มีคนอยากแทนที่

คฤหาสน์ บนเขา 

“ นี้ตาเอก แกทำแบบนี้กับเมียแกได้ยังไงห่ะไอ้ลูกเลวฉันไม่รู้จะสัญหาคำไหนมาด่าแกดี “ เพี๊ยะ เพี๊ยะ คุณหญิงบัวทั้งบ่นทั้งด่า ทั้งตบทั้งตีลูกชายของตัวเองที่พาเมียไปอยู่ที่บ้านสวนจนเธอไม่สบาย แต่เมื่อคุณหญิงให้หมอมาตรวจร่างกายของเปรมผู้เป็นลูกสะไภ้ดูถึงได้รู้ว่าลูกสะไภ้ป่วยเพราะมีอาการอักเสบจากการมีเพศสัมพันธ์อย่างรุนแรง จนทำให้อักแสบจนแทบติดเชื้อในกระแสเลือด เมื่อคุณหญิงกับสามีได้ยินแบบนั้นก็เข้ามาอารวาสลูกชายทันที เอกที่โดนแม่ทั้งด่าทั้งตีเขาก็ได้แต่ยืนเอามือปกป้องตัวเองแค่นั้นก่อนจะพูดออกมาด้วยเสียงเรียบนิ่ง 

“ คุณแม่ครับก็คุณแม่อยากให้ผมได้ยัยนั้นเป็นเมียผมก็ทำตามที่คุณแม่สั่งแล้วนี้ครับ แล้วคุณแม่จะให้ผมทำยังไงอีกคุณแม่อยากให้ผมทนุทะนอมเธอผมคงทำให้ไม่ได้หรอกนะครับเพราะดูแล้วค่าตัวของเธอแพง ผมก็ต้องเอาให้คุ้มกับเงินที่เธอกับครอบครัวของเธอเอาของผมไปไม่ใช่เหรอครับ “ เอกพูดออกมาด้วยเสียงเรียนิ่งอย่างกับว่า การที่เธอจะนอนป่วยเป็นอะไรจะตายไม่ตายก็เรื่องของเธอ เมื่อคุณหญิงบัวได้ยินแบบนั้นก็ลมออกหูทำท่าจะเดินเข้าไปทุบลูกชายอีกแต่ก็โดนสามีห้ามเอาไว้ก่อน เพราะกลัวว่าเธอจะความดันขึ้น 

“ ได้ถ้าแกไม่ได้รักไม่ได้ชอบหนูเปรมงั้นก็ดี เพราะคุณหญิงอุษามณีแม่ของหนูเปรมตอนนี้เธอมีเงินมาคืนฉันแล้ว แล้วฉันจะบอกอะไรให้แกรู้ไว้นะว่า มีผู้ชายอีกคนที่เขาเห็นคุณค่าของหนูเปรมจนยอมทุ่มเงิน500ล้านเพื่อมาเป็นสินสอดขอหนูเปรมแต่งงาน “ ด้วยความเสียดายในตัวลูกสะไภ้เป็นอย่างมาก บัวก็เลยบอกความจริงให้ลูกชายรู้เอาไว้ซะว่าในขณะที่เขากำลังไม่เห็นค่าของผู้หญิงคนนี้อยู่แต่ว่ายังมีผู้ชายอีกคนที่พร้อมจะสัพพอทและดูแลผู้หญิงคนนี้อยู่ ในเมื่อลูกชายของเธอดูท่าแล้วไม่เพียงแต่ไม่ได้รักแต่ยังทำร้ายผู้หญิงคนนี้อีกคุณหยฺงบัวก็เลยทนไม่ได้อีกต่อไปเธอก็เลยบอกให้ลูกชายได้รู้เอาไว่ซะว่าเขากำลังจะเสียเธอไป เมื่อเอกได้ยินแบบนั้นหัวใจแกร่งก็รู้สึกวูบโหวงอย่างบอกไม่ถูก เขารู้สึกเหมือนกับว่าหัวใจของเขาได้หลุดออกมาจากหน้าอกด้านซ้ายอย่างนั้น เมื่อคุณหญิงบัวพูดจบเธอก็เดินออกไปจากห้องพร้อมกับสามีเพื่อที่จะไปดูลูกสะไภ้ ว่าอาการตอนนี้เป็นยังไงบ้างแล้วเธอก็อยากมาบอกเธอเรื่องสำคัญด้วยว่า 

ห้องนอนหรูของเอกกับเปรม 

“ หนูเปรมเป็นยังไงบ้างลูกคุณหมอให้น้ำเกลือแล้วรู้สึกดีขึ้นบ้างไหม “ คุณหญิงบัวเดินเข้ามาในห้องก่อนจะหย่อนก้นนั่งลงข้างเตียงของหญิงสาว เปรมที่นอนเล่นมือถือคุยกันกับเดเนียลเรื่องเงินอยู่นั้นเมื่อเธอเห็นว่าแม่ของสามีเข้ามาเธอก็เลยลุกขึ้นนั่งก่อนจะยกมือน้อยๆไหว้สวัสดีและก็ขอบคุณที่ท่านให้หมอมาดูเธอจนตอนนี้เธอรู้สึกดีขึ้นมาก 

“ สวัสดีคะคุณป้า เปรมขอบคุณคุณป้ากับคุณลุงมากๆเลยนะคะ ตอนนี้เปรมดีขึ้นเยอะแล้วคะขอบคุณมากๆนะคะ “ เปรมเธอนั่งเอาหลังพิงกับหัวเตียงก่อนแล้วก็ยกมือไหว้อย่างขอบคุณเจ้าของบ้านและก็เป็นเจ้าของเงินที่เธอยื่มมาเรียน คุณหญิงบัวที่นั่งอยู่ข้างๆลูกสะไภ้เธอก็จ้องหน้าของเธออยู่แบบนั้นด้วยความรู้สึกเสียดายและสงสารที่ลูกชายของเธอทำเลวระยำแบบนั้นจนผู้หญิงที่ดีและบริสุทธิ์อย่างเธอต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้ 

“ หนูเปรมจ๊ะ ป้าขอถามอะไรหนูหน่อยได้ไหมจ๊ะ “ คุณหญิงบัว พูดออกมาด้วยเสียงอบอุ่นเธอทั้งสงสารและเห็นใจเด้กสาวเป็นอย่างมากที่ตลอดเวลา2เดือน เธอโดนลูกชายของตนทำร้ายโดยที่คุณหญิงบัวกับสามีไม่รู้เลย เปรมเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็มองหน้าพร้อมกับเอามือน้อยๆที่ผอมซีดวางที่มือของแม่สามี ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างเต็มใจ 

“ ค่ะได้สิคะ คุณป้าอยากถามอะไรก็ถามได้เลยคะ “ เปรม ตอบผู้ใหญ่ออกมาด้วยน้ำเสียงอบอุ่นและก็เต็มใจที่จะตอบเธอทุกคำถามเช่นไม่ว่าแม่สามีอยากรู้อะไรเธอก็จะตอบทุกเรื่อง เมื่อบัวได้ยินแบบนั้นเธอก็เลยตัดสินใจถามลูกสะไภ้ออกมาตรงๆเพราะเธอทนเห็นลูกชายของเธอทำร้ายเด็กสาวต่อไปอีกไม่ได้แล้ว 

“ หนูเปรม อยากไปจากชีวิตตาเอกไหมลูก ถ้าหนูอยากไปหนูไปได้เลยนะป้ากับลุงไม่ว่าแล้วอีกอย่างหนี้100ที่แม่หนูเอาไปป้าก็ยกให้ไม่รับคืนหรอกจ๊ะถ้าหนูไม่อยากอยู่แล้วบอกป้ามาเพียงคำเดียว ป้าจะให้หนูไปแล้วเรื่องใบหย่าป้าจะเป็นคนจัดการให้เอง” บัวบอกหญิงสาวออกมาด้วยความรู้สึกสงสารหญิงสาวจับใจ เปรมเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็รู้สึกพูดอะไรไม่ออก หัวใจของเธอรู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาเมื่อได้ยินว่าเธอจะได้เป็นอิสระ เมื่อสิ้นคำพูดของคุณหญิงบัวเปรมก็ร้องไห้ออกมาอย่างกับเขื่อนแตกเพราะความรู้สึกวตอนนี้ของเธอมันบอบช้ำมากจนไม่รู้ว่าจะบอบช้ำยังไง 

“ เปรมไปได้จริงๆเหรอคะ แล้วเรื่องเงิน100ล้านเปรมไม่เอาของคุณลุงกับคุณป้าหรอกนะคะ เปรมขอยื่มเพื่อนแล้วคะตอนนี้เขาก็โอนมาให้เปรมแล้ว เปรมจะเอาเงินคืนให้คุณลุงคุณป้านะคะ แล้วก็ขอบคุณมากๆเลยนะคะที่ช่วยเหลือเปรมกับครอบครัวของเปรมคะ อึก อึก อึก กระซิก กระซิก กระซิก “ เปรมพูดจบเธอก็ก้มลงกราบที่ตักของคุณหญิงบัวทั้งน้ำตา อย่างรู้สึกขอบคุณ ที่ท่านทั้งสองกรุณาช่วยเหลือเธอและก็ครอบครัวเธอ ึณหญิงบัวกับสามีเมื่อเห็นแบบนั้นก็ยิ่งรู้สึกผิดที่พาเด็กสาวมาให้ลูกชายที่ไม่มีหัวใจทำร้ายเธอ 

เวลาต่อมา 

“ สวัสดีคะคุณพ่อ คุณแม่ ปูเป้รู้ว่าคุณพ่อคุณแม่มาก็เลยซื้อรังนกมาฝากคะ “ ปูเป้ เมื่อรู้ว่าพ่อกับแม่ของเอกมาเธอก็รีบวิ่งแจ๊นมาเอาใจใหญ่ คุณหญิงบัวและก็สามีที่อาบน้ำร้อนมาก่อนทั้งคู่มองตาเดียวก็รู้ว่าผู้หญิงคนนี้คิดยังไงกับลูกชายตัวเองแต่ด้วยความที่เอกไม่ได้รักหญิงสาวคุณหญิงบัวกับสามีก็เลยไม่ได้ต่อความยาวสาวความยืด 

“ ขอบใจมากหนูปูเป้ มาๆมานั่งนี่ก่อนหนูทานอะไรมารึยังลูก “ คุณหญิงบัวเรียกหญิงสาวให้มานั่งคุยกันก่อนจะถามว่าเธอทานอะไรมารึยังเพราะท่านทั้งสองกำลังจะทานอาหารว่างกัน ปูเป้ ที่สนิทกับครอบครัวของเอกมานานเธอก็เลยไม่ได้เขอะเขิลอะไร จากนั้นคนทั้งสามก็นั่งคุยกันอย่างออกรสออกชาติ ปูเป้ที่ไม่ได้ตั้งใจมาหาพ่อกับแม่ของเอกแต่เธอตั้งใจมาหาเอก เธอก็เลยไม่ได้สนในในสิ่งที่เจ้าบ้านทั้งสองพูดมากเท่าไหร่ 

“ คุณพ่อคุณแม่คะ ไม่ทราบว่าเอกอยู่บ้านรึเปล่าคะพอดีปูเป้อยากชวนเอกไปคุยเรื่องงานสักหน่อยค่ะ “ ปูเป้ ถามออกมาอย่างตรงไปตรงมาเพราะตอนนี้หัวใจของเธอร้อนรุ่มอย่างกับถูกไฟเผ่าไหม้อยู่ เธออยากรู้จนแทบขาดใจว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใครแล้วมายุ่งวุ่นวายอะไรกับเอกชายที่เธอรัก 

“ เอ้อ…เอ้อ…ตาเอกอยู่ข้างบนน่ะจ๊ะ สงสัยกำลังทำงานอยู่ “ บัวบอกหญิงสาวไปแบบนั้น เพราะเธอไม่กล้สเรียกเด็กสาวด้านบนว่าเป็นเมียลูกชายของตัวเอง ยิ่งเธอเห็นเด้กสาวร้องไห้เสียใจคุณหญิงบัวก็รู้ว่าลูกชายของเธอไม่เหมาะห์ที่จะมาเป็นสามีของเธอเลย ปูเป้ เมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็ทำท่าจะเดินขึ้นไปหาชายหนุ่มแต่ก็ต้องหยุดลงเมื่อคุณหญิงบัวชวนเธอคุยเรื่องอื่นเพื่อให้เธอเลิกสนใจเรื่องของลูกชายเธอ 

ด้านเอกกับเปรม 

“ หึหึหึ เธอคงอยากไปกับฉันมาสินะ “ เอกเดินเข้ามาพร้อมกับหัวเราะรอดไรฟันออกมาอย่างเหี้ยมเกรียม เปรมที่นอนอหลับด้วยฤทธิ์ของยาที่หมอให้เธอก็ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาก่อนจะต้องตกใจเมื่อเห็นชายหนุ่มย่างสามขุมเข้ามาพร้อมกับถอดเสื้อเชิ้ตราคาแพงออกเผยให้เห็นหน้าท้องเป็นลอนแข็งแกร่งไปด้วยซิคแพคและรอยสักที่น่ากลัว 

“ คุณ / คุณเอก คุณ เอกคะ คุณ คุณ เอกจะทำอะไรคะ “ เปรมที่ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา เธอก็ค่อยๆลุกขึ้นนั่งอย่างตกใจเป้นอย่างมากเมื่อเห็นว่าสามีเดินเข้ามาด้วยท่าทางน่ากลัว เอกเมื่อเห็นสายตาที่หวาดกลัวของหญิงสาวเขาก็ยิ่งย่ามใจขึ้นมายิ่งนึกไปถึงคำพูดที่เธอบอกว่าเธอจะไปจากเขาเอกยิ่งรู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก 

ปึก 

“ เธอคิดว่าจะมาก็มา คิดจะไปก็ไปง่ายอย่างนั้นเหรอว่ะห่ะ “ เอกตวาดลั้นห้อง พร้อมกับโยนเสื้อเชิ้ตใส่หญิงสาวด้วยความโกรธเพราะเขารู้ว่าเขาไม่สามารถทำอะไรเธอได้ด้วยความที่เธอป่วยและก็โดนสั่งห้ามการมีเพศสัมพันธ์อีกจนกว่าว่าหมอจะอณุญาติ 

“ คุณเอก คุณเอกพูดเรื่องอะไรคะ “ เปรมเธอถามชายหนุ่มออกมาด้วยเสียงสั่นเครือเมื่อ เพราะเธอไม่รู้เรื่องว่าสิ่งที่เขาพูดหมายความว่าอะไร เอกยิ่งเห็นหน้าตาใสซื่อของหญิงสาวเขายิ่งรู้สึกลมออกหู 

“ เธอ เธอคิดว่าเรื่องที่เธอคุยกับแม่กับพ่อของฉันวันนี้เธอคิดว่าฉันไม่ได้ยินเหรอว่าเธอ บอกว่าเธอจะหย่ากับฉันแล้วก็ไปเธอคิดว่าอยากมาก็มา อยากไปง่ายๆก็ไปเหรอ ห่ะ “ ปึก เอกโมโหจนอยากบีบคอเธอแต่ก็ไม่กล้าทำเพราะเธอไม่สบายเขาได้แต่ผลักร่างบางลงไปนอนราบกับที่นอนพร้อมกับจับแขนของเธอกดลงไปกับที่นอนนุ่มๆอย่างแรงด้วยแรงบีบของเขาทำให้เปรมเจ็บปวดเป็นอย่างมากจนเธอต้องแสดงออกทางสีหน้าเพื่อบอกให้เขารู้ว่าเธอเจ็บ จากนั้นน้ำใสๆก็ไหลออกมาพร้อมกับคำพูดที่เธอไม่คิดว่าตัวเองพูดหยาบมาก่อนเลยในชีวิต

“ คุณไม่ได้รักฉันแล้วคุณจะรั้งฉันไว้ทำไม ฉันมาที่นี้ก็เพื่อจะมาใช้หนี้คุณแต่ตอนนี้ฉันมีเงินใช้หนี้คุณแล้วนี่คะ แล้วทำไมคุณถึงไม่ยอมให้ฉันไปในเมื่อปากคุณก็บอกกับฉันมาตลอดว่าเกลียดฉัน ไม่อยากเห็นหน้าฉัน ว่าฉันเป็นผู้หญิงที่เห็นแก่เงิน ถ้าคุณไม่ได้รักฉันก็แค่ปล่อยให้ฉันไปตามทางของฉันไม่ใช่เหรอคะ อึก อึก อึก กระซิก กระซิก กระซิก “ เปรมเธอพูดความอัดอั้นตันใจออกมาทั้งน้ำตา เอกเมื่อได้ยินแบบนั้นบวกกับสายตาของหญิงสาวที่มองมาอย่างเขาอย่างตัดพ้อ เมื่อเอกเห็นแบบนั้นหัวใจแกร่งของเขาก็รู้สึกหนักอึ้งขึ้นมาอย่างยากจะอธิบาย จากนั้นเขาก็ผละตัวออกจากหญิงสาวก่อนจะเดินปึงปังออกไปจากห้องของเธอ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***