jungsunoo

สนามบิน

เสียงประกาศ เที่ยวบินที่ 123 จากปารีสถึงกรุงเทพฯแล้วค่ะ กรุณาเตรียมตัวรับกระเป๋าเดินทาง

จองวอนเดินออกมาจากประตูทางออกพร้อมกับผู้จัดการส่วนตัว หึ หายเหนื่อยเสียที

แฟนคลับ กรี๊ดเสียงดัง จองวอน! จองวอน!

ซอนอู เดินชนกระเป๋าของจองวอน

"ขอโทษครับ ขอโทษจริงๆ นะครับ"

เอกสารสำคัญพาสปอร์ต ใบอนุญาตทำงาน สคริปต์เพลง กระจัดกระจายเต็มพื้น

จองวอนย่อตัวลงเก็บเอกสาร

"ไม่เป็นไรครับ แต่คุณระวังหน่อยก็ดีนะครับ"

"ขอโทษอีกครั้งนะครับ ผมรีบเกินไปหน่อย" ซอนอูพูดพร้อมใบหน้าที่แดง

"ไม่เป็นไรครับ ชื่ออะไรเหรอครับ?"จองวอนยิ้มเล็กน้อย

"ซอนอูครับ เป็นแฟนคลับพี่จองวอนเองครับ"

บริษัทต้นสังกัดของจองวอน

ซอนอูได้รับมอบหมายให้เป็นผู้ช่วยส่วนตัวของจองวอนชั่วคราว เนื่องจากผู้ช่วยคนเดิมลาออกกะทันหัน

ซอนอูตื่นเต้นมากที่ได้ทำงานใกล้ชิดกับไอดอลที่ตัวเองชอบ แต่จองวอนกลับรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยกับความร่าเริงของซอนอู

"ซอนอู คุณจะต้องดูแลจองวอนเป็นพิเศษนะครับ" ผู้จัดการ

 "ครับ! ผมจะทำเต็มที่เลยครับ"

 จองวอนมองซอนอูด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความสงสัย

 "พี่จองวอนมีอะไรให้ช่วยมั้ยครับ"

 "เอ่อ... เอาเอกสารชุดนี้ไปให้ฝ่ายการตลาดหน่อย"

 "ได้ครับ" รับเอกสารไปด้วยความกระตือรือร้น

 จองวอนคิดในใจ เธอคนนี้ช่างร่าเริงจริงนะ

บ้านของจองวอน

ซอนอูบังเอิญเห็นจองวอนกำลังนั่งดูหนังผีอยู่คนเดียว จองวอนรีบปิดทีวีและทำเป็นไม่สนใจ

ซอนอูแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง แต่ลึกๆ แล้วก็รู้สึกขำกับความขัดแย้งของจองวอน

เสียงจากทีวีเป็นเสียงกรีดร้องจากหนังผี

"เฮ้ย! ดึกแล้วนะ" จองวอนรีบปิดทีวี

"พี่จองวอนดูอะไรอยู่เหรอครับ" ซอนอูเดินเข้ามาในห้อง

 "เอ่อ... ไม่มีอะไรหรอก"

 "พี่จองวอนกลัวผีเหรอครับ?" ซอนอูยิ้ม

"เปล่าซะหน่อย! แค่...หนังมันดูไม่ค่อยสมจริงเท่าไหร่" จองวอนหน้าแดง

 "พี่จองวอนโกหกไม่เก่งเลยนะครับ" พูดพร้อมเสียงหัวเราะเบาๆ"

บ้านพักตากอากาศริมทะเล

บริษัทจัดให้มีกิจกรรมสำหรับพนักงาน

โดยให้จองวอนและซอนอูไปพักผ่อนที่บ้านพักตากอากาศแห่งหนึ่ง

ซึ่งมีข่าวลือว่ามีผีสิง จองวอนพยายามทำตัวเข้มแข็ง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกลัว ซอนอูสังเกตเห็นความผิดปกติของจองวอนและพยายามแกล้งเขา

เสียงคลื่น ซู่ ซ่า

 "ที่นี่เงียบจังเลยนะ" จองวอนมองออกไปนอกหน้าต่าง

 "ใช่ครับ แต่บรรยากาศดีมากเลย"

 "เอ่อ... ซอนอู คุณกลัวผีไหม?" เสียงสั่น

 "ไม่กลัวครับ แต่ผมว่าพี่จองวอนดูจะกลัวมากกว่านะ"

  "เปล่าซะหน่อย!" หน้าแดง

 "งั้นเรามาเล่นเกมผีกันไหมครับ" ซอนอูยิ้มกว้าง

 "ไม่เอาๆ!" จองวอนตาโต

ห้องอัดเสียง

จองวอนกำลังอัดเพลงใหม่ ซอนอูเข้าไปให้กำลังใจ และทั้งคู่ได้พูดคุยกันอย่างจริงใจ

จองวอนขอบคุณซอนอูที่อยู่เคียงข้างเสมอมา ซอนอูรู้สึกดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของจองวอน

เสียงดนตรีของเพลงที่กำลังอัด

จองวอนร้องเพลง

 ซอนอูนั่งฟังอยู่ข้างๆ "พี่จองวอนร้องเพลงเพราะมากเลยครับ"

 "ขอบคุณนะ" จองวอน

  "ผมรู้สึกดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งในความสำเร็จของพี่จองวอน"

 "ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างผมเสมอมา" จองวอนยิ้ม

  "ครับ" ซอนอูยิ้มตอบ

...จบ....

...อ่านแล้วรบกวนฝากกดติดตาม ...

...และคอมเม้นท์เป็นกำลังใจ...

...ให้นักเขียนหน่อยนะคะ...

...ขอบคุณค่ะ...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***