เมื่อฉันท้องลูกของศาสตราจารย์สเนป [Harry Potter]
ถึงขั้นขายเลยหรอ
เธอได้แต่คิดอยู่ตลอดเวลา เพราะเธอไม่เข้าใจเลย
คืนนี้พวกวิปริตนั่นพูดถึงคืออะไรกันแน่
แต่คิดไปก็เท่านั้น เธอเดินมาจากห้องใต้หลังคาด้วยความอิดโรย
....
บอกตรงๆฉันไม่มีความอยากจะลงไปเลย
....
แต่ถ้าขืนฝืนอยู่มีหวังได้ตายอีกรอบแน่
....
เพราะดูจากพวกนั้นแลวคงฆ่าจริงถ้าไม่ทำตามคำสั่ง
แม่เลี้ยง
เด็กคนนี้งดงามอย่างที่ฉันพูดใช้มั้ย//นอบน้อม
พี่ชาย(ลูกติดแม่)
....//มอง+เสียดาย
....
(ท่าทางนอบน้อมนั่นคืออะไร)//จ้องจับผิด
แม่เลี้ยง
//มองเธออย่างไม่พอใจ
แม่เลี้ยง
(มึงกล้ามองแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่
แม่เลี้ยง
คอยดูเถอะ ให้นายท่านไปห่อนมุงได้ลิ้มรสตีนกู)
พี่ชาย(ลูกติดแม่)
(กล้ามากจริงๆ หึ!)//เย็นชา
เป็นทุกอย่าง
ได้ ถึงจะตัวเล็กไปหน่อย แต่พอรับได้//มองร่างเล็กหัวจรดเท้า
เป็นทุกอย่าง
แต่มีตำหนิ ฉันขอลดราคาหน่อย
แม่เลี้ยง
ได้ไงคะ? นี่เธอเป็นเด็ก....//หยุดชะงัก
เป็นทุกอย่าง
ไม่สน เธอทำสินค้าเสียหายก็ต้องชดใช้สิ
เป็นทุกอย่าง
ฉันให้ได้เท่านี้//ยื่นเช็คให้
แม่เลี้ยง
....ค่ะ//รับมาอย่างไม่พอใจ
แม่เลี้ยง
(ถึงจะได้น้อยกว่าที่คิดแต่ก็ดีกว่าไม่ได้)
เป็นทุกอย่าง
ไว้พรุ่งนี้ฉันจะมารับเอง
เป็นทุกอย่าง
อย่าให้สินค้าฉันต้องเสียหายอีก
เป็นทุกอย่าง
ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับหล่อน เธอต้องชดใช้//เดินออกไป
พี่ชาย(ลูกติดแม่)
ผมขอดูหน่อย
พี่ชาย(ลูกติดแม่)
//มองเช็ค
พี่ชาย(ลูกติดแม่)
นี่มันอะไร!! ได้แค่นี้เอง
พี่ชาย(ลูกติดแม่)
ยัยนั่นก็ยังเป็นเด็กไร้ประโยชน์เหมือนเดิม//มองอย่างอาคาด
....
(นี่...พวกนั้นจะขายฉันหรอ?!!)//ตกใจ
....
(คืนนี้ต้องหนีให้ได้)
แม่เลี้ยง
เอาน่า ไว้เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่จะเรียกค่าเลี้ยงดูมันอีกที
....
(คงให้อยู่หรอก ดูสภาพฉันก่อนนะแม่คุณ
....
เรียกค่าเลี้ยงดูไรก่อน ปญอ.)//ยิ้มมุมปากเล็กน้อย
แม่เลี้ยง
กูยังไม่คิดบัญชีกับมึงเลยนะ ที่มองแขกด้วยสายตาแบบนั้น
พี่ชาย(ลูกติดแม่)
เอามันเลยแม่
พี่ชาย(ลูกติดแม่)
แต่อย่าทำรุนแรงล่ะ เดี๋ยวเสียราคา
แม่เลี้ยง
มานี่นังตัวดี//จิกผมลากไปห้องของเธอ
....
(นี่ฉันต้องทนอีกเท่าไหร่ ทำไมถึงให้ฉันมาอยู่ในร่างนี้ โลกชั่งโหดร้าย)//ร้องไห้
แม่เลี้ยง
//จับเธอขังไว้ในกล่อง
แม่เลี้ยง
สำนึกตัวเองซะ//😏
....
ปล่อยฉันออกไป!!//ตะโกน+น้ำตาคลอ
กล่องที่เธอเข้าไปมันทั้งมืดทั้งแคบ ปล้วไหนจะกลิ่นคาวอะไรนี่อีก
ทำเอาร่างเล็กถึงกับอยากอาเจียน
....
(ฉัน...ไม่ได้กลัวที่แคบหรือความมืด แต่ร่างนี้มีนกลัวน่ะสิ)
ในขณะที่เธอกำลังนอนขดตัวด้วยความสั่นเทา
เหมือนกับมีปาฏิหาริย์เหิดขึ้น
เพราะเธอรับรู้ได้ว่าตัวเธอเกิดเขาขึ้นชั่วขณะ
ก่อนที่ร่างของเธอจะหายไปจากกล่องและไปโผล่ที่ที่หนึ่ง
....
...ยะ....อย่าเข้ามา//มอง
???
เธอเป็นใคร....//เข้ามาใหล้
....
บอกว่า....อย่าเข้ามา.....//สั่นกลัว+สลบ
???
....เธอมาโผล่ที่นี่ได้ยังไง//มองร่างที่สลบ
Comments