ตอนที่2

มันเกี่ยวอะไรกันฟะ \=_\= ฉันจ้องหน้ายัยทิวไผ่ที่เพิ่ง นี่ไล่ฉันไปกับพ่อเพื่อที่เธอจะได้ครองคอมพิวเตอร์ใช่มั้ยล่ะ ฉันไม่ยอมหรอกนะ เพราะยัยนี่แท้ๆ ทำให้ฉันนอนดึก ฉันต้องรอยัยนี่นั่งแชทกับกวางจนถึงตีสองกว่าจะได้เล่นออดิชั่น T^T

"ไม่ต้องทะเลาะกัน ไปกันทั้งสองคนนั่นแหละ เอาแต่นอนจนขนจะขึ้นอยู่แล้ว!!"

เสียงเฉียบขาดของแม่ดังขึ้น เมื่อจบประโยคฉันและทิวไผ่ ก็ทำหน้าอยากตายขึ้นมาพร้อมกันทันทีฉันเกลียดการออกกำลังกายจะตายไป ส่วนยัยทิวไผ่คงจะเบื่อสนามกีฬาแล้วล่ะ(ยัยนี่เป็นผู้จัดการทีมฟุตบอลของโรงเรียนและมีแฟนเป็นกัปตันทีมด้วย)แต่ก็ไม่มีใครขัดคำสั่งของแม่ได้ เมื่อดื่มน้ำส้มคั้นคนละแก้วเสร็จแล้วฉันกับทิวไผ่ก็กระแทกเท้าอย่างอารมณ์ไม่ดีเข้าไปในห้องนอนเพื่อเปลี่ยนชุด

"เอาล่ะ พร้อมแล้วไปกันเลย"

พ่อบอกเมื่อพวกเรามารวมตัวกันที่โรงรถของบ้าน ฉันเข้าไปนั่งที่แค็บหลังรถกระบะของพ่อ ทิวไผ่นั่งเบาะหน้า ส่วนพ่อกำลังเอาจักรยานขึ้นไปไว้บนกระบะ เมื่อจัดการกับเจ้าจักรยานเสร็จแล้วเราทั้งสามก็มุ่งหน้าไปที่สนามกีฬากลาง

"ปิดเทอมนี่คนเยอะจริงๆ เลยนะ"

พ่อบ่นขณะกำลังหาที่จอดรถ ไม่มีใครตอบอะไรกลับไป จนในที่สุดเราก็ได้ที่จอดรถเมื่อมีรถคันหนึ่งถอยออกไปหลังจากขับวนมานาน

"พ่อคะ หนูรอในรถนะ" ฉันบอก

"ไม่ได้นะ พ่ออุส่าห์เอาจักรยานมาให้ก้านหลิวขี่เล่นเชียวนะ TOT"

พ่อลากฉันที่ทำหน้างอ ลงจากรถได้สำเร็จก่อนจะเอาจักรยานลงมาให้ฉัน

"ส่วนทิวไผ่ไปดูพ่อเล่นบอลทางนู้นนะลูก ลูกจะได้บอกว่าพ่อเล่นดีเหมือนแฟนลูกหรือเปล่า>_<"

"ค่าา^^"

เชอะ ไปเลยยัยลูกรักของพ่อ -_-^ ฉันมองตามทั้งสองคนอย่างหมั่นไส้ ก่อนจะขึ้นไปนั่งบนเบาะจักรยานและปั่นไปอีกทาง

โอ๊ย! ร้อน โอ๊ย! เหนื่อย เหนอะจะตายอยู่แล้ว อยากกลับบ้านไปอาบน้ำเล่นออดิชั่นจัง T^T ทำไมปิดเทอมคราวนี้มันถึงได้น่าเบื่อจริงๆ -_-

ฉันปั่นจักรยานไปรอบๆ สนามกีฬาก่อนจะค่อยๆ ชะลอความเร็วลง เมื่อปั่นมาใกล้ๆ

สนามบาสเก็ตบอล

อ๊างงงง นั่นมัน!!