แค่สัตว์เลี้ยงจริงๆหรอ
ณ บ้านของพระเอก(เคียวทาโร่)
[เคียวทาโร่ ]: เฮ้ออ ทำไมฉันต้องมาจนทุกแบบบนี้เนี่ยแล้วฉันต้องมาใช้หนี้ที่ครอบครัวสร้างอีก เฮ้อ
ชีวิตฉันมันจะรำบากไปอีกนานแค่ไหน
แล้วจู่ๆก็มีเสียงเคาะประตูหน้าบ้าน
ก๊อก! ก๊อก!
[เจ้าหนี้]: นี่แกคิดจะค้างนานแค่ไหน ทำไมไม่รีบไปหามาจ่ายละ
พอพูดจบพวกเจ้าหนี้คิดจะฟังประตูเข้ามา แต่จู่ๆก็มีหญิงสาวคนหนึ่งเข้ามาห้ามและบอกเจ้าพวกนั้นไปว่าเธอจะจ่ายหนี้ทั้งหมดนั่นให้เองแล้วอย่ามายุ่งกับเขา
[เจ้าหนี้]:นี่เธอเป็นใคร ทำไมถึงจะจ่ายหนี้แทนหมอนั่น
ถึงพวกนั้นจะไม่รู้อะไรมากแค่พวกนั้นก็ยอมไปแต่โดยดี แล้วจากนั้นผู้หญิงคนนั้นก็ได้เปิดประตูเข้าไปหาเคียวทาโร่
[ยูเอะ]: นี่เธอน่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องเจ้าพวกนั้นหรอก เพราะฉันใช้หนี้ให้หมดแล้ว และพวกมันจะไม่เข้ามายุ่งกับเธออีก อ้อ! และฉันชื่อ ยูเอะนะ
พอเคียวทาโร่ได้ยินแบบนั้นเขาก็ได้งงกับสิ่งนี้ ที่ผู้หญิงคนนี้ทำลงไปไมเธอถึงได้มาใช้หนี้ให้แล้วเพื่อเหตุผลอะไร?
[เคียวทาโร่]: ผ...ผมชื่อว่าเคียวทาโร่ครับ แล้วที่คุณมาใช้หนี้ที่ครอบครัวผมสร้างไว้มันจะไม่เป็นอะไรจรงๆหรอ?
พอพูดจบ ยูเอะ ก็ได้พูดเรื่องที่จะให้พระเอกมาใช้หนี้เธอ นั่นคือการมาเป็นสัตว์เลี้ยงส่วนตัวของเธอนั่นเอง
[ยูเอะ]: นายน่ะมาเป็นสัตว์เลี้ยงฉันสิ ถือเป็นการใช้หนี้ตอบแทนฉัน
พอได้ยินแบบนั้นเขาก็ได้ รับข้อเสนอ เขาไม่เคยที่จะให้ใครมาทำอะไรเพื่อเขาแบบไม่มีอะไรตอบแทน เพราะฉะนั้นเขาก็ได้ยินยอมเรื่องนั้น
[เคียวทาโร่]: งะ...งั้นตกลงครับ ผมจะชดใช้ให้ทุกอย่างครับล....แล้วผมต้องทำยังไงหรืออะไรหรอครับ?
[ยูเอะ]: นายน่ะไม่จำเป็นต้องทำอะไรมาก นายแค่อยู่เฉยๆ ทำตัวน่ารักๆ เป็นตุ๊กตาให้ฉันเล่น แค่นั้นและ ฮึ ฮึ ฮึ
พอพูดจบพวกเขาก็ได้เริ่มเดินทางไปที่บ้านของ
ยูเอะ และที่นั่นก็เป็นบ้างหลังที่ใหญ่มากๆแต่เคียวทาโร่มานึกขื้นได้ ว่าไม่มีคนใช้เลยสักคน
[เคียวทาโร่]: เอ่อ ....คุณยูเอะครับทำไมถึงไม่เห็นมีคนเลยสักคนที่นี่
จากนั้น ยูเอะก็ได้บอกพระเอกเรื่องที่ไม่มีคนที่บ้านนี้เพราะทุกคนได้บ้านไปอยู่ในต่างประเทศแล้วเธอนั้นได้ย้ายกลับมาที่ญี่ปุ่นอีกครั้งแล้วมาอาสัยอยู่ที่บ้านหลังเก่าของเธอ
[เคียวทาโร่]: จากนี้ไปจะให้ผมทำงานบ้านที่นี่ใช่ใหมครับถ้าเรื่องงานบ้านผมสบายมาก
ยูเอะ ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มขื้นมาพร้อมกับพูดไปว่าทำไมนายถึงได้เก่งเรื่องงานบ้านแบบนี้ละเคียวทาโร่ได้พูดกลับไปว่า เขานั้นได้ทำทุกอย่างเองตั้งแต่อยู่กับยาย แต่ว่ายายของเขานั้นได้เสียไปตั้งแต่เขาอายุ12แล้วเขาก็ได้ใช้ชีวิตคนเดียว ตลอดมา5ปี แล้วเขาก็พยายามหาเงินเพื่อตัวเขาเอง
[เคียวทาโร่]: เรื่องมันเป็นแบบนี้มานานแล้วครับผมเลยทำได้ทุกอย่างในงานบ้าน
จากนั้น ยูเอะก็ได้พาเคียวทาโร่ไปที่ห้องของเขา
[ยูเอะ]: นี่เป็นห้องของนายนะ แล้วก็นายคิดจะทำอะไรต่อหลังจากนี้
พอเคียวทาโร่ได้ยินแบบนั้น เขาก็ได้พูดไปตรงๆเลยว่านั้นอยากจะ กลับเข้าไปเรียนอีกครั้ง
[เคียวทาโร่]: ผมน่ะอยากจะกลับเข้าไปเรียนอีกครั้งครับ เพราะตอนนี้ผมก็มีงานให้ทำแล้วด้วย
พอ ยูเอะได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกดีอย่างมาก
[ยูเอะ]: งั้นหรอถ้างั้นพวกเราไปหาชื้อเสื้อกัน เดี๋ยวฉันไปรอข้างนอกนะ นายตามมาทีหลัง หลังจากเก็บข้าวของเสร็จละกันนะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments