โศกนาฏกรรมที่ไม่ได้ตั้งใจให้เกิด

"ขอโทษนะคะ คุณใช่เฮียวโค อิชเชย์ใช่ไหมคะ"

"อ่ะ เอ่อใช่ครับ"

'อะไรเนี่ย มาขวางทางกลับบ้านคนอื่นทำไมวะ'

"ช่วยคบกับฉันด้วยเถอะค่ะ"

"ได้สิ" อิชเชย์ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

'ยัยนี้ไม่เห็นจะสวยเลยสักนิดเทียบกับยัยพวกนั้นก็ไม่ได้ เรียกว่าเทียบไม่ติดเลยดีกว่า'

"อิชเชย์มีผู้หญิงมาชอบด้วยงั้นหรอ"

"ขยะยังหมอนั่นเนี่ยนะ เธอคนนั้นต้องถูกหลอกมาแน่"

{รู้สึกอิจฉาไอ้หนุ่มนี่จังเลยนะ}

{ใช่ๆ}

"ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวกลับบ้านก่อนนะครับ" อิชเชย์ก้มหัวเล็กน้อยเพื่อเป็นการร่ำลาก่อนจะขอตัวกลับบ้านเพราะไม่อยากอยู่ที่นี่นาน

"ดะ..เดี๋ยวก่อนค่ะ"

'อะไรอีก เรื่องมากชิบหาย'

"มีอะไรหรอครับ"อิชเชย์ถามหญิงสาวด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

"วันเสาร์นี้ไปเดทด้วยกันกับฉันได้ไหมคะ"

"เอ่อ ได้สิ ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวนะ" อิชเชย์รีบเดินออกไปทันที เพราะมีธุระที่ต้องไป

'ชิ ยัยผู้หญิงนี่ ทำฉันเสียเวลาจนได้ถ้าร้านนั้นปิดนะฉันจัดการเธอแน่'

{ความคิดของไอ้หนูนี่มันสุดยอดในหลายๆความหมายจริงๆ}

{ใช่พวก ดูแล้วไอ้หนุ่มนี่ก็ไม่ได้ชอบแม่หนูที่มาสารภาพรักเลยและยอมคบทำไม}

{คงเป็นวัยอยากมีแฟนล่ะมั้ง}

อิชเชย์เดินเข้าไปในตรอกมืดแห่งหนึ่ง อิชเชย์เดินเข้าไปเรื่อยๆจนสุดทางก่อนที่จะหันมาทางซ้าย เปิดประตูเข้าไป พอเปิดประตูเข้าไปแล้วข้างในเป็นร้านที่ลึกลับและดูมืดมนเป็นอย่างมาก

{ที่นี่ทำเอาฉันขนลุกแฮะ}

{ใช่ฉันก็ขนลุกเหมือนกันพวก}

{หรือว่าไอ้หนุ่มมีจะมาซื้อยา}

{มีความเป็นไปได้}

"ไอ้เจ้าอิชเชย์มาซื้อยาแน่นอนแค่นี้ก็มีหลักฐานให้ตำรวจแล้ว" ชุนกล่าวด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

"ใช่ๆ ฉันว่าเป็นแบบที่ชุนคุงพูดแน่นอน" ตัวประกอบ a

"ฉันเห็นด้วยคนอย่างหมอนั่นจะไปทำอะไรได้อีกนอกจากซื้อยา" ตัวประกอบb

อิชเชย์เดินเข้าไปสั่งของที่เคาน์เตอร์อย่างชำนาญ

"ขอเหมือนเดิมนะ" อิชเชย์กล่าวกับพนักงานหน้าเคาน์เตอร์ที่สวมเสื้อคลุมสีดำปิดบังใบหน้ามิดชิด

คนสวมเสื้อคลุมพยักหน้าก่อนจะไปหยิบของที่ข้างบนเอามายื่นให้อิชเชย์อย่างกลับเป็นลูกค้าประจำ

อิชเชย์ที่ได้ของมาแล้วก็หยิบเอาเหรียญเหรียญนึงที่มีลักษณะแปลกๆยื่นให้คนสวมเสื้อคลุม หลังจากที่ยื่นให้แล้วิอิชเชย์ก็มองดูของในมือแล้วยิ้มออกมาจนปากแทบฉีกก่อนที่จะเดินออกจากร้านไป เขาเดินไปเรื่อยๆจนถึงคฤหาสน์แห่งหนึ่ง ใช่แล้ว ที่นี่คือบ้านของเขาเอง

{เขาซื้ออะไรมาน่ะ ทำไมต้องยิ้มขนาดนั้นด้วย}

{ไม่ๆ มีใครคิดว่าเขาดูดมาเหมือนฉันไหม}

{ฉันอยากรู้มากกว่าว่าเขาซื้ออะไรมา}

{โอ้นี่มันบ้านของไอ้เด็กนี่หรอรวยแค่เล่นนะเนี่ย}

{เม้นบนนายยังจะเรียกนี้ว่าบ้านอีกหรอนี่มันคฤหาสน์ชัดๆ}

{ใช่ๆ คฤหาสน์ โทษทีนะเพราะที่บ้านฉันก็หลังประมาณนี้ทำให้เธอเรียกว่าบ้านเลยฉันสั้นแต่อย่าง}

{ทำไมตูรู้สึกหมั่นไส้เม้นบนแปลกๆ}

{+1}

{+ 1,100 เห็นด้วยพวก}

อิชเชย์เดินเข้าไปในคฤหาสน์ มีคนรับใช้เปิดประตูให้

{โห ชีวิตหรูหราหมาเห่าจัดเลยว่ะ}

{ใช่}

'บ้านเจ้าอิชเชย์มันรวยขนาดนี้ได้ไงวะ ในต้นฉบับไม่ใช่แบบนี้นี่' ชุนได้แต่คิดอย่างไม่พอใจ

หลังจากอิชเชย์เข้ามาในคฤหาสน์แล้วก็มีหญิงสาวสุดสวย 3 คนออกมาต้อนรับ พวกเธอทั้ง 3 เดินเข้ามากอดอิชเชย์และแอบจับก้นของอิชเชย์เบาๆ

"ยินดีต้อนรับกลับค่ะ ที่รักจุ๊บ ไปเรียนเป็นไงบ้างคะ" เมย์จุ๊บที่ปากอิชเชย์เบาๆ ตามมาด้วยเคียน่าและโบรเนีย

{เชี้ยย ไอ้หนุ่นนี้เสน่ห์แรงจัดเลยว่ะ โคตรจะอิจฉาเลย}

{ตูข้าเห็นด้วยกับเม้นบน}

'มันเป็นไปได้ยังไง แต่ไม่เป็นไรฉันเป็นถึงผู้เกิดใหม่ในเมื่อฉันสามารถแย่งผู้หญิงของแกได้ครั้งหนึ่งแล้วผู้หญิงพวกนั้นก็ต้องเป็นของฉันด้วยเหมือนกัน รวมถึงคฤหาสน์นั้นด้วย' ชุนคิดในใจยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์

"เป็นไปได้ยังไง ผู้หญิงพวกนั้นต้องถูกหลอกแน่ ไม่มีทางที่เจ้าขยะอิชเชย์จะมีคนรักได้จริงๆหรอก" รีอัล

"ใช่ค่ะ ฉันเห็นด้วยกับคุณรีอัส" ตัวประกอบ

'เธอทำดีมากรีอัสพูดให้ทุกคนเกลียดมันมากกว่านี้สิ' ชุนยิ้มอย่างกว้าง

อิชเชย์พยายามขัดขืนเพื่อที่จะได้ออกจากอ้อมกอดของคนรักทั้ง 3 เขารู้สึกว่าพวกเธอกำลังจับก้นเขาอยู่

"ปล่อยมือออกจากก้นผมเดี๋ยวนี้นะ"

"ไม่เอาน่าที่รัก หยุดเล่นละครสักที นี่มันในบ้านแล้วนะ หรืออยากให้ฉันลงโทษคะ" เมย์พูดออกมาได้รอยยิ้มแต่ประโยคสุดท้ายเธอโน้มตัวไปกระซิบหูอิชเชย์เบาๆ จนอิชเชย์รู้สึกขนลุกไปทั้งตัว อิชเชย์ยิ่งพยายามขัดขืนและดีดดิ้นเพื่อออกจากอ้อมกอดของทั้ง 3 เมื่อรู้สึกถึงอันตรายบางอย่างที่กำลังคืบคลานเข้ามาจากหญิงสาวทั้ง 3

"ปล่อยผม ปล่อยผมเดี๋ยวนี้นะ" อิชเชย์พยายามสลัดตัวออกจากอ้อมกอดของคนรัก

"ฉันบอกว่าไงคะ อยากโดนลงโทษหรอ" เมย์กล่าวด้วยรอยยิ้มสุดแสนจะอ่อนโยนแต่มันเป็นรอยยิ้มที่ทำให้อิชเชย์ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว พร้อมกับเรื่องเมื่อคืนที่เข้ามาในหัว อาการตรวจสั่นอย่างกลับเหยื่อที่หวาดกลัวนักล่านั้นไปกระตุ้นสัญชาตญาณดิบของนักล่าทั้ง 3 ได้เป็นอย่างดี ทั้ง 3 ส่งยิ้มให้กัน

{ฮ่าๆๆไอ้เด็กที่สั่นเป็นเจ้าเข้าเลยกลัวอะไรขนาดนั้นสาวสวยลงโทษ ความรู้สึกดีไม่ใช่หรอ}

{ใช่ๆ ฉันล่ะอิจฉาไอ้หนุ่มนี่จริงๆ}

ส่วนคนในโรงเรียนที่เห็นนั้นก็ได้แต่สงสัยว่า ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ฉันอยู่ที่ไหน ฉันเป็นใคร

เมย์ เคียน่า โบรเนีย เริ่มจั๊กจี้และจับไปตามส่วนต่างๆ อิชเชย์ทั้งรู้สึกจั๊กจี้ขนลุกและมวนท้องน้อย ความรู้สึกเหล่านี้ตีกันไปมา

"ฮ่าๆๆพอแล้วแฮ่ก ผมขอโทษพอแล้วฮ่าๆๆแฮ่กๆฮ่าๆๆ ผมบอกว่าพอแล้วไง!!" อิชเชย์หัวเราะจนรู้สึกเหนื่อยก่อนที่จะทนไม่ไหว ตวาดพวกเมย์

"""ค่ะ""" เมย์ เคียน่า โบรเนีย คุกเข่าลงพร้อมกัน

โลกปีศาจ

ห้องทำงานของจอมมารเชอเชส ลูชิเฟอร์

เชอเชส มองไปที่โทรศัพท์ในมือก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมองเกรเฟียที่ยืนอยู่ข้างๆ

'ถ้าฉันลองทำแบบอิชเชย์จะดีไหมนะ' เชอเชสกล่าวในใจ และระหว่างที่ครุ่นคิดอยู่ๆเชอเชสก็สัมผัสได้ถึง บรรยากาศที่ราวกับยมทูตกำลังคืบคลานเข้ามารับวิญญาณของเขา

"ท่านสามีกำลังคิดอะไรอยู่หรอคะ" เกรเฟียหันมายิ้มให้เชอเชสด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน แต่เชอเชสกับสัมผัสได้ถึงความตายจากรอยยิ้มนั้นทำให้เขารู้สึกเสียวสันหลังวาบ

"ม่ะ..ไม่มีอะไรจ๊ะ" เชอเชสรีบหยุดความคิดทุกอย่างแล้วก้มหน้าก้มตามองโทรศัพท์ในมือต่อ ไม่กล้าแม้แต่จะหันกลับไปมองเกรเฟีย

{เกมพลิกเฉย จากที่ไอ้หนุ่มนี้กลัว กลับกลายเป็นไอ้หนุ่มนี่ทำให้สามสาวกลัวได้ซะงั้น}

{ห้ะ ไอ้หนุ่มนี่แค่ตวาดก็สามารถทำให้เมียยอมได้ สุดยอดพ่อบ้านใจกล้า ผมจะลองเอาไปทำกับเมียบ้าง}

{ใช่ ผมลองด้วย}

การกระทำของอิชเชย์ทำให้เหล่าพ่อบ้านใจกล้าทั้งหลายกว่า3 ล้านชีวิตต้องสิ้นชีวาลงอย่างน่าอนาถใจ พวกเขาไม่น่าท้าทายต่อสวรรค์เบื้องบนเลย บาปก๊รรม บาปกรรม (ขอให้ไปสู่ภพภูมิที่ดีนะพ่อบ้านใจกล้าทุกคน อาเมน พวกนายไม่น่าทำแบบนี้เลย อยากลงนรกเร็วก็ไม่บอก//ส่ายหน้าเบาๆ)

{เฮ้ พวกนายข้างบนน่ะยังอยู่ไหม พวก!}

{เอ่อ ผมว่าน่าจะไม่รอดแล้วล่ะครับ}

{ทำไมล่ะ}

{เมื่อกี้ผมเลื่อนไปเจอข่าว พ่อบ้านใจกล้าทั้งหลายถูกเมียกระทืบจนเข้า ICU เพราะไปทำแบบเจ้าหนุ่มที่อยู่ในเครื่องอ่านความทรงจำน่ะครับ}

{อ้าวหรอ ดีนะฉันยังไม่ทำไม่งั้นฉันคงเป็นหนึ่งในนั้นแน่ๆ}

{ดีแล้วล่ะครับ ที่คุณปลอดภัย ทางที่ดีสำหรับผู้ชายอย่างเรา รักชีวิตอย่าคิดสู้เมีย นะครับ}

อิชเชย์บ่นเมย์ เคียน่าโบรเนียไป 2 ชั่วโมงครึ่ง จนทำให้หูของเมย์ เคียน่าโบรเนียใช้การไม่ได้ชั่วคราว

{ไอ้หนุ่มนี่บ่นเก่งชะมัด เก่งกว่าเมียข้าอีก}

{ใช่ครับ ดูสิสามสาวนั่นน้ำตาไหลแล้วหน้าเหมือนกับตกนรกทั้งเป็น}

{ข้าเข้าใจ ข้าเข้าใจความรู้สึกของพวกเธอดีเลยล่ะ}

{มันเป็นยังไงหรอครับ ผมกำลังจะขอผู้หญิงคนนึงเป็นแฟนเลย}

{มันคือนรกเราไม่สามารถเถียงได้ มันยิ่งกว่าเจ้ากรรมนายเวร ยินดีด้วยนะไอ้หนุ่มนายกำลังจะตกมาในนรกแล้วล่ะ}

{เอ่อ ผมเริ่มไม่กล้าไปขอเธอเป็นแฟนแล้วล่ะครับ}

หลังจากที่อิชเชย์บ่นจนพอใจก็เดินขึ้นมุ่งตรงไปที่ห้องใต้หลังคา หลังจากที่ขึ้นมาในห้องแล้ว

บรรยากาศภายในห้องวังเวง อิชเชย์เอื้อมมือไปเปิดไฟ ภาพตรงหน้าที่คือโต๊ะที่เหมือนแท่นบูชาอะไรสักอย่างถูกผ้าสีดำคลุมไว้

{เฮ้ยๆ มันเริ่มไม่ธรรมดาแล้วว่ะ}

{ใช่ครับ หรือว่าไอ้หนุ่มนี่มันเล่นของทำให้ถึงทำให้สาวๆตกหลุมรักกัน มีใครรู้บ้างอาจารย์คนไหนทำผมจะไปบ้าง}

{ที่รักคะ นี่มันหมายความว่ายังไง}

{เอ่อ ผมอธิบายได้นะครับที่รัก เอ้ย ถีบประตูห้องพังอย่างงี้เลยหรอ ใครก็ได้ช่วยด้วย!}

{เฮ้ย ยังอยู่ไหมพวก}

{เอ่อ มีข่าวแจ้งว่า พบพ่อบ้านใจกล้าเข้าห้อง ICU ไปอีก 1 ราย}

{ไม่น่าเลยพวก เราขอให้นายไปสู่สุคตินะ}

{+1 ขอให้นายไปที่ชอบที่ชอบนะ}

{+100 อ่า เราจะจดจำความกล้าหาญของนายไว้ตลอดไป ลาก่อนนะพวกชาติหน้าขอให้นายอย่าเกิดเป็นพ่อบ้านใจกล้าอีกเลย}

อิชเชย์เดินเข้าไปดึงผ้าสีดำออกภาพที่เห็นต่างทำเอาคนในโรงเรียนและคนที่ดูไลฟ์สดตกตะลึงซึ่งภาพที่เห็นก็คือ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***