กลับมาเพื่อล้างแค้นแต่ดันตกหลุมรักคนที่ไม่ควรรัก
^^^ณ หมูบ้านเฟิ่งไห่ ตึก ตึก ตึก ท่านพอจะรู้จักคนที่ชื่อเฟิ่งจือหรือไม่ รู้จักสิว่าแต่แม่หนูมีอะไรหรื
่เฟิ่งจือเขาอยู่ที่วังหลวงเขาเป็นผู้สูงสง ขอบคุณท่านตามากเลยนะค่ะ^^^
ในที่สุดฉันจะได้ล้างแค้นสักที่
(ณ วังหลวง)
นี้! ไอพระสนมใหม่ไปรับใช้ท่านเฟิ่งจือเดี๋ยวนี้
เจ้าค่ะองค์หญิง
(ณ พระตำหนัก)
ทวายบันคมเจ้าค่ะ
เฟิ่งจือ : เอ๊! ทำไมเจ้าหน้าตาคุ้นๆ. . . คงไม่ใช้หรอก
ฉางวา : (ข้าต้องข้าเจ้าให้ได้)
เฟิ่งจือ : ออกไปได้แล้ว
ฉางวา : เจ้าค่ะ
(ณ ศาลกลางบัว)
ไป๋จือ : แม่นางเจ้ามาทำอะไรที่นี้รึ
ฉางวา : ข้ามาดูดอกบัวเจ้าค่ะเวลาที่จะเห็นดอกบัวข้าก็นึกถึงคนคนนึง
ไป๋จือ : งั้นรึ. . . แล้วผู้นั้นใครรึ
ฉางวา : คนที่ฆ่าท่านพ่อท่านแม่ของข้าน่ะเจ้าค่ะ
ไป๋จือ : คนผู้นั้นช่าง. . . โหดเหี้ยมยิ่งนัก. . . ดึกแล้วข้ากลับก่อนนะ
ฉางวา : เจ้าคะองค์ชาย 2
(พระตำนักของฉางวา)
เฮ้อ~ เป็นผู้หญิงนี่มันเหนื่อยจริงไปเลย
ไป๋จือ : สนมวาข้าเข้าไปนะ
ฉางวา : ห๊ะ ! (โดนจับได้แน่)
ไป๋จือ : เอ๊. . . เจ้าเป็นผู้ชายหรอกหรือ
ฉางวา : ใช่ . . . ท่านเก็บเป็นความลับด้วย
ไป๋จือ : ได้. . . ว่าแต่เจ้ามาที่นี่ทำไมรึส่วนชื่อก็น่าจะปลอมด้วยใช้ไหม
ฉางวา : ท่านไม่จำเป็นต้องรู้หรอก มันไม่ใช่กงการอะไรของท่าน
ไป๋จือ : ก็ได้ถ้างั้นข้ากลับก่อนนะ
(ณ ยามเช้าตรู่)
ไป๋จือ : อรุณสวัสดิ์
ฉางวา : อรุณสวัสดิ์องค์ชาย 2
ไป๋จือ : เจ้าเป็นอะไรรึ
ฉางวา : ข้าไม่เป็นไร. . . ข้าว่าข้าจะลาออกจากพระสนม
ไป๋จือ : ฮือ
(เที่ยงวัน)
(ณ พระตำนักเฟิ่งจือ)
เฟิ่งจือ : เจ้าเป็นใครกันแน่แล้วเจ้าชื่ออะไรกัน !
ฉางวา : ข้าชื่อฉางวาและข้าคือคนที่จะมาเจ้าไงล่ะ
เฟิ่งจือ : ฉาง. . . วา หรอ ข้าาว่าไม่ใช้เพราะฉางวาเป็นผู้ชาย
ฉางวา : งั้นหรอ. . .
ฉางวา : ครั้งหน้าข้าจะฆ่าท่านให้ได้
เฟิ่งจือ : แล้วแต่เจ้า
ไป๋จือ : ท่านพี่เพิ่งจือท่านคุยกับใครอยู่รึ
เอ๊ ! องค์หญิงวาท่านอยู่ที่นี่หรอกรึ
เฟิ่งจือ : เอ๊. . . แต่เขาเป็นผู้ชาย. . . แสดงว่า
ไป๋จือ : อุ๊ย โดนจับได้เสียแล้ว
(พระตำนัก)
เฟิ่งจือ : นี่เจ้ารู้อยู่แล้วแต่ไม่บอกข้างั้นรึ
ไป๋จือ : อภัยให้ข้าด้วยท่านพี่
เฟิ่งจือ : อือครั้งนี้ใหอภัยแต่ไม่มีครั้งหน้า
ไป๋จือ : ขอรับท่านพี่
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments