๙.ลำธาร

ในคืนนั้นจันทรานั่งอยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสืออยู่นานมากไม่ยอมนอนเพราะกลัวว่าจะเกิดเรื่องขึ้นอีกแต่เมื่อเริ่มดึกเขาก็ได้เผลอหลับไป

"ลืมตา...ตื่นสิ"เสียงหนึ่งเอ่ยขึ้นมาเบาๆจันทราสดุ้งตื่นขึ้นมาหันมองดูนาฬิกาเป็นเวลา6โมงตรง

จันทราลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว เก็บสมุดดินสอใส่กระเป๋าก่อนที่จะออกจากห้องไป

"พันแสงยังไม่ตื่นหรอ"

"ตื่นแล้วมันออกไปข้างนอก"

"ฟ้ายังไม่สว่างเลยมันกล้าออกไปใหนคนเดียวด้วยหรอ"

"เห็นมันพูดว่าไม่กลัว"

"แล้วมีไรกินบ้าง"

.

.

07:16น.

ในป่านี้เดินเข้าไปหน่อยก็จะมีกระท่อมเล็กๆที่ทั้งสามคนสร้างเอาไว้นั่งเล่นกัน คนในหมู่บ้านรู้ดีว่าทั้งสามคนชอบที่นี่มากทั้งสามคนนอกจากจะมาเล่นแล้วยังนอนที่นี่อีกด้วย3-4วันถึงจะกลับ

จันทราเดินตามน้ำไปเรื่อยๆคิดเรื่องนู้นเรื่องนี้จนรู้ตัวอีกทีก็อยู่ห่างจากเพื่อนมากจึงนั่งลงที่หินก้อนใหญ่ใกล้ๆตัว

"จันทราเดินไปเจอสระน้ำป่ะ"เพื่อนที่เดินตามมาเอ่ยปากถาม

"ไม่เจอเลย"

"รู้สึกว่าไกลกว่าทุกทีวะ"

"เอากระเป๋าไปด้วยดิ"ธารใสทักขึ้นก่อนจะโยนกระเป๋าให้ทั้งสองคน

"ในกระเป๋ากูมีสมุดอยู่เดี๋ยวตกน้ำ"

"พูดมากว่ะ"

ทั้งสามพากันเดินมาไกลมากก็เจอกับบ่อน้ำใหญ่เป็นลำธารใสสะอาด ทั้งสามคนวางกระเป๋าเอาไว้ที่ต้นไม้ต้นใหญ่ใกล้ๆ พันแสงและธารใสกระโดดลงน้ำไปทันทีส่วนจันทราเพียงแค่ห้อยขาลงไปแช่น้ำเท่านั้น

เล่นกันอยู่ไม่นานจันทราที่นั่งห้อยขาอยู่จู่ๆก็ตกลงน้ำไปอย่างเร็วราวกับว่ามีคนดึงลงไป จันทรารู้สึกได้ว่ามีบางอย่างจับข้อเท้าของตนอยู่จึงพยายามสะบัดออกและว่ายน้ำขึ้นมาเหนือผิวน้ำเย็น

"มีไรป่ะ"

"ไม่มีๆ"จันทราตอบกลับไปเพราะเมื่อลองดูที่ขาของตนเห็นว่ามีกำไลข้อเท้าอยู่จึงนึกขึ้นได้ว่าตนใส่เอาไว้ก่อนที่จะมาเลยไม่ได้สนใจอะไรคิดว่าตนคงจะเหนื่อยล้าและคิดไปเอง

"น้ำเย็นว่ะ"จันทราว่ายเข้าไปหาเพื่อนทั้งสองคน

"เย็นจริงอย่างชอบเลย"

"ไอ้ธารใสมึงได้เอาเสื้อมาเปลี่ยนป่ะ"

"เอามาดิ..มึงไม่ได้เอามารึไง"

"กูเอามาแค่ถามเฉยๆไม่ได้รึไง"

จันทราขึ้นมาจากน้ำไปนั่งที่เดิมและมองไปใต้น้ำเห็นว่ามีบางอย่างอยู่ด้วยเมื่อดูดีๆมันคือสร้อยคอของตนทั้งๆที่เมื่อกี้ตอนว่ายไปหาทั้งสองยังห้อยอยู่ที่คอ แต่พอกลับมานั่งตรงนี้กลับเห็นว่า สร้อยจมลงไปใต้น้ำแล้วจันทราจึงรีบกระโดดลงน้ำและลงใต้น้ำทันที

สร้อยเส้นนี้เป็นสร้อยที่แม่ของจันทราซื้อมาให้ตั้งแต่เด็กๆในตอนนั้นจันทรายังใส่ไม่พอดีเลยด้วยซ้ำ จึงเก็บไว้แต่เมื่อพ่อกับแม่เสียไปตัวเขาก็สวมใส่สร้อยเส้นนี้เอาไว้ตลอดตั้งแต่ตอนนั้นถึงตอนนี้ ถ้าทำหายไม่ว่าตอนนั้นจะเป็นเวลาอะไรจันทราพร้อมที่จะออกตามหาโดยไม่คิดหรือสนใจอะไรเลย เพราะมันเป็นสิ่งสุดท้ายที่พ่อกับแม่ทิ้งเอาไว้ให้เขา

เมื่อจันทราคว้าเอาสร้อยมาได้แล้วก็จะว่ายขึ้นไปด้านบนแต่ว่าไม่ทันจะไเ้ว่ายขึ้นมาก็ได้ยินเสียงบางอย่างขึ้นมา

"ฉันไม่เคยโกรธหรือเกลียดพี่เลยนะจ้ะ"เป็นเสียงของหญิงสาวเมื่อจันทราขึ้นไปเหนือผิวน้ำได้แล้วหายใจอยู่สักพักก็ได้ดำลงไปอีกครั้งจันทราพลางตามองไปทั่วก็ไม่พบอะไรจึงขึ้นไปด้านบนก่อนเพราะน้ำในลำธารนี้แค่อยู่ด้านบนก็เย็นมากแล้วแน่นอนว่าถ้าอยู่ใต้น้ำก็จะยิ่งเย็นมากเข้าไปอีกหากอยู่ๆนานคงได้ตายกันพอดี

"กูเห็นมึงลงไปใต้น้ำหลายรอล่ะเป็นอะไร"

"กูแค่ทำสร้อยคอตกลงไปใต้น้ำไม่มีอะไรน้ำโครตเย็นเลยอย่าอยู่นานๆนะพวกมึง"จันทราพูดก่อนที่จะขึ้นไปด้านบนและหากิ่งไม้มาก่อไฟเพื่อทำให้ตัวอุ่นขึ้น ก่อนจะขึ้นไปคนตัวเล็กรู้สึกได้เลยว่าน้ำเย็นขึ้นจากเดิมมากบรรยากาศรอบๆก็ค่อยๆเปลี่ยนไป

"ก่อไฟติดได้ไงว่ะ"

"มึงรู้จักไฟแช็คมั้ยถามโง่ๆรีบมาเร็วๆ"ธารใสลากพันแสงไปนั่งกับจันทรา

"จันทิราครับเป็นห่าอะไรตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว"

"แค่คิดอยู่ว่าสมุดหน้าที่กูไม่ได้เขียนไปตั้งสี่วันจะเขียนอะไรดี"

"ชื่อมึงกับชื่อไอ้จันทราเหมือน ชื่อผ.ญเลยเนาะ"

"เออๆ.."

จันทราหันมองรอบๆแปลกใจมากตนเห็นผีมาตั้งแต่เด็กเข้าป่าทีไรต้องเห็นสักตนสองตนแต่นี่กลับไม่เห็นอะไรเลย 'วันนี้วันอะไรนะแปลกตาจัง'

"บรรยากาศแปลกไปรึป่าวว่ะ"พันแสงทักขึ้นมาเมื่อเห็นว่าท้องฟ้าและอากาศโดยรอบแปลกไปจากเดิม

"หรือฝนจะตกรีบกลับกระท่อมก่อนดีกว่าเดี๋ยวกระเป๋ากับของข้างในจะเปียก"

"ไม่ทันหรอก..อยู่นี่แหละใต้ต้นไม้นี้ฝนไม่โดนเราหรอก"จันทราพูดขณะที่มองขึ้นไปบนต้นไม้

"งั้นก็อยู่นี่กันก่อน"

ในขณะที่เพื่อนกำลังนั่งคุยกันอยู่จันทราหันไปเห็นบางอย่างที่ใต้น้ำจึงเดินออกไปดูพันแสงและธารใสที่เห็นจันทราลุกขึ้นเดินออกไปจึงตามไป

"มีอะไรรึป่าว"

จันทราไม่ตอบกลับอะไรจ้องมองไปที่ลำธารทั้งสองคนมองตามสายตาของเพื่อนข้างๆไปและต้องตกใจมากที่เห็นว่าน้ำใสที่ตนลงเล่นเมื่อกี้แปรเปลี่ยนเป็นสีแดงคล้ายกับเลือด แต่ดีที่ทั้งสองไม่เห็นเหมือนกันกับจันทราเพราะสิ่งที่เขาเห็นแล้วนอกจากน้ำสีเลือดแล้วยังมีศพมากมายนอนกองอยู่ใต้น้ำ วิญญาณมากมายนั่งอยู่อีกฝั่งของทั้งสามคนและจ้องมองมาทางตัวเขา

"กูรู้พวกมึงคิดอะไรหุบปากซะ.."จันทราเอ่ยบอกเพื่อนทุกคนให้เงียบปากเอาไว้ แม้ว่าสิ่งที่พวกเขาเห็นมันจะเป็นเรื่องน่าขนลุกก็ตาม

ท้องฟ้ามืดครึ้มอย่างรวดเร็วหยาดฝนค่อยๆตกลงมาสู่พื้นดินทีละน้อยทั้งสามคนนั่งหลบฝนอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่จันทรามองไปรอบๆโดยที่ไม่สนใจอย่างอื่นเลยสังเกตดูว่ารอบตัวมีอะไรแปลกๆอีกหรือไม่

"ฝนหยุดตกค่อยไปดูใกล้ๆอีกที"จันทราพูดขึ้นมาและมองไปบนต้นไม้

.

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***