เดินทางข้ามเวลา (2)

-Pangalactic Federation ณ ห้องประชุม-

“เธอกำลังจะบอกว่า Ketis ต้องการที่จะสงบศึกกับพวกเราอย่างนั้นเหรอ”

พลเอกของ Federation กล่าว

“นั่นถูกต้องครับ”

“พวกเราไม่มีเจตนาใดที่จะเข้าร่วมการก่อสงครามต่อดาวโลกเลยครับ”

ทูตชาว Ketis กล่าว ซึ่งพลเอกคิดครู่หนึ่งก่อนกล่าวตอบโต้

“แสดงว่าเรื่องมือที่สามที่ทำงานอยู่เบื้องหลัง Ketis เป็นเรื่องจริงงั้นสินะ”

พลเอกของ Federation กล่าวซึ่ง Victor กับ Mabel นั้นประหลาดใจเป็นอย่างมาก

“มือที่สามเหรอครับ?!”

Victor พูดด้วยความประหลาดใจ

“ใช่ครับ พวกเขาบีบบังคับพวกเราให้อยู่ภายใต้อาณัติของพวกเขา อารยธรรมของพวกเขานั้นก้าวหน้าอย่างล้ำเลิศมากเลยครับ”

“และการทำลายล้างของดาวเคราะห์ Verth 2YT1 ที่เกิดขึ้นเมื่อครึ่งปีก่อนก็เป็นฝีมือของพวกเขาเช่นกันครับ”

“พวกเราแทบไม่ทราบเลยว่าพวกเขามีเป้าหมายอะไร แต่พวกเขาได้มอบความมั่งคั่งของเทคโนโลยีใหม่ๆ ซึ่งนั่นรวมไปถึงไวรัสตัวนั้นด้วยครับ”

ทูตชาว Ketis กล่าว

“ฉันคิดว่าฉันเข้าใจแล้วเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น”

พลเอกของ Federation พูดพร้อมวิเคราะห์สิ่งที่ฟังมาตลอด

“เกี่ยวกับอาวุธเชื้อไวรัสที่ถูกปล่อยลงมายังดาวเคราะห์ Lithone นั้น พวกเราต้องการให้พวกท่านส่งมอบวัคซีนหรือร่างโฮสต์ที่เป็นพาหะนำโรคแก่พวกเราถ้าเป็นไปได้”

Victor กล่าวกับทูตชาว Ketis โดยทูตกำลังนึกอยู่ครู่หนึ่งก่อนให้คำตอบ

“ผมเกรงว่านั่นไม่สามารถทำได้ครับ”

“พวกเรารู้ว่าไวรัสนั้นมีต้นกำเนิดมาจากภายในของ Abaddon สิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่บนดาว Lithone เมื่อ 400 ปีก่อนครับ”

Julien กับ Amelie ที่ได้ยินชื่อนั้นก็ประหลาดใจอย่างมาก

“Abaddon เหรอ?! นั่นมันจอมมารคนนั้นนี่! ปีศาจที่พ่ายแพ้ใน Devil Wars นี่นา!”

Julien กล่าว Victor ที่ได้ยินนั้นก็แทบไม่อยากเชื่อจึงได้แต่พูดสิ่งที่ไม่คาดคิดว่าจะได้ยิน

“เรื่องจากตำนานอย่างนั้นเหรอ…”

“ทั้งวัคซีนและร่างโฮสต์ไม่ได้มีตัวตนอยู่ในจักรวาลนี้อีกต่อไปแล้ว ผมเกรงว่าพวกเราอาจจะทำอะไรที่เป็นความช่วยเหลือแก่ดาว Lithone ไม่ได้เลยครับ”

ทูตชาว Ketis กล่าว

“ไม่จริงน่า!”

Amelie แทบไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน

“มันไม่มีอะไรที่สามารถทำได้แล้วสินะ ถ้าหากยังไม่มีตัวคลี่คลายที่พร้อมต่อปัญหา พวกเราคงทำได้แค่กักกันดาว Lithone เท่านั้น”

พลเอกของ Federation กล่าวโดยไม่มีทางเลือก

Julien ที่ได้ยินแบบนั้นจึงเดินไปหาพลเอกโดยที่ Mabel ไล่ตามหลังเขาเพื่อห้ามเขาแต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว

“อะไรนะ?! นี่นายอยากจะแค่ดูดาวเคราะห์ของพวกเราตายไปงั้นเหรอ?!”

Julien ถามด้วยความโกรธ

“Julien ใจเย็นๆก่อน!”

Mabel บอก Julien ให้สงบสติอารมณ์

“อย่างกับฉันจะทำได้น่ะ!”

Julien ยังคงโกรธที่ได้ยินวิธีแก้ไขที่ไม่สมเหตุสมผล แต่เพื่อไม่ให้เกิดการทะเลาะวิวาท Mabel กับ Victor จึงพาตัว Julien กับ Amelie ออกจากห้องประชุมโดยไม่เหลียวแลด้านหลัง

-โรงอาหารใน Pangalactic Federation-

“พวกเราอุตส่าห์ทำมามากขนาดนี้ เดินทางมาตั้งไกลเพื่อช่วยเพื่อนๆของพวกเรา…”

Julien กล่าวด้วยความเจ็บใจ

“และตอนนี้พวกเราจะต้องทำยังไงล่ะ”

Amelie ถามด้วยน้ำเสียงละห้อย

“ใครจะไปคิดว่าพวกเขาปล่อยไวรัสลงบนดาว Lithone เมื่อ 400 ปีก่อนและก็เก็บมันไว้ตลอดแบบนั้นน่ะ”

“มันไม่มีโอกาสที่จะตามหาร่างโฮสต์แล้ว ทาง Federation ได้ตัดสินใจที่จะกักกันดาว Lithone ไปแล้ว”

“พวกเราทำอะไรไม่ได้… นอกจากขอโทษ”

“ฉันขอโทษจริงๆ”

Mabel กล่าวด้วยความเจ็บปวด ส่วน Victor ที่กำลังนั่งคิดอะไรอยู่ก็เสนอไอเดียออกมา

“มันยังมีโอกาสอยู่”

ทุกคนในกลุ่มที่ได้ยินก็ประหลาดใจว่า Victor ยังมีวิธีอะไรอยู่อีก

“มันแค่ไม่น่าจะใช้ได้สักเท่าไหร่น่ะนะ”

Mabel นึกอยู่เล็กน้อยก่อนจะรู้ว่า Victor พูดถึงอะไร

“ท่าน… ท่านคงไม่คิดจะแนะนำให้พวกเราไปยัง Planet Styx หรอกนะคะ?!”

“ฉันว่าแล้วว่าท่านต้องแนะนำที่นั่น ท่านต้องบ้าไปแล้วถึงได้แนะนำสถานที่นั่นค่ะ!”

Victor ที่ได้ยินก็ไม่ตื่นตระหนกใดๆแต่กล่าวสิ่งหนึ่งด้วยความแน่วแน่

“ฉันจะหาวิธีเอายานอวกาศมาให้”

“แต่ท่านคะ!”

Julien กับ Amelie ที่ได้ยินนั้นก็ถามทั้งสองคน

“มันยังมีวิธีอื่นอยู่เหรอ”

Amelie ถามออกมา

“ก็นะ ฉันลังเลที่จะเรียกมันแบบนั้น แต่ถ้าพวกเราใช้ Multiverse Gate บน Planet Styx ล่ะก็ มัน… ก็พอมีโอกาส แต่กัปตัน ท่านก็รู้ถึงความเสี่ยงไม่ใช่เหรอคะ?!”

Mabel อธิบายทั้งความตื่นตระหนก

“ได้โปรดบอกพวกเราเถอะ พวกเราจะต้องรู้ให้ได้นะ!”

Amelie บอก Victor ซึ่งเขาพยักหน้าก่อนจะอธิบายแผนการของเขา

-โซนขาออกของ Pangalactic Federation-

Victor พา Julien Amelie และ Mabel มายังโซนขาออกของสถานที่ ซึ่งช่างเครื่องคนหนึ่งที่ทำงานอยู่ได้สังเกตเห็นเขามาพอดี

“วันนี้ไม่มีคำสั่งออกปฏิบัติการนะครับกัปตัน”

ช่างเครื่องคนนั้นกล่าว

“แต่ฉันได้รับคำสั่งมา ให้พวกเราผ่านไปที”

Victor บอกช่างเครื่อง

“ครับท่าน!”

ช่างเครื่องตอบรับก่อนจะหลีกทางให้กลุ่มของ Victor ทั้งสี่คนจึงเดินขึ้นไปยังยานอวกาศที่ว่างพร้อมใช้

“ทุกระบบพร้อมแล้วค่ะ ท่านพร้อมเมื่อไหร่สามารถขับเคลื่อนได้ทันทีค่ะกัปตัน”

Mabel บอก Victor

“เข้าใจแล้ว ปิดประตูทางเข้ายานได้เลย”

Victor สั่ง Mabel ก่อนที่ Julien จะถามบางอย่างด้วยความสงสัย

“แค่สองคนมันจะพอเหรอ”

“แน่นอนสิ ระบบส่วนใหญ่ทางคอมพิวเตอร์เป็นตัวจัดการเองทั้งหมดเลย”

Victor ตอบโดย Julien กับ Amelie สงสัยว่าสิ่งที่เขาพูดมันคืออะไร

“คอมพิวเตอร์เหรอ”

“ใช่ อืม จะอธิบายยังไงดี… โดยพื้นฐานแล้วพวกมันคือเครื่องมือสำหรับการช่วยเหลือผู้คนในงานส่วนยากๆของอาชีพของพวกเขาน่ะ”

Victor อธิบาย

“ยังไงก็ตาม พวกเราเริ่มออกเดินทางกันเถอะ”

Victor เปิดระบบของยานอวกาศก่อนที่มันจะขับเคลื่อนออกจากโซนขาออกโดยระบบคอมพิวเตอร์ในยานเป็นตัวควบคุม เมื่อยานอวกาศออกบินแล้ว Mabel จึงคุยเรื่องบางอย่างกับ Victor

“กัปตัน ท่านรู้ใช่มั้ยคะว่าการไปยัง Planet Styx นั้นถือเป็นการเอาตัวเองไปขึ้นศาลทหารน่ะค่ะ”

Mabel กล่าว

“ใช่ แต่ถ้าเลวร้ายที่สุดก็คือพวกเราทุกคนจะถูกตัดสินให้ติดคุกที่ต้องทำงานอย่างหนักตลอดชีวิต แต่จะหันหลังกลับตอนนี้ก็สายเกินแก้แล้ว”

Victor ตอบ Mabel

“ทำไมเรื่องโชคร้ายถึงทำให้ฉันต้องมาพบคุณเป็นผู้บังคับบัญชาด้วยล่ะคะเนี่ย”

Mabel บ่นออกมา แต่อยู่ๆ Amelie ก็กล่าวอะไรออกมา

“ฉันขอโทษ”

“เธอไม่ต้องขอโทษหรอก ถึงฉันจะโชคร้ายมามากแต่นั่นก็ไม่ได้หมายถึงฉันลังเลที่จะไปยัง Planet Styx หรอกนะ”

Mabel บอก Amelie

“ฉันจะคอยติดตามท่านไปทุกๆที่นะคะกัปตัน ขอแค่อย่านำทางฉันไปในทางที่หลงผิดนะคะ”

Mabel กล่าวกับ Victor ซึ่งเขาพยักหน้าอย่างเดียว

“แล้ว Planet Styx คืออะไรล่ะ”

Julien ถามออกมา

“มันคือดาวเคราะห์คล้ายกับดาวโลกหรือ Lithone นั่นล่ะนะ”

Mabel ตอบ Julien

“พวกเราพบมันเข้าระหว่างภารกิจสำรวจอวกาศก่อนหน้านี้น่ะ”

Victor เสริมต่อ

“มีคนกล่าวว่า Planet Styx เป็นที่อยู่อาศัยของอารยธรรมที่มีความก้าวหน้าสูงมาก ก่อนที่มนุษย์อย่างพวกเราจะสามารถออกเดินทางในอวกาศซะอีก”

“จริงๆแล้ว อะไรต่อจากนี้พวกเราก็ไม่รู้แล้วล่ะ”

Mabel อธิบายเกี่ยวกับ Planet Styx

“และนั่นคือที่ที่ประตูอะไรนั่นอยู่ใช่รึเปล่า”

Julien ถามต่อ

“Multiverse Gate พวกเราจะใช้มันเดินทางไปยัง Lithone ในอดีต”

สิ่งที่ Victor กล่าวทำให้ Julien กับ Amelie ประหลาดใจมาก

“อดีตเหรอ?!”

Amelie ยังคงประหลาดใจ ซึ่ง Julien ก็เข้าใจจุดประสงค์ของการไปยัง Planet Styx ขึ้นมา

“แบบนี้นี่เอง! ถ้าพวกเราเดินทางย้อนเวลา พวกเราก็สามารถเอาเลือดของ Abaddon มาได้ และพวกเราก็สามารถทำยาที่พวกเราต้องการได้สินะ”

“ถ้าพูดให้ชัดเจนก็ใช่แล้วล่ะ”

Victor กล่าว

“แต่พวกเราก็ยังคงไม่สามารถรู้อย่างแน่ชัดว่า Multiverse Gate ทำงานยังไง มันอันตรายเกินกว่าที่จะเข้าไปพัวพันได้ มันเลยถูกปิดกั้นเอาไว้น่ะ”

Mabel อธิบายเกี่ยวกับสถานการณ์ของ Multiverse Gate ก่อนจะเดินไปยังคอมพิวเตอร์บังคับการโดยคนที่เหลือนั้นมองออกไปนอกยาน

“อีกไม่นานพวกเราจะเข้าสู่ระยะโคจรของ Planet Styx แล้ว”

Mabel กล่าวเมื่อตรวจสอบคอมพิวเตอร์ของยานอวกาศ

“เข้าใจแล้ว”

Victor ตอบ Mabel

“แต่มันจะให้พวกเราผ่านไปรึเปล่านะ ผู้พิทักษ์ Multiverse Gate… ประตูที่มีชีวิต”

Mabel พูดกับตัวเอง

ในที่สุดยานอวกาศก็เข้าสู่วงโคจรของ Planet Styx Mabel จึงกำหนดจุดลงจอดของยานให้อยู่ใกล้ Multiverse Gate ก่อนที่ยานจะค่อยๆลงจอด

เมื่อยานอวกาศลงจอดแล้วทั้งสี่คนจึงเดินไปยัง Multiverse Gate

“ตามคำบอกเล่าของทูตชาว Ketis นั้นมือที่สามลึกลับนี้รับเชื้อไวรัสมาจาก Lithone สินะ”

Victor ทวนในสิ่งที่ทูตชาว Ketis กล่าว

“แต่มันชัดเจนว่าเรื่องนี้ได้เกิดขึ้นเมื่อหลายร้อยปีก่อนแล้วนะคะ”

Mabel กล่าว

“เป็นตามนั้นแหละ ระดับเทคโนโลยีที่พวกเขามีคงต้องเหนือกว่าอะไรก็ตามที่พวกเราจินตนาการไว้แน่ๆ”

“พวกเราจะต้องเดินทางข้ามเวลาไปยังจุดที่ก่อนที่พวกนั้นจะมายัง Lithone และเก็บตัวอย่างส่วนหนึ่งจากร่างโฮสต์”

Victor อธิบายถึงสิ่งที่พวกเขาต้องทำ

“ถ้าให้คาดเดา แน่นอนว่าประตูนี้คงจะให้พวกเราผ่านตั้งแต่แรกแล้วสินะคะ”

Mabel พูดพลางเดินเข้าใกล้ Multiverse Gate ส่วน Victor จึงเดินขึ้นบันไดของประตูก่อนจะกล่าวคำบางอย่าง

“ผู้พิทักษ์แห่ง Multiverse Gate เอ๋ย! โปรดน้อมรับฟังคำร้องขอของพวกข้าด้วย! พวกข้าแสวงหาการชี้นำของท่านสู่โลกในอดีต 400 ปีก่อน!”

“พวกข้าปรารถนาที่จะเดินทางไปยัง Lithone อย่างที่มันเคยเป็นในอดีตกาล!”

เมื่อ Victor กล่าวจบก็มีเสียงดังออกมาจาก Multiverse Gate

“ข้าคือผู้พิทักษ์ประตู”

“คำร้องขอของพวกเจ้าได้รับการยินยอมสมดั่งปรารถนา”

“จงมาเปิดประตูสู่อดีตกันเถิด”

สิ้นเสียงนั้นแล้วก็มีประตูวาร์ปสีน้ำเงินได้ปรากฏอยู่เหนือจุดกึ่งกลางของ Multiverse Gate

“พวกเราทำได้แล้ว”

Victor กล่าวก่อนจะหยิบอุปกรณ์ประจำกายออกจากชุดของเขา

“พวกเราจำเป็นต้องทิ้งอาวุธและเครื่องมือสื่อสารไว้ที่นี่ก่อนจะเข้าไปนะ”

“ถ้าเอามันไปด้วยพวกเธอจะถูก Gate นี้ผลักออกมา”

Victor บอกคนในกลุ่มของเขา

“พวกเราต้องไปกันแล้วสินะ”

“ฉันหวังว่าพวกเราคงไม่ทำอะไรผิดพลาดตอนที่เข้าไปในประตูนะ เพราะถ้าพวกเราเข้าไปแล้วจะกลับออกมาไม่ได้อีกเป็นครั้งที่สอง”

Mabel กล่าวคำเตือน

“เอาละ ถึงเวลาแล้ว”

Victor บอกทุกคนในกลุ่ม

“แข็งใจไว้นะ Murphy”

“พวกเราจะช่วยนาย แต่ช่วยอดทนรอก่อนนะ!”

Julien กล่าว

“โอเค”

Victor สังเกตที่มือของเขาซึ่งเริ่มมีประจุไฟฟ้าก่อตัว ไม่รอช้าเขาจึงกระโดดเข้าไปใน Gate เป็นคนแรก

Amelie จึงค่อยๆเดินหน้าไปยัง Gate ก่อนจะหันมาบอกอะไรกับ Julien

“ฉันจะรอนายนะ”

พูดจบ Amelie จึงกระโดดเข้าไปใน Gate ตามหลัง Victor

Mabel ที่กำลังจะเดินเข้าไปในประตูวาร์ปกลับสะดุดกับบันไดหินที่ขั้นบันไดทรุดตัวลงเล็กน้อย Julien จึงรีบจับมือเธอเอาไว้

“ขอบคุณนะ Julien”

Mabel กล่าวขอบคุณ Julien

“เธอแน่ใจนะว่าจะไม่เป็นไรน่ะ”

Julien ถาม Mabel ด้วยความเป็นห่วง

“พวกเราต้องรีบแล้ว Gate มัน…!”

ไม่ทันที่ Julien จะพูดจบเขากับ Mabel กลับถูก Multiverse Gate ดูดเข้าไปแทบจะในทันที

“อ๊าาาาาาาาาาาาาาา…………!!!!!!”

ทั้งสองคนกรีดร้องออกมาขณะที่ถูก Multiverse Gate ดูดเข้าไปในประตูวาร์ปของมัน Julien กับ Mabel จะปรากฏตัวที่ไหนนั้นไม่มีใครสามารถทราบได้

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***