บทที่1 คำหมั้นสัญญาจันทรา

ในค้ำคืนที่เงียบสงบแต่ทว่าใจของแคลในตอนนี้กลับร้อนใจมากเพราะคืนนี้เป็นวันที่เอลฟ์จันทราจะบุกเข้ามาโจมตีจนไม่รู้เลยว่าในตอนนี้ข้างในป่าข้างปราสาทเอลฟ์เผ่าจันทราทั้ง5ตนกำลังสอบสวนทหารนายหนึ่งที่ถูกจับมาหัวหน้านักฆ่าเอลฟ์ดาคิกถามทหารด้วยคำถามสุดสำคัญว่า "เจ้ากลัวข้ารึ" ทหารมองด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวแต่ด้วยความกลัวนั้นทำให้เหล่าเอลฟ์ตนอื่นๆหัวเราะชอบใจแต่มีเอลฟ์แค่นางเดียวที่ไม่แม้แต่จะยิ้มออกมาชื่อของนางคือเคร่านางเป็นเอลฟ์ที่อายุน้อยสุดในกลุ่มนักฆ่าของดาคิกแต่ปัญหาใหญ่สุดของนางในตอนนี้คือนางไม่เคยปิดชีพใครมาก่อนแต่นั้นก็มิใช่ปัญหาเพราะด้วยความหวาดกลัวทหารนายนั้นได้ตัดสินใจใช้จังหวะที่เหบ่าเอลฟ์กำลังหัวเราะชอบใจรีบวิ่งไม่คิดชีวิตเพื่อหนีออกมาดาคิกเห็นก็ยิ้มและชี้ให้เคร่าตามเขาไปเคร่ารีบวิ่งตามไปด้วยความเร็วสูงจนถึงขอบผาทหารนายนั้นโดดลงไปแต่โชคดีที่หน้าผานั้นสูงจากพื้นนิดหน่อยแต่ว่าข้างล่างนั้นเต็มไปด้วยโคลนนายทหารตกลงไปในโคลนแต่ก็ไม่ยอมแพ้รีบคลานหนีแต่เคร่าก็ใช้มีดคู่จ่อไว้ที่คอจากทั้งสองด้านของนายทหารนั้นทำให้นายทหารกลัวจนตัวสั่นและมองเข้าไปใต้ฮู้ดของเคร่าด้วยสายตาที่หวาดกลัวจนถึงที่สุดนั้นทำให้เคร่าตกใจและก็ลดมีดลงและเก็บมีดพร้อมกับเดินถอยกลับไปนายทหารที่เห็นก็รีบคลานหนีออกจากบ่อโคลนและก่อนจะวิ่งหนีหายไปก็ได้เอ่ยถามไปว่า "เจ้าเป็นใคร" เคร่าไม่หด้ตอบอะไรและรีบโดดกลับขึ้นไปและก็ใช้ผลไม้สีเลือดที่เก็บไว้ทาไปที่มีดและรีบกลับไปหาดาคิกพร้อมกับโชว์มีดให้ดูดาคิกยิ้มและเอ่ยปากชมว่า "ดีมากเคร่า" เคร่ารีบหยิบผ้ามาเช็ดมีดและก็ไปรวมกับตนอื่นๆเพื่อทำพิธีกรรมคำหมั้นสัญญาจันทราว่าจะสังหารราชากริชและองค์ชายแรชโดยการใช้ผ้าผูกที่ข้อมือและให้ดาคิดท่องคาถาและใช้มีดตัดมันออกผ้าจะมัดกับข้อมือทั้งสองข้างและจะรัดขึ้นเรื่อยๆจนกว่าราชากริชและองค์ชายแรชจะสิ้นลม

....โปรดติดตามตอนต่อไป....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

บทที่1 ปัจจุบัน

บทต่อไป

บทที่2 การจู่โจมของเอลฟ์

