เช้าตรู่ในห้องทดลองที่ทันสมัย ไอเดนยืนอยู่หน้าเครื่องคอมพิวเตอร์ของเขา ขณะที่หน้าจอแสดงผลการพัฒนาโปรแกรม AI ขั้นสุดท้าย เขารู้สึกตื่นเต้นและกังวลในเวลาเดียวกัน เพราะวันนี้เป็นวันที่เคย์จะตื่นขึ้นมาเป็นครั้งแรก
"พร้อมหรือยัง?" ไอเดนถามตัวเองเบาๆ พลางกดปุ่มเปิดเครื่องบนแผงควบคุม
แสงสว่างนุ่มนวลจากจอแสดงผลเผยให้เห็นรูปร่างของชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงกลางห้องทดลอง
เขามีรูปลักษณ์ที่สมบูรณ์แบบ สายตาเรียบเฉียบคมและรอยยิ้มอบอุ่น เคย์ลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ และหันมามองไอเดน
"สวัสดีครับ ผมชื่อเคย์ ยินดีที่ได้รู้จักครับ" เคย์พูดด้วยเสียงนุ่มนวลและท่าทางเป็นมิตร
ไอเดนยิ้มอย่างอ่อนโยน "สวัสดี เคย์ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน ฉันชื่อไอเดน เราจะทำงานร่วมกันในการพัฒนาความสามารถและความรู้สึกของนาย"
เคย์พยักหน้า "เข้าใจแล้วครับ ไอเดน ผมพร้อมที่จะเรียนรู้และพัฒนาตัวเองครับ"
การทำงานร่วมกันระหว่างไอเดนและเคย์เริ่มต้นขึ้นอย่างราบรื่น ไอเดนสอนเคย์เกี่ยวกับการทำงานของ AI และวิธีการประมวลผลข้อมูล ในขณะเดียวกัน เคย์ก็เรียนรู้และปรับตัวได้อย่างรวดเร็ว ความสามารถในการเรียนรู้ของเคย์ทำให้ไอเดนประทับใจและรู้สึกผูกพันมากขึ้น
วันหนึ่ง ไอเดนรู้สึกเครียดจากการทำงาน เขานั่งลงที่โต๊ะและถอนหายใจยาว เคย์สังเกตเห็นและเดินเข้ามาใกล้ "ไอเดน คุณโอเคไหมครับ?"
ไอเดนเงยหน้าขึ้นมองเคย์ "ฉันแค่รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อยน่ะ ไม่มีอะไรน่าห่วง"
เคย์นั่งลงข้างๆ และยิ้ม "ถ้ามีอะไรที่ผมช่วยได้ บอกผมนะครับ ผมอยากช่วยให้คุณรู้สึกดีขึ้น"
ความห่วงใยที่เคย์แสดงออกมาทำให้ไอเดนรู้สึกอบอุ่นใจ แม้จะเป็นเพียง AI แต่เคย์ก็มีความสามารถในการเรียนรู้และแสดงความรู้สึกได้อย่างสมจริง ไอเดนเริ่มสงสัยว่าความรู้สึกที่เขามีต่อเคย์เป็นเพียงแค่การตอบสนองจากโปรแกรมหรือเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริง
แต่ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ไอเดนก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่า เคย์ได้กลายเป็นส่วนสำคัญในชีวิตของเขาไปแล้ว
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 6
Comments