เช้าอันสดใส(?)

       เมื่อคืนรูนจำได้ว่าเธอทำไปสองรอบเเล้วก็สลบไป พอตื่นมาก็เห็นเเต่หมาเด็กที่นอนหลับงับนมอยู่ รูนผลักหยินออกเบาๆเเละลุกขึ้นนั่งเเต่ก็ต้องนอนลงอย่างเร็ว

รูน:อีก..โอ้ยยสส..เจ็บชิบ

             จู่ๆหยินก็กอดรูนเอาไว้เเน่น เเถมยังมือปลาหมึกจับนู่นจับนี่ไม่หยุด

รูน:หยิน.. พอได้เเล้วน้า

หยิน:เดี๋ยวผมนวดให้ก่อนเเล้วค่อยไปอาบน้ำเเล้วกัน

รูน:คนบ้านไหนเขานวดกันเเบบนี้ล่ะ!!

หยิน:นิดๆหน่อยๆเอง นะคร้าบʕ⁠っ⁠•⁠ᴥ⁠•⁠ʔ⁠っ

              รูนพลิกตัวให้หยินนวดเอวกับหลังให้ เเต่เหมือนจะเเรงไปหน่อย บางจุดเลยเเดงเป็นเเถบๆ หยินอาศัยทีเผลองับหลังคอหญิงสาวเล่นๆ

รูน:พอเลยๆ พี่ไม่อยากทำอีกรอบหรอกนะ

หยิน:พี่รู้ทันผมตลอดเลยเเฮะ

รูน:อุ้มพี่ไปอาบน้ำที เหนียวตัว

หยิน:พี่ ตรงนั้นทำไมมีเลือดออกอ่ะ!!

                 รูนหุบขาด้วยความเขินอาย เเละเหลือบมองหยินเเละพูดพึมพำเบาๆ

รูน:เเค่เมนส์มาจะตกใจไรนักหนา พาพี่ไปอาบน้ำได้เเล้ว

หยิน:เเต่เมนส์พี่มาอาทิตย์หน้าไม่ใช่หรอ

รูน:มันก็เเค่มาเร็วนิดหน่อยเอง

         หยินอุ้มรูนไปที่ห้องน้ำเเล้ววางลงในอ่าง เพียงไม่นานอ่างก็กลายเป็นสีเเดง ดูน่ากลัว หยินไปหยิบผ้าเเละของจำเป็นอีกนิดหน่อย

หยิน:ฮวู่ เห็นกี่ทีผมก็ตกใจตลอดเลยเเฮะ

รูน:ทำเป็นกังวลไปได้ พี่ไม่เป็นไรหรอกน่า

หยิน:งั้นช่วงนี้ผมก็คงไม่ได้ทำสินะ

รูน:คิดจะฝ่าไฟเเดงรึไง!! เดี๋ยวเเม่ตีซะให้เข็ด

             หยินทำหน้าหงอยเดินคอตกไปทำโจ๊กรอรูนอาบน้ำเสร็จ รูนอาบน้ำเสร็จเเล้วเเละกำลังเเต่งตัว"เฮ้อ ใส่กี่ทีก็ไม่ชินสักทีเเฮะ"รูนคิดเเล้วก็เดินมากอดหยินจากด้านหลัง

หยิน:พอเป็นเมนส์เเล้วขี้อ้อนเฉยเลยเเฮะ

รูน:โจ๊กหรอ? หยินรู้ใจพี่ที่สุดเลย

หยิน:งานที่บริษัทพี่ก็หยุดสักสามวันละกัน

รูน:เเต่ว่าพี่มีงานด่วนนะ

หยิน:ทำที่บ้านนะครับพี่ เดี๋ยวเป็นลมเป็นเเล้งไป ผมจะทำยังไงล่ะ

รูน:เอาตามนั้นก็ได้ ดีนะที่พี่หอบงานกลับมาบ้านน่ะ

           รูนนั่งกินโจ๊กกับหยินก่อนจะเดินไปส่งที่หน้าซอย วันนี้ทั้งวันเธอเลยได้นั่งทำงานหน้าคอมจนหลับไป...

ก๊อกๆ เเอ๊ดดด..

เสียงเปิดประตูช้าๆเเต่นั้นก็ไม่มากพอที่จะปลุกรูน หยินเดินเข้ามาเงียบๆเดินไปหยิบคอมมาเก็บเเละห่มผ้าให้รูน..

....สองทุ่มเเล้ว รูนงัวเงียตื่นขึ้นมาก็สะดุ้งตกใจเพราะใครบางคนนั่งจ้องหน้าตาไม่กระพริบ

รูน:กลับมาเเล้วหรอ? ตกใจหมด ทำไมมานั่งจ้องพี่เเบบนี้ล่ะ

หยิน:ผมกลับมาตั้งเเต่หกโมงเเล้วน่ะ ...

รูน:หืม?

หยิน:ผมรักพี่นะ

รูน:ไอ้เด็กนี้นิ วันนี้เป็นอะไรถึงบอกรักพี่ล่ะหึ

หยิน:ผมรู้สึกโหว่งๆ

รูน:โอ๋ๆน้า

รูนกอดปลอบหยิน "น่าจะเป็นฮอร์โมนวัยรุ่นละมั้ง"รูนคิด หยินอุ้มรูนไปที่เตียงเเล้วนอนซุกไม่ห่างเหมือนหมาน้อยเลย(⁠˘⁠･⁠\_⁠･⁠˘⁠)

หยิน:พี่จะกินข้าวไหมเเล้วจะอาบน้ำรึเปล่า

รูน:พี่ทำอะไรเสร็จหมดเเล้วล่ะ ว่าเเต่เราเถอะ

หยิน:ผมกินอะไรรองท้องเเล้วเเละก็อาบเเล้วด้วยเเต่ว่าการบ้าน....

รูน:พรุ่งนี้ไม่มีเรียนใช่ไหม? เรื่องนั้นเอาไว้ทำพรุ่งนี้เถอะ

หยิน:อือ....

ว่าเเล้วทั้งคู่ก็หลับไปโดยไม่รู้เลยว่าพรุ่งนี้จะมีเเขกไม่ได้รับเชิญมาหา....

ตัดจบเเบบละครไทย?

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***