ช่วยเมีย

บรื้น….บรื้น…บรื้น 

“ พี่คะ พี่อย่าทำหนูเลยนะคะหนูกลัวแล้ว ฮือออออ ฮือออออ “ เสียงร้องออ้นวอนของเปรม เธอนั่งกองอยู่กับพื้นเธอยกมือไหว้อ้อนวอนร้องขอชีวิตจากชายฉกรรค์ที่กำลังย่างสามขุมเข้ามาหาเธอด้วยท่าทางน่ากลัวและก็สายตาที่ดูหื่นกระหาย ของชายฉกรรณ์ทั้ง4ทำเอาหญิงสาวกลัวจนตัวสั่น 

“ ฮ่าๆฮ่าๆฮ่าๆ มาเป็นเมียพวกพี่เถอะนะคนสวย “ เสียงของชายคนหนึ่งพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่หื่นกระหาย เปรมเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอถึงกับร้องไห้ออกมาจนตัวสั่นโยนด้วยความหวาดกลัว 

“ ฮืออออออ ฮือออออ อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะหนูกลัวแล้ว ฮืออออออ อย่าาาาาาาาาา กรี๊สสสสสสส “ ปึก ตุบ ตับ ปัง สิ้นเสียงขอร้องของหญิงสาว พวก4เดนนรกก็ย่างสามขุมจะเดินเข้ามาหาเธอแต่ไม่ทันที่พวกมันจะทันได้แตะตัวของหญิงสาวเอกที่ตามมาก็เข้ามาช่วยเธอไว้ได้ทัน เขาเตะเข้าไปที่หน้าอกของชายคนหนึ่ง ก่อนจะปล่อยหมัดเข้าหน้าของอีกคนอย่างแล้วจากนั้นเขาก็ชักปืนออกมาแล้วยิงเข้าที่ขา แขน ของพวกมัน เล่นเอา4เดนนรกนอนซมภายในพริบตาเดียวจากนั้นเขาก็เข้ามาหาเมียด้วยความห่วงใยเป็นอย่างมาก

“ กรี๊สสสส กรี๊สสสส อย่าทำฉันคุณเอก คุณเอกขาช่วยเปรมด้วย เปรมกลัวคุณเอกคุณเอกอยู่ที่ไหนค่ะ “ เปรมหลับตาร้องไห้เรียกหาสามีด้วยความหวาดกลัวเอกเมื่อเห็นแบบนั้นเขายิ่งรู้สึกโมโหจนฟิวขาดเขารีบเขามากอดหญิงสาวพร้อมกับเรียกให้เธอได้สติ 

“ คุณ คุณ ผมอยู่นี้แล้วที่รักผมอยู่นี้แล้วคุณไม่ต้องกลัวนะผมอยู่นี้แล้ว “ เอก ที่เห็นเมียตัวน้อยร้องไห้เรียกหาเขาภาพตรงหน้าดูหน้าเวทนายิ่งนักเขารีบเข้ามากอดร่างบางของหญิงสาวไว้แน่น เปรมเมื่อได้ยินเสียงของคนที่เธอนึกถึงเขาเป็นคนแรกเธอก็ลืมตาขึ้นมาก่อนจะเห็หน้าของเขาอยู่ตรงหน้าเธอเมื่อเธอเห็นแบบนั้นเธอก็รีบโผล่เข้ากอดสามีทันทีไว้แน่น 

“ ฮืออออออ คุณเอก คุณเอก ฮืออออออ “ เปรมโผล่เข้ากอดชายหนุ่มเอาแน่นด้วยความกลัว เอกที่เห็นแบบนั้นเขาก็เอามือลูบที่แผ่นหลังของหญิงสาวอย่างปลอบโยน ก่อนจะพูดกับเธอด้วยความอ่อนโยนเป็นครั้งแรกตั้งแต่อยู่กินกันมา 

“ อย่าร้องไห้เลยนะ ฉันจะไม่มีวันยอมให้มันผู้ใดมาทำอะไรเธอได้ฉันจะปกป้องเธอเอง อย่าร้องเลยนะคนดี ผมอยู่นี้แล้วเรากลับบ้านกันนะที่รัก “ เอกพูดออกมาด้วยน้เสียงออ่นโยน เปรมเมื่อได้ยินเบบนั้นเธอก็รู้สึกหายกลัวอย่างกับว่าผู้ชายคนนี้เป็นยาวิเศษของเธอ จากนั้นเธอก็ผละกอดออกมาแล้วก็พยักหน้าให้เขา 

“ พวกมึง ถ้าไม่อยากตายบอกกูมาว่าใครสั่งให้มึงมาทำแบบนี้กับเมียกู ถ้าไม่บอกมึงตาย “ เอกเอาปืนขู่พวก4ตัวนั้นพร้อมกับทำท่าจะเหนี่ยวไกรปืน ระหว่างที่เอกกำลังจะเหนี่ยวไกรเปรมเธอก็พูดออกมาอย่างนึกกลัวและก็สงสารพวกเขาขึ้นมาเพราะ4คนนี้ถ้าไม่ได้รับคำสั่งจากเจ้านายมาพวกเขาคงไม่อยากทำแบบนี้หรอก 

“ คุณเอกคะปล่อยพวกเขาไปเถอะนะคะเปรมไม่อยากให้เรื่องมันใหญ่โตไปมากกว่านี้ พวกเขาไม่ได้อยากทำร้ายเปรมหรอกคะแต่ที่เขาต้องทำเพราะโดนเจ้านายสั่งมาคุณเอกอย่าทำเขาเลยนะคะ เปรมอยากกลับบ้านเราแล้ว เรากลับกันเถอะนะคะ “ เปรมไม่อยากให้สามีของเธอได้ชื่อว่าเป็นฆ่าตกร เอกที่ไม่เคยปล่อยให้คนที่ทำร้ายเขาหรือว่าคนของเขารอดตัวไปเลยสักครั้งแต่ครั้งนี้ที่เขาต้องยอมเป็นเพราะว่าเมียได้ขอเอาไว้เมื่อเห็นสายตาคู่นั้นของภรรยา เอกก็เลยรู้ว่าเธอเป็นคนดีจริงๆเธอไม่แม้แต่จะถือโทษโกรธคนที่ทำร้ายเธอเลยแม้แต่น้อย ชายฉกรรค์ทั้ง4คนเมื่อได้ยินผู้หญิงที่พวกเขาคิดจะทำร้ายให้อภัยพวกเขาได้อย่างง่ายดายก็รู้สึกผิดขึ้นมา 

บรื้น…บรื้น…บรื้น 

 เสียงรถวิ่งเข้ามาจอดที่สวนผักรังรักของเขากับเธอ เอกไม่อยากพาร่างบางเข้าบ้านในสภาพแบบนี้เพราะกลัวว่าคนที่บ้านจะแตกตื่นจากเรื่องเล็กก็จะกลายเป็นเรื่องใหญ่

“ เดินได้ไหม “ เอกเดินวนมาทางของเปรมเมื่อเห็นว่าร่างบางเอาแต่นั่งกุมมือตัวเองแน่นไม่ขยับตั้งแต่เขาขับรถมา เปรมเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็ได้สติก่อนจะเงยหน้ามองผู้เป็นสามีจากนั้น เธอก็โผล่เข้ากอดชายหนุ่มพร้อมกับร้องไห้ออกมาแทบขาดใจด้วยความกลัวที่แลนผ่านเข้ามาในหัวของเธอ 

ปึก 

“ ฮือออออออ ฮือออออออ คุณเอก คุณเอกขา….เปรมกลัวจังเลยคะ ฮืออออออ คุณเอกอย่าทิ้งเปรมนะคะเปรมไม่อยากอยู่คนเดียวเปรมกลัว ฮืออออออออ “ เปรมโผล่เข้ากอดผู้เป็นสามีพร้อมกับร้องไห้โหออกมาแทบขาดใจ เอกเมื่อได้ยินแบบนั้นเขายิ่งสงสารเธอมากอย่างเป็นเท่าทวีคุณแล้วก็ยืนนึกหน้าพวก4คนนั้นว่าเคยเห็นที่ไหนแต่ว่านึกยังไงก็นึกไม่ออก แต่ว่าเขาก็ยังกอดปลอบร่างบางด้วยความรู้สึกสารและก็เวทนาเป็นอย่างมาก ถ้าเขาไปไม่ทันเอกไม่อยากจะนึกเลยว่าเธอจะมีสภาพเป็นยังไง ก่อนจะพูดปลอบใจผู้เป็นภรรยาออกมา 

“ คุณเปรม ไม่ต้องกลัวแล้วนะต่อไปนี้ผมจะไม่ให้ใครมาทำอะไรคุณได้อีก ไม่ว่าพวกมันจะเป็นใครยิ่งใหญ่มาจากไหนถ้าผมยังอยู่เป็นคนและก็มีลมหายใจอยู่ ไม่ว่ามันผู้ใดก็มาแตะต้องคุรได้ผมสัญญา “ เอกพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าวดุดันเพราะภาพที่เขาเห็นเธอนั่งหลับตาเอามือป้องตัวเองร้องไห้เรียกหาเขา ให้เขามาช่วยเธอภาพนั้นเล่นเอาเอกถึงกับกลัวขึ้นมา กลัวว่าจะเสียเธอไป กลัวว่าใครจะทำอะไรให้เธอเจ็บเมื่อคิดได้แบบนั้นชายหนุ่มก็รู้ได้ทันทีว่าชีวิตนี้เขาต้องการเธอ เธอต้องเป็นของเขาและเขาก็จะไม่มีทางยอมให้ใครมาเอาเธอไปจากเขาได้อย่างเด็ดขาด 

“ เข้าบ้านเราเถอะคุณ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะให้คนเอาไฟมาติดให้เรา เราจะอยู่ที่นี้กันนะ คุณอย่าไปจากผมเลยนะคุณเปรม “ เอกตัดสินใจพูดออกมาด้วยความรู้สึกที่เขารู้สึกจริงๆ เปรมเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็รู้สึกแปลกๆอย่างกับว่าตัวเองหูฝาดจากนั้นเธอก็ค่อยๆผละร่างออกมาจากตัวของเขาแล้วก็เงยหน้ามองตาเขาผ่านกับแสงจันทร์ว่าสิ่งที่เธอได้ยินไม่ได้หูฝาด เอกถึงแม้ว่าจะเขิลที่พูดออกไปแบบนั้นแต่เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อกี่ก็ทำให้เขาไม่อยากเสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียว เมื่อเขาเห็นสายตาของหญิงสาวที่มองเขาแบบนั้นเขาก็เลยพูดออกมาอีกครั้ง 

“ อย่าหนีผมไปไหนเลยนะ ผมขาดคุณไม่ได้ที่ผ่านมาผมขอโทษต่อไปผมจะไม่ทำร้ายคุณแล้วผมสัญญา “ เอกยอมลดศักดิ์ศรีของเขาลงมา พร้อมกับพูดออกมาด้วยความรู้สึกจากใจจริงอขเงเขาเพราะเขากลัวว่าเธอจะทิ้งเขาไปจริงๆ เปรมเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก้รู้ได้ทันทีว่าเธอไม่ได้หูฝาดจริงๆ เมื่อเธอได้ยินแบบนั้นหัวใจดวงน้อยของเธอก็รู้สึกเต้นแรงอย่างกับว่ามันจะหลุดออกมาข้างนอก หน้าตาหูหัวเธอรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมา จากนั้นเอกก็อุ้มเธอมาในท่าเจ้าสาว ก่อจะพาเธอเดินเข้ากระถ่อมไม้ที่ดูดีเหมือนกับบังกโลในรีสอทต์ จากนั้นเขาก็พาเธอมาวางลงบนที่นอนแล้วก็เดินมาจุดตะเกียงเจ้าพายุที่หัวเตียงทันที เมื่อจุดเสร็จแล้วเขาก็ลงมานอนกับเธอแล้วดึงเธอเข้ามากอดไว้แนบอกของตัวเองแน่นเหมือนกับกลัวว่าเธอจะหนีหายไปไหน เปรมเธอก็ไม่ได้ว่าอะไรเธอก็ยอมให้เขากอดเอกเมื่อได้กอดผู้หญิงที่เขากลัวว่าเธอจะหนีหาย เขาก็เลยตัดสินใจถามเธอเพื่อความแน่ใจอีกครั้งว่าเธอจะไม่ทิ้งเขาไปไหนเพราะไม่อย่างนั้นเขาไม่ยอมแน่ เขาจะตามเธอไปทุกทีไม่ว่าจะนรกหรือว่าสวรรค์ 

“ คุณเปรมคุณจะไปจากผมจริงๆเหรอ คุณแม่งโคตรใจร้ายเลยว่ะ นึกอยากทิ้งก็ทิ้งกันง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ “ เอก ถามร่างบางออกมาแต่ก็ไม่ทิ้งคาแรคเตอร์เดิม เปรมเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก้ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองหน้าของชายหนุ่มพร้อมกับพูดออกมาตามที่เธอคิด 

“ ก็คุณไม่อยากเห็นหน้าฉันนี้คะ แล้วอีกอย่างคุณก็ไม่ได้รักฉันด้วยแล้วฉันจะอยู่ทำไมละคะ “ เปรมเธอพูดออกมาเสียงเบา ด้วยความที่ยังกลัวชายหนุ่มอยู่เธอก็เลยพูดออกมาอย่างระมัดระวัง เอกเมื่อได้ยินแบบนั้นเขาก็รีบพูดสวนขึ้นมาทันที 

“ ตอนนั้นกับตอนนี้ไม่เหมือนกัน ตอนนั้นก็คือตอนนั้นแต่ว่าตอนนี้ผมไม่อยากกให้คุณไปแล้วผมก็อยากอยู่กับคุณแบบนี้ตลอดชีวิตของผมเลย รองคุณไปสิผมจะตามล่าคุณ คุณอยู่กับผู้ชายคนไหนผมก็จะฆ่ามันแล้วผมก็จะฟ้องหย่าคุณเอาให้คุณหมดตัวเลย ไม่เชื่อคอยดูสิ “ เอกพูด ออกมาเสียงเข้มพร้อมกับดึงร่างบางเข้ามากอดไว้แนบอกไว้แน่น เปรมเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็อ้าปากค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าคนอะไรจะบ้าเอาแต่ใจตัวเองขนาดนี้ แต่ว่าคำพูดของเขาก็เล่นเอาหัวใจดวงน้อยของเธอเต้นโครมครามอย่างกับว่าเธอไปคาดิโอ้มาอย่างหนัก 

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***