โรงเรียนโอริโอ้(คุโอโว้ยยยย)
ระหว่างที่อิชเชย์กำลังเดินเข้าไปในโรงเรียนก็มีเสียงซุบซิบนินทาและสายตารังเกียจมองมาที่เขาเต็มไปหมด บอกเลยอิชเชย์หาแคร์ไม่
"นี่ๆฉันได้ยินว่าไอ้หื่นอิชเชย์เกือบข่มขืนเด็กผู้หญิงม. ต้นล่ะ" ตัวประกอบ 1
"จริงหรอ" ตัวประกอบ 2 มองมาที่อิชเชย์ด้วยสายตารังเกียจ
"จริงสิ ถ้าตอนนั้นไม่มีคนไปช่วยไว้ล่ะก็เด็กผู้หญิงคนนั้นคงโดนข่มขืนแล้วล่ะ" ตัวประกอบ 1
'เฮ้อ ทำไมเดี๋ยวนี้มีแต่พวกมีสมองแต่ไม่ใช้ล่ะเนี่ย' อิชเชย์เดินต่อไปโดยไม่สนใจเสียงหมาเสียงควายเลยสักนิด
แต่ก่อนที่จะได้เดินเข้าตึกเรียนนั้นก็ได้มีเสียงของ ผอ ประกาศขึ้นมา
{ประกาศประกาศ ขอให้นักเรียนทุกคนไปรวมอยู่ที่หอประชุมย้ำทุกคน นักเรียนทุกคนโปรดไปรวมกันที่หอประชุม}
จากที่กำลังก้าวเข้าไปในตึกเรียนอิชเชย์ก็รีบเปลี่ยนเส้นทางไปหอประชุมทันที
หอประชุม
{ว้าวว ที่นี่คือโรงเรียนที่ถูกเลือกให้ทดสอบเครื่องอ่านความทรงจำโรงเรียนแรกหรอ}
{ใช่ๆ}
{โรงเรียนนี้มีแต่ผู้หญิงสวยๆทั้งนั้นเลย}
{เฮ้ ความคิดเห็นข้างบนน่ะพวกเธอยังเด็กอยู่เลยนะ}
อิชเชย์เดินเข้ามาในหอประชุมระหว่างทางก็มีเสียงซุบซิบนินทาและคำด่าทอมากมาย เขาไม่ได้สนใจก่อนที่จะเดินไปนั่งข้างหลังสุด
เขามองเห็นพวกรีอัลกับชุน กระหนุงกระหนิงกระดู่กระดีจู๋จี๋กันหลายคน ซึ่งยังเป็นภาพที่น่าขนลุกและชวนอ้วกสำหรับอิชเชย์เช่นเคย
'ผู้หญิงเอาแต่ใจแบบนี้ชอบลงได้ไงวะ แค่คิดก็ขยะแขยงว่ะ คิดถึงตอนที่ยัยนั่นมานอนเปลือยกายที่เตียงฉันแล้ว อี๊ ทำเอาฉันต้องรีบเอาเตียงไปทิ้งแล้วซื้อเตียงใหม่ทันทีเลย ไม่รู้น้ำอาบหรือเปล่า กลิ่นน้ำหอมฟุ้งไปหมดนี้ฉีกหรืออาบเหม็นชิบหาย' อิชเชย์คิดไปก็ขนลุกไปด้วย
"นักเรียนมากันครบแล้วสินะ ทุกคนคงเคยได้ยินว่ามีการพัฒนาเครื่องอ่านความทรงจำอยู่สินะ และตอนนี้พวกเขาได้พัฒนาเสร็จแล้วและโรงเรียนของเราถูกเลือกให้ใช้เป็นคนแรก ขอเสียงตบมือให้กับบริษัท spyfly ครับ" หลังจากผอ กล่าวเสร็จก็มีเสียงตบมือจากทั่วทุกสารทิศ ทุกคนในหอประชุม ยกเว้น อิชเชย์ที่กำลังตอบแชทใครอยู่ ตบมือพร้อมกัน
"เอาล่ะ ครับเราจะมาสุ่มนักเรียนคนแรกที่ได้เข้าใช้กัน และคนๆนั้นก็คือ~" ผอ กล่าวลากเสียงยาวทำให้นักเรียนทุกคนในหอประชุมรวมถึงไลฟ์สดต่างลุ้นตามๆกันว่าใครจะได้เป็นคนแรก
{ใครจะได้เป็นคนแรกที่ถูกทดสอบนะ}
{หวังว่าจะเป็นความทรงจำที่น่าสนใจ}
{ฉันเห็นด้วย}
{คนเยอะไปหมดเลย}
"คางูโตะ ชุน นักเรียนที่เพิ่งย้ายเข้ามาใหม่ของเรานั่นเอง" หลังจากที่ผอ ประกาศซื่อออกมานักเรียนทุกคนก็พากันตบมืออย่างพร้อมใจสามัคคีกัน
{พวกเขาดูสามัคคีกันมากนะ}
{ใช่ๆ ครูสอนมาดีแน่ๆ}
{ก็ไม่แปลกหรอกโรงเรียนนี้เคยเป็นโรงเรียนหญิงล้วนมาก่อน เขาน่าจะสอนมารยาทด้วย}
"ชุนคุงได้เข้าทดสอบคนแรกล่ะอยากรู้จังว่าจะเป็นยังไง"
"ใช่ๆ ฉันด้วย ฉันก็อยากเห็น"
{ดูนักเรียนที่ถูกเลือกจะเป็นที่ชื่นชอบของทุกคนน่าดูเลยนะ}
{เห็นผอพูดว่านักเรียนใหม่แหละ ถึงขั้นย้ายมาใหม่แล้วทุกคนชอบขนาดนี้ก็น่าจะเป็นคนดีแน่ๆ}
หลังจากที่ชุนเข้าไปในเครื่องอ่านความทรงจำ ภาพหน้าจอก็ปรากฏ ชุนที่กำลังซ้อมบาสอยู่ เขาสามารถเลี้ยงบาสและชูตบาสลงห่วงได้อย่างสวยงาม
{เด็กคนนี้มีแววไปแข่งระดับชาตินะเนี่ย}
{ใช่ๆ ฉันเห็นด้วยกับคุณด้านบน แม้แต่ฉันที่เป็นผู้ชายก็อดไม่ได้ที่จะมองว่าเขาหล่อ ฉันอยากได้เขา}
{ไปไกลๆเลยไอ้พวกเกย์}
"ว้ายยย ชุนคุงเท่มากๆเลย"
"จริงด้วย ไม่เหมือนกับคนแถวนี้เลยน่าขยะแขยงที่สุด" ตัวประกอบหญิงกล่าวเหล่มองไปที่อิชเชย์
"อย่าไปมองขยะพันนั้นเลย"
หลังจากที่เล่นบาสเสร็จชุน เดินออกไปจากสนามซ้อมทันที ระหว่างที่เดินไปเขาก็เห็นเด็กหนุ่ม(?)ของเกาลัดกำลังต่อยกับตัวประกอบ 2 คนอยู่ เด็กหนุ่ม(?)คนนั้นก็คืออิชเชย์นั่นเอง อิชเชย์ต่อยตัวประกอบ 2 คนจนล้มแล้วตามไปกระทืบซ้ำจนทำให้ทั้งสองร้องขอชีวิต ชุนพี่เห็นอย่างนั้นก็ยักไหล่แล้วเดินออกไปทันที แล้วภาพก็ได้ดับลง
{โห~ เด็กคนนั้นต้องเป็นขาใหญ่ในโรงเรียนแน่ๆ}
{ฉันก็ว่างั้น แต่ในโรงเรียนมีเรื่องซกต่อยด้วยงั้นหรอเนี่ย}
{ดูจากปฏิกิริยาของคนในหอประชุมดูท่าจะไม่ชอบเจ้าหนุ่มผมเกาลัดนั่นแฮะ}
{นั่นสิ เขาทำอะไรผิด}
"ว่าแล้ว ว่าไอ้เจ้าอิชเชย์มันขยะจริงๆ"
"ใช่ๆ ทำร้ายคนอื่นรังแกได้แม้แต่คนไม่มีทางสู้"
'น่ารำคาญ หนวกหูชิบแม่ให้กินนกหวีดตอนคลอดหรือไงวะ' อิชเชย์คิดอย่างหัวเสียก่อนจะก้มหน้าตอบแชทต่อ
ในแชท
หมีม่วง-ที่รักคะวันนี้เค้าขอได้หรือเปล่า
หยุดเลยคราวก่อนเธอทำฉัน-นกไฟน้อย
แทบลุกไม่ขึ้น
หมีม่วง-โถ่ ก็เธอขาทำตัวน่ารักเองนี่นา
ไม่คุยด้วยแล้ว หึ-นกไฟน้อย
อิชเชยแก้มป่อง ออกจากการสนทนาด้วยความงอน แต่เพราะอิชเชย์ก้มหน้าเลยไม่มีใครเห็นแก้มป่องๆของเขาแต่กลัวเขาจะเลิกคุยแชทก็ผ่านมาจนเหลือคนสุดท้ายแล้ว
"ตอนนี้เหลือพอให้อ่านได้แค่คนเดียว มีใครอาสาสมัครบ้างครับ" ผอ กล่าวทำให้ทุกคนในหอประชุมนิ่งเงียบไม่มีใครอาสาเลย แต่ก็ได้มีมือของคนคนหนึ่งยกขึ้นคนๆนั้นคืออิชเชย์
แต่เขาไม่ได้ยกเองมีคนกระซากมืออย่างแรงจึงทำให้มึงยกขึ้น เพราะเขาเผลอด้วยและไม่คิดว่าจะมีใครกล้าทำจึงทำให้กระชากง่ายกว่าเดิม
"เฮ้ พวกเธอน่ะรุนแรงเกินไปแล้วนะ"
"ขอโทษครับผอ เราอยากจะดูความทรงจำของไอ้สารเลวนี่จะได้มีหลักฐานไปส่งตำรวจสักที" ตัวประกอบชายกล่าว ทำให้ชุนยกยิ้มให้กับเรื่องนี้เพราะจะได้เห็นความหื่นของอิชเชย์แล้วทำให้ทุกคนเกลียดมันมากขึ้นไปอีก
{เด็กคนนั้นทำอะไรผิดกันทำไมถึงต้องรุนแรงขนาดนั้นด้วย}
{ว่าแต่เด็กคนนั้นหน้าคุ้นๆนะ}
{ฉันรู้ฉันรู้เมื่อ 1 เดือนก่อนมีข่าวการลักพาตัวเด็กแล้วเด็กนักเรียนผู้ชายคนนั้นก็อยู่ในที่เกิดเหตุและเป็นผู้ต้องสงสัยมากที่สุด}
{โห เลวตั้งแต่เด็กเลยแฮะ}
{แต่ยังไม่มีหลักฐานเพียงพอนะ อย่าเพิ่งกล่าวหาเด็กคนนั้นสิ}
อิชเชย์โดนลากออกมาจากที่นั่น มาประกอบโยนอิชเชย์เข้าเครื่องอ่านความทรงจำอย่างแรง
{จะรุนแรงไปแล้วนะ สงสารเด็กที่โดนจัง}
ตัวประกอบบีบไปหน้าอิชเชย์สุดแรงบังคับให้เงยหน้ามองกล้องถ่ายทอดสด
"ทุกคนดูหน้าไอ้หมอนี่ไว้นะครับไอ้หมอนี่เป็นคนที่หื่นที่สุดในโรงเรียนชอบแอบไปดูผู้หญิงเปลี่ยนเสื้อผ้า ชอบลวนลามผู้หญิง แล้วก็ยังมีคดีฉุดผู้หญิงฆ่าข่มขืน เเละเกือบจะข่มขืนเด็กมต้นอีก"
{โห เลวมากทำไมโรงเรียนไม่ได้คนๆนี้ออก}
{ใช่ ไล่ไอ้ซัวนี้ออกไปซะ}
{โห ทำคดีมาขนาดนี้ตำรวจไม่จับได้ไง}
{ฉันว่าคงจะยัดเงินนั่นแหละ}
{สมควรตาย}
ความคิดเห็นด้านลบต่างๆนานาเริ่มถาโถมเข้ามาในห้องถ่ายทอดสด
คฤหาสน์เฮียวโค
"ไอ้เวรนั้นก็ดียังไงมาจับอิชเชย์ของฉัน" หญิงสาวผมม่วงดูถ่ายทอดสดด้วยอารมณ์ที่โกรธ ซื่อของเธอคือ ไรเดน เมย์
"ของพี่เมย์คนเดียวซะที่ไหน อิชเชย์ก็คนของหนูเหมือนกัน" เด็กสาวผมสีเงินเอ่ยขึ้นเธอ มีชื่อว่า เคียน่า คาสลาน่า
"ของฉันด้วย แต่ไอ้เด็กเวรนั้นกล้ามากนะที่มาจับตัวอิชเชย์แถมยังกระชากอีก เตรียมปืนไว้หรือยัง บอกคนของเราตัวด้วย ไปสืบข้อมูลของไอ้เด็กนั่นแล้ว จัดการทำให้ครอบครัวมันกลายเป็นขอทานซะ" หญิงสาวผมเทาสีควันบุหรี่เอ่ยขัด ชื่อขอเธอคือ โบรเนีย เชชิก
"หนูเอาด้วย หนูจะไปฆ่าพวกมัน" เด็กสาวผมม่วงเอ่ยเธอมีชื่อว่าเชเล่ เชชิก เธอเป็นน้องสาวบุญธรรมของโบรเนีย
"งั้นเราไปเตรียมตัวกัน แล้วคนอื่นๆหายไปไหนหมด" เมย์
"พวกเขาอยู่ที่โลกอื่นค่ะกำลังทำงานอยู่ พวกเขาบอกว่าอีกสักพักจะกลับมาค่ะ" เชเล่
กลับมาที่หอประชุม
หลังจากที่อิชเชย์โดนบังคับให้ใส่เครื่องอ่านความทรงจำแล้วภาพในจอก็ปรากฏ อิชเชย์ที่กำลังเดินทางไปดูผู้หญิงเปลี่ยนชุดกับเพื่อนอีก 2 คน
เพราะเขามาถึงที่ดูประจำแล้วพวกเขาก็ทำการแอบอยู่กัน
{โห~ เด็กมีปัญหาใช้เล่นนะเนี่ย}
{เป็นเด็กนี่มันโรคจิตชะมัด}
{ขอดูหน้ามันตอนแอบดูหน่อยซิ}
แล้วภาพก็ปรากฏใบหน้าของอิชเชย์ระหว่างที่ส่องเข้าไปในรูอยู่ ซึ่งภาพที่ปรากฏแทบคนที่ดูอยู่อึ้ง
{เชี้ย ไอ้เด็กมันมีพลังฮาคิหรือไงวะหลับตาดูเขาเปลี่ยนเสื้อผ้าเนี่ยนะ มันจะเห็นได้ไงวะ}
{ใช่ๆ แล้วดูเพื่อนทั้งสองคนของไอ้เด็กนี่ดิจ้องตาเป็นมันเลย}
{ไอ้เด็กนี้แปลกๆ}
{ฉันเห็นด้วยกับเม้นบน}
'ไม่เห็น ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น ไม่อยากเห็นด้วย หน้าตาก็ไม่ได้สวยอะไร ดูไปก็กลัวตาจะรับไม่ไหวจนบอด
เป็นมลพิษต่อสายตาเปล่าๆ'
{แรงมาก}
{ฉันเริ่มชอบไอ้หนุ่มนี่ขึ้นมานิดๆแล้วว่ะ}
ความคิดของอิชเชย์ทำให้ผู้หญิงที่เคยถูกแอบดูกำหมัดแน่นอยากไปต่อยหน้าอิชเชย์
'ถ้าไม่ใช่เพราะข้อตกลงนั้นนะฉันคงไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้หรอก ดูพวกเธอเปลี่ยนเสื้อผ้าก็เหมือนดูซะนีเปลี่ยนชุดอ่ะ ถ้าอยากดูไปดูที่สวนสัตว์ก็ได้'
{แรงมาก}
{ไอ้หนุ่มนี่พูดถึงข้อตกลงข้อตกลงอะไรอ่ะ}
{โห~ สงสารคนที่ถูกพูดถึงเลย ไอ้หนุ่มมีปากแซ่บมาก}
"ไอ้อิชเชย์แกตาย!!" ความคิดของอิชเชย์ทำให้มุรามายะทนไม่ไหวจะขึ้นไปกระทืบตัวของอิชเชย์ถึงในเครื่องอ่านความทรงจำ แต่ก็มีเพื่อนๆในชมรมคอยห้ามไว้ถึงแม้พวกเธอจะอยากไปกระทืบอิชเชย์ด้วยกันกับมุรามายะด้วยเหมือนกัน แต่มีถ่ายทอดสดอยู่ พวกเธอต้องสงบเสงี่ยมเอาไว้
หลังจากที่โดนคนในชมรมไล่กระทืบอิชเชย์ก็รีบหนีออกมาทันที โดยปล่อยให้เพื่อนรับมือกับตีนนับสิบที่กำลังไล่กระทืบอยู่ เป็นการกระทำที่รักเพื่อนโดยแท้
{ไอ้เด็กนี่มันรักเพื่อนจริงๆ เป็นเพื่อนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาแท้ๆทิ้งกันได้ลงคอไม่น่าเลย อาเมน ขอให้พวกนายทั้งสองขอให้ไปสู่สุคตินะ}
{พวกเขายังไม่ตายโว้ยยย}
{อ้าวหรอ โทษทีโทษที}
กลับมาที่ในความทรงจำ
อิชเชย์กำลังเดินกลับบ้านอยู่ดีๆก็มีสาวสวยเดินเข้ามาสารภาพรักอิชเชย์
"คุณใช่เฮียวโค อิชเชย์ใช่ไหมคะ"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments