกดีใจที่เห็นหน้าสามีของเธอ ก่อนจะถามถึงลูกแฝดของเธอทันทีด้วยความเป็นห่วงเพราะเธอจำได้ว่าหมอบอกว่าลูกชายของเธอคลอดมาก่อนแล้วลูกสาวของเธอก็คลอดมาที่หลัง พอหมอพูดแค่นั้นเธอก็หลับไป พอตื่นขึ้นมาตอนนี้เธอก็เลยถามสามีเรื่องลูกทันที อาเธอร์ที่เห็นสีหน้าของเมียที่พูดถึงลูกเขาก็รู้ว่าปิ่นมุกคงห่วงเขาก็เลยรีบบอกเมียทันทีว่า 

“ ไม่ต้องห่วงจ๊ะลูกเราปลอดภัยดี ที่รัก “ อาเธอร์ รีบบอกภรรยาทันทีเพราะกลัวว่าเธอจะเป็นห่วง ก็เลยรีบบอกเมียทันทีปิ่นมุกเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็รู้สึกสบายใจ ระหว่างที่อาเธอร์กับปิ่นมุกกำลังคุยกันอยู่นั้นพยาบาลก็เข็นรถเข็นลูกแฝดทั้งสองมา 

“ ได้เวลาให้นม แล้วคะคุณปิ่น “ พยาบาลสาว เดินเข็นรถเข็นเด็กน้อยทั้งสองคนมาให้แม่กับคุณพ่อป้ายแดง ปิ่นมุกเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็ทำหน้าตาตื่นเต้น อาเธอร์ก็เช่นเดียวกันถึงแม้ว่าอาเธอร์จะได้เห็นลูกน้อยแล้วก็เอานมให้ลูกกินแล้ว แต่ก็อย่างที่บอกคนเห้อลูก 

“ ที่รัก นี้น้องอัคคี และนี้ก็น้องอิงดาว “ อาเธอร์อุ่มลูกขึ้นมาแล้วก็เอายื่นมาให้ปิ่นเอานมให้ลูกกิน ทีละคน ปิ่นเธอค่อยๆเอามือเข้ามาอุ่มลูกน้อยด้วยมือสั่นเทา จากนั้นเธอก็ก้มมองหน้าลูกน้อยที่อยู่ในออ้มกอดของเธอเป็นครั้งแรก ความรู้สึกที่คนเคยบอกว่ารักครั้งแรกเป็นยังไง เธอเพิ่งรู้ก็วันนี้นี่เอง 

“ อึก อึก อึก ที่รักลูกเราทำไมน่ารักจังเลยละคะ หน้าเหมือนพี่มากเลยคะ อึก อึก กระซิก กระซิก " ปิ่นมุกเธอมองหน้าลูกชายกับลูกสาวสลับกันไปมา พร้อมกับน้ำใสๆไหลลงมาอาบทั้งสองแก้มเธอร้องไห้ออกมาสะอึกสะอื้นด้วยความรู้สึกตื้นตันใจเมื่อได้เจอหน้าเทวดาตัวน้อยทั้งสองคนเป็นครั้งแรก อาเธอร์ที่นั่งโอบภรรยาพร้อมกับมองหน้าลูกน้อยทั้งสองคนทั้งรอยยิ้ม ก่อนจะพูดออกมาว่า 

“ รู้ไหมว่าตอนอยู่ในท้อง พ่อกับแม่แทบไม่ได้นอนเลยนะ แต่พอออกมาแล้วทำไมหลับปุ๋ยเลยละลูก “ อาเธอร์ เอานิ้วจิ้มที่แก้มลูกสาวพร้อมกับพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอบอุ่น เพราะตอนที่อยู่ในท้องของผู้เป็นแม่ เจ้าแสบสองคนไม่ยอมให้แม่ได้หลับได้นอนเลยดิ้นตั้งแต่6โมงเย็นจนถึงเช้าอีกวันเลยละ ถึงจะสงบ ปิ่นเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็อดมองสามีแล้วก็ยิ้มทั้งน้ำตาด้วยความอบอุ่นไม่ได้ เธอไม่คิดว่าความรู้สึกที่เรียกว่ารักแรกพบเป็นยังไง ความรู้สึกอบอุ่นและก็ครอบครัวที่เธอโหยหามาโดยตลอด วันนี้เธออายุ17ปีเธอมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบและก็อบอุ่นมาก 

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***