ตอนที่17..คนนี้ก็อยากกิน

หลังจากนั้น

เด็กคนนั้นมันก็เงียบไป แต่สีหน้าก็ไม่ค่อยพอใจหรอก คงไม่คิด

ว่าเคมีจะว่าเธอขนาดนั้นหรอกมั้ง ผู้ชายที่ดูภายนอกนิ่งๆขรึมๆ

หน้าตาก็ดูดีระดับหนึ่ง ก็ค่อนไปทางดีมากนั่นแหละ ผิวพรรณก็ประมาณชายไทยทั่วไป

ไม่ได้ขาวมากอะไร แต่ก็ได้ดูคล้ำอะไร ไม่ได้ออกแนวแบดๆ

ดูๆก็ผู้ชายธรรมดาที่หน้าตาดี เธอคงไม่คิดว่าจะแรงขนาดนี้

คงจะคิดว่าเคมีเป็นคนสุภาพๆสินะ เธอคงคิดผิด หึๆ และเราก็ไม่ได้คุยอะไรกันต่อ

เคมีก็คุยอยู่กับเพื่อนของเค้า ส่วนมากก็น่าจะเรื่องเรียน เพราะเค้าพึ่งจะย้ายมา

ก็คงยังไม่เข้าใจอะไรอีกหลายๆอย่าง จนทุกคนกินข้าวกันอิ่ม

เพื่อนของเคมีเค้าก็เป็นคนจ่ายทั้งหมดเอง ตอนนี้เวลามันก็ยังเหลือ

ยังไม่ถึงเวลาที่นัดกัน

"ไปซื้อเสื้อผ้ารอได้มั้ย" ฉันหันไปพูดเบาๆ

เพราะไม่อยากให้ใครห้อยตามไปนั่นแหละ แต่คงไม่เบาพอ

"ใช่ค่ะ เราไปช็อปปิ้งรอกันนะคะ เวลาเหลืออีกตั้งครึ่งชั่วโมง"

"อีกแล้วหรอ ที่หนูถือนี่ยังไม่พออีกหรอ?" คนนี้คงเป็นแฟนของเพื่อนเคมี

ส่วนยัยเด็กนั่น ก็น่าจะแค่เพื่อนที่อยากตามติดมาด้วย

"นะคะ พี่รดาก็จะไป ใช่มั้ยคะพี่รดา" เธอหันมาถามฉัน

เพราะได้ยินตอนฉันกระซิบคุยกับเคมี

"จะไปก็ไป" มันเป็นคำตอบของเคมีเอง และฉันก็โดนลากออกมา

"ร้านไหน?" เคมีหันมาถาม ฉันมีร้านประจำอยู่แล้ว

ก็เลยเดินตรงไปร้านนั้น เคมีก็เดินเกาะฉันเป็นปลิง ตามก้นฉันมาต้อยๆ

เข้ามาถึงในร้าน ฉันก็ตรงดิ่งไปทางเสื้อผ้าสไตล์ที่ฉันใส่ แต่อยู่ๆ

ร่างก็โดนรั้งไว้ แล้วพามาหลบอยู่มุมๆหนึ่ง

"ชูวว" ฉันเกือบจะอ้าปากถามออกไปอยู่แล้ว แต่เคมีเค้าบอกให้เงียบ

ฉันก็เลยต้องหุบปากลง คนอื่นๆเค้าก็ตามมาร้านนี้นะ แต่เดินกันไปอีกทาง

ฉันมาทางนี้กับเคมีสองคน

"อยากจะเป็นอิรดาขนาดนั้นเลยหรอ ไม่ไหวอ่ะ" ฉันถึงกับขมวดคิ้วทันที

เพราะเสียงนี้มันคุ้นๆนะ

"ก็ไม่ได้อยากหรอก แต่ผู้ชายชอบแบบนี้มะ กูเลยต้องยอม"

"ก็ได้กินแล้วไม่ใช่หรอ พี่คินอ่ะ ยังจะต้องไปแย่งอะไรกับมันอีก อีกอย่าง

มันก็ไม่เห็นจะสนใจพี่คินเลยตอนนี้ เห็นอยู่แต่กับผู้ชายคนใหม่ของมัน"

"หึๆ ได้ข่าวว่าอยากกิน ไม่ลองอ่อยดูหล่ะ"

"อ่อยจ้ะ อ่อยแรงมากแล้ว ไม่สนใจกูเลย ใจแข็งมากมึง"

"ผู้ชาย แพ้มารยาหญิงจะตาย แล้วกูว่านะ อย่างเคมีอ่ะ

อ่อยไปเรื่อยๆมึงก็ได้เองแหละ ดูไม่ได้ยากขนาดนั้น ขนาดพี่คินว่ายากๆ

กูยังได้มาแล้วเลย"

"แล้วเป็นไง พี่คิน แซบป่ะ"

"อ๊ายย อิบ้า พูดอะไร ก็ได้อยู่นะมึง" เสียงสนทนาทั้งสองมันดังอยู่ข้างหลังนี่เอง

และก็พอจะเดาออกแล้วว่าเป็นใคร

ฉันก็ไม่ได้คาดหวังว่าพวกมันจะมาดีอะไรกับฉันเพราะอยากคบฉันเป็นเพื่อนหรอก

เคยเจอมาหมดแล้ว ที่เข้ามารูปแบบนี้ ก็นะ ก็แค่แรด อยากได้ผู้ชาย แต่เมื่อกี้

มันเอ่ยชื่อของเคมีขึ้นมาด้วย มันทำให้ฉันเริ่มไม่พอใจ

"หล่อมากมั้ง มีแต่คนอยากกิน"

ฉันหันไปค้อนใส่ผู้ชายที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย แต่ฉันก็ไม่พอใจ

"หึๆ คนนี้ก็อยากกิน" แต่ดูคำตอบ แล้วไม่ให้ฉันเขินได้ยังไง

พูดไปก็โยกหัวฉันไปด้วยอีก ไม่ให้เขินใครจะทนไหว

"ป่ะ ซื้อของกันดีกว่า" แล้วฉันก็โดนโอบไหล่ เดินออกมาจากมุมนั้น

"อ่าว รดา" เคมีเค้าคงจงใจ เพราะเค้าพาฉันเดินมาทางสองคนนี้ ฉันหรอ

ก็แค่ยิ้มไปให้แค่นั้น แต่ดูอีกคนไม่ค่อยจะชอบอะไรแบบนี้เท่าไหร่นะ

ก็สิ่งที่เธอเห็นมันอยู่ตอนนี้คือ เคมียืนโอบไหล่ฉันอยู่ มองยังไง

ก็คือแฟนกันนั่นแหละ

"มาช็อปหรอ?" เพื่อนคนที่บอกว่าได้กินผู้ชายคนที่ตามจีบฉันแล้ว

ทักฉันขึ้น

"อืม" ฉันก็แค่ตอบแบบนั้น

"มากันสองคนหรอ? อิเจสไม่มาด้วยหรอ?" ผู้หญิงอีกคน ที่บอกอยากจะกินเคมีนักหนาเอ่ยถามขึ้น

"อืม มาสองคน แต่พอดีมาเจอเพื่อนของเคมีที่นี่อ่ะ"

ฉันก็ตอบกลับไปแค่นั้นเหมือนกัน

"จะไปไหนกันต่อหรอ?" เธอก็ยังคงถามกลับมา

"นัดดูหนังกันรอบบ่าย"

"ไปด้วยสิ" เธอพูดสวนกลับมาทันทีที่ฉันพูดจบ

"แต่..เพื่อนเคมีทั้งนั้นเลยนะ พวกเธอรู้จักหรอ?" ฉันก็ยังทำหน้าตาใส่ซื้อถามกลับไป

"พวกเราก็เพื่อนแกหนิ ไม่เป็นไรมั้ง ได้มั้ยเคมี" แล้วเธอก็เปลี่ยนเป้าหมายไปหาเคมีทันที

ที่ฉันบอกว่ามีแต่เพื่อนของเคมี ก็นึกว่าพวกเธอจะไม่กล้าไปด้วยไง แต่ก็นะ เหอะ!

"ได้..แต่ไม่มีคนเลี้ยงนะ" ดูๆแล้วพวกเธอจะหน้าเสียไปนิดนึง

มันก็คงแบบนั้น ก็ทุกทีฉันเป็นคนเลี้ยง ตอนนี้คงไม่แล้วหล่ะ

"ไม่เป็นไร เราออกเองได้" เธอตอบกลับมาทันที หลังจากสตั้นไปแปปนึง

"งั้นก็ตามนั้น ขอตัวไปดูเสื้อผ้าก่อนนะเดี๋ยวไม่ทัน ไปกันค่ะบี๋"

พูดจบฉันก็เอามือไปโอบเอวของเคมีแล้วพาเดินมาออกจากตรงนั้นมาอีกนิด

"บี๋?" เค้าหันมาตั้งคำถาม

พร้อมกับหัวเราะออกมาเล็กน้อย ส่วนฉัน ก็แค่ทำเป็นไม่สนใจ ทำไมหล่ะ

ฉันหวงของฉันหนิ ฉันเป็นเจ้าของ ถึงแม้จะแค่การมโนขึ้นมาเองก็เถอะ

ฉันมีสิทธิ์เรียกได้หมดแหละ

ฉันก็ทำการช็อปของฉันต่อไป โดยที่เคมีก็มีหน้าที่แค่เดินตาม

และตอนนี้มันก็คงจะใกล้เวลาแล้วมั้ง เพราะเพื่อนของเคมีเดินมาเรียกเราแล้ว

ฉันก็เดินไปจ่ายเงิน แต่ก็ยังไม่ได้ล้วงกระเป๋าตังค์ออกมา

เคมีก็ยืนบัตรเครดิตของเค้าไปให้พนักงานแล้ว ฉันเลยหันไปมอง

เค้าไม่น่าจะมีของแบบนี้ใช้นะ เพราะฐานะทางบ้านของเค้าไม่ได้ร่ำรวยอะไรหนิ   ฉันเลยหันไปมองหน้าเค้า เพราะความสงสัย

"ไม่ได้รวยขนาดนั้น ของพ่อเธอทั้งนั้น" คำตอบก็ออกมาแบบนี้ พ่อก็คงให้เค้าใช้นั่นแหละ

ก็ดีเหมือนกัน เพราะทุกคนที่ยืนมองจะได้รู้ ว่าเค้าเปย์ฉันอยู่

ถึงจะรู้อยู่แก่ใจว่ามันไม่ใช่ แต่ทุกคนก็ต้องเข้าใจแบบนั้นแหละ จ่ายเงินเสร็จ

เค้าก็เอาของทั้งหมดถืออีกเหมือนเดิม และฉันก็คงต้องเดินควงแขนเค้าเดินออกมา

มาถึงหน้าโรงหนังเพื่อนของเคมีก็มารอกันตรงนี้กันหมดแล้ว

ก็ครบกันทุกคน บางคนก็พาแฟนมาด้วย

ก็คงมีแค่สองสาวนี่แหละมั้งที่ยังไม่มีแฟนกับเค้า

"อ่าว..มาด้วยหรอ เมื่อเช้ากูก็โทรหาไปสิ ไม่รับสายวะ"

ขิงหันมาทางเราสองคน และก็ถามกลับไปทางเคมี

"คุยธุระกับแม่อยู่ ว่าจะโทรกลับ แต่กูลืม"

"ดีจริงๆไอ้เหี้ย แล้วมาได้ไง?"

"พาที่รักมาซื้อของ เจอไอ้กราฟพอดี มันเลยชวนมา"

"อ๋อ..อืม จริงๆก็จะโทรไปบอกให้พารดามาด้วยนั่นแหละ แต่ก็มากันหลายคนเลยเนอะ"

ขิงหันมาทำมายิ้มแห้งๆมาทางฉัน

"รดาไม่ได้ชวนนะ พอดีเค้าอยากตามมา" ฉันตอบไปอย่างไม่ได้เกรงใจใครอยู่แล้ว

ก็มันเป็นแบบนั้นจริงๆ พวกนั้นอยากตามมาเอง

"หรอ?" ขิงทำหน้าเชิงสงสัย แต่ก็คงจะพอเดาออก

"อ่ะ ใครยังไม่มีตั๋วก็ไปซื้อนะ พวกเรามีกันหมดแล้ว"

ขิงก็พูดออกไปอีกครั้ง แล้วก็เอาตั๋วหนังเดินมาแจกให้เป็นคู่ๆ

ของเราก็มีแล้วเหมือนกัน ก็คงจะเพื่อนของเค้าที่จัดการให้

พอถึงเวลา พวกเราก็เข้าไปดูหนังกัน

ขิงจัดการที่นั่งให้เราทั้งหมด

ก็แยกเราออกจากคนที่ฉันไม่ค่อยถูกชะตาเท่าไหร่นั้นแหละ

ข้างๆของเคมีก็เป็นเพื่อนชายของเค้า ข้างๆของฉันก็เป็นขิงกับแตงกวา ส่วนพวกนั้น ไม่รู้หรอกขิงก็กระซิบและชวนฉันคุยอยู่บ่อยๆ

เราก็คุยกันเรื่องเด็กคนนั้น และเพื่อนที่ตามฉันมานั่นแหละ

"หึ หยุดคุย คนอื่นเค้าจะดูหนังกัน" แล้วหน้าของฉันมันก็หันกลับมาทันที

ทั้งๆเมื่อกี้คุยอยู่กับขิง แต่ตอนนี้ซบลงไปที่ไหล่ของคนข้างๆไปแล้ว ส่วนขิงก็มีอาการขัดใจให้กับเคมีเล็กน้อยนั่นแหละ

แต่เธอก็เอ็ดในนี้ไม่ได้อยู่ดี

หลังจากนั้นก็มีแต่ความเงียบระหว่างฉันกับขิงและแตงกวา

พวกเราออกมาจากโรงหนังกันหลังจากผ่านไปสองชั่วโมงที่อยู่กันในนั้น

"กลับเลยป่ะ ยังไม่ได้คุยกันเต็มอิ่มเลยนะ" ขิงเดินเข้ามาใกล้ๆฉัน

ส่วนฉัน ก็หันไปหาเคมี ถ้าเค้าจะกลับ ฉันก็ขัดไม่ได้แหละ

"ไอ้เค" ขิงก็หันไปมองทางเคมี

"จะไปไหนต่อหล่ะ ตามใจ" เค้าก็ให้คำตอบแค่นั้น

"หึ้ย ป่ะรดา หาร้านนั่งคุยกันดีกว่า"

ฉันก็ถูกลากมาถึงร้านเค้กร้านหนึ่ง แต่ก็นั่นแหละ ทุกคนก็ตามเรามากันหมด รวมถึงเพื่อนที่ไม่ชอบขี้หน้าฉันทั้งสองด้วย

"เห้ย ไรวะ ไม่ได้ชวนเลยนะเว่ย"  ขิงก็พูดออกมาไม่ได้ดังมากอะไรหรอก

พวกนั้นคงไม่ได้ยิน ส่วนเคมีก็พึ่งจะเดินเข้ามาเหมือนกัน

"แหม เกาะหน้าเกาะหลังเลยจ้า"  ขิงคงเห็น ก็อย่างที่ว่า เกาะหน้าเกาะหลัง

ก็ทั้งสองสาวที่อยากกินเคมีนั่นแหละ ดีที่ขิงเลือกโต๊ะที่นั่งกันได้แค่สี่คน

ไม่งั้นก็คงเข้ามานั่งด้วยกันหมด ส่วนเคมี เค้าก็ตรงเข้ามาและนั่งลงข้างๆกับฉัน

"กินอีกแล้ว?" ก็ไม่ได้อยากกินอะไรมากมายหรอก

แต่โดนลากมา และขิง ก็จัดการสั่งทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้วด้วย

"ตกลงยังไง ยังคุยกันไม่จบไอ้เหี้ยนี่ก็ขัด" ขิงกระซิบกับพวกเราเบาๆ

ก็คงได้ยินกันแค่อยู่ในโต๊ะนี้แค่นั้น

"ตามเคมี" ฉันก็ตอบแค่นั้น

เพราะเราคุยกันค้างเรื่องเพื่อนที่ตามฉันมาทั้งสองคนอยู่

"อะไร?" ก็คงจะงง อยู่ๆก็เอ่ยชื่อเค้าไง

"ก็เค้าอยากกินนาย ไม่ใช่รึไง?" ฉันเลยหันไปค้อนเค้านิดนึง

"แล้วยอมให้กินป่ะละ?" เป็นคำถามที่ฉันตั้งตัวไม่ติดอีกแล้วนะ

แล้วฉันจะทำอะไรได้ นอกจากนั่งเขินอยู่อย่างนี้หล่ะ

"อ๊ายย ไอ้บ้า อย่ามาจีบกันต่อหน้าคนอื่นแบบนี้นะ เกรงใจเพื่อนบ้าง เขินอ่ะ

บ้าเอ้ย"  ขิงก็ส่งเสียงดัง

จนโต๊ะข้างๆหันมามอง ก็คนกันเองทั้งนั้นแหละ

"เขินบ้าเขินบออะไร ไอ้บ้า! นี่ก็อีกคน" แล้วแก้มฉัน

ก็โดนเค้าหยิกเข้ามาเบาๆ คนมันเขิน ห้ามได้ด้วยรึไง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***