ต่อเลยฮะ(• ^ •)
เขายื่นมือมาจับมือของผมไว้สัมผัสที่นุ่มนวลจากมือของเขานั้นอุ่นมากเลยจริงๆเเทมยังนุ่มนิ่มยิ่งกว่านุ่มอีกผมยังไม่เคยจับมือใครเเล้วนุ่มเท่าเขาเลยจริงๆมันทำให้ผมยิ้มอ่อนๆออกมาเเต่ก็เเทบจะร้องออกมาว่าหล่อมากเเต่หยุดไว้ก่อนเพราะว่าเขาหันหน้าขึ้นมามองผมเเบบตรงๆ ยิ่งกว่านั้นพอเขาอยู่ใกล้ๆก็ยิ่งหล่อเข้าไปอีก(สติกลับมาก่อนนนเรื่องไม่เดินเเล้ว)เขาลุกขึ้นเเต่ลำบากนิดหน่อยผมจึงพยุงเขาให้ลุกขึ้นเเละพาดเเขนไว้ที่คอผม ผมพยุงเขาให้ลุกขึ้นยืนพาเดินไปเรือยๆทำให้ผมจำได้ว่ามีเก้าอีสาธารณะอยู่ใกล้ๆนี้เดินไปไม่นานก็ถึงจุดหมายปลายทาง ผมว่างเขาลงบนเก้าอีเบาๆอึกเสียงร้องของเขาทำให้ผมตกใจมากจริงๆ "เอ่อผมขอโทษผมไม่ได้ตั้งใจทำให้คุณเจ็บนะผมขอโทษจริงๆฮะ"
ผมรีบขอโทษเพราะไม่คิดว่าเขาจะเจ็บขนาดนั้น
เลยจริงๆ"ไม่เป็นไรหรอกคับเพราะถ้าไม่ได้คุณช่วยไว้ผมคงไม่รอดเเน่"เขาไม่ได้ต่อว่าอะไรผมเลยจริงเหรอผมจึงนั่งลงข้างเขาผมสังเกตว่าเขากุมเเขนไว้ตลอดเลย คงเจ็บที่เเขนเเน่ๆ"เอ่อคือว่าผมอยากรู้ว่าคุณมาทำอะไรที่นี่กันเเน่ผมอยากรู้นะ"เขาตอบกลับมาเเละเล่าเรื่องให้ผมฟังว่าเขาถูกตามล่าอยู่เเละได้รับบาดเเผลที่เเขนจนมาเจอกับผมพวกมันถึงกลับไป "ถ้าไม่รังเกียจจะมาพักที่บ้านของผมก่อน ก็ได้เพราะผมก็รู้สึกเหมือนมีคนเเอบตามผมตลอดเวลาเลย นะครับ..."ผมขอร้องออกไปโดยที่มันทำงานอัตโนมัติไปเองเพราะผมมักรู้สึกเหมือนมีคนสะกดรอยตามผมทุกที่ทุกเวลา
"กะ.. ก็ได้ถ้าคุณไม่รังเกียจ"ผมจึงประคองร่างกายเขาไว้เเละพาเดินไปจนถึงบ้านของผม"บ้านผมอาจจะไม่น่าอยู่สักเท่าไหร่ผมต้องขอโทษด้วยจริงๆ"ผมพูดเพื่องลองใจเขาดูเเต่ดูเหมือนเขาจะไม่ค่อยตกใจสักเท่าไหร่นี่สิ"อืมผมคิดว่ามันอาจจะน่าอยู่มากกว่าเพราะคุณเจ้าของบ้านเป็นคนใจดีมากเลย"ผมตกใจเเละเขินขึ้นมาเมื่อถูกเขาชมตรงๆเเบบ นี้(ครบตัวอักษร 1500 เเล้วขอตัวก่อนนาาาา)
(^ ° ^) อิ อิ อิ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments