ตอนที่2 การเจอกันครั้งแรก

             [การเจอกันครั้งแรก]

วันนี้เป็นวันที่อากาศที่แจ่มใสจังเนอะคุณลุง

คงจะใช่ขอรับท่านนายน้อย นี้คุณลุงข้าอยากมีเรื่องอะไรให้ช่วยอ่ะ หืม?ให้ช่วยอะไรเหรอครับ เจ้าพาข้าเข้าไปในเมืองหลวงได้ไหมอ่ะน๊าาาๆๆ./ทำหน้าแอ๊บแบ๊ว

ไม่ได้ขอรับท่านนายน้อยกระหม่อมไม่สามารถฝ่าฝืนคำสั่งของของนายท่านได้ขอรับ โถถถถถถถถถอดสนุกเลย งั้นกระหม่อมขอตัวไปทำชาต้อนรับแขกก่อนนะขอรับ แขก?วันนี้มีแขกมาเหรอ ใช่ขอรับวันนี้นายท่านอนุญาตให้ท่านนายน้อยเข้ามาร่วมวง 'จิบน้ำชา' กับแขกได้ขอรับ แต่ท่านไม่ได้บอกว่าเป็นใครแต่บอกว่าแขกคนนี้เป็นแขกที่สำคัญมากขอรับ ตั้งแต่ข้าเกิดมาข้าไม่เคยจะได้ต้อนรับแขกเลยแหะงั้นเราก็ต้องไปเตรียมตัวหน่อยซะแล้ว

"ตั้งแต่ ฮินาโตะ เกิดมาฮินาโตะไม่เคยจะได้ออกจากบ้านเลยสักครั้งขนาดต้อนรับแขกก็ยังไม่เคยมีแต่โดนสั่งให้อยู่ห้องถ้าหากมีแขกมา เพื่อเป็นความปลอดภัยของฮินาโตะ และวันนี้เป็นวันครั้งแรกของเขาที่จะได้ต้อนรับแขก

ตัดมาตอนรับแขก ยินต้อนรับขอรับทะ~ท่านจักรพรรดิเลเรีย "(เลเรีย)":เจ้าเป็นอะไรเหรอท่านพ่อบ้านทำไหมต้องทำหน้าตกใจด้วย?ละข้าก็รู้สึกผิดเหมือนกันนะ/"ทำหน้าร้องไห้" ขอโทษขอรับกระหม่อมไม่รู้ว่าแขกจะเป็นท่านขอรับต้องขออภัยด้วยขอรับที่ทำสีหน้าแบบนี้

/"ก้มหัว"

ไม่เป็นไร/"จับไหล่" อ้อแล้วท่านมาร์โกกับมิเอลละพวกเขาอยู่ไหนเหรอ? พวกท่านบอกว่าพวกท่านจะไปทำธุระข้างนอกขอรับและอีกอย่างท่านมาร์โกอยากให้ท่านจักรพรรดิรู้จักกับลูกชายคนโตด้วยขอรับ หืมเขาอยู่ไหนเหรอ?ข้าก็อยากเจอเขาเหมือนกันเดี๋ยวก่อนข้าลืมซื้อขนม

กับของฝากมาให้อ่ะ/"นั่งร้องไห้" ไม่เป็นไรขอรับครั้งหน้าท่านค่อยซื้อมาก็ได้ขอรับ โอเคงั้นเจ้าพาข้าเข้าไปได้แล้วข้าก็ขี้เกียจยืนเป็นเหมือนกันนะ ขอรับท่านจักรพรรดิ

ตัดมาฝั่งฮินาโตะตอนไหนแขกจะมาเนี่ย~~~ เราก็ขี้เกียจนั่งรอเป็นเหมือนกันนะเสียเวลาฝึกใช้เวทเลยเห้อ/"ถอนหายใจ" "เสียงไขประตู" หืมเจ้านะเหรอลูกของมาร์โก

//ระดับวิญญาณของเขาแข็งแกร่งเป็นอย่างมากสงสัยคงไม่ใช่แขกธรรมดาแล้วซิ// ชะใช่ขอรับเอ่อ....คุณคือ?

อ้าวพวกเขาไม่ได้บอกเจ้าเหรอว่าข้ามานะ? พวกท่านไม่ได้บอกขอรับ ถ้างั้นข้าขอแนะนำตัวเลยก็แล้วกันข้ามีนามว่า(เลเรีย)แล้วเจ้าละ/ยิ้ม ก๊ะผมกระผมมีนามว่าฮินาโตะขอรับ!/กลัว //หืมน่ารักจังไม่เห็นเหมือนพวกขุนนางพูดเลยแหะ//อ่อเจ้าคือเด็กต้องคำสาปสินะแต่เจ้าไม่เห็นน่ากลัวเหมือนที่พวกเขาลือกันเลยดวงตาสีแดงของเจ้ามันชังงดงามเหมือนดอกกุหลาบสีแดงที่สวยอันบริสุทธิ์ที่ข้าเคยเห็นมาเลย

ขอบคุณขอรับที่ชมกระหม่อมกระหม่อมซาบซึ้งที่ได้ยินคำชมแบบนั้น งั้นข้าขอตัวก่อนนะครั้งหน้าข้าจะกลับมาเล่นด้วยข้าพึ่งนึกออกว่าวันนี้ข้าต้องไปประชุมกับอาณาจักรฝังตะวันออกนะบ๊ายบ๊าย คันมีเรื่องอะไรไม่สบายใจก็มา

บอกข้าได้นะเดี๋ยวข้าจัดการให้เอง/ยิ้มแปลกๆ

ขะขอบพระคุณขอรับขอให้ท่านเดินทางปลอดภัยนะขอรับ "พ่อบ้าน"//ยังดีที่คุณชายไม่ได้เสียมารยาทกับองค์จักรพรรดิ// ท่านนายน้อยขอรับ หืม? ท่านไปเรียนมารยาทมาจากไหนเหรอขอรับ/จ้อง ฉันไปอ่านหนังสือมาอ่ะและหยุดจ้องฉันแบบนั้นได้แล้วมันขนลุกนะเว้ย!

ถ้าคุณชายต้องการแบบนั้นกระหม่อมก็จะหยุดมองชักพัก

ฮึฮึฮึเด็กคนนี้มันช่างน่าสนใจเหลือเกินนี้เจ้า มีอะไรเหรอขอรับ!? เจ้าช่วยไปบอกคนของเราดำเนินแผนการต่อได้เลยและส่งคนไปดูด้วย ดะได้ขอรับท่านจักรพรรดิ

อีกไม่นานข้าก็จะได้เด็กคนนี้มาครอบครองได้สักทีฮึฮึฮึฮึ

[จบตอนที่2]

ขอบคุณที่มาอ่านนะครับ

ถ้ามีอะไรที่ไม่เข้าใจผมต้องขอโทษด้วยนะครับผมพึ่งหัดเขียนอ่ะ😅

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***