๑๐.หมู่บ้าน

ทั้งสามคนนั่งอยู่ใต้ต้นไม้อยู่นานเนื่องจากฝนไม่หยุดตกแถมฝนยังตกหนักขึ้นเรื่อยๆไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่ายๆ

"ถ้าฝนตกหนักกว่านี้เราจะอยู่ตรงนี้ได้มั้ยวะ"

"ได้ดิ..จากที่ดูแล้วถึงตกหนักกว่านี้ก็อยู่ได้"

"มึงแน่ใจหรอ"

"เอออยู่ได้...ถ้าว่างนักก็ขึ้นไปบนต้นไม้ไปน่ารำคาญ"จันทรารำคาญเพื่อนที่ถามมากความจึงได้เอ่ยปากประชดไล่เพื่อนขึ้นไปบนต้นไม้ แต่ก็ไม่ได้คิดว่าไอ้เพื่อนตัวดีอย่างพันแสงมันจะปีนขึ้นไปบนต้นไม้จริง ด้วยจุดประสงค์ที่อยากจะประชดเพื่อนตัวน้อยกลับ

"ขึ้นไปทำห่าไรประสาทหรอ"เมื่อเห็นว่าตัวเองโดนมันประชดกลับก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากด่า

"ไล่กูขึ้นมาเองนิ"

"มึงมันบ้า..."ธารใสพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่ดูเหนื่อยใจกับไอ้เพื่อนตัวดีก่อนที่จะเอนหลังพิงต้นไม้

เวลาผ่านไปนานพอสมควรหลังจากนั้นฝนค่อยๆหยุดตก หมอกหนาค่อยๆปกคลุมไปทั่วบริเวรนั้นคนตัวเล็กเดินออกไปที่ลำธารอย่างช้าๆ เพื่อนทั้งสองคนที่มองอยู่ก็ไม่ชักช้าลีลารีบตามหลังเพื่อนตัวเล็กของตนไปติดๆ ทั้งสามคนมองต่ำลงไปที่ลำธารรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างแปลกไปจากเดิม แม้ว่าจะมองดูแล้วไม่มีอะไร

หมอกค่อยๆจางลงไปอย่างช้าๆบรรยากาศโดยรอบเย็นเชียบ เขาเพียงแค่คิดว่าที่เป็นอย่างนั้นคงเป็นไอเย็นจากลำธารและเพราะฝนพึ่งจะตกไปหมาดๆเท่านั้น

"เรารีบกลับไปที่กระท่อมเราก่อนดีกว่า"พันแสงเอ่ยขึ้นก่อนจะจับมือเพื่อนทั้งสองคน

"...."

ทั้งสามพากันเดินกลับไปทางเดินเดิมที่มากัน เดินไปอยู่นานกระท่อมเล็กๆที่สร้างไว้ก็ไม่เห็นมีอยู่เดินไปอีกก็ไม่เจออะไรแม้แต่หมู่บ้านของตนจึงตัดสินใจนั่งพักกันก่อน

"เย็นแล้วเอาไงดีเรา"

"ไม่รู้ดิแต่เดินมาขนาดนี้ไม่เจอหมู่บ้านกูว่ามันแปลกๆ"ธารใสพูดขึ้นมาก่อนจะจับมือเพื่อนทั้งสองแน่นและเริ่มรู้สึกเป็นกังวล

"ใจเย็นๆก่อน"

"...."

"ไม่ใช่ว่าเราหลงกันแล้วนะ"

"ถ้าเป็นงั้นก็ต้องระวังตัว"จันทราพูดออกมาก่อนที่จะหันไปเจอกับผู้หญิงคนหนึ่งที่แอบมองพวกเขาอยู่ไกลๆ

"มีคนอยู่ตรงนั้นด้วย.."จันทราพูดออกมาก่อนที่จะวิ่งไปทางนั้น ผู้หญิงคนนั้นเมื่อเห็นว่าจันทราวิ่งมาก็รีบวิ่งหนีทันทีและแสดงท่าทีหวาดกลัวเอามาก จันทรารับรู้ได้ว่าหญิงคนนั้นไม่ใช่ผีเป็นแน่

"แน่ใจนะว่าเป็นคนอ่ะ!!"

"ไอ้บ้านี่หุบปากไปเลย"

สุดท้ายทั้งสามคนก็ตามไม่ทันและหาตัวผู้หญิงคนนั้นไม่เจอ ทั้งสามคนหันหลังกลับแต่แล้วก็ต้องหยุดเดินจันทราเห็นวิญญาณมากมายจับจ้องพวกเขาแต่คนตัวเล็กมั่นใจว่าวิญญาณพวกนี้ไม่ได้คิดร้ายอะไรกับพวกเขาเป็นแน่ แต่แล้วทำไมถึงมาล้อมพวกเขาไว้ล่ะ

"...."

"กูไม่ขอเสี่ยงนะทีหลังเจออะไรแบบนี้อย่าวิ่งเข้าหาดิ"

"กูด้วย..."

"กูคิดว่าไม่ใช่ผีนะ"

"ไอ้จันทรา!!ไอ้คนปากหมาหุบปากไปเลยนะมึง"

"เออใช่!!"

"....."

"เดินไปหาที่พักดีๆก่อนเถอะตอนนี้อ่ะ"

"เจออะไรอย่าทักขึ้นมาด้วยไอ้จันทรา"

"อืม.."

"จันทรา ตะวัน..."ธารใสพูดออกมาเสียงเบา จับจ้องไปอีกทางหนึ่งไม่ละสายตาเขาตัวสั่นเล็กน้อยและเข้าไปกอดแขนพันแสงเอาไว้แน่น

เมื่อหันไปมองตามสายตาก็ต้องตกใจมากที่เห็นว่าด้านหน้าไม่ไกลจากพวกเขา มีศพของคนมากมายนอนกองกันอยู่ที่นี่ทั้งสามคนเดินเข้าไปดูใกล้ๆ

"ดูจากสภาพศพแล้วคงตายมาได้ไม่กี่วันนี้เอง"พันแสงพูดพร้อมกับเดินดูรอบๆ

พวกเขาเดินไปใกล้ๆศพของชายคนหนึ่ง อยู่ๆเมื่อจันทราเข้าไปใกล้ประชิดตัวชายคนนั้นก็ค่อยๆขยับตัวช้าๆ

"เห้ย!!"จันทราร้องออกมาด้วยความตกใจเพื่อนทั้งสองคนรีบวิ่งมาหาทันที

"พวกแก....เป็นใคร"ชายคนนั้นยังไม่ตายแต่ร่างกายนั้นมีบาดแผลอยู่ไม่น้อยแถมแผลแต่ล่ะแผลก็ยังลึกมากร่ายกายของเขาดูแล้วคงอยู่ได้มาถึงตอนนี้ได้ก็ถือว่ามากเกินคนปกติจะรับได้แล้ว เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้งเพราะร่างกายขาดน้ำมาหลายวัน

"พวกผมหลงทางกันอยู่.."จันทราเข้าไปใกล้ๆเขาอีกครั้งก่อนที่จะประคองตัวเขาขึ้นมา

"ระวัง..."ชายคนนั้นเสียงเบาลง

"อะไรครับ..แล้วทำไมถึงเป็นอย่างนี้"

"โจร....พวกมัน..จะฆ่าทุกคนที่.."ไม่ทันได้พูดอะไรชายคนนั้นหยุดชะงักสายตาของเขามองไปทางด้านหลังของจันทราในดวงตาของเขาสั่นคลอนด้วยความหวาดกลัว

"รีบพูดเถอะครับ"จันทราพยายามหาข้อมูลให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะหาได้ในเวลานั้น

"หนี...ไปมันจะฆ่าทุกคน..ที่เจอมัน" จันทรา ค่อยๆวางชายคนนั้นให้นอนลงแม้อยากช่วยเขาแต่ก็ทำอะไรไม่ได้แม้แต่อย่างเดียว

"ขอโทษนะครับ..บาดแผลลึกมากช่วยอะไรไม่ได้"จันทรารีบจับมือเพื่อนวิ่งกลับหลับไปเพราะคิดว่าชาวบ้านพวกนี้มาจากทางนั้น จันทรานอกจากจะต้องตามหาหมู่บ้านของตนเองแล้วแล้วยังต้องระวังตัวมากขึ้นอีก นอกจากจะมีผีสางแล้วยังมี 'โจร' อีกชีวิตนี้เขาทำกรรมอะไรไว้ถึงได้เจอแต่เรื่องแย่ๆ

พากันวิ่งมาได้ไม่นานนัก ท้องฟ้าเริ่มมืดเรื่อยๆ ทั้งสามคนเลือกที่จะนอนใต้ต้นไม้แถวนั้น

... 'ที่นี่มันเหมือนไม่ใช่ที่ของพวกเขาไม่เห็นรู้มาก่อนว่าในป่าหลังหมู่บ้านมีถิ่นของโจรอยู่ด้วย'...

ในขณะที่เพื่อนทั้งสองคนหลับตานอนแล้วจันทรานั้นหลับไม่ลงเลยแม้แต่น้อย เขาลุกขึ้นมานั่งใกล้ๆกองไฟที่ก่อเอาไว้

'จะว่าไปฝนพึ่งตกไปนิทำไมถึงมีกิ่งไม้แห้งเยอะขนาดนี้นะ...แล้วทำไมอยู่ๆถึงมาโผล่ที่นี่ได้'จันทราบ่นอยู่ในใจไปพร้อมๆกับเอากิ่งไม้มาใส่กองไฟเพิ่ม

"จะว่าไปทำไมรอบๆถึง...."จันทราพูดออกมา

"อะไร"เสียงชายคนหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านหลังของเขา

จันทราเอาแต่เหม่อจนไม่รู้เลยว่ามีชายคนหนึ่งเดินมาจนกระทั่งเขาได้เอ่ยปากพูดทักออกมา ชายหนุ่มตัวเล็กค่อยๆหันหลังไปมองชายคนนั้นที่ยืนมองตัวเขาอยู่ ชายตรงคนนั้นใช้ผ้ามาปิดหน้าเอาไว้จันทราจึงเห็นเพียงแค่ดวงตาของเขาคนนั้น

"คุณเป็นใคร"จันทราเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเล็กน้อย

"หมู่บ้านอยู่อีกไกลปลุกเพื่อนแล้วตามมา"จันทรายืนคิดอยู่ไม่นานแม้จะรู้สึกว่าชายคนนี้แปลกๆแต่ว่าเขาก็เป็นคนไม่ใช่ผี..

จันทราปลุกเพื่อนทั้งสองขึ้นมาเพื่อตามชายคนนั้นไปพันแสงเดินนำหน้าส่วนเพื่อนตัวเล็กทั้งสองคนก็จับมือพันแสงแน่นและเดินตามหลังมาติดๆ

ทั้งสี่คนเดินมาไกลมากจากที่ตรงนั้นจันทรามองรอบๆอยู่เสมอพวกเขาใช้เวลาเดินอยู่นานมากจนจะถึงเวลาเช้าเมื่อเดินมาถึงหมู่บ้านแล้วจันทราดึงมือของพันแสงเอาไว้ไม่ให้เดินต่อ

"มีอะไร.."ธารใสเอ่ยพูดขึ้นมาเบาๆ

คนตัวเล็กมองไปที่หมู่บ้านด้านหน้าและจ้องไปที่ชายตัวใหญ่เขามาคิดๆดูแล้วไม่ควรไว้ใจใครง่ายๆ ด้านหลังที่พวกเขาเดินมาก็มืดมากเพื่อนทั้งสองคงไม่กล้าไป

"มาสิ"ชายคนนั้นพูดเสียงนิ่งเรียกทั้งสามให้เข้าไปในหมู่บ้านก่อนที่จะหันมาจ้องไปที่ใบหน้าจริงจังของจันทรา

"ไปเถอะ"

ในหมู่บ้านจันทราได้ยินเสียงหนึ่งเบาๆ

"ดูสิมาแล้ว"

จันทราหันมองรอบๆชายคนนั้นบอกให้ทั้งสามคนขึ้นไปบนบ้านหลังใหญ่หลังหนึ่งแล้วเขาจะตามไปทีหลังก่อนที่จะเดินแยกออกมา

พันแสงและธารใสขึ้นไปด้านบนโดยไม่รู้ตัวเลยว่าเพื่อนอีกคนของตนไม่ได้ตามขึ้นมาด้วย

จันทรายืนอยู่หน้าบ้านหันมองรอบๆตัวเห็นว่าในหมู่บ้านนี้ถูกสร้างโดยใช้ไม้ส่ะส่วนใหญ่ จันทราหันไปเห็น เด็กชายสองคนบนต้นไม้เขามองดูแล้วก็รู้ทันทีว่าไม่ใช่คนอย่างแน่นอน

'เด็กนั้นมัน...'เขาคิดขึ้นมาในใจกำลังจะก้าวขาเดินไปทางต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านนัก ชายคนหนึ่งเดินออกมาจากบ้านด้วยความที่จันทรายังตกใจที่เจอเด็กทั้งสองคนนั้นอยู่จันทราจึงคิดจะไปจากที่นี่แต่เมื่อกำลังจะเดินกลับหลังไปที่บ้านเพื่อตามเพื่อนๆกลับ

"ยังไม่ได้นอนพักเลยไม่ใช่หรอ"

"...."จันทราไม่ตอบกลับอะไรหันไปมองบนต้นไม้อีกครั้งเด็กทั้งสองก็ไม่อยู่แล้ว

จันทรายืนอยู่หน้าบ้านไม่นานพระอาทิตย์ก็ขึ้นแล้ว

"ตะวันขึ้นแล้วก็ยังไม่ขึ้นไปมีอะไรงั้- ..."

"ที่นี่คือที่ไหนกันแน่"จันทราพูดแทรกขึ้นมาเสียงนิ่งและจ้องมองไปที่ชายตรงหน้า

ชายคนนั้นรู้ว่าจันทราต่างจากคนอื่นเขาเริ่มระแวงว่าจะพาเรื่องไม่ดีเข้ามาในหมู่บ้านรึป่าวแต่ก็ยังรีบตัดสินไม่ได้เพราะเขาไม่มีสิทธิ์นั้น

"หมู่บ้านอยู่ในป่าลึกถ้าไม่รู้จักก็ไม่แปลกหรอก"ชายคนนั้นพยายามทำใจเย็นๆเกลี้ยกล่อมให้จันทราขึ้นไปด้านบนบ้าน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***