ทวงหนี้

...ทวงหนี้...

คุณมาคัสไม่ใช่คนไม่ดี โดย -peaceful-

...----------------...

*มีดราม่า*

หลังจากวีนัสวางสายไป ก็มีรถมาจอดที่หน้าบ้านของพ่อแม่เธอ

คนบนรถเดินลงมา เป็นผู้ชายร่างสูงใหญ่ลงมากันสองคน พ่อแม่ที่เห็นก็รีบออกมาต้อนรับ

"หวัดดีครับๆ~ ลุงกับป้า"

"สะ สวัสดีค่ะท่าน มีอะไรให้พวกดิฉันรับใช้เหรอคะ" แม่พูดด้วยความนอบน้อม

"นี่ๆๆ ครั้งล่าสุดที่พวกเรามาก็เมื่อสองอาทิตย์ก่อนเองนะ ลืมกันง่ายจังเลยนะครับ"

"อยู่กันสองคนหรอป้า เห็นว่ามีลูกสาวด้วยคนนึงหนิ" ชายอีกคนพูด

"ชะ ใช่ค่า"

"วันนี้ลูกสาวเราไปทำงานยังไม่กลับมาเลยหน่ะครับท่าน เห็นบอกว่าจะไปกินข้าวกับเพื่อน น่าจะกลับดึก"

"ยังไงไว้ค่อยมาอีกทีพรุ่งนี้ตอนที่ลูกสาวฉันเลิกงานได้มั้ยคะ เดี๋ยวฉันบอกให้นังนั่นมันใช้หนี้เองค่ะ"

"เห้ยๆ รู้ใช่มั้ยว่าพวกฉันไม่ได้ว่างทุกวันหน่ะ"

"ตะ แต่ว่าถ้ามาพรุ่งนี้ตอนที่ลูกสาวเราเลิกงาน ฉันจะบอกให้มันรีบเอาตังค์มาใช้หนี้ให้เลยนะคะ" คุณแม่อ้อนวอน

ในตอนนั้นมีอีกคนที่ลงมาจากรถ รูปร่างหน้าตาดูจะเป็นหัวหน้าของชายสองคนนี้ เขาเดินลงมาพร้อมกับจูงแขนลูกน้องคนหนึ่ง ใส่แว่นตาสีดำ และมีไม้เท้า

พ่อกับแม่ของวีนัสไม่เคยเห็นเขามาก่อน แต่แค่เห็นครั้งแรกก็พอเดาได้ว่าเขาน่าจะมีตำแหน่งใหญ่พอสมควร

"คุณลุงคุณป้า คงจะไม่รู้จักผมหรอกครับ แต่ที่ผมมาครั้งนี้ เป็นเพราะพวกคุณติดหนี้มาถึงหกเดือนแล้ว เคยใช้คืนหนึ่งครั้ง หลังจากนั้นก็มายืมเพิ่ม ติดหนี้เพิ่ม จนตอนนี้สองล้านแล้วนะครับ"

"หะ ห๊ะ!!?? สองล้าน!!" ทั้งสองคนอุทานพร้อมกัน

"ทำไมมันเยอะขนาดนี้ละครับ!? ผมจำได้ว่าน่าจะแค่ไม่กี่แสนเองไม่ใช่หรอ!!"

"ไม่กี่แสน? คุณแน่ใจแล้วหรอ ถ้ายังไม่รู้ว่าทำไมถึงได้เยอะขนาดนี้ผมจะให้ลูกน้องไปเอาใบรวมยอดมาให้"

พูดจบ ลูกน้องคนหนึ่งก็ไปเอาเอกสารที่อยู่ใยรถออกมา แล้วโยนให้ทั้งสองคนที่นั่งคุกเข่าอยู่ได้อ่าน

"อ่านแล้วก็ไปหามาจ่ายซะ ไม่งั้น ผมจะจัดการพวกคุณทั้งคู่ และลูกสาวสุดที่รักซะ ถึงแม้ตัวพวกคุณจะมีค่าไม่ถึงสองล้านนี่ก็เถอะ"

"ค่ะเข้าใจแล้วค่ะ"

"แต่มันเยอะขนาดนี้พวกผมจะไปหามาจากไหนละครับ!!"

"หืม? แล้วผมจะไปรู้กับพวกคุณหรอ เห็นว่ามีลูกสาวคนเดียวที่ไปทำงาน แล้วพวกคุณหล่ะ? ทำอะไรบ้างหรอ หรือแค่นั่งๆ นอนๆ อยู่บ้านเฉยๆ ไม่ทำอะไรเลยแล้วให้ลูกไปทำงานหาเงินมาให้พวกคุณไปคาสิโน เอาเงินลูกไปละลายน้ำทิ้งทั้งที่เขาก็ตั้งใจออกมาหาเงินเลี้ยงพวกคุณเนี่ยนะ"

"นี่คุณรู้ได้ยังไง!!?? มาตามแอบดูชีวิตพวกฉันหรอ!!"

"นี่มันจะเกินไปแล้วนะคุณ!!"

"เกินไปตรงไหนกัน? พวกคุณติดหนี้ผมตั้งสองล้าน เอาชีวิตมาแลกยังไม่พอใช้เลย ผมมีสิทธิ์ทุกอย่างในตัวพวกคุณ ทั้งที่อยู่ และการใช้ชีวิต ถ้าไม่อยากให้ผมตามดูก็ไปหาเงินมาใช้หนี้ให้หมดซะสิ ถ้าทำไม่ได้ ก็ไม่มีสิทธิ์มาพูด!!"

"แต่คาสิโนแกน่ะก็เป็นที่เล่นการพนัน ถ้าพวกฉันเอาเรื่องนี้ไปแจ้งความ พวกแกได้เจ๊งแน่!!" คนพ่อพยายามพูดให้พวกเขากลัวกฏหมาย

"หึ่ ไม่รู้อะไรซะแล้วคุณเนี่ย คาสิโนของผมน่ะเปิดอย่างถูกกฏหมายนะครับ มีการจัดการอย่างดี มีใบอนุญาตติดไว้หน้าทางเข้าเลยด้วยซ้ำ ไม่เคยสังเกตเลยสินะ เห้อ~ ในเมื่อกล้าขู่ผมแบบนั้นโดยที่ไม่รู้อะไร ผมจะสั่งสอนสักหน่อยก็แล้วกันนะครับ" ก่อนที่เขาจะเดินกลับไปที่รถ และสั่งให้ลูกน้องอีกสองคนซ้อมพ่อกับแม่ของนางเอกเพื่อสั่งสอน

"อย่าเอาถึงตายหล่ะ"

"รับทราบครับคุณมาคัส"

"พวกแกจะทำอะไรหน่ะ!!!"

"อย่ามาแตะตัวฉันนะ!!"

"ใจเย็นหน่าป้า!! แก่ๆ อย่างแก พวกฉันไม่มีอารมณ์ด้วยหรอก"

"ก็แค่จะสั่งสอนให้รู้เอาไว้ ว่าอย่ามาทำเป็นเก่งใส่คุณมาคัส" ลูกน้องอีกคนพูด ก่อนที่พวกเขาจะเข้าไปสั่งสอนทั้งสองผัวเมีย

......................

"จำใส่กะโหลกไว้ซะ!! ทีหลังอย่ามาปากเก่ง"

แล้วพวกเขาก็กลับไป ทิ้งให้ทั้งสองนอนเจ็บตัวอยู่อย่างนั้น

สักพักวีนัสก็กลับมาถึงบ้าน

"กลับมาแล้วค่ะ..." เธอตกใจกับสภาพบ้านที่เละเทะ และพ่อแม่ที่นั่งทำแผลกันอยู่

"มาแล้วหรอ" แม่พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

"พ่อ! แม่!" เธอรีบวิ่งเข้าไปหาพ่อแม่ของเธอด้วยความเป็นห่วง

"เกิดอะไรขึ้นหน่ะ!? ทำไมบ้านเละแบบนี้? แล้วทำไมพ่อกับแม่ถึงได้มีแผลเต็มตัวแบบนี้หล่ะ? ใครมันมาทำร้ายพ่อกับแม่หรอคะ!!? หนูจะไปจัดการพวกมันเอง" เธอร้อนรน รัวคำถามใส่ไม่ยั้ง

"...เจ้าหนี้เขามาทวงหน่ะลูก"

"เจ้าหนี้? ใคร? เจ้าหนี้ไหน? พ่อแม่ไปทำอะไรไว้ ไปติดหนี้ใครไว้ เท่าไหร่ แล้วนานขนาดไหนแล้ว ทำไมหนูไม่รู้???"

"หกเดือนแล้วหละ พ่อกับแม่... ไปเล่นคาสิโนแล้วเสีย เลยต้องยืมเขา แล้วพอยืมเรื่อยๆ หนี้ก็เยอะขึ้น ทั้งต้นทั้งดอก"

"หกเดือน!!? แล้ว มันเท่าไหร่แล้วหละแม่"

"สะ สองล้าน..."

"สองล้าน!! อะไรนะแม่!!"

"โอ้ยย!!! รำคาญเว้ย!! กลับมาก็โวยวายอะไรนักหนาก็ไม่รู้!! ไม่เห็นหรอเนี่ยพ่อกับแม่มีแผลเต็มตัวขนาดนี้ ยังไม่รีบมาช่วยทำแผลอีก"

"พ่อ เงินที่หนูโอนให้ทุกเดือนๆ เอาไปถลุงกับคาสิโนหมดเลยหรอ!?" เธอถามด้วยแววตาที่สิ้นหวัง

"เออ!"

"ทำไม!? ไม่รู้หรอว่ามันไม่ดี"

"ก็รู้!! แต่ตอนแรกมันได้นี่หว่า"

"แต่การพนันมันก็ไม่ดีมั้ยพ่อ! ตอนแรกได้ แล้วตอนนี้เป็นไงอะ เป็นหนี้ไง"

"เออ!!! กูรู้แล้วหละน่า! ย้ำอยู่ได้ มึงก็ไปหามาใช้ให้กูด้วย" เขาสั่งด้วยน้ำเสียงที่ดูโมโห

"หนูหรอ? ทำไมหล่ะ? ทำไมต้องเป็นหนูที่ต้องหามาใช้หล่ะ???"

"เอ้า ก็มึงเป็นลูกกูหนิ! ถ้ามึงไม่หาแล้วใครจะหาวะ!? กูหรอ?"

"ก็ใช่ไง พ่อกับแม่เป็นคนที่ไปติดหนี้เขาไว้นะ ไม่ใช่หนูสักหน่อยหนิ ทำไมหนูต้องมารับผิดชอบกับสิ่งที่ทั้งสองคนทำหล่ะคะ?"

แม่เข้ามาตบหน้าวีนัสอย่างไว

"มะ.. แม่... ทำไมคะ?" เธอเริ่มหน้าเสีย พร้อมกับน้ำตาที่เริ่มไหลอาบแก้ม

"แกหน่ะ! เลิกพูดมากได้แล้ว!! แล้วพรุ่งนี้ก็โอนเงินมาด้วย!! แล้วก็ไปหาเงินสองล้านมาใข้คืนให้พวกฉันซะ!! ไม่งั้น ฉันจะเอาเธอขาย"

"...ทำไมถึงไร้ความรับผิดชอบอย่างนี้หล่ะคะ? ทำไมถึงปัดความรับผิดชอบทั้งหมดมาให้หนู ทั้งๆ ที่หนูก็ให้เงินพ่อแม่ตลอด แต่นี่ยังต้องไปหาเงินมาใช้หนี้ที่พ่อกับแม่สร้างอีกหรอคะ" เธอสะอื้น

"ก็เออสิ นอกจากจะต้องส่งเงินมาให้พวกฉันใช้แล้ว แกยังต้องรับผิดชอบหนี้นั่นด้วย อย่าลืมนะว่าฉันเป็นแม่เธอ ตั้งแต่ที่ฉันอุ้มท้องเธอมามันทรมานขนาดไหน ตั้งแต่คลอด แล้วฉันก็เลี้ยงเธอมาจนโตขนาดนี้ คิดว่าฉันต้องเสียเงินไปเท่าไหร่ห้ะ?"

"เลี้ยง? แค่หาข้าวหาน้ำให้ที่นอนส่งไปเรียน นอกนั้นให้อะไรบ้าง หนูไม่เคยได้อะไรที่อยากได้เลย ไม่ขอไม่เรียกร้อง และสิ่งที่หนูอยากได้ที่สุดไม่ใช่สิ่งของด้วยซ้ำ กะอิแค่ความรักที่ใครๆ ก็ทำให้ได้ แต่พ่อแม่กลับไม่เคยให้หนูได้เลยสักครั้ง" เธอตัดพ้อ พร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลไม่หยุด

"แล้วยังไง? ฉันจำเป็นต้องให้ความรงความรักให้เด็กอย่างแกด้วยเหรอ?"

"แค่พวกกูเลี้ยงดูหาข้าวให้กินให้ที่ซุกหัวนอนกับมึงมันก็มากเกินพอแล้ว ไม่งั้นกูคงปล่อยให้มึงตายตั้งแต่คลอดเลยด้วยซ้ำ หรือไม่ก็ให้แม่มึงทำแท้งตั้งแต่ตอนที่รู้ว่าท้องเลยด้วยซ้ำ"

"แล้วทำไมไม่ทำซะหล่ะ!! หนูก็ไม่ได้อยากจะเกิดมามีชีวิตแบบนี้สักหน่อยหนิ ไม่ได้อยากมีครอบครัวแบบนี้ด้วยซ้ำ หนูไม่สนเรื่องฐานะที่บ้านเราหรอกนะ ในชีวิตหนูตลอดเวลาที่ผ่านมาแค่ต้องการความรักจากคนที่เรียกว่าพ่อว่าแม่ แค่นั้นเอง"

"เลิกพูดมากแล้วไปเก็บบ้านซะ!!" คนเป็นแม่ตะคอก

"มึงอย่าเยอะให้มันมากซิ เป็นลูกมีสิทธิ์อะไรมาเถียงพ่อเถียงแม่!!" พ่อพูดด้วยความโกรธ

"แค่ความรักก็ยังให้หนูไม่ได้เลยอะ ทั้งที่หนูก็เชื่อฟัง ทำตามคำสั่งตลอด ไม่เคยปริปากพูด ตต่อหน้าคนอื่นก็ทำเหมือนว่าเป็นครอบครัวที่อบอุ่นกันรักกันดี ทั้งที่มันไม่ใช่เลยด้วยซ้ำ!! เรื่องพวกนั้นมันไม่เคยมีเลยด้วยซ้ำ! หนูไม่เคยได้รับความรักจากทั้งสองคนเลย ถึงอย่างนั้นหนูก็ตั้งใจจะดูแลทั้งสอง แต่ทุกสิ่งที่หนูทำพ่อแม่ก็ไม่เคยมองเห็นมันเลยสักครั้ง ไม่ใส่ใจเลยด้วยซ้ำ!!"

"มึงนี่ต่อปากต่อคำดีนักนะ!!" แม่จะเข้าไปตบหน้าลูกสาวอีกรอบ

แต่วีนัสปัดมือแม่ทิ้งแล้วผลักแม่ล้มลง

"โอ้ยย!!"

"นี่แกกล้าลงมือกับแม่ตัวเองเลยหรอห๊ะ!! ก้าวร้าวขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่! ยัยเด็กเณรคุณ!!" พ่อง้างมือจะตบอีกคน

แต่วีนัสก็ผลักพ่อแล้ววิ่งหนีขึ้นห้องไป

"เออ! จะเป็นลูกอกตัญญูก็ตอนนี้หละวะ!!" แล้วเธอก็วิ่งขึ้นห้องไป ไม่สนใจแม่ที่ล้มอยู่

...----------------...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***