เธอและเขาคือคนเดียวกัน

ชายร่างกำยำผู้นั้นได้โอบกอดและอุ้มซางหลานขึ้นมา จากการปรากฏตัวในครั้งนั้นทำให้มีคนต้องอึ้งและตกใจไปตามๆกัน

**ตอนที่ 2**

จาง-ตกใจ นะ.....นั่นมัน องค์ชายสองนี่ พะยะค่ะ

อรชย- อึ้ง! เขาจะทำอะไรของเขา .ยื่นมอง

เฮ้ย !! เจ้าทำอะไรน่ะนี่มันนางสนมของข้า

องค์ชายสอง- ท่านพี่ปล่อยให้นางต้องทรมาณทั้งวันยังบอกว่าเป็นนางสนมของท่านงั้นหรอ

อรชย-มันก็เรื่องของข้าแม่นางคนนี้อวดเก่งกับข้าากเกินไปนางไม่รู้ว่าข้าสามารถฆ่านางได้ด้วยคำสั่งเดียว เจ้าอย่ายุ่งเรื่องของข้าให้มากนัก เอานางมาให้ข้า .ยื่นแขนออกไป

องค์ชายสอง-ไม่ดีมั้งท่านพี่ ท่านเป็นถึงองค์รัชทายาท มาอุ้มนางสนมแบบนี้มันคงจะดูไม่ดีแน่นอน

อรชย-งั้นเจ้านำนางไปห้องที่จางจัดเตรียมไว้เถอะ

องค์ชายสอง-พะยะค่ะ.อุ้มซางหลานไป

อรชย-บ้าเอ้ย!!! .มองตามหลัง

เมื่อมาถึงห้องที่จางเตรียมไว้องค์ชายสองได้อุ้มนางซางหลานไปนอนที่เตียงแต่แล้วเมื่อซางหลานตื่นขึ้นมากับพบว่า ได้นอนอยู่บนที่นอนตัวเอง

ซางหลาน-นี่ฉันฝันไปหรอกหรอเนี่ย บ้าจริงๆเป็นฝันที่ฉันไม่อยากให้เป็นจริง.ดึงผ้าห่มปิดหน้า

แต่นี่ฉันต้องไปทำงาน ตายแล้ว สายแล้ว สายแล้ว .ซางหลานรีบวิ่งไปอาบน้ำทันที

**ผ่านไป30นาทีซางหลานก็แต่งตัวเตรียมพร้อมไปทำงาน แต่มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น**

กริ๊ง กริ๊ง~ นั่นคือเพื่อนสนิทของซางหลาน จื่อหลง

ื่จื่อหลง - แกเป็นไงบ้าง เมื่อวานแกสลบกลางถนนดีที่รถไม่ชน วันนี้หัวหน้าบอกว่าให้แกพักฟื้น 3วัน แกไม่ต้องมาทำงานน่ะเดี๋ยวเย็นนี้ฉันจะไปเยี่ยมน่ะ

ซางหลาน- อ่อ โอเคร งั้นฉันจะถือว่าฉันลาพักร้อน ฉันโอเครน่ะแกไม่ต้องห่วง เจอกันตอนเย็นน่ะ

แต่จะว่าไปความฝันนั้นมันเหมือนจริงมากทำไมหน้าตาหมอนั้น คุ้นๆเหมือนเคยเจอที่ไหนเลย ทำไมนึกไม่ออกน่ะ .ขุ่นคิดเรื่องในความฝันแต่ก็ได้ไม่นานก็นึกออก

หะ...หัวหน้า !!!!!.ลุกขึ้นเพราะความตกใจ แต่ทำไมถึงหน้าเหมือนกันขนาดนั้นน่ะหรือฉันเก็บเอาไปฝันกันน่ะ หึ่!! นิสัยตาหมอนั่นกับหัวหน้าก็แอบคล้ายกันอยู่นน่ะ เห้ยยย ช่างมันเถอะคิดแล้วปวดหัว.ส่ายหัว

**ก๊อกๆ ก๊อกๆ .เสียงเคาะประตู**

ซางหลาน- คร้าาาาาาา มาแล้วค่ะ.เดินไปเปิดประตู .ตกใจมองตาค้าง

.........................โปรดติดตามตอนต่อไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

นี่คือที่ไหน