บทที่ 14 Nc ครั้งแรก

บทที่ 14 Nc ครั้งแรก

ณ บ้านของทะเล เวลา 21.30 น.

บนเตียงแสนนุ่มของทะเลในห้องส่วนตัวบนชั้นสองของบ้าน

สองหนุ่มนอนเคียงข้างตะแคงหันหน้ามากัน

“มันก็นานแล้วนะที่เราไม่ได้นอนด้วยกันแบบนี้”

ตะวันที่สวมชุดนอนสีดำพูด

“นั่นสิ ล่าสุดตอน ม.สามมั้งถ้าทะเลจำไม่ผิด”

“อืม ใช่แล้ว พอขึ้น ม.ปลาย เราสองคนก็ไม่ได้นอนด้วยกันเลย

คิดถึงจัง”

ทะเลยิ้มพลางเอื้อมมือซ้ายไปจับแก้มตะวัน

บรรยากาศตอนนี้เงียบงันไร้ซึ่งเสียงรบกวนใด ๆ

“ทะเลบอกยายแล้วนะว่าเราคบกันอยู่”

“จะ...จริงเหรอ?” ตะวันถามอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจกับสิ่งที่ได้ยิน

ความรู้สึกประหม่าเกิดขึ้นในหัวใจ

“อื้ม จริงสิ”

“แล้วยายว่ายังไงบ้างเหรอ?” ใบหน้าของเด็กหนุ่มเต็มไปด้วยความคาดหวังพลางยกมือหนาขึ้นกุมมือบางของอีกฝ่ายซึ่งกำลังวางอยู่บนแก้มของเขา

“ยายไม่ได้พูดอะไร แต่ดูเหมือนจะโอเคนะ”

“ดีจังเลย ตะวันก็บอกพ่อกับแม่แล้วเหมือนกัน

ทั้งสองสนับสนุนเราสองคนด้วยนะ”

เป็นคำพูดที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มพร้อมกุมมือของทะเลแน่นขึ้น

“ขอบคุณนะที่ยังรอทะเลมาตลอดจนถึงตอนนี้ ขอโทษที่ให้รอนาน”

ทะเลพูดด้วยความสุขมองตาคนตรงหน้าอย่างไม่ลดละ

“ตะวันขอกอดทะเลได้ไหม?”

“ได้สิ ทำไมจะไม่ได้”

เมื่อได้ยินคำตอบเด็กหนุ่มตัวโตกว่าก็ไม่รอช้าที่จะเอื้อมมือและเคลื่อนตัวเข้าสวมกอดคนตรงหน้าไว้แน่น

มือหนาวางพาดเอวบางกระชับอ้อมกอด

ทะเลที่ถูกกอดเผยยิ้มก่อนโอบกอดอีกฝ่ายกลับอย่างอ่อนโยน

“อุ่นจัง อยากอยู่แบบนี้ทั้งคืนเลย” ตะวันบอก

“อื้ม ทะเลก็เหมือนกัน อยากอยู่กับตะวันตลอดไปเลย”

ทั้งสองโอบกอดกันอยู่สักพัก

ก่อนที่ตะวันจะเหลือบสายตาไปเห็นกล่องของขวัญซึ่งห่อด้วยกระดาษสีชมพูพันด้วยริบบิ้นสีขาวที่ตัวเองเคยมอบให้ทะเลในวันแข่งขันเปียโนคัดเลือกตัวแทนระดับจังหวัด

“นั่นใช่กล่องของขวัญที่ตะวันให้รึเปล่า?”

“ใช่ ทะเลชอบของข้างในมากเลยนะ”

“แล้วทำไมตะวันไม่เคยเห็นทะเลใส่ไปโรงเรียนเลย?”

“ทะเลอยากถนอมมันไว้ ว่าจะเอาออกมาใส่แค่วันสำคัญ”

“ตะวันอยากเห็นทะเลใส่ ใส่ให้ตะวันดูได้มั้ย?”

เด็กหนุ่มในชุดนอนสีขาวเผยยิ้ม

ก่อนตอบตกลง

“ได้สิ เดี๋ยวไปหยิบมาแป๊บหนึ่งนะ”

“ไม่ ๆ เดี๋ยวตะวันไปหยิบเอง ทะเลนอนรออยู่ตรงนี้”

พูดจบเด็กหนุ่มก็ได้ลุกขึ้นเดินไปหยิบกล่องของขวัญบนชั้นวางของ

เมื่อหันกลับมาก็เห็นว่าทะเลกำลังเดินไปตรงริมระเบียงเลยเดินเข้าไปหา

“ทำไมออกมายืนตรงนี้ ตอนกลางคืนอากาศมันหนาวนะ”

“ทะเลแค่นึกถึงวันที่ตะวันมาค้างบ้านทะเลครั้งแรกช่วงสมัยตอนม.ต้น

ตะวันยังจำได้ไหม?” เขาพูดพลางจ้องมองหมู่ดาวบนท้องฟ้า

“อื้ม จำได้สิ วันนั้นตะวันทำให้ทะเลร้องไห้ด้วย ตะวันจำได้”

เด็กหนุ่มพูดพลางอมยิ้มก่อนมองตามอีกฝ่ายขึ้นไปบนท้องฟ้าที่เปล่งประกายไปด้วยดวงดาวนับล้าน

“ฮ่าฮ่าฮ่า นั่นสินะ ตะวันมือสั่นอย่างกับอะไร อยู่ดี ๆ

ก็เดินมาชวนทะเลออกไปดูดาว แต่ ‘ทะเลชอบนะ’ ตะวันน่ารักมาก”

ในประโยคสุดท้ายคนพูดได้หันมามองหน้าคนข้าง ๆ ซึ่งก็หันหน้ามาพอดี

เด็กหนุ่มมองหน้ากันผ่านสายลมเย็นที่พัดผ่าน

เส้นผมสีดำขลับของทั้งสองพลิ้วไหวไปตามกระแสลม

เวลานี้โลกทั้งใบราวกับหยุดนิ่ง

ได้ยินเพียงเสียงของสองหัวใจดวงโตดังเป็นจังหวะ ตึกตัก ตึกตัก

“ถ้าตะวันได้มองหน้าทะเลแบบนี้ไปเรื่อย ๆ ก็คงดี”

เขาพูดพร้อมรอยยิ้ม

“ทำไมพูดแบบนั้นล่ะ?”

“ตะวันแค่กลัวว่าวันหนึ่งจะเสียทะเลไป”

“คิดมาก ทะเลมากกว่าที่ต้องกังวล

ตะวันหล่อขนาดนี้ไม่รู้ว่าจะมีใครที่ไหนมาจีบอีกหรือเปล่า”

เขาพูดพลางยิ้มขำมองหน้าอีกฝ่าย

“ถ้าตะวันเป็นอะไรไป หรือตะวันไม่อยู่แล้ว

ทะเลสัญญาได้ไหมว่าทะเลจะมีชีวิตต่อและทำตามความฝันที่เคยวาดไว้ให้สำเร็จ”

ตะวันพูดด้วยใบหน้าเศร้าสร้อยแสดงชัดเจนผ่านทางสายตาที่มองมา

ประโยคนี้ทำให้ทะเลที่กำลังเผยยิ้มพลันหน้าเปลี่ยนสี

เอ่ยออกมาด้วยความกังวลใจ

“ทะ..ทำไม พูดแบบนี้ เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า?”

“เปล่า ตะวันแค่กลัว กลัวว่าจะไม่ได้อยู่กับทะเล ไม่รู้สิ

ช่วงนี้ตะวันรู้สึกไม่ดี รู้สึกเหมือนทะเลจะทิ้งตะวันไป หรือมีอะไรเกิดขึ้น”

ทะเลไม่ได้ตอบหรือเอ่ยอะไรออกมา

ทว่าน้ำตากลับไหลนองออกมาจากนัยน์ตากลมหวานราวกับสายน้ำ

“ยะ..อย่าร้องไห้สิ” เขาเอื้อมมือไปปัดเกลี่ยน้ำตาที่อาบแก้ม

พูดต่อ

“ตะวันแค่พูดเผื่อไว้ ตะวันไม่อยากเห็นทะเลร้องไห้อีกแล้ว

อยากเห็นทะเลยิ้มเยอะ ๆ”

“ไม่พูดแบบนี้อีกแล้วได้มั้ย? ทะเลกลัว

กลัวมากเลย อยากอยู่ด้วยกันตลอดไม่อยากให้ตะวันไปไหน ตะวันอยู่กับทะเลนาน ๆ นะ

ได้ไหม ได้ไหมตะวัน?” เด็กหนุ่มพูดทั้งน้ำตา

เอื้อมมือมารั้งแขนของอีกฝ่าย เขย่าเพื่อขอคำตอบ

“เข้าใจแล้ว ๆ ตะวันสัญญา เข้าไปข้างในกันไหม

ตอนนี้ตะวันอยากนอนกอดทะเลมากเลย สัญญาว่าจะไม่พูดแบบนี้แล้ว ทะเลอย่าร้องไห้นะ

ตะวันสัญญาว่าจะไม่ไปไหน จะอยู่กับทะเลตลอดไป สัญญา”

เขาพูดพร้อมกับยื่นนิ้วเกี่ยวก้อยอีกฝ่าย

หลังจากที่ตะวันพูดจบไปเพียงเสี้ยววินาที

คนตัวเล็กตรงหน้าก็ได้โถมตัวเข้ามาสวมกอดร่างของเขาไว้แน่นพร้อมเอ่ยขึ้น

“สัญญาแล้วนะว่าจะไม่ทิ้งทะเลไปไหน ตะวันสัญญาแล้วนะ”

“อื้ม สัญญาสิ”

ด้วยเหตุนี้ตะวันจึงอุ้มช้อนร่างกายของทะเลไว้แนบอกอยู่ในท่าอุ้มเจ้าสาววิวาห์แต่งงาน

ทั้งสองสบตากันหวานหยดสุดซึ้งราวน้ำผึ้งเดือนห้า บรรยากาศในตอนนี้ช่างเป็นใจ ตะวันรีบพาทะเลก้าวเดินเข้าไปยังห้องนอนของทะเล

แววตาตะวันจับจ้องที่ใบหน้าทะเลไม่วางตา ทะเลอมยิ้มหน่อย ๆ ไม่ได้พูดอะไรออกมา

ตะวันค่อย ๆ

วางคนตัวเล็กในอ้อมแขนลงให้เบาและช้าที่สุดทะนุถนอมราวกับกลัวว่าคนในอ้อมแขนจะเจ็บเนื้อตัว

เมื่อวางทะเลลงเสร็จท่านอนแผ่หลา ตะวันก็รีบตามขึ้นมาคร่อมทับไว้ทันที

เสียงหัวใจของทั้งสองดังสอดประสานกันท่ามกลางความเงียบชวนอึดอัดใจ

เสียงเต้นตึกตักการทำงานของหัวใจดังแทรกเป็นระยะ

ทางด้านทะเลยังคงปิดปากเงียบเช่นเคยและเริ่มมีสีหน้าเขินอายที่ต้องมาเล่นเกมจ้องตาแข่งกันกับตะวันแบบนี้

“ตะวันอย่ามัวแต่จ้องกันสิ ทะเลก็เขินเป็นนะ..”

“จะไม่จองได้ยังไงก็แฟนตะวันสวยซะขนาดนี้..”

ทะเลที่ได้ยินตะวันพูดกล่าวชมถึงกับต้องบิดกายม้วนด้วยความเขินอาย

แก้มนวลขาวขึ้นสีแดงระเรื่อชวนให้หน้ามองน่ารักน่าแกล้ง ทั้งนี้ตะวันมัวแต่อ้ำ ๆ

อึ้ง ๆ ไม่กล้าลงมือเกินเลยมากกว่านี้สักทีจนทะเลได้พูดขึ้น

“ทะเลรักตะวันมากนะ รักที่สุด”

พูดจบทะเลซึ่งนอนอยู่ใต้ร่างพลันยันตัวเองลุกขึ้นโน้มริมฝีปากไปประกบจูบอีกฝ่าย

มันเป็นการจูบที่ไม่ค่อยได้จังหวะ

ติดขัดอยู่มากเพราะนี่เป็นครั้งแรกเลยที่ทั้งคู่ทำแบบนี้

มันคือจูบที่เกิดขึ้นตามสัญชาตญาณของเสียงพร่ำร้องหัวใจก็เท่านั้น

ถึงการจูบจะติดขัดไปบ้างแต่ตะวันกลับรู้สึกตกใจและดีใจไปในตัวที่คนรักเป็นคนเริ่ม

แต่ก่อนที่เขานั้นจะเริ่มปลดเปลื้องพัฒนาการกับทะเลก็ไม่ลืมที่จะนำสิ่งของสำคัญที่อยากจะให้อีกฝ่ายจดจำเรื่องราวแสนหอมละมุนนี้ไปตลอดกาลนั่นคือกำไลข้อมือเหล็กเงินขาวเส้นเล็ก

ๆ ที่เขาตั้งใจสั่งทำมาเพื่อให้ทะเลโดยเฉพาะ มีคำแกะสลักตัวอักษรไว้ว่า

‘ตะวันรักทะเล’

ตะวันเอื้อมมือไปเปิดกล่องของขวัญที่ถูกวางไว้บนเตียงแล้วหยิบของข้างในออกมา

ก่อนจะคว้าข้อมือซ้ายของคนรักมาอย่างนุ่มนวลแล้วบรรจงสวมกำไลเหล็กเงินเส้นเล็ก ๆ

ให้ มูลค่าของมันอาจไม่ได้แพงอะไรมากนัก

แต่มันคือของแทนใจที่หาจากไหนไม่ได้อีกแล้วเพราะสิ่งนี้คือสิ่งที่แทนความรักและใส่ใจที่ตะวันมอบให้กับทะเล

เป็นกำไลสีเงินแวววาวที่สวยงามเหมาะสมกับข้อมือเล็กขาวเนียนนี้จริง ๆ

“พรุ่งนี้ใส่ไปด้วยนะ”

แสงสีเงินของกำไลได้สะท้อนแสงจากโคมไฟรูปดาวบนหัวเตียงเข้าไปในนัยน์ตาของทะเล

ทำให้ดวงตาสีนิลของเขาแวววาวราวกับมีดวงดาวนับล้านอาศัยอยู่ในนั้น

เขารู้สึกมีความสุขมากอย่างบอกไม่ถูก

“ได้สิ ทะเลจะไม่ถอดเลย ขอบคุณอีกครั้งนะตะวัน”

ทะเลมองดูกำไลข้อมือตัวเองแล้วเผยยิ้มกว้างออกมาอย่างมีความสุขไม่ลืมที่จะขอบคุณตะวันด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจ

ตะวันยิ้มตอบกลับจากนั้นก็เริ่มในขั้นตอนต่อไป

เขาคว้าจับไหล่ร่างบางไว้ค่อย ๆ ดันให้นอนราบลงกับเตียงแล้วเริ่มซุกไซร้ซอกคอขาว

กลิ่นหอมละมุนอ่อนของทะเลได้ปลุกเร้าอารมณ์เขาได้มาก

ตะวันพยายามลงแรงกระทำนั้นอย่างอ่อนโยนและเบามือให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

ทว่าทะเลกับมีความรู้สึกประหลาด

เป็นความรู้สึกประหม่าแล้วกลัวการที่จะมีอะไรกันกับคนรัก

อาจเป็นเพราะครั้งแรกเลยทำให้ทะเลมีอาการแบบนี้

“ไม่!..ตะวันทะเลยังไม่พร้อมทะเลรู้สึกกลัว..”

คนตัวเล็กพูดเสียงแข็งสั่นรีบปฏิเสธผลักคนตัวโตให้ออกห่าง

เมื่อพ้นระยะไม่เข้าใกล้เซฟโซนตัวเองแล้วเขยิบไปอยู่หัวเตียงกอดร่างกายบอบบางตัวเองไว้เนื้อตัวสั่นเกร็งเล็กน้อย

ตะวันยิ้มอ่อนไม่ได้เร่งรีบจึงนั่งมองนิ่ง ๆ ลอบถอนหายใจเบา ๆ

ปรับสีหน้าที่ตกใจเมื่อครู่ให้กลับมาเป็นเอ็นดูทะเล

ขยับตัวเข้าหาทะเลอย่างใจเย็นพลางจับบ่าไหล่ทั้งสองข้างไว้มั่น

“ทะเลกลัวเหรอ? งั้นพอไหม? ตะวันไม่ทำแล้ว เรามานอนกันเถอะนะ แต่ตะวันขอนอนกอดทะเลทั้งคืนเลยได้ไหม?” เขาพูดพร้อมใบหน้าผิดหวังเล็กน้อย แต่ก็ยังยิ้มให้คนรักอย่างเข้าใจ

ทางด้านทะเลที่มองเห็นแววตาสัตย์ซื่อของตะวันก็พูดไม่ออกทำได้แต่พูดน้ำเสียงติดขัดสีหน้าแดงแจ๋ก่อนจะพูดเรียกชื่อตะวันออกมาแผ่วเบา

“ตะวัน..ทะเลพร้อมแล้ว..ถ้างั้นถ้าเกิดว่าทะเลทำได้ไม่ดีแล้วก็อย่าว่ากันนะตะวัน..”

ตะวันเมื่อได้อีกฝ่ายบอกมาแบบนั้นก็แอบยิ้มในใจ

เอ่ยขึ้น

“ไม่ว่าอยู่แล้ว ตะวันก็พึ่งครั้งแรกเหมือนกัน

ระ..เรามาทำแบบนี้ไปด้วยกันนะ”

ในประโยคสุดท้ายเขาพูดพร้อมเอานิ้วชี้ทั้งสองข้างจิ้มกันไปมาอย่างมีเลศนัย

เด็กหนุ่มหน้าหวานพยักหน้าตอบรับสิ่งที่อีกฝ่ายบอกด้วยท่าทีเขินเล็กน้อย

ทั้งสองสายตาเชื่อมประสานกันอย่างหวานลึกซึ้ง

ราวกับโลกทั้งใบมีเพียงคนเพียงแค่สองคน

ดุจดั่งดวงตะวันที่ทอแสงสว่างลอยอยู่ท่ามกลางท้องทะเลอันกว้างใหญ่

ในแววตาภายในของตะวันนั้นมองเห็นเงารูปหน้าทะเลสะท้อนขึ้นมาช่างสวยงามตราตรึงใจ

ไม่รอช้าตะวันโน้มใบหน้าหล่อคมเข้าไปใกล้ทะเลพร้อมใช้ฝ่ามือช้อนใต้ไรผมดันให้ศีรษะของอีกฝ่ายเข้ามาใกล้มากยิ่งขึ้น

ริมฝีปากทั้งสองเตะชิดแนบสนิทต่อกัน

ทะเลรู้สึกเกร็งเป็นอย่างมากกับรสสัมผัสครั้งแรกที่ได้ใกล้ชิดแลกเปลี่ยนลมหายใจกับคนอื่นแต่นี่คือคนที่เขารักเลยไม่มีท่าทีรังเกียจ

เริ่มปรับท่าจูบให้ล้ำลึกแนบชิดกันไปอีก

ตะวันดันร่างกายทะเลให้นอนราบติดเตียงส่วนคนตัวเล็กใช้แขนทั้งสองข้างโอบกอดด้านหลังของคนตรงหน้าไว้แน่น

“อื้อออ..”

จากแค่จูบริมฝีปากแตะลิ้มรสซึ่งกันและกันอย่างอ่อนหวานตะวันเปลี่ยนให้มันเร่าร้อนขึ้นไปอีก

ลิ้นของเขาตวัดไปรอบ ๆ

ลิ้นทะเลแลกเปลี่ยนชิมรสน้ำลายเหนียวหนืดแล้วดูดดื่มกวาดชิมโพรงปากของคนตัวเล็กจนต้องครางในลำคอเพราะรู้สึกวาบหวิว

“ฮึก..อื้มม..”

เป็นความรู้สึกที่ทะเลไม่ได้เคยรับมาก่อน

เพราะนี่มันคือครั้งแรกของเขาและตะวันก็ได้มอบสิ่งที่ทำให้ทะเลรู้สึกดีในทางเซ็กส์คือคำว่าเสียวไปหมดทุกส่วนในร่างกาย

เขาทั้งอ่อนโยนสลับหมุนวนเป็นรุนแรงบ้างไปตามสัญชาตญาณต้องการมีเพศสัมพันธ์

“อ่า..อะ..อื้มม..”

ทะเลรู้สึกเหมือนร่างกายทุกสัดส่วนร้อนผ่าวมากขึ้นเรื่อย

ๆ

แรงบดคลึงจูบจากอีกฝ่ายก็รุนแรงเร่าร้อนมากขึ้นเช่นกันไม่เว้นช่องลมหายใจเลยสักนิด

ตะวันที่รุกทะเลอย่างหนักหน่วงดูดดื่มน้ำหวานภายในอย่างคนเอาแต่ใจไม่รู้จักพอ

คนตัวเล็กกว่าพยายามรองรับและตามอารมณ์กระสันซ่านให้ทันแต่ก็ยังช้าไปกว่าอยู่ดี

ดังนั้นตะวันจึงพักช่วงพอให้ทะเลพักหายใจหายคอกับครั้งแรกที่จูบกันแบบเต็มที่

คนตัวโตถอดลิ้นร้อนแฉะออกจากช่องปากอวบอิ่มสีสวย ลิ้นทั้งสองออกมาจากกันมีคราบสายธารไหลยืดเป็นสะพานรักเชื่อมกันสุดแสนจะลามก

“แฮ่ก ๆ แฮ่ก ๆ อ้า..”

“ทะเล..รู้สึกยังไงบ้าง..”

“อื้อออ..ทะเล..รู้สึก..สะ..เสร็จแล้วตรงหว่างขา..”

ตะวันลุกออกจากการคร่อมทับทะเลใช้หลังมือเช็ดคราบน้ำลายเลอะขอบปากออกลวก

ๆ มองอีกฝ่ายที่นอนตัวสั่น ๆ อ้าปากพะงาบหอบหายใจเหนื่อย

หยาดน้ำตาปริ่มดวงตาคู่สวยทั้งสองข้าง ใบหน้าสีแดงแจ๋ราวคนวิ่งมาราธอนสิบกิโลเมตร

จุดสังเกตที่ทำให้ตะวันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่คือเขาทำให้ทะเลเสร็จได้ครั้งแรกหนุ่มซิงอย่างเขาตายตาหลับแล้วกับครั้งแรกของลูกผู้ชาย

‘นี่เราเริ่มต้นได้ดีสินะ ทะเลคงจะรู้สึกดีมากเลย’

เขาพูดกับตัวเองในใจพร้อมมองบริเวณตรงเป้ากางเกงของทะเลซึ่งตอนนี้เปียกแฉะไปด้วยน้ำรักและมีลำแท่งเนื้อน้อยนูนโผล่คับเต็มเป้า

“ตะ..ตะวันเรามาถอดเสื้อผ้ากันออกเถอะ..”

ทะเลบอกเพราะตอนนี้เขารู้สึกไม่สบายตัวมากนัก

ชุดนอนสีขาวได้เปียกชื้นไปด้วยน้ำเหงื่อและน้ำรักของเขา

“ได้..เดี๋ยวตะวันถอดกางเกงให้นะ เปื้อนหมดแล้ว..”

ด้วยกามอารมณ์ที่ก่อตัวถึงขีดสุดทำให้คนตัวเล็กไม่อาจต้านทานได้ไหวจึงออกปากเชิญชวนให้อีกฝ่ายทำต่อเพราะอยากรู้สึกดีมากกว่านี้

อยากโอบกอดรัดร่างกายแข็งแรงของแฟนหนุ่มผู้เป็นที่รักไว้ให้นาน ๆ

“ทำต่อได้มั้ย?”เขาร้องขอด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ

ตะวันพยักหน้าหงึกให้หนึ่งทีแล้วเอื้อมฝ่ามือหนาดึงกางเกงของคนตรงหน้าลง

เด็กหนุ่มหน้าหวานไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างไร

เขาขยับร่างกายตามจังหวะเพื่อให้ถอดกางเกงออกไปได้ง่าย

พอถอดเสร็จตะวันได้เลื่อนมือของตัวเองตรงขึ้นไปยังเสื้อที่ทะเลสวม

ปลดเม็ดกระดุมออกทีล่ะเม็ดด้วยหัวใจที่เต้นระทึก เผยให้เห็นร่างกายที่บอบบาง

เอวคอดกิ่วคล้ายผู้หญิงไม่มีผิด

เนื้อผิวขาวดั่งไข่ขาวที่เงาวับเนียนนุ่มโดยเฉพาะตรงจุดสีทับทิมนั่นมีสีชมพูสดสวยน่าดูดดื่มมากจนทำให้ตะวันถึงกับน้ำลายสอโดยไม่รู้ตัว

“อ้ะ..อื้อ..”

เสียงครางเบาหวิวของทะเลดังลอดริมฝีปากที่ขบเม้มเข้าหากันอย่างลืมตัวเมื่อฝ่ามือหนากำลังลูบไล้หน้าท้องแบนราบของเขา

ตะวันรีบสลัดไล่ความคิดที่เตลิด

ตั้งสติทำในสิ่งที่จะให้สำเร็จเสียก่อน

เขานำเสื้อที่ถอดออกจากร่างบอบบางวางไว้ด้านล่างพื้นเตียง

เอ่ยขึ้น

“ดะ..เดี๋ยวตะวันขอถอดเสื้อกับกางเกงก่อนนะ”

ตะวันบอกทะเลที่นอนมองเขาไม่วางตา

ทะเลได้ยินที่ตะวันบอกก็พยักหน้าให้เป็นอันเข้าใจและรอคนตัวโตกว่าแก้ผ้าจนเสร็จ

เนื้อตัวตะวันเปลือยเปล่าล่อนจ้อนสิ่งที่เด่นสะดุดตาคือแท่งเอ็นเนื้อลำแท่งใหญ่

มันเติบโตในวัยเจริญพันธุ์ไม่ถึงกับใหญ่มากจนน่ากลัวคาดประมาณได้ 7-8 นิ้ว

แต่ภายหน้าเมื่ออายุตามวัยมากขึ้นขนาดอาจใหญ่โตกว่านี้อีก..

แท่งร้อนมันกำลังสั่นดุ๊กดิ๊ก

หัวหยักมีน้ำใสปริ่มขอบลำแท่งมีเส้นเอ็นเลือดปูดโปนเต็มที่

แท่งเอ็นเนื้อชี้โด่มาตรงหน้าทะเลที่นอนแผ่หลาบนเตียง

ทะเลแอบลอบกลืนน้ำลายที่เห็นแก่นกายของตะวัน รูจีบขมิบเกร็งเข้าหากันทันที

รู้สึกมวลท้องน้อยภายในอาการคล้ายคนเวียนหัวแต่มันไม่ใช่มันคืออาการคนกำลังกระสันสวาท

ทะเลบิดกายเล็กน้อยเนื้อตัวสั่นเทาใช้มือสองข้างกุมแนบไว้ที่อก

“ตะวันจะเริ่มแล้วนะ”

“อะ..อื้ออ..” ทะเลตอบอื้อให้สัญญาณแฟนหนุ่ม

เมื่อได้รับคำตอบ

ตะวันได้ใช้ฝ่ามือหนาเปียกชื้นเหงื่อเพราะความตื่นเต้น

จับคลึงเต้าถันที่แบนราบของทะเลแล้วออกแรงบีบเบา ๆ สลับลูบไล้ขยำ

อึก! อ๊า!

ร่างกายทะเลคนสวยสั่นไปหมดเมื่อได้รับสัมผัสวาบหวิวจากฝ่ามือที่เคล้นคลึงหน้าอกของเขา

ประหนึ่งว่ามีกระแสไฟฟ้าหลายล้านโวลต์ไหลเวียนทั่วร่างกายและเกิดไฟฟ้าสถิตที่มือตะวันทุกครั้งที่แตะเต้าคู่สวยนี้อย่างละเมียดละไม

“อื้อออ..อย่าบีบมันแรงนักสิตะวัน..อ้า..”

ทะเลทักท้วงน้ำเสียงหวานนุ่มตาฉ่ำเยิ้มไปหมด

ตะวันที่กำลังตั้งใจนวดเต้าสวยอย่างเบามือในคราวแรกตอนนี้กลับเพิ่มลงน้ำหนักมือมากขึ้นบีบ

ๆ นวด ๆ เปลี่ยนจุดหมายใช้นิ้วโป้งขยี้เม็ดทับทิมระรัว

“อื้อออ!!”

ความรู้สึกดีนี้เกินจะคาดถึง

ทะเลส่งเสียงครางลืมอายเชิดหน้าขึ้นแววตาอ่อนระทวยไม่เคยได้รู้สึกเสียวดีอะไรอย่างนี้มาก่อน

พลันนึกขึ้นว่าถ้าตะวันนำแท่งเอ็นเนื้อแข็งแกร่งนั่นเข้ามามันจะยิ่งรู้สึกดีขนาดไหน

ทะเลไม่สามารถที่จะควบคุมตัวเองได้เลยถึงมันจะน่าอายมากเถอะ

เขาเริ่มทนไม่ไหวแล้วเพียงแค่ถูกนวดนม บี้หัวนมก็ทำเอาเสียวซ่านไม่หยุด

“อื้อ! อ๊า!! ทะเลทนไม่ไหวแล้วตะวัน ใส่เข้ามาได้มั้ย?”

ตอนนี้ดูเหมือนทะเลจะไม่ได้ไม่สนแล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้

คิดเพียงแค่ว่า ขอแค่มีตะวัน ถ้าตะวันต้องการร่างกาย

เขาก็พร้อมจะมอบให้เพื่อหวังว่าจะมีความสุขไปด้วยกันตลอดไป

“อื้อ..” ตะวันตอบด้วยใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ

ดูเหมือนเด็กหนุ่มคนนี้ยังมีความเขินอายอยู่บ้าง

แต่แล้วมือเล็กนุ่มของคนตรงหน้าพลันเอื้อมมาลูบเบา

ๆ ที่หัวหยักของเขา

“อ่า... ทะเล”

เห็นแบบนี้ตะวันเองก็เริ่มทนไม่ไหวเช่นกัน

สายตาได้มองแท่งเล็กน่ารักสั่นกระตุกไม่หยุดของทะเลไม่วางตา

มันเลอะคราบน้ำกามสีขาวขุ่นเต็มไปหมด

ช่องทางรักมีสีชมพูสวยน่าลิ้มลองและดูเหมือนถ้ำรักถ้ำนี้จะพรั่งพร้อมแล้ว

“ถ้าทะเลไม่ไหวบอกตะวันทันทีนะ”

ตะวันพูดปลอบโยนทะเลยืนยันให้สบายใจ

เริ่มลงมือต่อจับขาเรียวสวยบอบบางให้แหวกกว้างขึ้นกลางอากาศแทรกตัวเองเข้าไปอยู่ตรงกลาง

ทั้งสองอยู่ในท่าเริ่มต้นอย่างเป็นธรรมชาติพร้อมโน้มตัวลงคร่อมกอดอีกฝ่ายใบหน้าใกล้ชิดกันแนบแน่น

ความอบอุ่นร้อนแรงของทั้งสองฝ่ายยิ่งทำให้มีอารมณ์กามมากยิ่งขึ้นไปอีก

ทะเลรับรู้ได้ถึงกล้ามอกและกล้ามหน้าท้องอุ่นของตะวันที่กำลังแนบช่องท้องแบนราบของเขา

“อึก! อื้ออ..”

ตะวันผละออกจากทะเลอึดใจเดียวเพื่อใส่สิ่งป้องกัน

ต้องคำนึกถึงตัวเองและคนรักเสมอ จากนั้นกลับมาคร่อมกอดกกทะเลเหมือนเดิม เว้นช่องว่างให้มองเห็นแก่นกายตัวเองที่สวมใส่ถุงยางอนามัยเสร็จสรรพก่อนจะค่อย

ๆ

จับจ่อแท่งเอ็นเนื้อของตัวเองส่งยอดหัวหยักสัมผัสถูทักทายทางปากจีบนุ่มนิ่มเปียกแฉะน้ำขาวขุ่นของทะเล

“อ้ะ..อื้อออ! แฮ่ก ๆ แฮ่ก ๆ”

ทะเลหอบหายใจถี่หัวใจเองก็ไม่ต่างกัน

มันเต้นตึกตักไม่กล้าแม้แต่จะมองเวลาที่แท่งร้อนของคนที่รักกำลังจะรวมเป็นหนึ่งอันเดียวกันแล้วกับช่องรูสวาทของตัวเอง

ได้แต่หลับตาแน่นมือจิกผ้าปูที่นอนเตรียมรับความเสียว

“อื้อออ!”

ดันเข้าไปเพียงแค่ส่วนหัวหยักทะเลถึงกับตัวสั่นสีหน้าเจ็บปวดแต่น่ารัก

แสดงว่ากำลังเสียวมากแน่ ๆ

เพราะในตอนนี้ขาที่จิกเกร็งกลางอากาศได้เกี้ยวตวัดเข้าที่เอวร่างหนาของตะวัน

“อื้อออ!! ของตะวันใหญ่เกินไป ทะเลเจ็บ อ้า...”

คนที่อยู่ใต้ร่างคนตัวใหญ่จิกผ้าปูนอน

หน้าตาเหยเกพูดลอดไรฟันกำลังอดทนแบกรับความใหญ่โตที่กำลังดันเข้ามาไม่หยุด

ถึงตะวันจะสงสารคนรักมากแค่ไหนแต่คงทำตามคำขอเอาแต่ใจเด็กน้อยงอแงคนนี้ไม่ได้จริง

ๆ

“อะ..อ้า..ซี้ดด..ขอโทษนะทะเลที่ของตะวันมันใหญ่

ตะวันจะพยายามเอามันเข้าไปในตัวทะเลช้า ๆ นะ”

คำพูดตะวันกระซิบเสียงเครือที่กกหูคนตัวเล็กทำเอาอีกฝ่ายสยิวหวิวขนลุกชูชัน

มวลท้องน้อยดุจดั่งดอกไม้ในทุ่งถูกลมหอบพัดปลิวไสวไปทั่วพื้นหญ้าแต่สิ่งเหล่านี้ก็หายไปเมื่อถูกท่อนเอ็นเข้ามาแทนที่

“อึก! อื้อออ.. อื้อออ..”

หัวหยักบานค่อย

ๆ ทะลวงช่องทางรูสวาทคับแคบที่พึ่งจะได้รับในครั้งแรก

ความบริสุทธิ์ผุดผาดดอกไม้งามถูกครอบครองด้วยหนอนที่กำลังจะเติบโตไปเป็นผีเสื้อในวันหน้า

ด้านหัวหยักได้เสียดสีอยู่ภายใน ทะเลทั้งเจ็บและเสียวจนแยกแยะไม่ออก

แขนขาสั่นไม่หยุด ความฟิตแน่นของคนไม่เคยมีเซ็กส์โอบรัดแน่นไปทุกส่วนของแท่งเอ็นเนื้อใหญ่

สัมผัสได้ทุกพื้นผิวของความอุ่นร้อนและเส้นเลือดล้อมพันท่อนเอ็นที่กำลังสูบฉีด

ตะวันดันเข้าไปในตัวทะเลช้า ๆ

ในที่สุดปลายปากยอดหัวหยักก็จูบที่ปากท้องน้อยคนสวยที่แสนจะหอมหวานคลับคล้ายจะบอกรักสุดหัวใจด้วยภาษากายโรแมนติก

“อึก! เป็นไงบ้าง” ตะวันถาม

“อื้อ..ข้างล่างทะเลรู้สึกมันเจ็บ..แต่เป็นเจ็บที่รู้สึกดีมากเลยตะวัน..”

“อ้า..ทะเล อึก! ตะวันใกล้จะเสร็จแล้ว..”

ตะวันใกล้ถึงขีดจำกัดกับครั้งแรกอดกลั้นไม่ไหว

ยิ่งทุกครั้งที่ภายในช่องรักของทะเลตอดรัดขมิบแน่นเกร็งไม่หยุด

ทำให้แท่งร้อนลำใหญ่ของเขาแทบขยับไม่ได้

เจ้าของแท่งเอ็นเนื้อใหญ่ในปุ่มปากท้องน้อยกระซิบพ่นลมหายใจอุ่นรดใบหูอย่างไม่ตั้งใจ

“อ้า...”

ร่างบอบบางได้ยินแบบนั้นรูจีบที่เปียกชุ่มน้ำขาวขุ่นก็ได้ตอดรัดแท่งร้อนอวบลำใหญ่มากกว่าเดิม

ตะวันกระแทกเอวสอบเข้ามาเรื่อย ๆ

มันแรงขึ้นและเร็วขึ้นจนตอนนี้ภายในช่องรักของทะเลแฉะลื่นขยับได้ง่าย

และเกิดความรู้สึกร้อนราวกับจะหลอมละลายไปกับแท่งร้อนที่กำลังไสตัวเข้าออกไม่หยุดหย่อน

ทะเลกัดริมฝีปากล่างแน่นมันน่าอายมากที่ช่วงล่างเขากำลังตอดรัดออดอ้อนแก่นกายคนรักไม่หยุด

ตะวันโผล่เข้ากอดร่างกายคนตัวเล็กไว้แนบแน่นก่อนที่อีกฝ่ายจะกอดตอบ

ท่อนเอ็นเนื้อร้อนระอุขยับกระทุ้งย้ำ ๆ

โดนจุดปุ่มท้องน้อยจนทะเลเองทนไม่ไหวแล้วเช่นกัน ตัวสั่นเทาจะเสร็จสม

“อ๊า!! ตะวัน..ทะเลจะเสร็จแล้ว! ใกล้แล้ว!”

“สะ..เสร็จพร้อมกันนะทะเล ตะวัน อะ..อ้า!!”

ยิ่งได้ยินคำพูดของทะเลที่มีน้ำเสียงเย้ายวน ตะวันคงไม่อาจช้ายืดยาดแล้ว

เอวสอบระรัวยัดแท่งร้อนลำใหญ่เข้าออกช่องรักเร็วยิ่งขึ้น มันเข้าสุดและออกสุด

ทุกครั้งที่กระแทกเข้าก็มักจะไปโดนจุดสวาทของทะเลอยู่เสมอ

“อื้อออ..เสียวมากตะวัน ทะเลเสียวจะเป็นบ้าแล้ว..”

คนตัวเล็กถูกกอดด้วยกล้ามเนื้อกำยำของชายหนุ่มวัยรุ่นมันช่างอบอุ่นและร้อนแรงมีความอ่อนโยนนุ่มนวลไปในตัว

ทะเลพูดบอกด้วยดวงตาที่เคลิบเคลิ้มแทบจะเป็นรูปหัวใจ

ช่องรักฉ่ำน้ำสวาทไหลเคลือบท่อนเอ็น ขมิบอ้อนตอบรับความเร่าร้อนไม่หยุด

ตอนนี้เส้นทางถึงขอบสวรรค์ที่ทั้งสองจะได้ลงเอยกันเป็นคู่รักอย่างแท้จริงก็ได้มาถึง

ตะวันซึ่งกำลังยัดแท่งร้อนอวบอิ่มเข้าออกอย่างเมามันได้ดึงแท่งร้อนออกมาครั้งสุดท้ายก่อนกระแทกกลับเข้าไปสุดโคนลำโดนจุดปุ่มในท้องน้อย

ทุกแรงที่ขับเคลื่อนเข้ามาทำให้ท้องที่แบนราบขึ้นรูปลามกไม่หยุด

“อ๊า!!”

สองร่างกระตุกพร้อมกันสองมือเล็กของทะเลจิกฝังระบายความเจ็บปวดเสียวทั้งหมดลงแผ่นหลังกว้างตะวันสุดแรง

ตะวันรับความเจ็บทั้งหมดไว้ด้วยการครางกระเส่าแหบพร่า

“อ๊ะ..อ๊า..”

ทั้งสองเสร็จสมอย่างรุนแรงเป็นครั้งแรกของกันและกันอย่างไม่มีเงื่อนไขทุกอย่างเกิดขึ้นด้วยความรัก

ทะเลอารมณ์เริ่มเย็นลงพยายามสงบจิตสงบใจควบคุมจังหวะการหายใจและการสั่นเกร็งร่างกาย

ตะวันปลดปล่อยข้างในจนหมดทุกหยดมีเซฟตี้ล็อกป้องกันหนึ่งชั้นที่ห่อหุ้มน้ำเชื้อขาวขุ่นของเขาไว้ภายในร้อนอบอุ่นไปหมดตะวันถอดออกมาช้า

ๆ

น้ำเชื้อเหนียวข้นอัดเต็มถุงยางอนามัยที่มีรอยคราบเลือดบางเบาเคลือบติดมาด้วยรอบลำแท่งของเขาตะวันถอดวางทิ้งข้างเตียง

ทะเลเองก็เสร็จไม่หยุดแท่งเนื้อน้อยเกร็งกระตุกพ่นน้ำฉี่อุ่นใสออกมารดเต็มหน้าท้องตัวเองและเปื้อนเลอะกล้ามท้องกำยำตะวัน

ตะวันอดที่จะห้ามใจไม่ไหวจะให้รางวัลคนรักจุมพิตที่กระหม่อมหัวคนสวยในอ้อมกอดไปหนึ่งที

ทุกอย่างบนผ้าปูเตียงนอนนี้เลอะสกปรกเหนียวเหงื่อน้ำรักน้ำรักไปหมด

แต่ช่างมันค่อยไว้ทำความสะอาดทีหลังในตอนนี้ตะวันเขาเหนื่อยขอพักเสียหน่อยค่อยต่ออีกรอบ

เขาทิ้งตัวนอนลงข้าง ๆ ทะเล

“ตะวันรู้อะไรมั้ย วันนี้ทะเลมีความสุขมาก ๆ เลย

ทะเลไม่คิดเสียใจเลยนะที่ได้มอบครั้งแรกให้ตะวัน

ตะวันห้ามทิ้งทะเลไปไหนรับผิดชอบด้วยนะ”

“รักตะวันมากนะ รักที่สุดเลย”

ทะเลเผยรอยยิ้มอย่างกระหยิ่มอิ่มใจพูดด้วยท่าทีเขินอายและพยายามกลบเกลื่อนความอายนั้นด้วยการจุมพิตลงบนแก้มของอีกคน

ตะวันหน้าแดงยิ้มอาย

ๆ พูดตอบกลับอย่างนุ่มนวล

“ตะวันก็รักทะเลมาก ที่สุดเหมือนกัน”

ทั้งสองนอนเคียงข้างกันบนเตียงผสานมือหนึ่งข้างที่มีกำไลสลักชื่อแทนใจกันไว้มั่น

จ้องมองลึกไปยังนัยน์ตาของกันและกันอย่างหวานซึ้ง ดวงตาทอแสงประกายหวานล้ำลึก

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***