วันเวลาผ่านไป ธีรภัทรและก้องภพเริ่มมีความใกล้ชิดกันมากขึ้น ธีรภัทรมักจะพาก้องภพไปสำรวจสถานที่ต่างๆ ในเมืองเล็กๆ แห่งนี้ ทั้งสองพบความสุขในความเรียบง่ายของชีวิตที่นี่ แต่ทุกวันนั้นเต็มไปด้วยความหมาย
เช้าวันหนึ่ง ธีรภัทรตัดสินใจพาก้องภพไปที่สวนสาธารณะขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำ ทั้งสองนั่งอยู่บนม้านั่งไม้เก่าๆ ใต้ร่มไม้ที่แผ่กิ่งก้านใหญ่
"คุณก้องภพ ผมรู้สึกว่าคุณมีอะไรบางอย่างที่ยังไม่เล่าให้ผมฟัง" ธีรภัทรเอ่ยขึ้นด้วยความห่วงใย "ถ้าคุณพร้อม ผมยินดีรับฟังเสมอ"
ก้องภพเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะหันมามองธีรภัทร "เรื่องมันยาวครับ แต่ถ้าคุณอยากฟัง ผมก็พร้อมที่จะเล่า"
ธีรภัทรพยักหน้าเบาๆ พร้อมกับส่งสายตาที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยน
"ผมเคยมีชีวิตที่ซับซ้อนมาก่อนครับ" ก้องภพเริ่มเล่า "ผมเคยทำงานเป็นนักธุรกิจ แต่สุดท้ายก็รู้สึกว่าเงินและความสำเร็จไม่ใช่สิ่งที่ทำให้ผมมีความสุข ผมต้องการชีวิตที่เรียบง่ายและมีความหมายมากกว่านั้น"
ธีรภัทรรับฟังด้วยความสนใจ "แล้วคุณตัดสินใจมาอยู่ที่นี่เพราะอะไรครับ?"
"ผมต้องการหนีจากความวุ่นวายและความกดดันในชีวิตเดิมๆ" ก้องภพตอบ "ผมต้องการค้นหาตัวเองใหม่ และที่นี่ก็เหมือนกับการเริ่มต้นใหม่ที่ผมต้องการ"
ธีรภัทรยิ้มออกมา "ผมเข้าใจครับ ที่นี่เป็นที่ที่เหมาะสมสำหรับการค้นหาความสงบและความสุขในชีวิต"
ทั้งสองนั่งเงียบไปครู่หนึ่ง มองดูสายน้ำไหลเอื่อยๆ ก่อนที่ก้องภพจะเอ่ยถามขึ้นมา "แล้วคุณล่ะครับ คุณมาที่นี่เพราะอะไร?"
"ผมมาที่นี่เพื่อหาความสงบและแรงบันดาลใจในการเขียนนิยาย" ธีรภัทรตอบ "ชีวิตนักเขียนมักจะต้องการสถานที่ที่เงียบสงบและมีความเป็นธรรมชาติ เพื่อให้จิตใจได้พักผ่อนและสร้างสรรค์เรื่องราวใหม่ๆ"
ก้องภพยิ้มออกมา "คุณเป็นคนที่มีความตั้งใจและมีความฝันที่งดงามมากครับ"
ธีรภัทรรู้สึกถึงความอบอุ่นที่มากขึ้นในใจ "ขอบคุณครับ คุณก้องภพ คุณเองก็เป็นคนที่มีความตั้งใจและกล้าหาญในการเปลี่ยนแปลงชีวิต"
การสนทนาของทั้งสองคนในสวนสาธารณะนั้นเป็นเพียงการเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่กำลังเติบโต ทั้งสองพบความสุขในความเรียบง่ายและการอยู่ใกล้ชิดกัน ทุกวันคือการเรียนรู้และเข้าใจกันและกันมากขึ้น
ในช่วงบ่ายของวันนั้น ธีรภัทรและก้องภพตัดสินใจไปเดินเล่นที่ตลาดนัดในเมือง ซึ่งเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยสีสันและความคึกคัก ผู้คนมากมายมารวมตัวกันเพื่อช้อปปิ้งและพบปะพูดคุย
"ที่นี่มีทุกอย่างที่คุณต้องการ" ธีรภัทรกล่าวพร้อมกับรอยยิ้ม "ผมคิดว่าคุณจะชอบ"
ก้องภพมองไปรอบๆ ด้วยความตื่นเต้น "ที่นี่ดูสนุกมากครับ ผมไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน"
ทั้งสองเดินไปตามแผงขายของต่างๆ ลองชิมอาหารท้องถิ่นและซื้อของเล็กๆ น้อยๆ เพื่อเป็นที่ระลึก บรรยากาศในตลาดนัดทำให้ทั้งสองรู้สึกมีความสุขและผ่อนคลาย
"คุณธีรภัทร ขอบคุณที่พาผมมาที่นี่" ก้องภพกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความจริงใจ "คุณทำให้ผมรู้สึกเหมือนมีเพื่อนที่สามารถพึ่งพาได้"
ธีรภัทรยิ้มออกมา "ผมยินดีที่ได้เป็นเพื่อนกับคุณครับ คุณก้องภพ ผมเชื่อว่าชีวิตที่นี่จะทำให้คุณพบความสุขที่คุณตามหา"
ในคืนวันนั้น หลังจากที่กลับมาจากตลาดนัด ธีรภัทรและก้องภพนั่งพูดคุยกันอยู่ที่ระเบียงบ้านของธีรภัทร แสงจันทร์ส่องลงมาส่องสว่างอยู่รอบๆ บรรยากาศเงียบสงบและเป็นกันเอง
"คุณก้องภพ ผมรู้สึกว่าคุณมีความหมายกับผมมากขึ้นทุกวัน" ธีรภัทรกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรู้สึก
ก้องภพหันมามองธีรภัทร ด้วยสายตาที่อบอุ่น "ผมก็รู้สึกเช่นเดียวกันครับ คุณธีรภัทร คุณทำให้ผมรู้สึกมีชีวิตชีวาและมีความหมาย"
ทั้งสองคนนั่งมองตากันในช่วงเวลาหนึ่ง ความใกล้ชิดที่เพิ่มขึ้นทุกวันทำให้พวกเขารู้สึกถึงความผูกพันที่ไม่สามารถอธิบายได้
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments