ตอนที่ 5: บททดสอบในราตรีที่เงียบงัน

ค่ำคืนหนึ่งที่เงียบงัน ลมเย็นพัดผ่านหน้าต่างห้องนอนของอะคิระ เขานอนอยู่บนเตียง สายตาจับจ้องเพดานอย่างไร้จุดหมาย ทั้งความเหนื่อยล้าทางร่างกายและจิตใจจากการฝึกฝนหนักหน่วงในช่วงหลายวันที่ผ่านมากำลังถาโถมเข้าใส่เขา

ทันใดนั้นเอง เขารู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้เขาตื่นจากความเงียบงันของค่ำคืนนี้ มันเป็นความรู้สึกแปลกๆ คล้ายกับมีใครบางคนหรือบางสิ่งกำลังจ้องมองเขาอยู่ ราวกับเงาลึกลับที่ซุ่มอยู่ในมุมมืดของห้อง

อะคิระลุกขึ้นจากเตียงและหันไปมองรอบๆ ห้อง แต่ไม่พบอะไร ทว่าความรู้สึกนั่นยังคงอยู่กับเขา มันไม่ใช่แค่ภาพหลอนหรือความคิดในหัวของเขา แต่มันคือสิ่งที่จับต้องได้... พลังบางอย่างที่แผ่กระจายอยู่รอบตัว

"ใครอยู่ที่นั่น?" อะคิระตะโกนออกไปในความมืด

ไม่มีเสียงตอบกลับ แต่เงานั้นค่อยๆ ปรากฏชัดเจนขึ้น ใกล้ประตูห้อง ชายหนุ่มในชุดดำคนเดิมก้าวออกมาจากเงามืด ดวงตาสีแดงของเขาส่องประกายอยู่ในความมืด

“ข้าเตือนเจ้าแล้วใช่ไหมว่า บททดสอบที่แท้จริงจะมาถึง” ชายลึกลับพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบและเยือกเย็น

อะคิระยืนนิ่ง มือของเขากำลูกแก้วสีดำไว้แน่น “เจ้าเป็นใคร? และทำไมถึงตามข้ามาอีก? นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?”

ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ ก่อนจะก้าวเข้ามาใกล้ “ข้าเป็นเพียงผู้เฝ้ามอง เป็นผู้ทดสอบความสามารถของเจ้า และนี่...คือเวลาที่เจ้าต้องพิสูจน์ตัวเองอีกครั้ง”

---

ก่อนที่อะคิระจะได้ตอบอะไร ชายหนุ่มในชุดดำก็หายตัวไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งไว้เพียงความมืดที่เข้มข้นรอบตัวเขา ทันใดนั้น ห้องของอะคิระก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง พื้นที่รอบๆ กลายเป็นทุ่งหญ้ากว้างที่มืดครึ้ม ท้องฟ้าเต็มไปด้วยเมฆดำครึ้ม และไม่มีแสงดาวหรือแสงจันทร์แม้แต่น้อย

อะคิระยืนนิ่ง มองไปรอบๆ อย่างงุนงง “ที่นี่คือที่ไหน?” เขาพึมพำกับตัวเอง

เสียงกระหึ่มจากท้องฟ้าดังขึ้น พลังที่ไม่รู้จักแผ่กระจายออกมา อะคิระรู้ทันทีว่านี่ไม่ใช่แค่ความฝันหรือภาพหลอน แต่นี่คือการทดสอบจริง บางอย่างกำลังมาท้าทายเขา—บางอย่างที่เขาต้องเอาชนะเพื่อก้าวข้ามไปยังขั้นต่อไป

ในขณะที่เขาพยายามทำความเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น เงาดำขนาดใหญ่เริ่มเคลื่อนเข้ามาใกล้ มันเป็นสิ่งมีชีวิตขนาดมหึมาที่ไม่มีรูปร่างแน่ชัด ดวงตาสีแดงที่ส่องประกายมองตรงมาที่เขา

"ข้าคือการทดสอบของเจ้า" เสียงก้องดังขึ้นในอากาศ คล้ายกับเสียงของปีศาจที่ออกมาจากความมืด "จงใช้พลังที่เจ้ามีเพื่อเอาชนะข้า หากไม่เช่นนั้น เจ้าจะจบชีวิตลงที่นี่"

อะคิระกัดฟัน ก่อนจะดึงแก่นวิญญาณออกมาเต็มกำลัง พลังสีดำที่ล้อมรอบเขาเริ่มเคลื่อนไหว สร้างเป็นโล่พลังและอาวุธในมือของเขา เขารู้สึกได้ว่าพลังของเขาเติบโตขึ้น แต่การเผชิญหน้ากับศัตรูที่ไม่รู้จักเช่นนี้ก็ยังคงทำให้เขารู้สึกหวาดกลัว

“ข้าจะไม่ยอมแพ้” อะคิระพูดด้วยความมุ่งมั่น ก่อนที่จะพุ่งตัวเข้าหาเงาดำตรงหน้า

---

การต่อสู้ระหว่างอะคิระและเงาดำเริ่มต้นขึ้น เงาดำนั้นมีความเร็วและพลังที่เหนือกว่าอะคิระหลายเท่า มันสามารถหลบหลีกและโจมตีได้อย่างรวดเร็ว ในขณะที่อะคิระต้องใช้ทุกพลังที่มีในการป้องกันและตอบโต้

ทุกครั้งที่เงาดำโจมตี พื้นดินก็สั่นสะเทือน และอากาศรอบๆ ตัวก็เริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ อะคิระพยายามโต้กลับด้วยการใช้พลังแก่นวิญญาณสร้างอาวุธขึ้นมา แต่ไม่ว่าเขาจะโจมตีไปเท่าไหร่ เงาดำนั้นก็ยังคงไม่มีทีท่าว่าจะถูกทำลาย

"ข้ายังไม่พอหรือ?" อะคิระเริ่มสงสัยในตัวเอง

เงาดำหัวเราะเยาะเย้ย "เจ้ายังไม่เข้าใจเลยว่าพลังของเจ้าคืออะไร อย่าคิดว่าแค่มีพลังมากขึ้นจะทำให้เจ้าแข็งแกร่งได้!"

คำพูดนั้นทำให้อะคิระนิ่งไปชั่วขณะ ก่อนที่เขาจะตระหนักถึงสิ่งที่ขาดหายไป พลังที่เขามีไม่ใช่แค่การโจมตีหรือป้องกัน แต่มันคือพลังที่ต้องใช้ความเข้าใจในตัวเอง

"ข้า...ข้ายังไม่เข้าใจตัวเองเลย" อะคิระพูดเบาๆ

ในตอนนั้น เขารู้สึกถึงบางอย่างที่เปลี่ยนแปลงในตัวเอง พลังแก่นวิญญาณเริ่มตอบสนองต่อความคิดและอารมณ์ของเขา ไม่ใช่แค่เพียงพลังทางกายภาพเท่านั้น แต่ยังรวมถึงความตั้งใจและจิตใจที่แท้จริงของเขาด้วย

---

อะคิระยืนนิ่ง ใจของเขาสงบลง แม้ว่าเงาดำนั้นจะยังคงโจมตีมาอย่างไม่หยุดหย่อน แต่ครั้งนี้อะคิระไม่ได้หวาดกลัวอีกต่อไป เขาสามารถมองเห็นการเคลื่อนไหวของศัตรูได้อย่างชัดเจน ทุกครั้งที่เงาดำพุ่งเข้ามา อะคิระก็สามารถหลบหลีกและโต้กลับได้อย่างแม่นยำ

"พลังของข้า...มันไม่ใช่แค่การทำลายหรือปกป้อง" อะคิระพูดในใจ "มันคือการเข้าใจและควบคุมตัวตนของข้าเอง"

เมื่ออะคิระเข้าใจเช่นนี้ พลังแก่นวิญญาณของเขาก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง มันกลายเป็นพลังที่บริสุทธิ์และมั่นคง ไม่ใช่เพียงการสร้างอาวุธหรือโล่ แต่เป็นพลังที่สามารถเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งรอบตัวได้

อะคิระยกมือขึ้น และในชั่วพริบตาเดียว เงาดำที่เคยเป็นภัยคุกคามก็ถูกพลังของเขากำจัดหายไปในอากาศ

เสียงกระหึ่มเงียบลง ทุ่งหญ้าที่เคยเต็มไปด้วยความมืดก็ค่อยๆ สลายหายไป และอะคิระกลับมายืนอยู่ในห้องของตนเองเหมือนเดิม

---

อะคิระหายใจหนัก ใจของเขาเต้นแรง แต่ครั้งนี้ไม่ใช่เพราะความกลัว แต่เป็นเพราะความตื่นเต้นและความเข้าใจใหม่ที่เขาได้รับ

“ข้าเริ่มเข้าใจแล้ว...” เขาพูดเบาๆ พร้อมกับมองลูกแก้วสีดำในมือ “พลังที่แท้จริงของข้าไม่ได้อยู่ที่การทำลายหรือป้องกัน แต่มันคือการควบคุมตัวเองและการเข้าใจสิ่งรอบตัว”

ในขณะที่เขายืนอยู่ในความเงียบของห้อง ชายหนุ่มลึกลับ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***