วาร์ป.

  หลังจากที่ฉันเจอกับโอฟาลิสอีกครั้ง ฉันตกใจมาก เลยได้ร้องกรี๊ดดังลั่น "โอ๊ยยย จะกรี๊ดทำไมข้าแสบหู!!" "ก็ตกใจไงถึงกรี๊ด!! แล้วเจ้ามาได้ไงล่ะเนี่ย!!" ฉันถามด้วยความสงสัย "ก็เจ้าเรียกข้ามาเองไม่ใช่หรอ เจ้าเรียกข้าข้าก็ต้องมาสิ " " งะ..งั้น...สินะ " ฉันตอบด้วยความแอบแปลกใจหน่อยๆ และเนื่องจากความเสียงดังของข้าทำให้เดินมาที่หน้าห้องของฉันและขอให้ฉันเบาเสียงและถามว่า" มีอะไรหรอคะ ทำไมถึงเสียงดังขนาดนี้คะ มีแขกมานะคะ" "หรอ!? " ฉันตอบเธอด้วยความรู้สึดผิดนิดๆ แต่ก็ต้องทะเลาะกันอีก เพราะโอฟาลิสดันไปเล่นโต๊ะเครื่องแป้งของฉันทำให้ฉันโวยวายอีกครั้ง คราวนี้หัวหน้าสาวใช้ตัดสินใจจะเปิดประตูเข้าไปดู แต่ก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อแขกที่เป็นคุณหนูจากตระกูลดยุกโอชาน ฟิลนี โอชาน มาเห็นเข้า เธอเลยขอเป็นคนคุยเอง

"เอ่อ... ฉันขอเข้าไปได้มั้ยคะ?" ฉันตกใจเสียงเธอ ฉันเลยรีบสั่งให้โอฟาลิสไปซ่อนตัว แต่โอฟาลิสไม่ยอม และเธอก็เปิดประตูเข้ามาเห็นฉันและถามว่า"คะ.. คุณหนูเจน่า..เป็นอะไรรึเปล่าคะ?" "อ๋อ!!...เอ่อ..ไม่มีอะไรค่ะ" ฉันตอบแบบไปไม่ถูก "งั้น..เอ่อ..ไม่ทราบว่าสนใจมาคุยกับฉันมั้ย..คะ?" "แน่นอนอยู่แล้วค่ะ" ฉันรีบตอบทันทีหลังจากเธอถาม เราสองคนมานั่นจิบชาคุยเล่นกันตามประสาคนรู้จักกัน จู่ๆเธอก็ถามว่า"คุณหนูเคยเชื่อเรื่องตำนานของภูตมััยคะ?" "ฉันตกใจนิดหน่อยเลยถามไปว่า"ทำไมหรอคะ?" "คือว่าฉันฝันถึงสถานที่แปลกๆ ที่เต็มไปด้วยภูตน่ะค่ะ"

...ฉันตกใจมากที่เธอฝันเหมือนกับฉันจนเผลอถามไปว่า"ทำไมหรอคะ! หรือว่าได้ทำพันธสัญญากันไปแล้ว!!"ทำให้เธอรู้ว่าฉันเองก็ทำพันธสัญญาไปเหมือนกัน "แล้วของคุณหนูคือธาตุอะไรคะ ของฉันธาตุดินค่ะ" "ของฉันธาตุแสงค่ะ" ฉันตอบและถามต่อว่า"ภูตของคุณหนูชื่ออะไรหรอคะ ของฉันโอฟาลิสค่ะ " "ของฉัน...เฟคีโอ..ค่ะ" หลังจากนั้นฉันเธอก็คุยกันต่อไปจนเธอกลับคฤหาสน์ไป ...

...ฉันก็กลับที่ไปห้องนอน เมื่อถึงห้องฉันโล่งใจที่ได้เจอคนที่เป็นเหมือนฉัน จนโอฟาลิสกลับมาอีกครั้ง และแน่นอนว่าโดนฉันเทศนา ต่างๆนา แต่โอฟาลิสก็พูดขึ้นว่า "ข้าอยากให้เจ้ามีสัตว์วิเศษรับใช้เจ้าด้วย จะได้ช่วยพวกเราอีกแรงนะ" "งั้นหรอ... ข้ามีเจ้า ก็เหนื่อยจะเป็นจะตายอยู่แล้ว เจ้ายังจะเอาภาระมาให้ข้าเพิ่มอีกหรอ!!" ฉันตอบด้วยความไม่พอใจ อย่างแรง "ถ้าเจ้าไม่ลอง ก็ไม่รู้หรอกนะ และอีกอย่างเจ้าไม่ควรเรียกสัตว์วิเศษว่าภาระด้วย!" "ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ถ้าเจ้าสัตว์วิเศษนั่นทำอะไรให้เป็นตัวปัญหาหรือภาระ ข้าก็จะเรียกว่าภาระนั่นแหละ!" ฉันตอบด้วยความไม่เกรงกลัว "งั้นก็มาทดสอบสิ" "ได้ลองก็ลอง" และโอฟาลิสก็พาฉันไปที่ทุ่งหญ้าอีกครั้ง คราวนี้โอฟาลิส นำทางมาด้านหลังของต้นไม้และก็จะพบกับป่า โอฟาลิสพาเข้ามาในป่าและพบกับถ้ำที่มีขนาดใหญ่และมืด โอฟาลิสร่ายเวทที่ทำให้เห็นที่มืดเป็นสว่างใส่ตัวฉันพร้อมบอกว่า"ข้าจะให้เจ้าเดินเข้าไปคนเดียว เพราะเกรงว่าถ้าข้าเข้าไปด้วยคงจะไม่เห็นผลเท่ากับการไปคนเดียวนะ" ฉันรับปากและเดินเข้าไปคนเดียว ในถ้ำเต็มไปด้วยหินงอก หินย้อยและอื่นๆ ฉันเดินไปสักพักและก็ไปชนเข้ากับอะไรบางอย่าง ความรู้สึกเหมือนกับชนก้อนขนยักษ์ขนาดใหญ่มหึมา แต่เนื่องจากฉันเห็นในที่มืดได้ทำให้ฉันเห็นว่า ฉันชนกับสัตว์วิเศษชนิดหนึ่ง...

ลักษณะรูปร่างคล้ายจิ้งจอก สีขนสีเทาเข้า ลวดลายสีน้ำเงินสว่าง มีสัญลักษณ์รูปน้ำ ตรงกลางหัว กำลังจ้องมองมาที่ฉัน และจู่ๆเจ้าจิ้งจอกก็ไล่ตะปบฉัน ฉันตกใจมากและได้แต่วิ่งออกมาจากถ้ำแต่เจ้าสัตว์วิเศษก็ตามมาติดๆฉันวิ่งออกมาเจอโอฟาลิสที่กำลังหลับรอฉันอยู่ เลยตะโกนไปเสียงดังว่า "โอฟาลิสสสส!!!!! วิ่ง!!!!" โอฟาลิสตื่นขึ้น พอเห็นว่าสัตว์วิเศษกำลังไล่ตาม

ก็เผ่น วิ่งหนีเร็วกว่าฉันเสียอีก! และทิ้งฉันให้เจ้าจิ้งจอก ไล่ฉันต่อไป

พอฉันหนีพ้นแล้ว"เฮ้อ.. เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ" "ข้ารึปล่าวที่ต้องพูดแบบนั้น"เราทั้งคู่ต่างเหนื่อยกัน จู่ๆเจ่าสัตว์วิเศษก็กลับมาอีกครั้งคราวนี้ฉันไม่วิ่ง เพราะความเหนื่อยล้าอย่างหนัก โอฟาลิสเองก็ไม่มีเรี่ยวแรงเหลือเฟือยอยู่เลย จู่ๆเจ้าจิ้งจอกก็โอบกอดฉัน แถมยังเลียฉันจน ฉันเต็มไปด้วยน้ำลาย "อ๊ะ! ดูเหมือนมันจะชอบเจ้ามากเลยนะนั่น! ข้าเองก็คิดว่าจะฆ่าเจ้าเสียอีก ฮู่... โล่งใจ" โอฟาล์วพูดด้วยความสบายใจ"เอ๊ะ! อย่างงี้ก็แสดงว่าสามารถทำพันธสัญญากันได้น่ะสิ!"

และจู่ๆเวมนต์บางอย่างก็ไหลเข้ามาในตัวฉัน และทำให้ฉันได้สัตว์วิเศษอย่างเจ้า"จิ้งจอกสีเงิน"

มาเป็นสัตว์รับใช้ซะแล้วสิ.

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***