อิชเชย์ไม่ชอบพวกสวยไร้สมอง(2)

"ระ..รุ่นพี่รีอัลรุ่นพี่อาคาโนะ มาอยู่ที่นี่ได้ไงครับเนี่ย"

"ม่ะ มันคือความฝันสินะ"

"โอ้โห สะ..เสื้อผ้า อื้อหือ ดึ๋งๆ"

(ตอนไปดูอนิเมะนะดึ๋งดึ๋งมาก เด้งได้ใจโคตรชอบเลย ขอโทษครับนอกเรื่องไปหน่อย)

{ม่ายยย ทำไมต้องเซ็นเซอร์ด้วย}

{โคตรอิจฉาเลยโว้ย}

{อื้อหือ มีกล้ามหน้าท้องด้วย ฉันรู้สึกเหมือนกำลังตกหลุมรัก}

{ฉันรู้สึกเหมือนเขาหล่อขึ้นมาทันที นี่มันผัวฉันชัดๆ}

{เฮ้ยๆ ไปเลยนะไอ้พวกผู้หญิงบ้าผู้ชาย แต่จะว่าไปผมเองก็เริ่มหวั่นไหวแล้วสิ}

{กรี๊ดด ออกไปจากผัวฉันนะไอ้พวกเกย์}

{ไม่ๆ เขาเป็นผัวฉัน}

{เขาเป็นผัวผม}

{กรี๊ดด พูดงี้ตบกันเลยไหม}

{เฮ้ยๆ ไอ้พวกข้างบนน่ะใจเย็นๆนะ ก่อนจะบอกว่าเขาเป็นผัวพวกเอ็งได้ถามเขาหรือยังว่าเขาอยากเอาพวกเอ็งหรือเปล่า}

{อย่ามายุ่งไอ้แก่}

{ผมพึ่ง 22 เองนะ(｡•́︿•̀｡)}

{คิดว่าน่ารักมากหรือไง ไปไกลๆ}

"นั่นมันรุ่นพี่ริอัสกับรุ่นพี่คานาโอะนี่" ตปก

"ใช่ๆ ทำไมรุ่นพี่ถึงไปอยู่ตรงนั้นล่ะ" ตปก

"ฉันว่ารุ่นพี่ต้องโดนบังคับแน่ๆ ไอ้อิชเชย์มันเลวมาก" ตปก

"ใช่ๆ ฉันก็ว่างั้นรุ่นพี่รีอัสกับรุ่นพี่คานาโอะไม่มีทางไปอยู่กับคนต่ำๆแบบอิชเชย์แน่ๆ"

อิชเชย์รีบมองสำรวจตัวเองทันทีว่ามีเสื้อผ้าชิ้นไหนหายไปบ้าง ภาพที่เห็นคือเสื้อและกางเกงของตนหายไปเหลือไว้เพียงกางเกงบ๊อกเซอร์ทำให้อิชเชย์ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

(แต่งเมื่อวานได้แค่นี้ งือออ ผมตอนป่วยขี้อ้อนแล้วก็ขี้งอนมาก แค่โดนตะคอกหรือทำเสียงดังใส่ก็สามารถร้องไห้ได้เลย เห้อ ตอนไม่ป่วยเดินๆไปก็ยังจะล้มอยู่แล้วตอนป่วยนี้ต้องมีอะไรมาพยุงระหว่างที่เดิน ไม่ต้องห่วงนะอาการตอนนี้ดีขึ้นมากแค่ปวดหัวกับคลื่นไส้แล้วก็เจ็บคอหายใจลำบากแต่มีแรงเดินแล้วเด้อ)

ก่อนที่อิชเชย์จะคิดอะไรได้ รีบเอามือขึ้นมาปิดบังหน้าอกของตัวเองทันที(แม้จะไม่มีอะไรให้ปิดก็ตาม แอ็ก//โดนกระโดดถีบขาคู่)

"ระ...รุ่นพี่ครับเสื-เสื้อผ้า น่ะ นี่มันคือความฝันสินะ" อิชเชย์

'ผู้หญิง 2 คนนี้หน้าหนามากโบกปูนซีเมนต์ไปกี่ชั้นกัน แถมถอดเสื้อผ้าคนอื่นตามใจชอบอีกมารยาทนี้ได้พกมาหรือเปล่า ถอดเสื้อผ้าตอนหน้าผู้ชาย(?)ที่แทบไม่รู้จักกัน แมงกะพรุนหรือไง'

{ไอ้หนุ่มนี่ นี่มันความฝันของผู้ชายเลยนะเว้ย แกจะมาด่าผู้หญิงแบบนี้ไม่ได้}

{แรงมาก}

{ทำไมหรอ}

{ก็แมงกะพรุนเป็นสัตว์ที่ไม่มีสมองน่ะสิที่เจ้าหนุ่มนั่นคิดแบบนั้นก็เหมือนกับบอกว่าพวกเธอ2 คนเป็นคนที่ไม่มีสมองยังไงล่ะ}

{อือหือ ฉันเริ่มรู้สึกสงสารผู้หญิงพวกนี้ขึ้นมาแล้วล่ะ}

"อ๋อ มันไม่ใช่ความฝันหรอก" รีอัล

"ใช่ ตามที่ประธานพูดเลย" คานาโอะ

"แต่จะว่าไปนายมีกล้ามด้วยหรอ" รีอัลจ้องมองไปที่หน้าท้องของอิชเชย์ เลียริมฝีปากเบาๆ

"ใช่ ดูๆแล้วน่า กิน มาก" อาคาโนะเลียริมฝีปากจ้องมองอิชเชย์ด้วยความหื่นกระหาย เธอคลานไปจับและลูบไล้หน้าท้องของอิชเชย์

"อ่ะ ฮ้า~" อิชเชย์

ผู้หญิงทุกคนที่ได้ฟังเสียงของอิชเชย์หน้าแดงก่ำ

{กรี๊ดดด เสียงหวานมาก}

{ไม่อยากได้เป็นผัวแล้ว ฉันจะจับเขาทำเมีย}

{อ๊ายยย ฉันอิจฉาพวกเธอจัง}

{เฮ้ยๆ พวกผู้หญิงเริ่มคลั่งแล้ว}

{ฉันเริ่มคิดแล้วว่าไอ้หนุ่มนี่มันชอบไม่ผู้หญิงหรือเปล่าวะ หรือมันชอบผู้ชาย}

{ไม่มั้ง ยังเห็นมันอยู่กับผู้หญิง3 คนนั้นอยู่เลย}

"ฮ่ะ..โฮ้~" รีอัล

"เสียงหวานเหมือนกันนะเนี่ย" อาคาโนะจ้องมองอิชเชย์ราวกับจะกลืนกินอิชเชย์ไปทั้งตัว

"พ..พอเถอะ..ค.รับ~" อิชเชย์

'อ๊ากกกก ยัยแมงกะพรุนนี่อยู่ๆมาจับท้องคนอื่นได้ไงวะ ถ้ายัยพวกนั้นรู้ล่ะก็ฉันไม่ได้นอนแน่'

คฤหาสน์เฮียวโค

"หึๆ ไหนบอกว่าไม่โดนอะไรไงคะ" เมย์พูดด้วยรอยยิ้มสุดแสนจะอ่อนโยน(?)

"ใช่ๆ คงต้องโดนลงโทษซะแล้ว" เคียน่าเอ่ยรอบตัวของเธอเต็มไปด้วยรังสีอำมหิต

"จุๆ ใจเย็นๆสิทูน่าโง่ ก่อนอื่นต้องไปจัดการยัยพวกนั้นที่บังอาจมาแตะต้องตัวของอิชเชย์ก่อน" โบรเนีย

"จริงด้วย มัวแต่คิดถึงเรื่องคืนนี้จนลืมไปเลย" เมย์พูดพล่างเลียริมฝีปากเบาๆ

"อ๊ากกก พูดแล้วขึ้น บังอาจมากนะที่มาแตะต้องภรรยาของพวกเราน่ะ" เคียน่าคลั่งท่าทางของเธอเหมือนกับจะฆ่าคนได้ เธอเตรียมจะวิ่งออกไปจากคฤหาสน์

"ใจเย็นๆสิ เคียน่า" เมย์

"พี่เมย์จะห้ามหนูหรอ" เคียน่า

"ป่าว พี่แค่จะบอกว่าขับรถไปดีกว่าเดี๋ยวพี่ขับเอง" เมย์พูดในขณะที่โบรเนียกำลังเช็ดปืนทีละกระบอกเมื่อทำเสร็จแล้วก็ยัดปืนกับมีดเข้ากล่อง ระหว่างที่เซ็ดโบรเนียก็มีรอยยิ้มพร้อมกับเสียงแปลกๆออกมาเป็นระยะๆ

"ค่ะ ขอโทษที่วู่วามไปหน่อย" เคียน่า

"ไม่เป็นไรจ้ะเราไปขึ้นรถดีกว่า โบรเนียจ๊ะเตรียมของเสร็จหรือยัง" เมย์กล่าวกับเคียน่าก่อนจะหันไปพูดกับโบรเนีย

"ค่ะ โบรเนียเตรียมเสร็จแล้ว" โบรเนียพูด เอากล่องที่เต็มไปด้วยปืนยื่นให้เมย์ดูราวกับเป็นเรื่องปกติ

"ดีแล้วจ้ะ งั้นเราไปกันเถอะ" เมย์

พวกเคียน่าพากันมุ่งหน้าสู่คุโอ

"เอาล่ะ ไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้วพวกเราจะสายแล้วนะ" รีอัล

"ครับ" อิชเชย์

'เห้อ~ คงต้องอาบน้ำล้างตัวสัก 100 รอบแล้วล่ะ ไม่รู้จะมีเชื้อโรคติดมาหรือเปล่า (´ . .̫ . `) เศร้าจัง' อิชเชย์คิดในใจ

ในห้องน้ำ

อิชเชย์ค่อยๆถอดบ๊อกเซอร์ออกและเดินไปที่อ่างอาบน้ำเปิดน้ำ รอให้เต็ม อิชเชย์เดินไปล้างตัว เพื่อเตรียมตัวจะแช่น้ำ

หลังจากทำทุกอย่างเสร็จแล้วอิชเชย์ก็ค่อยๆหย่อนตัวลงไปแช่น้ำอุ่นในอ่างใบหน้าเผยความผ่อนคลาย

(หน้าจอมันเซ็นเซอร์ให้ด้วยเลยไม่ไม่เห็นอะไร แต่ระบบไม่เซ็นเซอร์หน้าอกให้เพราะไม่คิดว่าเป็นผู้หญิง แอ็ก//รถจากไหนไม่รู้พุ่งเข้ามาชน)

'เห้อ ดีนะที่พวกเธอไม่ถอดกางเกงบ๊อกเซอร์ไปด้วย ไม่งั้นพวกเธอรู้แน่ว่าฉันเป็นผู้หญิง' อิชเชย์

ทุกคนที่ได้ยินความคิดของอิชเชย์ตกตะลึงทันทีดวงตาของพวกเขาเบิกกว้าง พูดไม่ออก(ใบ้กิน)

{ด่ะ..เดี๋ยวนะผู้หญิงงั้นหรอ}

{เมื่อกี้ไอ้หนุ่มนี่เพิ่งบอกว่าตัวเองเป็นผู้หญิง}

{เดี๋ยวๆๆ ฉันงงไปหมดแล้ว}

{อ๊ายย ถึงจะเป็นผู้หญิงแต่แค่หล่อก็พอแล้วค่าาา}

{ใช่ๆ}

"ห่ะ..ห้ะ ไอ้เจ้าอิชเชย์มันเป็นผู้หญิงนั่นหรอ" ตปก

"เดี๋ยวๆ มันไม่น่าเป็นไปได้นี่ ฉันต้องหูฝาดไปแน่ๆใครก็ได้ช่วยตบฉันทีนี่มันคือความฝัน" ตปก

เพี๊ยะ!

"เจ็บไหมพวก" ตปก

"จะ..เจ็บดีวะถามได้ตอบมาซะเต็มแรงเลยนะมึง" ตปก

"ขอโทษขอโทษ แต่นี่มันไม่ใช่ความฝันนั้นหรอ"

"ไอ้เจ้าขยะอิชเชย์มันเป็น ผ่ะ..ผู้หญิง งั้นหรอ" รีอัล

"บ้าน่า ไอ้หื่นนั่นน่ะนะ" อาคาโนะ

"มะ..ไม่จริง" อาเชีย

"ไอ้เจ้าอิชเชย์เป็นผู้หญิง" โคเนโกะ

'ไอ้เจ้าอิชเชย์มันเป็นผู้หญิงงั้นหรอ ในเนื้อเรื่องไม่ใช่แบบนี้นี่แต่ช่างเถอะ จับเข้าฮาเร็มของเราดีกว่าถึงจะไม่มีหน้าอกก็เถอะ แค่นี้ยัยผู้หญิงที่อยู่กับเจ้าอิชเชย์ก็จะเป็นของเราด้วย ฮ่าๆๆ เรานี่มันฉลาดจริงๆ' ชุนคิดในใจยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย(หน้าตาน่าเกลียดมากบอกเลย)

'ค่..คุณอิชเชย์เป็นผู้หญิงนั้นหรอ' โชน่าคิดพร้อมกับหัวใจที่เริ่มเต้นเร็วขึ้นเรื่อยๆ

แต่ก่อนที่ทุกคนจะได้ตกตะลึงไปมากกว่านี้ก็มีเสียงถีบประตูดังขึ้น

ปัง!

"นังหัวแดงอยู่ไหน!" เคียน่าตะโกนดังลั่นห้องประชุม

{นั่นมันผู้หญิงในความทรงจำไอ้หมุ่น-เอ่อ ยัยหนูนั้นนี่}

{ใช่ แต่สีหน้าท่าทางเธอดูน่ากลัวมาก ฉันเหมือนเห็นภรรยาตัวเองตอนโกรธสอนทำกับยัยหนูนั่นเลย}

{นายก็เห็นเหมือนกันหรอ}

{ใช่ๆ}

"จะ..ใจเย็นๆก่อนนะครับ" ตปก

'พวกเธอสวยมาก' ตปก

ตปก พยายามทำให้สามสาวใจเย็นขึ้นแต่สามสาวกลับไม่สนใจเลยพยายามกวดสายตามองไปรอบๆหอประชุมเพื่อหานังผมแดงที่บังอาจแตะต้องภรรยาของพวกเธอ

เมื่อกวดสายตาไปรอบๆสักพักก็เห็นเป้าหมายพวกเธอรีบพุ่งตัวไปหาทันที

'ยัยพวกนั้นมองเราตาไม่กระพริบเลยแฮะ สงสัยหลงเสน่ห์ในความหล่อของเรา' ชุนคิดยิ้มอย่างภูมิใจ

เมื่อมาถึงเคียน่าก็รีบกระชากคอเสื้อของริอัสขึ้นมาส่วนโบรเนียก็ตรงไปกระชากคอเสื้ออาคาโนะ ทำให้ทุกคนในหอประชุมและผู้คนที่ดูไลฟ์สดตกตะลึง

{เดี๋ยวๆ เข้ามาแล้วจะต่อยกันเลยหรอ}

{ผู้หญิงพวกนี้น่ากลัวชะมัด}

"เฮ้ เธอจะทำอะไรน่ะ" ผอ

"ยัยผู้หญิงคนนี้บังอาจถอดเสื้อผ้าและมองผู้หญิงของฉันด้วยสายตาแบบนั้น ให้อภัยไม่ได้" เคียน่า

"ใช่ เธอบังอาจจับหน้าท้องอิชเชย์ของโบรเนีย เธอกล้าดียังไง" โบรเนีย

ทุกคนที่พยายามจะห้ามทั้งสองคนกับโดนทั้ง2 คนต่อยหน้าจนสลบไป ทำให้คนที่พยายามจะห้ามหยุดเท้าไม่ให้ก้าวต่อทันที ได้แต่หวังว่าจะมีใครเข้าไปห้ามทั้งสองคนนั้น แต่เหมือนสวรรค์จะเข้าข้างพวกเขา

"ใจเย็นๆก่อนจ้ะทั้งสองคน" เมย์

พอได้ยินเสียงของเมย์ทำให้ทุกคนมีความหวังขึ้นมาทันที

"พี่เมย์จะห้ามหนูหรอ แต่ห้ามหนูไม่ได้หรอกยังไงหนูก็ต้องจัดการเรียนนี่" เคียน่า

"ใช่ พี่เมย์ห้ามโบรเนียหรอก" โบรเนีย

"เปล่าจ๊ะ พี่แค่จะบอกว่าให้เรียกรถพยาบาลไหมคะ" เมย์

ทันทีที่ได้ยินคำพูดของเมย์ความหวังของพวกเขาก็พังทลายทันที

"อ๋อ ไม่ต้องหรอกค่ะ เดี๋ยวก็มีคนเรียกให้เอง" หลังจากที่เคียน่ากล่าวเสร็จเคียน่ากับโบรเนียก็ลงมือต่อยทันที

ผวัะ!

"โอ๊ย!" รีอัลกับอาคาโนะร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

"แกกล้าดียังไงมาต่อยฉัน โอ๊ย! กะ..แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร" รีอัลพูดออกมาด้วยความโกรธก่อนจะโดนต่อยอีกรอบ

"น่ารำคาญ" เคียน่า

เมย์มองผู้ที่เปรียบเสมือนน้องสาวทั้งสองต่อยคนอื่นด้วยรอยยิ้ม

'เคียน่ากับโบรเนียเติบโตขึ้นอีกแล้วสินะ อือๆ' เมย์พยักหน้าเบาๆพลางยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจ สายตาอ่อนโยนมองทั้งสองเหมือนแม่มองลูก

{ผู้หญิงพวกนี้หึงโหดชะมัด}

{ใช่ๆ น่ากลัวมากน่ากลัวกว่าเมียฉันอีก ฉันมองว่าเมียฉันน่ารักขึ้นมาทันทีเลย}

{ใช่ ยังไงภรรยาฉันก็น่ารักที่สุดแล้วล่ะ}

{กรี๊ดด ผัวฉันมีเมียแล้ว ฉันไม่ยอม}

{ก่อนจะบอกว่าเขาเป็นผัวเธอ ถามเขาหรือยังว่าเขาเอาเธอหรือเปล่า}

{หุบปากไปซะ}

{ค่ะ..ครับ}

เมื่อระบายอารมณ์จนพอใจแล้ว เคียน่า เมย์ โบรเนียก็หันไปมอง ตปก ที่กระชากแขนอิชเชย์เข้าเครื่องอ่านความทรงจำ ด้วยสายตานักล่าปล่อยบรรยากาศแห่งการฆ่าฟันออกมา

โดยไม่สนใจร่าง 2 ร่างที่กำลังนอนกองกับพื้นเลย

ตปก ที่กะซากแขนอิชเชย์รู้ตัวว่าตนกำลังจะชวยแล้ว ก็นั่งตัวสั่นเทาไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมองสามสาว

'แก ตาย แน่' เคียน่าพูดเบาๆ

ตปก แม้จะไม่ได้ยินแต่ก็สามารถอ่านปากได้ยิ่งทำให้เขาสั้นกลัวมากขึ้นไปอีก ร่างกายของเขารู้สึกหนาวสั่น เขารู้สึกถึงยมทูตที่กำลังเรียกเขาให้ไปหา

'ทำไมกูถึงทำแบบนั้นลงไปวะ' เขาได้แต่คิดในใจว่าทำไมตอนนั้นเขาถึงทำแบบนั้นกับอิชเชย์

สามสาวเดินไปบนที่นั่งข้างหน้าที่กำลังว่างอยู่ ผู้คนที่เห็นแบบนั้นก็ขยับออกห่างจากสามสาวทันที สามสาวนั่งลง ไม่สนใจว่าทุกคนจะรู้สึกกลัวพวกเธอเลย

"ดูเหมือนพวกนั้นจะกลัวเรานะคะ พี่เมย์" เคียน่ากระซิบให้ได้ยินเพียงแค่พวกเธอ 3 คน

"ช่างมันเถอะ อย่าไปสนใจไอ้พวกที่กินแต่หญ้าเขียวพวกนี้เลย เชื่อแต่ข่าวลือทั้งที่ไม่มีหลักฐานเลยมูลความจริง ทำตัวเป็นคนที่มีสมองเรียบหรู แต่ไม่มีรอยหยัก ไม่รู้ว่าอยู่ใกล้จะทำให้พวกเราโง่ลงหรือเปล่า" เมย์ตั้งใจพูดออกมาดังๆให้ได้ยินทั้งห้องประชุมและ live สด

เคียน่ากับโบรเนียตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นเมย์ที่เรียบร้อยด่าคนอื่นเป็นด้วย

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่เมย์ คนพวกนั้นคงมีกินแต่หญ้า ในสมองคงคิดถึงแต่หญ้าอ่อนที่ตัวเองกิน ทำให้ไม่ใช้สมองคิดอย่างอื่นเลยนั่นแหละค่ะ" เคียน่า

ทุกคนที่เชื่อข่าวลือและด่าอิชเชย์สะดุ้งเล็กน้อย พร้อมกับรู้สึกว่าตัวเองเพิ่งกินหญ้าเข้าไป ทำได้เพียงแค่นิ่งเงียบอยากจะเถียงแต่ก็เถียงไม่ออก

{โห ดีนะที่ข้าไม่เชื่อข่าวลือตั้งแต่แรก ไม่งั้นคงกลายเป็นพวกกินหญ้าเหมือนหลายๆคนเป็นแน่}

{ใช่ เป็นไงล่ะเงียบไปเลยดิไอ้พวกที่เชื่อแต่ข่าวลือน่ะ}

{ยัยหนูนี่ปากแซบพอๆกับยัยหนูที่อยู่ในเครื่องอ่านความทรงจำหรือแฮะ}

{ใช่ๆ สมแล้วที่เป็นแฟนกัน}

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***