ฉันหลุดไปคว้าหัวใจตัวละครโปรด[หัวใจนี้ข้าขอฝากเจ้า+รามเกียรติ์]
ตอนที่2
พระจตุรอาญา
//เข้ามารับแทน
พชร
เมื่อกี๊เราอยู่ใต้น้ำไม่ใช่เหรอ
พชร
แบบนี้มันนิทานบ้าบออะไรกัน//จับหน้า
กริน
ไม่เป็นไรใช่ไหมอยู่ดีๆ
พชร
(เราไม่ได้จะพูดแบบนั้น)
พชร
(ควบคุมร่างกายไม่ได้เลย)
พชร
(ตอนที่เรายังเด็กก็เคยฝันเห็นภาพพวกนี้ซ้ำๆ)
พชร
(อะไรกันแค่นิทานไม่ใช่เหรอ)
พชร
(ทำไมเหมือนกับกำลังถูกเผาทั้งเป็นอยู่จริงๆล่ะ)//ค่อยๆล้ม
พระจตุรอาญา
นี่เจ้าเป็นอะไรไป!!
พระจตุรอาญา
มันทำอะไรกับเจ้า!?//มารับพชรทัน
สรตราตรี(น.อ.)
//กระโดดลงไปช่วย
ผนิณทร์(ร่างจำแลง)
เจ้าจงไปซะ
ผนิณทร์(ร่างจำแลง)
เจ้ารู้ฤๅว่าเป็นข้า
สรตราตรี(น.อ.)
ใช่จริงด้วยสินะ
ผนิณทร์(ร่างจำแลง)
เจ้าเป็นใครกันแน่
สรตราตรี(น.อ.)
ท่านไม่จำเป็นต้องรู้หรอก
สรตราตรี(น.อ.)
ถ้าเกิดสงสัยว่าฉันเป็นใครละก็
สรตราตรี(น.อ.)
//ชี้ร่างของพชรที่พึ่งหายไป
ผนิณทร์(ร่างจำแลง)
//มองตามที่ น.อ.ชี้
ผนิณทร์(ร่างจำแลง)
มนุษย์!?
ผนิณทร์(ร่างจำแลง)
แต่มนุษย์จะรู้ชื่อข้าได้ไงกัน?
สรตราตรี(น.อ.)
ท่านก็คงจะเป็นแค่ดวงจิตที่หลงเหลืออยู่สินะ
สรตราตรี(น.อ.)
หากท่านจิตวิญญาณดับสลาย
สรตราตรี(น.อ.)
ไว้วันนั้นฉันจะหาร่างให้ท่านอยู่
ผนิณทร์(ร่างจำแลง)
//ยิ้มเบาๆ
ผนิณทร์(ร่างจำแลง)
ขอบคุณสำหรับน้ำใจที่ท่านให้นะขอรับ
ผนิณทร์(ร่างจำแลง)
แต่คงจะไม่ดีหรอกกระมัง
ผนิณทร์(ร่างจำแลง)
อีกอย่างมนุษย์ธรรมดาอย่างเจ้าไม่น่าจะทำได้
สรตราตรี(น.อ.)
ท่านอย่าประเมินฉันต่ำไป
ผนิณทร์(ร่างจำแลง)
ไม่รู้สิ
ผนิณทร์(ร่างจำแลง)
ข้าก็สงสัยอยู่เหมือนกันว่าท่านจะใช้วิธีใด
ผนิณทร์(ร่างจำแลง)
ไว้วันนั้นข้าจะรอก็แล้วกัน//ยิ้มเบาๆ
สรตราตรี(น.อ.)
วันนั้นฉันจะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง
สรตราตรี(น.อ.)
(เขาน่ารักมาก ไม่คิดเลยว่าจะเจอตัวเป็นๆแบบนี้)
ผนิณทร์(ร่างจำแลง)
//ได้ยิน น.อ.พูดในใจ+หัวเราะเบาๆ
สรตราตรี(น.อ.)
(สมกลับเป็นคนที่ฉันขอบจริงๆ)
ผนิณทร์(ร่างจำแลง)
(นี่นางชอบข้าฤๅ)//แอบตกใจเล็กน้อย
สรตราตรี(น.อ.)
//ยิ้มอ่อนๆให้ผนิณทร์
ผนิณทร์(ร่างจำแลง)
(😳😳)//โดนดราเมจแบบไม่ทราบสาเหตุ
ผนิณทร์(ร่างจำแลง)
(น...นางยิ้ม)
Comments
ถังหย๋า
ชอบนะไม่ใช่ขอบแอดพิมพ์ผิดเองค่ะ
2024-09-04
2