ความเชื่อจากคนรู้จัก

...ความเชื่อจากคนรู้จัก...

...WARNING ...

...มีคำบรรยายเกี่ยวกับ ความเชื่อและพิธีกรรม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน...

ตอนนี้เป็นเวลาเกือบหกโมงเย็นแล้ว ผมยังเดินวนไปวนมาอยู่บริเวณหน้าหอปิ่น ใจก็ยังคงคาดหวังว่าอาจจะเจอซันอยู่แถวนี้บ้าง ทีแรกผมว่าจะเดินไปถามคุณลุงที่ขายน้ำตามที่ลุงรปภ.บอก แต่พอเดินมาแล้วก็พบว่าร้านแกปิดไปแล้ว ทำให้ผมไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อเลยได้แต่เดินวนไปวนมาอยู่แถวหอปิ่น ซึ่งก็เริ่มมีคนมองผมอยู่บ้างประปราย ผมรู้ครับว่าตัวเองคงเหมือนคนบ้าหรือคนสติไม่ดีที่มาชะเง้อคอมองคนนู้นทีคนนี้ทีเวลาเขาเดินผ่านไปผ่านมา แต่ผมก็ไม่ได้สนใจหรอกครับว่าจะมีคนมองผมอย่างไร ถึงแม้ว่าลึกๆในใจก็มีกังวลอยู่บ้างว่าสายตาหลายคู่ที่มองมาที่ผมนี่เขามองผมหรือมองใครกันแน่ ก็เพราะอยู่ๆดันมีเด็กที่ไหนไม่รู้ว่าพูดแบบนั้นกับผมนี่ครับ มันก็ต้องมีหวั่นๆใจบ้างเป็นธรรมดา แถมอมยิ้มเจ้าปัญหาที่เด็กน้อยนั้นฝากไว้ให้กับผู้ชายร้องไห้อีก ผมไม่รู้จะเอาอย่างไรดีกับอมยิ้มนี่เลยได้แต่ยัดมันลงกระเป๋ากางเกงไปก่อน

" เฮ้ย ไอ้ม่าน มึงมาทำไรที่นี้เนี้ย "

เสียงเรียกบ่งบอกว่ารู้จักผมเอ่ยดังขึ้น นั่นเลยทำให้ผมหันไปตามเสียงอัตโนมัติ ต้นเสียงมาจากชายคนหนึ่งที่กำลังเดินตรงเข้ามาทางที่ผมยืนอยู่ ชายคนนั้นเดินมาพร้อมกับหญิงสาวในชุดนักศึกษา เมื่อผมลองมองดีๆแล้วจึงรู้ว่าเป็น อาร์ เพื่อนร่วมคณะเดียวกันกับผม

" หรือว่ามึงมาเดินตามหาซัน? ยังหาไม่เจออีกหรอว่ะ กูเห็นมึงหามาหลายวันแล้วนะ ตา..ยแล้.. โทษทีๆ กูติดเล่นมากไปหน่อย "

แรงกระตุกชายเสื้อจากหญิงสาวข้างกายทำให้อาร์หยุดพูดทันที หน้าตาและรอยยิ้มที่ดูเป็นการหยอกล้อเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นสลดลงนิดหน่อย มุมปากก็ยกขึ้นเล็กน้อยเป็นรอยยิ้มแห้งๆ มือไม้ก็ยกขึ้นทำท่าพนมพร้อมกับเอ่ยขอโทษกับคำพูดของตัวเองเมื่อครู่

" เออ กูยังเดินตามหาซันอยู่ " ผมพูดเสียงเรียบ ถึงสีหน้าผมจะไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆออกไปแต่บรรยากาศรอบตัวผมคงน่าจะสื่อว่าผมไม่พอใจกับคำพูดที่มันพูดมาเมื่อกี้

" เอ่อ พี่ม่านคะ หนูขอโทษแทนพี่อาร์ด้วยนะคะ "

หญิงสาวผมยาวหุ่นเจ้าเนื้อที่ยืนอยู่ข้างๆเพื่อนผมพูดขึ้น พร้อมกับยกมือขึ้นพนมก่อนจะก้มศีรษะลงเล็กน้อยเป็นการขอโทษผมแทนคนข้างกาย ผมเดาว่าเธอน่าจะเป็นแฟนสาวของไอ้อาร์มัน จากที่เคยได้ยินมาว่ามันมีแฟนเป็นรุ่นน้องหุ่นนุ่มนิ่ม ถึงผมจะไม่เคยเห็นแฟนมันจริงๆสักครั้ง แต่ก็พอเดาได้ว่าน่าจะเป็นหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า

" ไม่เป็นไรครับ " ผมยังตอบเสียงเรียบเช่นเดิม

" เอ่อ พี่ม่านคะ อาจจะฟังดูแปลกๆนะคะ แต่ที่บ้านหนูเขามีความเชื่อว่าถ้ามีคนหายให้ลองบอก ญะ ให้ช่วยตามหาค่ะ " คำพูดของเธอเรียกความสนใจจากผมได้พอสมควร และดูเหมือนเธอก็รู้สึกได้ถึงความสนใจจากผมด้วย ถึงได้เริ่มพูดต่อ

" ถ้าจะอธิบายง่ายๆก็เหมือนการบอกกล่าวเจ้าที่เจ้าทาง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ให้ช่วยเปิดทางและช่วยนำทางคนหายกลับมาค่ะ แถวบ้านหนูมีพวกป่าไผ่ ป่าอ้อยเยอะค่ะ เลยมีคนหายหรือพวกเด็กๆหายค่อนข้างบ่อย ซึ่งส่วนใหญ่คนแถวนั้นก็จะขอให้ ญะ ช่วยค่ะ "

" แต่ที่นี้ไม่ใช่แถวบ้านหนูนะคะตัวเล็ก คือพี่หมายถึงแถวนี้อาจจะไม่มี ญะ ที่ตัวเล็กพูดถึงค่ะ ความเชื่อที่หนูบอกมันจะใช้กับที่นี้ได้เหมือนกันหรอคะ " ไอ้อาร์ถามแฟนมันด้วยสีหน้าสงสัย ซึ่งคำถามที่ไอ้อาร์ถามก็เป็นคำถามเดียวกันกับที่ผมกำลังสงสัย

" หนูก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ แต่คิดว่าทำได้นะคะ คุณยายหนูบอกว่า ญะ มีอยู่ทุกที่ ขอแค่เราเชื่อ ญะ ก็จะมาช่วยค่ะ " เจ้าหล่อนยังพูดตอบด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่มั่นใจ

" แล้ววิธีการขอให้ ญะ ช่วยนี่ต้องทำยังไงหรอคะตัวเล็ก "

ไอ้อาร์ยังคงถามแฟนมันอยู่ ซึ่งตอนนี้ผมเริ่มไม่แน่ใจว่ามันถามเพราะอยากรู้หรือถามเพราะหลงแฟนตัวเองกันแน่ เหตุเกิดจากท่าทางของมันตอนนี้คือใบหน้าที่ประดับด้วยรอยยิ้มกว้าง มือก็พรางยกขึ้นลูบผมแฟนตัวเองเป็นพักๆอย่างทะนุถนอม การกระทำของมันยิ่งทำให้ผมนึกถึงตอนที่อยู่กับซัน เมื่อก่อนตอนที่เราอยู่ด้วยกันผมก็ชอบมอง ชอบลูบหัว ชอบกอดซันอยู่บ่อยๆ จนคนรอบตัวเบะปากใส่อยู่บ่อยครั้ง ณ เวลานั้นผมไม่ได้รู้สึกรู้ส่าอะไรกับสิ่งที่เพื่อนๆ คนรอบตัวทำหรอกครับ แต่เวลานี้ดันมาเจอคนอื่นทำให้เห็นอยู่ตรงหน้ายิ่งเป็นสิ่งตอกย้ำว่าตอนนี้ผมทั้ง อิจฉา และ โหยหา สิ่งเหล่านี้มากเหลือเกิน

" คุณยายหนูเคยบอกว่า ให้จุดธูป 9 ดอก ปักบริเวณสุดท้ายที่เห็นคนที่หายไปค่ะ แต่ต้องปักตอนเที่ยงคืนเท่านั้นนะคะ ส่วนเหตุผลอันนี้หนูไม่รู้เหมือนกันค่ะ คุณยายไม่ได้บอกไว้ แล้วก็มีคาถาที่ต้องท่องด้วยนะคะ เดี๋ยวหนูขอหาก่อนนะ เคยถ่ายรูปบทสวดที่คุณยายท่องไว้อยู่ค่ะ "

ตอนนี้หญิงสาวผู้เป็นเจ้าของรอยยิ้มหวานของเพื่อนผมกำลังเลื่อนหน้าจอโทรศัพท์ของตัวเองอย่างตั้งอกตั้งใจ โดยมีเพื่อนผมเป็นกำลังใจอยู่ข้างๆ และมีผมยืนมองทั้งสองคนอยู่ เอาตามความจริงผมก็ไม่ค่อยเข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ณ ตอนนี้เท่าไหร่ด้วย ยิ่งความเชื่อที่บอกว่า ญะ จะช่วยพาคนที่หายไปกลับมาด้วย คือผมยอมรับนะครับว่าไม่ค่อยเชื่อเรื่องอะไรแนวนี้มากนัก แต่ผมก็ไม่เคยลบลู่ อีกอย่างตอนนี้ผมก็มืดแปดด้านในการตามหาซันด้วย อะไรที่มันพอจะช่วยหรือสร้างความหวังในการหาซันเจอผมก็พร้อมที่จะลองดูทุกทางเหมือนกัน

" เจอแล้วค่ะ เดี๋ยวหนูจดให้นะคะ "

หญิงสาวเอ่ยขึ้น มือที่ล้วงเข้าไปในกระเป๋าผ้าใบสีเหลืองที่เพื่อนผมมันสะพายอยู่ ผมเดาว่าเธอน่าจะกำลังหากระดาษกับปากกาเพื่อมาจดบทสวดให้ผม ถึงผมจะไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงไม่ส่งรูปให้ผมโดยตรงเลยก็เถอะ และก็ดูเหมือนจะไม่ได้มีแค่ผมที่สงสัยอยู่คนเดียว

" ตัวเล็กส่งรูปมาให้พี่ก็ได้นะคะ เดี๋ยวพี่ส่งให้ไอ้ม่านเอง ตัวเล็กจะได้ไม่ต้องจดด้วย "

" ไม่ได้ค่ะ มันเป็นคำภาษาเฉพาะ ส่งไปพี่ม่านก็อ่านไม่ได้อยู่ดี เดี๋ยวหนูเขียนเป็นภาษาไทยที่มันอ่านง่ายให้ดีกว่าค่ะ "

เธอพูดขึ้นพร้อมกับลงมือเขียนอะไรสักอย่างลงบนกระดาษที่เธอหยิบออกมาได้จากกระเป๋า ซึ่งคำตอบของเธอก็ได้คลายข้อสงสัยของผมเมื่อครู่ลงทันทีเช่นกัน สรุปง่ายๆก็คือบทสวดที่เธอถ่ายมามันเป็นภาษาถิ่น เป็นคำที่อ่านได้เฉพาะกลุ่ม เฉพาะบุคคล คงจะให้อารมณ์คล้ายๆเราเห็นข้อความภาษาอื่นที่ไม่ใช่ภาษาไทย เราก็คงจะอ่านไม่ออกเหมือนกัน แต่ถ้าอยากอ่านได้มันก็ต้องมีคำอ่านออกเสียงภาษาไทยกำกับเอาไว้ด้วย

" เสร็จแล้วค่ะ นี่ค่ะพี่ม่าน อ่านได้ใช่ไหมคะ " เธอยื่นกระดาษมาให้ผมลองอ่านดูเพื่อความแน่ใจว่าผมสามารถอ่านในสิ่งที่เธอเขียนมาได้หรือเปล่า

" ครับ อ่านได้ครับ "

" อ.อะ เออ ถ.ถ้าไม่มีไรแล้วพวกกูไปก่อนนะเว้ย มีธุระด่วนว่ะ ขอให้เจอซันไวๆนะมึง แล้วกูก็ขอโทษนะเว้ยที่พูดจาไม่ดีไปตอนแรก ถ้ามึงมีไรให้กูช่วยมึงบอกได้เลยนะ หรือถ้ากูเห็นใครที่คล้ายๆซันหรือได้ข่าวซัน กูจะติดต่อหามึงทันทีเลย "

อยู่ๆไอ้อาร์ก็พูดขึ้นพร้อมกับท่าทีที่ดูเหมือนจะเร่งรีบไปไหนสักอย่าง สงสัยมันจะมีธุระด่วนจริงๆอย่างที่มันบอก

" เออ ขอบคุณมึงมาก "

หลังจากที่ไอ้อาร์และแฟนของมันเดินหายไปได้สักพัก ผมก็เดินวนไปวนมาอยู่แถวหอปิ่นอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจเดินกลับไปนั่งรอที่บริเวณหน้าหอพักของซันเหมือนเดิม มือก็หยิบกระดาษที่แฟนไอ้อาร์ให้มาเปิดอ่านดูอย่างละเอียดอีกที โดยในกระดาษมีบทสวดสั้นๆอยู่หนึ่งบท พร้อมกับเขียนรายละเอียดมาให้อ่านเล็กน้อย ในรายละเอียดที่เธอเขียนมาถ้าสรุปแล้วจากที่ผมอ่านก็คือ ให้ท่องบทสวดที่เขียนมาในกระดาษนี้โดยไม่ต้องท่องบทนะโม 3 จบก่อน เมื่อท่องเสร็จให้ปักธูป 9 ดอก ลงบนพื้นดินบริเวณพื้นที่โล่ง ห้ามปักใต้ต้นไม้หรือใต้อาคาร และให้ปักธูปในเวลาเที่ยงคืนพอดีเท่านั้น หลังปักธูปแล้วให้พูดชื่อ นามสกุลคนที่หายไปทั้งหมด 9 ครั้ง โดยที่มือทั้งสองข้างให้วางแนบไปกับผิวดินบริเวณข้างกับก้านธูปที่ปักลงไป จากนั้นให้พูดประโยคที่ว่า

...' มาเถิดมา กลับมาเถิด แม้นไร้กายา แลเป็นธุลี อย่าได้หลีกหนี ขอจงกลับมา '...

ผมอ่านจบแล้วก็ต้องชั่งใจอยู่พอสมควรเลย ด้วยความที่ไม่รู้ว่าไอ้บทสวดนี่มันสวดถึงอะไร ไหนจะประโยคสุดท้ายที่ดูไม่ค่อยมงคลเท่าไหร่อีก แถมยังจะต้องทำเวลากลางคืนอีก สำหรับผมมันดูแปลกไปเสียหน่อย อีกอย่างคือผมก็ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองหรือเปล่านะครับ ที่วันนี้ผมเจอแต่เรื่องแปลกๆ ไม่ว่าจะเป็นอยู่ๆก็มีข่าวลือว่าเจอซันอยู่แถวหอปิ่น ไหนจะเด็กผู้หญิงที่ให้อมยิ้มมาอีก นี่ยังได้บทสวดแปลกๆจากแฟนเพื่อนมาอีก ทำเอาผมไม่รู้ว่าจะเอายังไงเลยตอนนี้ แวบแรกในความคิดของผมคือกะว่าจะโทรไปถามไอ้อิฐดู แต่ผมว่ามันต้องบอกว่าผมบ้าแน่ๆ พร้อมกับด่าผมที่เชื่อข่าวลือที่ลุงรปภ.พูดแล้ววิ่งหน้าตั้งไปหอปิ่นแบบไม่สนใจอะไรด้วย เรื่องเด็กผู้หญิงที่ให้ลูกอมมันคงบอกว่าผมโดนเด็กแกล้ง ส่วนเรื่องบทสวดจากแฟนไอ้อาร์ ผมเดาว่ามันคงบอกว่าถ้าผมสบายใจก็ลองทำดู พอคิดว่ามันจะบ่นอะไรบ้างแล้วผมเลือกจะไม่โทรไปถามมันดีกว่า ก็อยากที่มันเคยบอกแหละครับว่าผมกับมันเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก แค่มองหน้าก็แถบจะรู้ทุกอย่างแล้ว ทำให้ตอนนี้ผมทำได้แค่มองกระดาษที่ได้มาจากแฟนเพื่อนสลับกับลูกอมเจ้าปัญหาที่ได้มาจากเด็กสาวที่ไหนก็ไม่รู้สลับกันไปสลับกันมา ให้หัวก็มีแต่ความคิดที่มันสับสนไปหมด ทั้งไม่เข้าใจ ทั้งสงสัย ทั้งอยากลอง

ตอนนี้เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ผมเองก็ไม่รู้ และผมก็ไม่รู้ด้วยเหมือนกันว่าตัวเองกำลังคิดอะไรอยู่ถึงมายืนอยู่ในร้านสะดวกซื้อที่ใกล้ที่สุดจากหอพักของซัน อีกทั้งโซนที่อยู่ตรงหน้าก็ยังเป็นโซนที่ขายของจำพวกธูป เทียน สังฑทานชุดเล็กๆ อีกด้วย มือก็เอื้อมไปหยิบธูปซองเล็กๆซองหนึ่งขึ้นมา กะจากสัมผัสและสายตาแล้วดูจะมีมากกว่า 9 ดอก ยืนชั่งใจอยู่ครู่เดียวผมก็ตัดสินใจเดินไปที่ตำแหน่งเคาน์เตอร์เพื่อทำการชำระเงิน ถึงแม้จะมีความรู้สึกขัดแย้งและไม่แน่ใจอยู่ภายในหัวตลอด แต่ก็ต้องยอมรับแหละครับว่าผมมีความคิดที่จะลองทำตามที่แฟนเพื่อนบอกจริงๆ

เอาว่ะ ลองดู

...:...

" ตัวเล็กคะ พี่ถามอะไรหน่อยสิ "

" คะ? "

" ญะ ที่ตัวเล็กบอกไอ้ม่านไปนะ สามารถช่วยมันตามหาซันได้จริงๆหรอคะ "

" ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แต่ตอนเด็กๆ เห็นคุณยายใช้ตามหาน้องชายหนูนะคะ ผ่านไปไม่นานก็เจอน้องหนูจริงๆค่ะ "

" เอ๋ เจอจริงๆหรอคะ "

" ใช่ค่ะ แต่ว่าเจอแค่ร่างนะคะ วิญญาณไม่อยู่แล้ว "

...\~ คุณเทียนหยด \~...

...comment เป็นกำลังใจและติชมกันได้นะคะ ช่วยเป็นกำลังใจให้เราด้วยนะคะ...

...\~ to be continued \~...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***