ตอนที่1..วุ่นวาย

        ผมชื่อเคมี.. เคมีที่ไม่เข้ากับใครได้เลยซักคน

ก็มันมีแต่คนบอกมาแบบนั้น ก็คงจะเป็นพื่อนๆของผมนั่นแหละ ที่ตั้งฉายามาให้แบบนี้

ครอบครัวของผม ตอนนี้เหลือแค่แม่ ผมมีแม่อยู่หนึ่งคนแค่นั้นบนโลกตอนนี้ พ่อของผม

เสียไปแล้วหน่ะสิ ก็คงตั้งแต่ผมอายุ18ย่าง19 ผมเข้ามหาลัยปี1.พอดีมั้ง

หลังจากพ่อเสีย ฐานะทางบ้านของเรามันก็แย่ลง มันก็ไม่ได้ดีมาตั้งแต่แรกหรอก

เราก็อยู่ในฐานะปานกลาง มีคนหาเงินอยู่คนเดียวก็คือพ่อ

        แต่หลังจากพ่อเสีย ทุกอย่างมันก็ไม่เหลือ คนที่ต้องทำงาน

มันก็คงจะเป็นผม เพราะแม่ก็เป็นแค่แม่บ้าน อีกอย่างผมก็ไม่อยากให้แม่ลำบาก

นับตั้งแต่วันนั้นมา ผมก็ทำงานพาร์ทไทม์บวกกับเรียนไปด้วย มันก็ช่วยแบ่งเบาภาระไปได้บ้าง

ซึ่งแม่ของผมก็ไม่ยอมอยู่เฉยๆอยู่แล้ว  ถึงผมจะห้ามแต่ท่านก็แอบออกไปทำงานทุกครั้ง

หลังจากผมไปเรียน แม่ทำงานอยู่ในห้องอาหารของโรงแรมแห่งหนึ่ง

ก็แค่ไปรับจ้างล้างจาน

        มันก็ไม่ได้เหนื่อย สำหรับแม่มันก็คืองานที่แม่ทำอยู่ประจำอยู่แล้วก็แม่คือแม่บ้าน

ผมก็ห้ามไม่ได้อีกต่อไป จนมาถึงจุดเปลี่ยนของชีวิตตอนผมเรียนอยู่ปี3.

        วันนึง แม่เข้ามาบอกกับผมว่า แม่จะแต่งงานใหม่และเราก็ต้องย้ายไปอยู่กรุงเทพ

เรื่องวุ่นวายเรื่องแรกของผมได้เกิดขึ้นแล้ว  เพราะผมต้องย้ายมหาลัยไปเรียนที่กรุงเทพด้วย

วุ่นวายมั้ยหล่ะ กว่าจะทำทุกอย่างเรียบร้อย แทบไม่อยากเรียนอีก ผมไม่รู้ว่าแม่

ไปแอบมีความรักอีกครั้งตอนไหน เพราะผมไม่มีเวลามาสนใจเรื่องพวกนี้เลย ก็ชีวิตมันมีแต่เรียนกับทำงาน

และตอนนี้มันก็เป็นช่วงปิดเทอมของภาคเรียนที่1 ผมต้องย้ายมากลางเทอม ดีจริงๆ

        และวันนี้เราต้องย้ายบ้านกันแล้ว

รถตู้มารอรับเราอยู่ตรงหน้าบ้านแล้วเหมือนกัน บ้านหลังนี้ แม่ไม่ได้ขาย

แม่บอกว่ามันเป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายของผม เลยอยากให้ผมตัดสินใจ

ผมก็ไม่อยากจะขายมันหรอก เพราะผมอยู่ที่นี่มาตั้งแต่เกิด วันข้างหน้า

ผมอาจจะย้ายกลับมาอยู่ที่นี่ก็ได้ ใครจะไปรู้ ถ้าผมเข้ากับครอบครัวใหม่ของแม่ไม่ได้ขึ้นมา

ก็คงต้องพาตัวเองออกมาเอง เราใช้เวลาเดินทางไม่นานเท่าไหร่

เพราะจังหวัดที่เราอยู่มันก็ไม่ได้ไกลจากกรุงเทพมากมายอะไร พอรถตู้เข้าไปจอดในบ้าน

ผมถึงกับอึ้ง เราต้องมาอยู่บ้านหลังนี้กันจริงๆงั้นหรอ?

        "เข้าผิดบ้านมั้ยแม่?"  สามีใหม่ของแม่ จะเป็นมหาเศรษฐีขนาดนี้เลยหรอ

ไม่จริงมั้ง หรือแม่ได้สามีใหม่เป็นคนงานอยู่ในบ้านหลังนี้กันวะ?

        "ไม่รู้ แม่ก็ไม่เคยมา"  แม่ก็ตอบผมกลับมาด้วยหน้าตาใสซื่อ

ก็คงไม่รู้เหมือนกัน

        "เอ้า?"  แล้วจะไม่ให้ผมงงได้ไง

        "รู้แค่ว่าเค้ามีฐานะ แต่แม่ก็ไม่เคยเห็นบ้านเค้าหนิ"  แม่ก็ตอบกลับมาอีกครั้ง

ความรักแบบผู้ใหญ่นี่มันยังไง เจอกันแล้วขอกันแต่งงานเลยรึไง ไม่คิดจะคบกันไปนานๆเลยงั้นหรอ

เฮ้อ....

        และแล้วก็มีคนมาเปิดประตูรถให้เรา แม่ก็ลงไปก่อน  ส่วนผมก็เดินตามลงมาติดๆ

        "เชิญในบ้านเลยครับ ท่านรออยู่"  ท่าน? หรอ

เจ้าของบ้านนี้จริงๆสินะ แล้วก็มีคนเดินนำพวกเราให้เข้าไปในบ้าน

แม่ก็แนะนำแฟนใหม่ของแม่ให้ผมรู้จัก เค้าก็คงจะรุ่นราวคราวเดียวกับแม่ แต่ก็ยังคงดูดี

ถึงจะมีอายุแต่ก็ดูดีมากในแบบของเค้า

        "คุณกฤษ นี่เคมีค่ะ ลูกชายของวดี"  ผมก็คงทำได้แค่ยกมือไหว้

        "นี่ถึงขั้นพาเข้ามาอยู่ในบ้าน ก็คงไม่เล่นแล้วสินะ"  เด็กผู้หญิงคนหนึ่งก็คงจะรุ่นๆเดียวกับผมเช่นกัน

เธอยืนอยู่ขั้นบันไดชั้นบนสุด และมองมาทางพวกเรา

        "ที่รัก!"  ผมถึงกับต้องขมวดคิ้ว ที่รักงั้นหรอ แล้วแม่ผม หล่ะ?

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***