โลกใน 400 ปีก่อน (2)

“งั้นพวกเราไปที่ร้านค้ากันดีมั้ย”

Julien ถาม Mabel

“ก็ดีนะ เผื่อพวกเราจะต้องซื้อไอเทมอะไรติดตัวไปด้วย”

Mabel เห็นด้วยก่อนที่ทั้งสองคนจะเดินไปยังร้านค้าในหมู่บ้านที่พวกเขาเดินผ่านมาก่อนหน้านี้

“สวัสดีครับ มีอะไรให้ช่วยรึเปล่าครับ”

เจ้าของร้านทักทายทั้งสองคนเมื่อเห็นพวกเขา ซึ่ง Julien กับ Mabel เห็นว่ามีลูกค้าอยู่คนหนึ่งพอดี

“พอมีคนสะดวกจะส่งของไปยังเมือง Clacton รึเปล่า”

เจ้าของร้านถามลูกค้าคนก่อนหน้า

“ถ้ามีแล้วฉันจะมาบอกนะ”

ลูกค้าคนนั้นกล่าวก่อนจะเดินออกจากร้านไป

“เมื่อกี้คุณพูดถึงเมือง Clacton ใช่มั้ยครับ”

Julien ถามเจ้าของร้าน

“หืม ใช่แล้วล่ะ แต่ว่าจะไปเมืองนั้นจำเป็นต้องใบเข้าเมืองก่อนน่ะ”

เจ้าของร้านตอบด้วยสีหน้าเรียบ

“พอดีพวกผมกำลังจะไปยังเมืองนั้นน่ะครับ”

Julien บอกเจ้าของร้าน

“งั้นเองสินะ ถ้าอย่างนั้นพวกเธอพอจะช่วยเอาสินค้าไปส่งที่เมืองนั้นให้หน่อยจะได้รึเปล่า พอดีฉันยังยุ่งกับงานขายของที่หมู่บ้านอยู่น่ะ”

เจ้าของร้านกล่าว

“พวกเราจะตัดสินใจให้แน่ชัดอีกทีนะคะ”

Mabel ตอบเจ้าของร้านก่อนจะบอกบางอย่างให้ Julien รู้

(พวกเราไปกันก่อนเถอะ ไม่รู้ว่าเขาจะมีเล่ห์กลอะไรอยู่รึเปล่า)

Julien ที่ได้ยินแล้วก็พยักหน้าก่อนที่ทั้งคู่จะเดินออกจากร้านค้า

“จะว่าไปแล้ว ฉันเพิ่งเห็นดาบของนาย มันไม่ออกจะดู… เก่าไปหน่อยเหรอ”

Mabel พูดเมื่อเห็นดาบเก่าๆของ Julien

“อ้อ นั่นดาบตอนสมัยที่ฉันฝึกวิชาดาบกับพ่อของฉันน่ะ น่าจะสักสามสี่ปีก่อนแล้วตั้งแต่ฉันใช้ดาบนี้น่ะนะ”

Julien ตอบ Mabel

“ฉันว่านายควรจะซื้อดาบใหม่ดีกว่านะ”

Mabel แนะนำ

“แต่ว่านี่เป็นดาบเล่มแรกของฉันนี่นา จะทิ้งมันไปก็ยังไงอยู่”

Julien กล่าว

“นี่เพื่อตัวนายเองนะ ถ้าดาบหักระหว่างต่อสู้ขึ้นมาล่ะ”

Mabel พูดถึงสิ่งที่อาจเกิดขึ้น

“……ก็ได้ ไปซื้อดาบใหม่กันเถอะ”

Julien ที่ไม่มีทางเลือกจึงยอมตกลงก่อนที่ทั้งคู่จะไปยังร้านของพ่อค้าที่พวกเขาเจอตอนมาถึงหมู่บ้าน

“สวัสดีคุณลูกค้า มีอะไรให้ช่วยรึเปล่า”

พ่อค้าอาวุธถามทั้งสองคน

“ฉันขอซื้อดาบใหม่หน่อยสิ”

Julien บอกพ่อค้าคนนั้นก่อนที่เขาจะหาดาบมาให้ Julien

“นี่เลย ดาบเล่มนี้ ราคาแค่ 20 Coins เท่านั้น ลดแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้น พลาดแล้วพลาดเลย! ว่ายังไงล่ะคุณลูกค้า”

Julien ที่ได้ยินแล้วนึกอยู่พักหนึ่งก่อนตัดสินใจหยิบเงินออกมาจ่ายให้พ่อค้าแล้วเอาดาบใหม่ของเขา

“ฮิๆ ขอบคุณสำหรับการอุดหนุน”

Julien ที่เอาดาบใหม่มาจึงชักดาบออกจากฝักแล้วดูลักษณะของมัน

“ดูเป็นยังไงบ้างล่ะ”

Mabel ถาม Julien

“มันก็… ออกจะดูดีล่ะมั้งนะ”

Julien ตอบพลางตรวจสอบดาบใหม่ของเขา แต่ทันใดนั้นเอง…

“เห้ย เดี๋ยวก่อนๆ!!”

ทันใดนั้นเองมีเสียงของผู้ชายดังออกมาแต่ไกล ซึ่งไม่ใช่ใครแต่เป็น Dilma ที่กำลังวิ่งมาหา Julien กับพ่อค้าคนเดิมนั่นเอง

“เดี๋ยวก่อนเลย! นี่แกคิดจะยัดของใส่มือให้คนอ่อนแออย่างเจ้านั่นน่ะเหรอฮะ?!”

“แกอีกแล้วเหรอ นี่แกคิดจะมาถล่มร้านฉันอีกแล้วเหรอ”

พ่อค้าคนนั้นกล่าว

“นี่ Julien ฉันจะบอกอะไรให้นะ ดาบนั่นน่ะเป็นของเก๊เท่านั้นแหละ! ถ้ามันเป็นดาบจริงๆละก็มันต้อง… อืม ออกจะดูมีสีสันหน่อยน่ะ!”

“ระวังเจ้านี่ไว้หน่อยก็แล้วกัน แล้วเจอกันนะ”

Dilma กล่าวลาก่อนจะเดินออกไปซึ่งคำพูดของเขาทำให้พ่อค้าอาวุธถึงกับพูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว

“ที่ Dilma พูดนี่จริงเปล่าเนี่ย”

Julien ถามพ่อค้า เขาจึงตอบด้วยน้ำเสียงละห้อย

“…จริงครับ”

“งั้นฉันขอเงินคืนนะ ส่วนดาบน่ะนายเก็บไว้เองเถอะ”

Julien หยิบเงินที่เขาจ่ายมาก่อนจะคืนดาบให้กับพ่อค้า

“ไปกันเถอะ Mabel”

Julien บอก Mabel ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินจากไป

“ฉันไม่นึกเลยว่าพ่อค้าอาวุธจะขายดาบปลอมให้กับฉันน่ะ”

Julien พูดด้วยความไม่พอใจ

“แต่อย่างน้อยก็ต้องขอบคุณ Dilma นะที่บังเอิญมาก่อนที่นายจะเอาดาบนั่นไปใช้จริงๆ”

Mabel กล่าว

“แล้ว… เรื่องภารกิจของเจ้าของร้านคนนั้นเธอคิดว่าไงเหรอ”

Julien ถาม Mabel

“ฉันตัดสินใจแล้วว่าพวกเราจะรับงานนั้น มันเป็นทางเดียวที่จะไปยัง Clacton ได้นี่เนอะ”

Mabel ตอบ

“ก็จริงแฮะ พวกเรากลับไปยังร้านค้ากันเถอะ”

Julien พูดจบทั้งสองคนจึงเดินกลับไปยังร้านค้าของหมู่บ้านเพื่อไปหาเจ้าของร้าน

---

Skit 9: ซื้อขายของปลอม

“ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันจะโดนหลอกให้ซื้อดาบปลอมซะได้”

Julien พูดด้วยความไม่พอใจ

“เรื่องการซื้อขายของปลอมเป็นหนึ่งในปัญหาของโลกแห่งการแลกเปลี่ยนเลยล่ะ”

“โดยเฉพาะการซื้อขายเพชรทอง วัตถุโบราณหรือของอื่นๆ ที่คล้ายกันน่ะมักมีการขายของปลอมอยู่เยอะแยะมากมายเลย”

Mabel กล่าว

“เธอพูดยังกับมันเป็นเรื่องทั่วไปซะงั้นเลยแน่ะ”

Julien แสดงความคิดเห็น

“มันก็ไม่เชิงว่าทั่วไปหรอก แต่ก็บอกไม่ได้ว่าเป็นปัญหาที่เจอยากเหมือนกัน”

“อย่างเช่นการซื้อขายทองปลอมที่เมื่อตรวจสอบจริงแล้วเป็นเงินชุบทอง หรือเพชรปลอมที่ดูเหมือนเพชรจริงจนแยกไม่ออกว่าอันไหนของจริงไงล่ะ”

Mabel อธิบาย

“ถ้าเป็นอย่างนั้นละก็คงเป็นปัญหาที่ร้ายแรงเอาเรื่องเลยน่ะสิ”

Julien กล่าว

“นายเองควรจะเช็คของให้ดีก่อนซื้อว่ามันเป็นของจริงหรือของปลอมไว้ด้วยนะ”

Mabel เตือน Julien

---

เมื่อเขาเจอทั้งสองคนเขาจึงทักทายเช่นเคยก่อนที่ Mabel จะตอบ

“พวกเราจะรับงานนั้นค่ะ”

“เอ่อ โทษทีนะ แต่ว่าคนนั้นรับงานให้ฉันแล้วน่ะ”

เจ้าของร้านกล่าวพร้อมชี้ไปยังชายที่สวมชุดนักสู้และแบกดาบไว้ที่หลัง ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็น Dilma นั่นเอง

“อะไรกัน…”

Julien รู้สึกผิดหวังขึ้นมา

“พวกเรากะจะมารับงานนั้นแล้วแท้…”

Mabel พูดด้วยน้ำเสียงเศร้า Dilma หันหลังไปมองก็พบว่าคนรู้จักมารู้สึกเศร้าจึงเดินไปถามทั้งสองคน

“นี่พวกนาย เจอกันอีกแล้วนะ”

“พวกนายมารับงานให้เขาแล้วเหรอ งั้นฉันคงต้องหลีกทางให้แล้วล่ะ”

Dilma กล่าว

“ต้องขอโทษด้วย ผมไม่คิดว่าพวกเขาจะมาจริง ฉันหมายถึงพวกเขาท่าทางจะด้อยประสบการณ์น่ะ”

เจ้าของร้านตอบ Dilma ก่อนที่เขาจะนึกอะไรได้

“งั้นฉันให้ดาบกับเจ้านั่นเป็นไงล่ะ ฉันไม่จำเป็นจะต้องใช้มันอยู่แล้ว แค่หมัดคู่นี้ก็เกินพอ”

Dilma กล่าวก่อนส่งดาบของเขาให้ Julien

“เอ่อ… ขอบคุณนะ”

Julien ขอบคุณ Dilma ซึ่งเขาก็ส่ายหน้าเหมือนสื่อว่าไม่จำเป็นต้องขอบคุณ

“ไม่สิ เดี๋ยวก่อน! งั้นนายช่วยพาสองคนนี้ไปยัง Clacton หน่อยจะได้รึเปล่า ฉันกลัวว่าถ้าให้สองคนนี้ไปเองคงหลงทางน่ะ”

เจ้าของร้านบอก Dilma ก่อนเขาคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพยักหน้า

“เดาว่าพวกเราคงเป็นคู่ขาเดินทางแล้วล่ะนะ จะไปยัง Clacton ด้วยกันกับฉันมั้ยล่ะ”

Dilma ถาม Julien กับ Mabel

“ไปสิ!”

Julien กับ Mabel ตอบพร้อมกัน

“ในเมื่อพวกเธอตัดสินใจได้แล้วงั้นก็… นี่คือสินค้าที่จะให้ส่งกับใบเข้าเมือง Clacton นะ”

เจ้าของร้านยื่นกล่องสินค้ามาให้กล่องหนึ่งและใบเข้าเมืองมาให้กลุ่มของ Julien

“ขอบคุณนะครับ พวกเราไปกันเถอะ”

Julien ขอบคุณเจ้าของร้านก่อนจะออกจากร้านไปกับ Mabel และ Dilma จากนั้นก็มีข้อความปรากฏขึ้น

“Dilma ได้เข้าร่วมทีมแล้ว”

“แล้ว Clacton นี่ต้องไปทางเหรอ”

Mabel ถาม Dilma

“พวกเราจะต้องข้ามภูเขา Hinnora ไปก่อน มันอยู่ทางเหนือของหมู่บ้านน่ะ”

Dilma ตอบซึ่งชื่อของภูเขาทำให้ Julien และ Mabel ย้อนนึกถึงภูเขาที่มีชื่อเดียวกันจากอนาคต

“ตามฉันมาสิ”

Dilma กล่าวก่อนจะเดินนำกลุ่ม

“ฉันนึกว่าเขาจะเป็นคนไม่ดีซะอีก”

Julien พูดถึง Dilma

“บางทีภายนอกของคนก็ต่างจากนิสัยใจคอแท้จริงน่ะ”

“เฮ้อ ถ้าคนบนดาวบ้านเกิดของฉันมีแนวคิดแบบนายก็ดีน่ะสิ”

Mabel พูดพลางถอนหายใจ

“หรือว่าคนบนดาวของเธอไม่ได้คิดแบบนั้นเหรอ”

Julien ถาม

“ก็ไม่ใช่ทุกคนหรอก… แต่ส่วนใหญ่น่ะนะ”

Mabel ตอบ

“นี่พวกนาย ถ้าไม่ตามมาฉันจะทิ้งพวกนายไว้ที่นี่นะ!”

Dilma ตะโกนบอก Julien กับ Mabel

“พวกเราจะไปเดี๋ยวนี้แหละ!”

Julien กับ Mabel ตอบ Dilma ก่อนจะวิ่งตามเขาออกไปจากหมู่บ้าน Obendoore ทั้งสามคนจึงออกเดินทางไปยังภูเขา Hinnora และเพื่อไปยังเมือง Clacton ซึ่งเป็นจุดหมายของพวกเขา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***