ยาคุม

หลังจากที่เอกกินเมียเด็กไปจนหนำใจแล้ว เขาก็ปล่อยให้เธอนอนเพราะดูท่าแล้วลูกหนี้ของเขาคงไม่สามารถทนความหื่นของเขาได้อีกเขาก็เลยยอมปล่อยให้เธอเป็นอิสระ 

เช้าวันต่อมา 

“ อ๊ะ…โอ๊ยยยย เจ็บ เจ็บ ปวดหัวจัง “ เปรมเมื่อรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเธอก็รู้สึกปวดไปทั้งเนื้อทั้งตัวอย่างกับรถสิบล้อเยียบก็ไม่ปาน เธอค่อยๆพยุงร่างอันบอบช้ำของตัวเองออกมาจากบ้านด้วยความทุลักทุเล เพราะรูรักของเธอบวมปูดเท่ากำปัน 

“ ฉันหวังว่าจะเขาจะพอใจกับสิ่งที่เขาได้ไปนะ อึก อึก อึก “ เปรมเธอพูดกับตัวเองออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เมื่อเธอต้องเสียความบริสุทธิ์ที่เธอเก็บรักษามาเป็นอย่างดี พอเธอนึกถึงเรื่องเมื่อคืนเธอก็รู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวหัวใจเป็นอย่างมากและก็นึกสมเพสเวสทนาตัวเองที่ต้องมาเป็นนางบำเรอให้กับชายที่เธอไม่รู้จัก ไม่ได้รัก ไม่เคยเห็นหน้ากัน เมื่อเธอนึกได้แบบนั้นน้ำใสๆก็ไหลออกมาจากตาอย่างกับเขื่อนแตก 

“ อึก อึก อึก สู้ๆเปรมแกทำได้ แกต้องสู้ “ เปรมที่ร้องไห้จนพอใจแล้วเธอก็เอามือปราดน้ำตาพร้อมกับก้มหน้ายอมรับความจริงที่เกิดขึ้น ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ต้องให้เกิดนับตั้งแต่วินาทีนี้ไปเธอจะต้องสู้และก็ก้มหน้ารับกรรม จากนั้นเธอก็รีบอาบน้ำล้างหน้าเพื่อที่จะไปจัดการงานบ้าน อาหารและกับข้าวให้กับชายหนุ่มที่ยังนอนไม่ตื่น 

ห้องครัว 

ซู่…..ซู่…..ซู่

เสียงกะทะตะหลิวกระทบกันส่งกลิ่นหอมตลบอบอวนไปทั้งสวนผัก เปรมตื่นขึ้นมาตอนที่5.30 น. เพื่อลุกขึ้นมาทำหน้าที่ของเมียขัดดอกที่เขาเพิ่งเป็นคนมอบให้เธอเมื่อคืนนี้  เปรมเธอทำกับข้าวเสร็จแล้วก็ได้เวลาที่เธอจะชงชากาแฟ แล้วแต่ว่าเขาจะกินอะไร 

“ หอมจังยัยนี้แม่งถึก ทนชิปหายเลยขนาดโดนขนาดนั้นยังลุกขึ้นทำงานได้ เธอแม่งสุดจริง หึหึหึดี แบบนี้แหละค่อยสนุกขึ้นมาหน่อย อย่าเพิ่งท้อนะหนูเพราะป๋ามีเรื่องสนุกอีกเยอะให้หนูได้สนุก หึหึหึ “ เอก พูดออกมาด้วยเสียงเบา เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืนที่เขากับเธอทำอะไรกันจนเธอสลบไปตอนไหนไม่รู้ ยิ่งเขาเห็นเธอไม่เป็นอะไรเขายิ่งรู้สึกว่าเกมนี้สนุก ยิ่งเธอต่อต้านเขายิ่งอยากเอาชนะอะไรประมาณนั้นโดยที่เขาไม่รู้เลยว่าผู้หญิงที่โดนทั้งพ่อแม่ของตัวเองหลอกมาให้รับกรรม แล้วก็ยังมาเจอกับสามีที่ไม่ได้รักและก็ยังจ้องจะทำร้ายร่างกายและจิตรใจเธออีก คนไม่มีหัวใจอย่างเขาไม่มีทางรู้เลยว่าเขาอาจเป็นคนที่ผลักเธอให้จมดิ่งลงขุมนรกก็เป็นได้ 

“ คุณเอกคะ อาหารเช้าพร้อมกแล้วคะ “  เปรมเธอเดินเข้ามาเรียกชายหนุ่มที่นอนอยู่บนที่นอนให้ลุกขึ้น เอกเมื่อได้ยินแบบนั้นเขาก็หันขวับมามองเธอด้วยสายตาดุดัน เปรมเมื่อเห็นสายตาดุดันน่ากลัวนั้นของชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงเธอก็รีบก้มหน้าหลบสายตาเขาทันด้วยความกลัวก่อนจะพูดออกมาว่า 

“ ขอโทษคะ ฉันไม่รู้ว่าคุณยังนอนอยู่ “ เปรมก้มหน้าพร้อมกับเอ้ยขอโทษออกมาด้วยความที่กลัวว่าชายหนุ่มจะดุเธออีกเมื่อพูดจบเธอก็เดินออกมาจากห้อง เอกพอเห็นท่าทางของหญิงสาวเขาก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาเมื่อผู้หญิงที่เขาบอกว่าถึกทน มีท่าทางกลัวเขา จากนั้นเอกก็ลุกมาจากที่นอนแล้วเดินตรงไปที่ห้องน้ำเพื่อไปทำธุระส่วนตัวก่อนจะเดินกลับมานั่งดืมกาแฟดำและก็อาหารเช้าที่หญิงสาวตั้งใจทำไว้ให้เขา อาหารที่เธอทำเอกไม่อยากเชื่อเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะครีเอดอาหารเช้าที่โคตรแสนธรรมดาแต่ว่าดูโคตรหน้ากินเลย 

“ ข้าวห่อไข่คะ คุณเอกทานได้ไหมคะ” เปรมถามชายหนุ่มออกมาด้วยน้ำเสียงอึกอัก เอกเมื่อเห็นแบบนั้นเขารู้สึกหงุดหงิดมากเขาไม่ชอบพูดกับคนที่กลัวเขาเรื่องที่คิดเอาไว้ตอนนี้เขาเริ่มไม่สนุกแล้ว จากนั้นเขาก็พูดกับหญิงสาวออกมาด้วยเสียงเข้ม 

“ นี้เธอเป็นอะไรของเธอ ทำไมต้องกลัวฉันขนาดนั้นด้วย” เอกรู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมากเมื่อคนที่เขาอยากจะจัดการเธอไม่ทำตัวเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นเขาไม่เคยเจอผู้หญิงแบบเธอมาก่อน ก็เลยรู้สึกหงุดหงิดเมื่อเปรมได้ยินแบบนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นมามองชายหนุ่มจากนั้นเธอก็พูดออกมาทันที 

“ เอ้อ เอ้อ คือว่าคือก็คุณเอกดุนี้คะ “ เปรมพูดออกมาด้วยเสียงตะกุกตะกัก แล้วก็พูดออกมาเลยว่าเอกเป็นคนดุ เอกเมื่อได้ยินแบบนั้นเขาก็ขมวดคิ้วหนามองเธอก่อนจะตักข้าวเข้าปาก แล้วก็พูดออกมาว่า 

“ อื้มอหร่อย “ เอกเอ้ยชมหญิงสาวออกมา เพราะว่าอหร่อยจริงๆแม่บ้านที่บ้านยังสู้เธอไม่ได้เลย เมื่อเปรมได้ยินแบบนั้นเธอก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจเอกเมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เมื่อวานเขาก็รู้สึกเป็นห่วงเธอขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว 

“ แล้วเธอไม่กินเหรอข้าวอะ “ เอกถามหญิงสาวออกมา พร้อมกับจ้องหน้าเธอด้วยความสงสัย เปรมเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็เลยบอกชายหนุ่มไปว่า 

“ เอ้อ คุณทานก่อนเลยคะเดี๋ยวคุณทานเสร็จแล้วเปรมค่อยทานก็ได้คะ “ หญิงสาวพูดออกมาตามความจริงเพราะเธอกลัวว่าตอนเธอกินแล้วถ้าเขาอยากใช้เธอ เธอก็จะไม่ได้กินข้าวเธอก็เลยยังไม่ทานถึงแม้ว่าเธอจะหิวมากก็ตาม 

“ ไม่เอาฉันกินคนเดียวมันไม่อหร่อยไปเอาข้าวมานั่งกินกับฉัน “ เอกบอกหญิงสาวด้วยน้ำเสียงจริงจัง เปรมที่ยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อวานเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็เลยเดินเข้าไปเอาข้าห่อไข่ที่เธอทำมานั่งทานกับเขา เมื่อเธอตักข้าวคำแรกเข้าปากเธอก็รู้สึกเหมือนได้ขึ้นสวรรค์ เอกเมื่อเห็นแบบนั้นเขาก็ยิ้มมุมปากออกมาด้วยความพอใจ ด้วยความที่หนวดเครารุงรังเลยทำให้หญิงสาวไม่เห็นหน้าเขาว่าเขายิ้มหรือว่าอะไร  หลังจากที่ทั้งสองทานข้าวกันอิ่มแล้ว เปรมก็เอาจานเข้าไปเก็บและก็ล้าง ก่อนจะเดินออกมาจากครัว 

“ เอ้อ..คุณเอกคะคือว่าฉันขออณุญาติคุณเอกไปในเมืองได้ไหมคะ “  เปรมเมื่อทำงานบ้านเสร็จแล้วเธอก็เลยตัดสินใจเดินเข้ามาขออณูญาติเขาไปในเมืองเพื่อที่จะไปซื้อยาคุมมากิน เอกเมื่อได้ยินแบบนั้นเขาก็หมุนคิ้วหนามองเธออีกครั้งด้วยความสงสัย 

“ จะไปทำไมอีกอาหารก็ซื้อมาแล้ว เธอคิดว่ามาที่นี้เพื่อเที่ยวรึไง “ เอกมองหญิงสาวด้วยสายตาดุดัน เพราะเขาคิดว่าเธอก็คงอยากออกไปเที่ยวอย่างกับว่าเธอมาที่นี้เพื่อฮอลิเดย์ เปรมเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็เลยรีบปฏิเสธทันทีเพราะกลัวว่าเขาจะเข้าใจผิด 

“ ไม่นะคะไม่เลยเปรมไม่ได้อยากเที่ยวจริงๆนะคะ เปรมแค่เอ้อ…เอ้อ….ไปซื้อยาคุมเท่านั้นคะ “ เปรมเธอตัดสินใจพูดความต้องการของเธอไปก็แค่นั้นเธอไม่ได้อยากเที่ยว เธอแค่อยากซื้อยาคุมเธอไม่อยากให้ทุกอย่างสายเกินไปเมื่อเอกได้ยินแบบนั้นเขาก็นึกขึ้นมาได้ทันทีว่าเขาเอาเธอสดเมื่อคืน เขาใส่ถุงแค่ครั้งแรก ครั้งต่อมาเขาเอาเธอสดทุกรอบแล้วก็ปล่อยในทุกรอบเช่นเดียวกัน เมื่อคิดได้แบบนั้นเอกก็บอกเธอออกมาทันที

" อื้ม ไปสิเดี๋ยวฉันพาไป " เอกบอกหญิสาวแล้วเขาก็ลุกไปใส่เสื้อพร้อมกับเอากุญแจรถมา เปรมเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็เดินตามเขาเข้าไปเพื่อเอากระเป๋าสะพายของตัวเอง จากนั้นทั้งคู่ก็นั่งรถเข้าเมืองด้วยกัน

บรื้นนนนนนนนน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***