แล้วก็พากันกลับ
มาถึงรถพี่เอซเร่งแอร์ก่อนเลย คงจะร้อนมากสินะ
เอซ
: จุใจยัง?
ข้าวผัด
: ยังอ่ะ พรุ่งนี้ไปเดินตลาดนัดรถไฟต่อดีกว่า ชวนอิพวกนั้นไปด้วย
เอซ
: แล้วนี่? นั่งหัวโด่อยู่ตรงนี้?
เขาก็ชี้มือไปหาตัวเอง..
แล้วก็หันหน้ามามองทางฉัน
ข้าวผัด
: คนนี้ต้องทำงานไงคะ ไปเดินตอนหัวค่ำค่ะ
เอซ
: อ๋อ.. เค.. หัวค่ำ
ข้าวผัด
: อะไร?
เอซ
: อะไร.. ก็กลางวันก็จะมารับไงไม่ได้หรอ?
ข้าวผัด
: อ้อ.. ก็ได้
เอซ
: แต่ตอนนี้ขอกลับไปอาบน้ำก่อนนะ พี่ไม่ไหวเปียกไปทั้งตัวแล้ว
ข้าวผัด
: หึๆๆ อ่ะก็ได้ๆ
พี่เอซขับรถมาถึงคอนโดคอนโดหนึ่ง
ก็น่าจะคอนโดเขาแหละมั้งใหญ่โตใช่ได้เลยนะ
เอซ
: ป่ะ..
ข้าวผัด
: ไปไหน?
เอซ
: จะไปอาบน้ำไง
ข้าวผัด
: ก็ไปสิ.. ข้าวรอนี่
เอซ
: จะมารออะไรตรงนี้ร้อนจะตาย ขึ้นไปข้างบน
ข้าวผัด
: ไม่เอา
เอซ
: กลัวพี่รึไง พี่ไม่ทำอะไรเราหรอก ไปเร็วตรงนี้มันร้อน
สุดท้ายก็โดนลากขึ้นมาห้องของเขา
เข้ามาถึงพี่เอซก็จับฉันมานั่งที่โซฟา เปิดทีวีให้ดูแล้วก็ตรงเข้าห้องทันที คงทนไม่ไหวแล้วจริงๆ
ฉันก็นั่งดูทีวีรอเขาไป อาบน้ำอะไรนานขนาดนี้กัน ง่วงแล้วเนี้ยนอนได้มั้ยนะว่าแล้วก็เอนตัวลงนอนบนโซฟาพี่เอซออกมาค่อยตื่นละกัน
ของีบแป๊บนึง
ข้าวผัด
: อืมมม..
ทำไมรู้สึกขยับตัวไม่ได้
โดนผีอำป่ะเนี้ย ดิ้นไม่ได้เลย โอ้ยอึดอัด อยู่ๆก็ร้สึกอึดอัด ผีอำแน่ๆแบบนี้ ตื่นข้าวตื่น..
ข้าวผัด
: อื้มม!!
เอซ
: อืม.. อยู่นิ่งๆ
หึ! ไม่ใช่ผีแล้วล่ะ ฉันเลยลืมตาขึ้นมาชัดเลย โดนรัดอยู่จริงๆพี่เอซนี่แหละเป็นคนรัด
เอซ
: นอนต่อ พี่ง่วงเหมือนกัน
เขาเอามือมาลูบหัวฉันเบาๆก็เคลิ้มหลับไปอีกครั้ง
จากนั้นก็หลับกันไปอีกครั้ง
ฉันตื่นขึ้นมาอีกที
ไม่รู้เวลาตอนนี้กี่โมงแล้วกัน คนนอนข้างๆก็ยังหลับสนิทอยู่ ก็ยังกอดฉันแน่นไม่ปล่อย
ฉันเลยเอามือไปจิ้มๆตรงแก้มเขาเล่นอยู่อย่างนั้น แก้มก็นุ่มเหมือนกันนะ สักพักพี่เอซก็ลืมตาขึ้นมา
มองหน้าฉันอยู่พักนึง ก็ดึงเข้าไปกอดแน่นกว่าเดิม
ข้าวผัด
: ตื่นได้แล้ว
เอซ
: แป๊บนึง..
เขากดปากลงกับหน้าผากฉันเบาๆ
หลังจากนั้นก็สูดหายใจเข้าแรงๆ
ข้าวผัด
: เย็นแล้วนะ
เอซ
: หิวแล้วหรอ?
ข้าวผัด
: ก็เปล่า.. แต่ข้าวควรกลับบ้าน
เอซ
: ยังไม่อยากให้กลับ
ข้าวผัด
: ถ้าอาของข้าวกลับมาไม่เจอข้าวจะทำไง?
เอซ
: ก็บอกอาไปอยู่กับแฟน
ข้าวผัด
: ดูพูด โดนตีตายพอดี
เอซ
: ขนาดนั้นเลย?
ข้าวผัด
: ไม่รู้เหมือนกัน แค่พูดไว้ก่อน
เอซ
: อืมม.. ยังไม่อยากลุกเลย ทำไมเวลามันเร็วแบบนี้วะ
ข้าวผัด
: พรุ่งนี้ก็ได้เจอกันอีกมั้ย
เอซ
: พรุ่งนี้จะไปหาแต่เช้านะ
ข้าวผัด
: โทรไปก่อนสิถ้าข้าวยังไม่ตื่นล่ะไม่ใช่คิดจะไปก็ไปเหมือนวันนี้
เอซ
: ก็ได้
แล้วเขาก็ปล่อยกอดออกจากฉันนิดนึง
ก้มมามองหน้าฉันอีกครั้งแล้วก็เอามือมาลูบที่แก้มของฉัน
ข้าวผัด
: อะไรคะ?
เขาก็แค่ส่ายหน้ามาให้
จากนั้นก็กดจูบลงหน้าผากฉันอีกทีและก็เลื่อนปากของเขามาที่แก้มของฉัน แล้วมัน..
ก็มาจบลงที่ปากของฉันอีกครั้ง พี่เอซกดปากลงมาที่ปากของฉัน และส่งลิ้นเข้ามาทันที
วนลิ้นเล่นอยู่ในนั้น ทั้งตะวัดทั้งดูดอยู่อย่างนั้น เขาจูบไปสักพัก อยู่ๆเขาก็พลิกตัวมาคร่อมฉันเอาไว้
ฉันก็ได้แต่ให้ความร่วมมือกับเขา จูบกันอยู่แบบนี้สักพัก พี่เอซก็หยุดมันลง จ้องหน้าฉันเอาไว้อีกครั้ง
ก่อนจะมุดลงไปซบที่ซอกคอฉันเอาไว้ เขาหายใจแรงและถี่ อยู่แบบนั้นสักพัก
ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมา
เอซ
: พี่จะทนได้อีกนานแค่ไหนวะ..
ข้าวผัด
: คะ?
แล้วอยู่ๆเขาก็ลุกออกจากตัวฉันไป..
เอซ
: เข้าห้องน้ำแป๊บนึงนะ..
แล้วก็รีบเดินเข้าไปในห้องของเขาไป
อะไร? ปวดท้องรึไงกันรีบขนาดนั้น ฉันก็นั่งรอเขาอยู่ไม่ถึงยี่สิบนาที เขาก็เดินออกมา
ข้าวผัด
: ทำอะไรมา ทำไมดูเหนื่อยขนาดนั้น?
เอซ
: หึ้ยยย..
ข้าวผัด
: อะไรล่ะ?
แล้วเขาก็กลับมานั่งลงข้างๆฉันอีกครั้ง..
เอซ
: กินข้าวก่อนค่อยกลับได้มั้ย
ข้าวผัด
: ได้ค่ะ..
เอซ
: จะออกไปเลยมั้ย?
ข้าวผัด
: ไปเลยก็ได้นะ เดี๋ยวพี่ต้องไปร้องเพลงอีก
เอซ
: อืม.. งั้นก็ไปเลยป่ะ
ก็มากินข้าวกันที่ร้านข้าวตามสั่งแถวๆคอนโดพี่เอ พี่เอซกินง่าย อะไรก็กินได้หมด
ไม่เลือกกินอะไรเลย ตรงไหนมีร้านข้าวก็กินได้หมด เมนูก็ไม่พ้นข้าวผัดหรอก
กินข้าวกันเสร็จเขาก็พาฉันมาส่งที่บ้าน
เอซ
: คืนนี้ไปมั้ย?
ข้าวผัด
: อยากให้ไปหรอ?
เอซ
: อยาก..
ข้าวผัด
: ข้าวขี่มอไซค์ไปนะ
เอซ
: เฮ้ออ.. ไม่อยากละ..
ข้าวผัด
: โอเค.. จะลองถามพวกนั้นดู ถ้ามันไปจะให้พวกมันมารับ
เอซ
: อืม.. อันนี้ได้
ข้าวผัด
: ไม่รับปากนะ ว่าจะได้ไปมั้ย
เอซ
: ครับ..
มาถึงบ้านฉันกำลังจะเปิดประตูลง
แค่พี่เอซก็ดึงเอาไว้อีกแล้ว..
เอซ
: ขอจูบหน่อย
ข้าวผัด
: พึ่งจูบกันก่อนออกมา
เอซ
: ก็อยากจูบอีก มานี่มา..
แล้วก็โดนดึงเข้าไปจูบแต่ก็จูบแป๊บๆ
เพราะนี่มันหน้าบ้าน เดี๋ยวอาแก้วออกมาเห็น เพราะอาแก้วเลิกงานแล้วหนิ..
เอซ
: เดี๋ยวโทรหานะ
ข้าวผัด
: ค่ะ ขับรถกลับดีๆนะ
เอซ
: ครับ
ก่อนออกจากรถฉันก็เข้าไปหอมแก้มเขาอีกที
แล้วก็ลงรถมา ก็ล่ำลากันไปอีกครั้ง พี่เอซก็ออกรถไป ส่วนฉันก็เดินเข้าบ้านมา
อาแก้ว
: ไปไหนมาคะ
ข้าวผัด
: คือ..
อาแก้ว
: ไหนบอกอาว่าจะไม่ไปไหน
ข้าวผัด
: ข้าวขอโทษค่ะ อยู่บ้านมันเบื่อ ข้าวเลยไปเดินซื้อของที่จตุจักรมา
อาแก้ว
: ห้ะ? ไปจตุจักรด้วยหรอ?
ข้าวผัด
: อาโกรธหรอคะ?
อาแก้ว
: เปล่าๆโกรธทำไมล่ะ แล้วไปกับใคร?
ข้าวผัด
: ไปกับ....
อาแก้ว
: แฟนรึเปล่า? อาเห็นมาส่งหนูสองวันแล้วนะ
ข้าวผัด
: อา.. คือว่า...
อาแก้ว
: หนูโตแล้ว มีแฟนก็ไม่เห็นแปลก
ข้าวผัด
: อาไม่ว่าอะไรใช่มั้ย..
อาแก้ว
: ไว้พาเค้ามาเจออาบ้างนะ อาอยากเห็นหลานเขย
ข้าวผัด
: อาคะ.. คือว่า.. ถ้าเค้า...
อาแก้ว
: หึ๊?
ข้าวผัด
: เค้าไม่ใช่คนธรรมดาเหมือนพวกเรา
อาแก้ว
: เค้าไม่ใช่คนหรอ?
ข้าวผัด
: ไม่ใช่ค่ะ.. จะไม่ใช่คนได้ยังไง คือว่า...
อาแก้ว
: อ่ะๆ จะเป็นอะไรก็ชั่งเถอะ ขอให้เค้ารักหลานอาก็พอ นะ ป่ะ.. ขึ้นไปพักเถอะ
ข้าวผัด
: ค่ะ..
ฉันก็ขึ้นมาบนห้องนอนของฉัน
แล้วเสียงเรียกเข้าของมือถอืมันก็ดังขึ้นมาทันที
ข้าวผัด
: โห.. พึ่งแยกกันเมื่อกี้ โทรมาอีกละ
ก็เลยล้วงมือถือในกระเป๋าออกมา..
อ่าวไม่ใช่พี่เอซ
[ Tel. เกรซ]
ข้าวผัด
: ว่า?
เกรซ
: หนึ่งทุ่มทุกอย่างต้องเสร็จ
ข้าวผัด
: อะไรของมึง?
เกรซ
: กูจะไปรับ ไปดูพี่เอซ หนึ่งทุ่มโอเคนะ
ข้าวผัด
: เดี๋ยว..
เกรซ
: โอ้ยอินี่.. อะไรอีก ไม่เข้าใจตรงไหน?
ข้าวผัด
: ไม่เข้าใจ ไปทำไม?
เกรซ
: พี่เอซโทรมาสั่งให้กูไปรับมึงเนี้ย แค่นี้นะ
ข้าวผัด
: เดี๋ยว..
เกรซ
: โอ้ยอิข้าว.. อะไรอีก?
ข้าวผัด
: เปล่า.. พี่เอซโทรไปตอนไหน?
เกรซ
: เมื่อกี้ค่ะ พึ่งวางไปเนี้ย ตกลงยังไง สงสัยอะไรอีก?
ข้าวผัด
: ไม่มี.. แล้วทำไมต้องไปตั้งแต่หนึ่งทุ่ม?
เกรซ
: โว้ย.. กูไม่รู้เค้าสั่งมาแบบนี้ เตรียมตัวให้พร้อมกูไปถึงต้องออก เคนะ
ข้าวผัด
: เออ.. อะไรของเค้า พึ่งจะแยกกันเมื่อกี้เอง
เกรซ
: อะไรนะ? ไปไหนมากับเค้าห้ะ?
ข้าวผัด
: อะไร ไปไหนอะไรล่ะ แค่นี้นะ
เกรซ
: เอ้าอินี่..
กดวางไปสิ
เดี๋ยวก็ยาวไม่รู้จักจบหรอก ฉันก็ไปเตรียมตัว
เพราะตอนนี้มันก็เกือบจะหกโมงเย็นแล้ว
อาบน้ำแต่งตัวอีกทำอะไรเสร็จก็เกือบทุ่มนึงแล้ว
ก็ออกไปบอกอาแก้วก่อนว่าจะออกไปข้างนอกกับอิเกรซมัน อาแก้วก็โอเค ไม่ว่าอะไร
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 65
Comments