ดินแดนที่ดับสูญ

หลังจากเหตุการณ์พีระมิดนั้นจบลงเวลาได้ผ่านไป2ปี เมย์ได้เข้าโรงเรียนมัธยมเมด้า ส่วนพลอยเข้าโรงเรียนมัธยมเมจิกทำให้ทั้งสองคนไม่ค่อยได้ติดต่อกันมากนั้น จนกระทั่งวันหนึ่ง............

‘‘ทำไมการบ้านมันยากอย่างงี้เนี่ย!!’’เสียงที่พูดนั้นก็คือเมย์

‘‘ตั้งแต่เข้ามัธยมมาเนี่ยมันยากนะ’’

‘‘มีแต่อะไรก็ไม่รู้ อยู่คณิตศาสตร์ก็มีABCเข้ามา’’

‘‘เห้อออ~ ถ้าพลอยอยู่คงจะดีสินะ’’

‘‘ไม่ได้ๆ เราพึ่งพลอยมากเกินไปแล้ว’’

‘‘อีกอย่างตอนนี้เราก็อายุ 14แล้วเราจะพึ่งคนอื่นไม่ได้’’

พอเมย์พูดเสร็จ เธอก็กลับไปทำการบ้านของเธอต่อ ด้วยความที่การบ้านนั้นยากอย่างมากทำให้เธอต้องทำการบ้านทั้งคืน พอเธอทำการบ้านเสร็จก็ได้ผลอยหลับไป

‘‘นี่พลอย นี่พลอย ตื่นได้แล้วลูกมันจะสายแล้วนะ’’

เสียงแม่ของพลอยได้ตะโกน เรียกให้เธอตื่นขึ้นมา เพราะอีกไม่กี่นาทีรถโรงเรียนก็จะมาถึงหน้าบ้านแล้ว ดังนั้นเธอต้องตื่นเร็วเป็นพิเศษ

‘‘ค่า แม่หนูกำลังจะไปอาบน้ำแล้วค่า’’พลอยพูด

‘‘ทำไมเราไม่เลือกอยู่โรงเรียนเดียวกันกับเมย์นะ’’

เพราะตอนเด็กเมย์จะมาปลุกพลอยไปโรงเรียนและขี่จักรยานไปโรงเรียนด้วยกัน ส่วนใหญ่พวกเธอทั้งสองคนก็จะมาสายเป็นประจำ

พอพลอยมาถึงโรงเรียน เธอก็เดินเข้าไปในห้องแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นคนเดียวในห้อง ซึ่งที่โรงเรียนเธอไม่มีเพื่อนเลย เธอเข้าสังคมไม่เป็นตอนกินข้าวเธอก็จะนั่งกินข้าวคนเดียว คนที่เธอสนิทที่สุดก็คือคุณครูประจำชั้นของเธอ ทำให้เด็กในห้องมองเธอว่าเป็นลูกรักของครูบ้าง เป็นเด็กขี้ฟ้องบ้าง ทั้งที่เธอไม่เคยฟ้องอะไรเลยก็ตาม 

พอตกตอนกลางคืน พลอยกลับบ้านมาเธอก็เดินไปเปิดคอมแล้วกดเข้าเกมLOV เป็นเกมแนวMoba ตีป้อมที่สนุกอย่างมาก ในเกมเธอมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งชื่อว่า,,ลูกหมาในกำไข่,,ซึ่งก็คือเมย์นั่นเอง แต่เธอกลับไม่รู้ว่าเป็นเมย์ และเมย์ก็ไม่รู้ว่าเป็นพลอยเช่นกัน พวกเธอไม่เคยเปิดไมค์หรือบอกชื่อจริงกันเลยแต่จะเรียกชื่อในเกมแทน ซึ่งวันนี้เมย์ได้นอนหลับไปแล้วทำให้พลอยต้องเล่นอยู่คนเดียว พอพลอยเล่นไป2-3ชั่วโมงเธอก็เพลียแล้วเผลอหลับหน้าคอมไป

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา 

‘‘โอ๊ยใครโทรมาเนี่ย?’’เมย์พูด

‘‘เดี๋ยวนะที่นี่มันที่ไหนกัน?’’

‘‘ตอนนั้นเราทำการบ้านเสร็จแล้วผลอยหลับไป’’

เมย์ได้กวาดสายตามองไปรอบๆพื้นที่ที่เธออยู่จนได้พบกับอะไรบางอย่างที่ทำให้เธอต้องตกใจขึ้นมา

‘‘พลอยเธอมาอยู่ที่นี่ได้ไง!!?’’

นั่นก็คือพลอยที่นอนอยู่นั่นเอง 

‘‘ใครน่ะ?’’พลอยพูด

‘‘เอ๊ะ!! นี่เราอยู่ที่ไหนเนี่ย’’

‘‘พลอยเธอเป็นไรไหม?’’

‘‘เมย์หรอเธอมาอยู่ที่นี่ได้ไง?’’

‘‘ฉันต่างหากที่ต้องเป็นคนถามเธอมาอยู่ที่นี่ได้ไง?’’

‘‘ดูเหมือนว่าที่ที่พวกเราอยู่......’’พลอยพูด

ที่พวกเธออยู่ตอนนี้คือดินแดนที่มีแต่ความร้อนและต้นไม้ก็แห้งเหี่ยวตายหลายต้น ไม่มีแม้กระทั่งสิ่งมีชีวิตหรือบ้านเมืองอะไรเลย มันเป็นที่ดินเปล่าๆที่ไม่มีอะไรเลย นอกจากอากาศและอุณหภูมิ

พลอยพอเห็นอย่างนั้นเธอก็เข้าใจได้ทันทีว่ามันคืออะไร

‘‘เมย์เธอจำเรื่องเมื่อ2ปีก่อนได้ไหม?’’พลอยถาม

‘‘แน่นอนฉันจำได้ดีเลยล่ะ’’เมย์ตอบ

‘‘แสดงว่าที่นี่ก็เหมือนเหตุการณ์นั้นสินะ’’พลอยพูด

‘‘งั้นพวกเราไปถามหาลูกแก้วกันเถอะ’’

‘‘เพราะครั้งก่อนพวกเราก็ออกได้เพราะหาลูกแก้วเจอ’’

‘‘แต่ที่นี่มันไม่มีอะไรเลยนะ พวกเราจะหาลูกแก้วกันเจอได้ไง?’’เมย์พูด

‘‘งั้นพวกเราลองเดินไปข้างหน้ากันเถอะนะ’’พลอยพูด

ก่อนที่พวกเธอจะเดิน พลอยก็ได้ทำสัญลักษณ์ไว้เพื่อเป็นการดูว่ามันจะเป็นการวนลูปไหม พวกเธอเดินไปข้างหน้า 1ชั่วโมงแต่ก็ไม่เจสัญลักษณ์ที่ทำไว้เลยจึงทำให้พวกเธอมั่นใจว่ามันไม่ใช่การวนลูปแน่นอน จนพวกเธอเดินไปเจอ ปราสาทแห่งหนึ่ง

คุณจะ เดินไปข้างหน้า/เข้าไปยังข้างในปราสาท

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***