ผมไม่อยากเป็นเมียโจร

๑.ฝันแปลกๆ

...กลางป่าใหญ่ชายหนุ่มร่างเล็กกำลังก้าวขาเดินไปด้านหน้าช้าๆพร้อมกับชายแปลกหน้าผู้หนึ่งที่เขาพบเจอระหว่างทางทั้งสองคนพากันเดินไปเงียบๆไม่มีบทสนทนา ใดๆทั้งสิ้นจนกระทั้งทั้งสองคนได้เจอกับหมู่บ้านหนึ่งชายแปลกหน้าไม่พูดอะไรออกมา รีบเร่งฝีเท้าเข้าหมู่บ้านไปโดยทิ้งให้คนตัวเล็กที่มาด้วยยืนงงอยู่ด้านหลัง...

คนร่างเล็กไม่ได้เดินตามไปเพียงแค่ยืนมองแผ่นหลังชายแปลกหน้าที่เดินไปในหมู่บ้านที่ตนไม่รู้จักอย่างช้าๆเมื่อตัดสินใจจะก้าวขาตามไปกลับได้ยินเสียงชายหนุ่มที่คุ้นเคย

..."จันทราตื่นสิ" ชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของชื่อนั้นหันมองรอบตัว...

ก่อนที่ภาพตรงหน้าจะเลือนหายไปในไม่ช้า

"เสียงของใครกันนะ...."ทั้งๆที่เมื่อกี้เขาก็จำได้ดีว่าเสียงนั้นเป็นเสียงของใครแต่มาตอนนี้สมองกลับคิดอะไรไม่ออก

"จันทราตื่นมาเก็บของเร็ว"ชายหนุ่มยืนเรียกเพื่อนของตนมาพักใหญ่เมื่อเรียกแล้วไม่ตื่นจึงได้เข้ามาใกล้ เมื่อเข้ามาก็ได้เห็นว่าเพื่อนของตนที่นอนอยู่ตัวเย็นเฉียบ

"ทำไม..."เมื่อเห็นเพื่อนของตัวเองตัวเย็นราวกับว่าร่างไร้วิญญาณเช่นนี้ก็ทำเอาใจคอไม่ดี

แต่ไม่นานเขาก็ได้เผยรอยยิ้มออกมาเมื่อเห็นเพื่อนของตัวเองค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา เนื้อตัวของชายตัวเล็กตรงหน้าค่อยๆอุ่นขึ้นเรื่อยๆ จากตอนแรกที่ตัวเย็นเฉียบตอนนี้กับ ตัวร้อนมาก

"ตื่นซักทีนะมึงปกติก็ไม่ได้เป็นคนปลุกยากนิ"เพื่อนคนหนึ่งของชายหนุ่มพูดขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง

"ป่าวไม่ได้เป็นอะไรแต่ว่าเมื่อกี้กูหลับไปหรอ..."ชายหนุ่มเอ่ยปากถามเพื่อนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงและสีหน้าจริงจัง

"ใช่..มีอะไรรึป่าว"

"ก็แค่ความฝันมันเหมือนจริงมาก"

"คงจะเหนื่อยอ่ะวันนี้เราทำความสะอาดวัดกันทั้งวัน"

"ก็จริงแล้วนี่กี่โมงแล้ว"

"5โมงเย็นแล้วแล้วใครเขาให้นอนตอนเย็น"

"ก็นอนปกติไม่เห็นจะเป็นอะไร"ชายหนุ่มพูดขึ้นก่อนที่จะลุกขึ้นไปอาบน้ำ

20:13น.

"นอนไม่หลับหรอ"เพื่อนอีกคนของเขาพูดขึ้นพร้อมกับพลางตามองมาทางตัวเขาที่นั่งอยู่ปลายเตียง

"พึ่งนอนตอนเย็นไปเลยนอนไม่ค่อยหลับ"

"อย่านอนดึกล่ะ ดูธารใสหลับไปแล้ว"

"ก็ทำงานหนักกว่าเราสองคนอีกนิ จะหลับก่อนก็ไม่แปลก"พูดจบชายหนุ่มก็ขยับขึ้นไปนอนริมเตียงด้านซ้ายข้างๆเพื่อนของตนที่หลับอยู่ตรงกลาง

จันทราลืมตาตื่นขึ้นมาก็เห็นว่าตนเองนั้นนอนอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่งแถมยังมีหญิงสาวนั่งอยู่ข้างกาย เขาไม่ได้คิดกลัวอะไร แถมยังเอ่ยปากคุยด้วยราวกับว่าเป็นเรื่องปกติ

"ที่มาอยู่นี่เพราะเธอหรอ"

"...."

หลังจากจบประโยคคำถามของจันทราแล้วก็ไม่มีเสียงตอบกลับอะไรบรรยากาศเย็นเรื่อยๆหญิงสาวที่นั่งอยู่ด้วยก็แสดงท่าทีกลัวออกมา ก่อนที่จะหายไปในทันที

"เข้าใจแล้ว..เรากำลังฝันอยู่"สิ้นสุดคำพูดลมแรงก็พัดผ่านไปจันทราลุกขึ้นยืนก่อนที่จะมองไปรอบๆ

"เอ็งชั่งเก่งนัก"เสียงหญิงสาวพูดขึ้นมาแม้เป็นเสียงที่เบาบางแต่ก็มีความเยือกเย็นจนขนลุกซู่

"...."

"ชีวิตที่พ่อแม่มึงต่อให้เหลือไม่นานแล้วเตรียมใจไว้เถอะมึง"

'พ่อแม่หรอ'เขาครุ่นคิดอยู่ในใจสายตาของเขากวาดมองไปรอบๆก็ไม่พบใครอยู่

"...."เปลือกตาหนาค่อยๆลืมขึ้น จันทรายันตัวเองขึ้นจากที่นอนหันมองเพื่อนทั้งสองก็ไม่มีใครอยู่แล้ว

"ตื่นแล้วหรอไปกลับบ้านกัน"พันแสงเพื่อนของเขาเดินเข้ามาก่อนที่จะเรียกเพื่อนของตนกลับบ้าน

"กูฝันแปลกอีกแล้วว่ะมึง"จันทราพูดพร้อมกับลุกขึ้นจากที่นอน

"แค่ฝันจะไปคิดมากอะไรวะ