บทที่ 2 การเริ่มต้นครั้งใหม่

ผู้เขียน โดย ยืนกินปากการิมเล

Ep. 2

———————————————————————

การพนันเป็นสิ่งไม่ดีนะ

———————————————————————

ในเวลานั้นเอง ก็ได้มีชายหนุ่มผมสีบลอนด์เดินเข้ามาอย่างสง่างาม เขาได้ปาถุงเงินกองโตลงบนเวที

" 50 ล้านเวียทองคำ"

"โอ้!! พ่อหนุ่มฉันล่ะนับถือนายจริงๆ...สิ่งนี้เป็นของพ่อหนุ่มแล้ว! " พ่อค่ารีบเก็บถุงเงินทั้งหมด

ที่หลังเวที

———————————————————————

"พ่อหนุ่มจะให้กระผมทำตราทาสให้ไหม?" พ่อค้าได้กล่าวออกมา พร้อมทั้งตั้งของเตรียมทำตราทาส

"ไอของพันนั้น..." เสียงขอเขาขาดไปเขาไม่ได้พูดอะไรต่อพร้อมอุ้มผมเดินออกมา

เขาพาผมมาที่ปราสาทในป่าลึกแห่งหนึ่ง เขาเอาผมไปอาบน้ำ ก่อนเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ใหม่

" ท่านคงกลัวมากเลยใช่ไหมล่ะครับ"

"นายเป็นใคร?"

เอ๋? ทำไมเสียงผมเปลี่ยนไป เห้ย!! พอผมหันไปมองในกระจกทำไงเงาสะท้อนมันกายเป็นเด็กน้อยอายุ 13 ปี ที่หน้าน่ารักไปได้ล่ะ What!!

"สวัสดีครับ ผมไม่มีชื่อเพราะงั้นท่านจะเรียกผมอย่างไรผมก็ไม่ว่าหรอกครับ ที่นี่คือ"

ที่นี่คือที่ที่เหลาปีศาจอาศัยอยู่เหมือนกับประเทศหนึ่งในแผนที่เป็นประเทศที่เหล่าปีศาจอาศัยอยู่และมีจอมมารหรือราชันเป็นผู้ปกครอง ประเทศนี้ชื่อ อันเยอร์ (Anyer) และแบ่งแยกออกมาเป็นหมู่บ้านต่างๆ

"ท่านพักเถอะครับ เมื่อท่านตื่นแล้วโปรดช่วยสั่นกระดิ่งด้วงนะครับ"

เขาเล่านิทานให้ผมฟังด้วย ก่อนผมจะหลับไปช่วงตอนกลางของนิทาน

ชายผมบลอนด์ไปที่ห้องโถง ในที่แห่งนี้มีเหล่าปีศาจต่างรอคอยเขาอยู่ เมื่อชายผมบลอนด์เดินเข้ามาปีศาจทุกตนยื่นเคารพผู้เป็นนาย

"นี้แม่ทัพ เป็นอย่างไรบ้าง?" ปีศาจตนหนึ่งกล่าว

"ผมก็ไม่รู้หรอกครับ" คำตอบนี้ทำเอาปีศาจทุกตนเงียบและนิ่งสนิท

รู้ไหมปีศาจบางคนเกิดการคุ้มคลั่งขึ้นเนื่องจากความเครียด และนั้นก็เป็นภัยแก่ชาวเมืองในประเทศนี้

เวลาไม่นานหลังจากนั้น

———————————————————————

ซีตื่นขึ้นมาโดนไม่รู้ว่าตนหลับไปนานเท่าไร ก่อนจะดึกได้ว่าพอตื่นต้องสั่นกระดิ่งถึงยังไงก็รองทำดูไม่เสียหายหรอก...มั้ง

กริง กริ่ง

แอร็ดด~ เสียงจากประตูเก่า

"ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เครปล่อยภัย"

เด็กหนุ่มเดินสำรวจปราสาทแห่งนี้จนหลงทาง

(แน่ล่ะปราสาทก็เหมือนเขาวงกตนั้นล่ะ😎👍)

"ซวยแล้วดันหลงทางสะได้"

ตึง ตึง

"เสียงไรมีไรกำลังมาทางนี้!?"

ตึง ตึง ตึง

"ฮืม? ท่านกำลังทำอะไรอยู่?" ปีศาจตัวใหญ่คุกเข่าลงก่อนก้มหัวเล็กน้อยเพื่อเป็นการเคารพ

"คือผมหลงทาง" โอ้ย มันก็น่ากลัวอยู่หรอกสะแต่ท่าหลงทางที่ไปจนตายอันนั้นแย่กว่า

"ท่านกำลังหลงทางอย่างนั้นสินะครับ ให้ข้านำทางท่านจะได้หรือเปล่า" ปีศาจยืนขึ้นเขาได้อุ่มเด็กหนุ่มไว้บนไหล่แล้วพากับไปที่ห้องของเด็กหนุ่ม

"ครับ" แล้วจะถามทำไมในเมื่อก็อุ่มก่อนขออีก

———————————————————————

ฝากผลงานเรื่องนี้ เอาไว้ในใจทุกท่านด้วยนะครับ

ทางเรายอมรับคำติชมของทุกท่าน

ผู้เขียนโดย ยืนกินปากการิมเล

เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!