ความฝันของเด็กน้อย

คฤหาสน์ตระกูลคาสลาน่า

ในห้องนั่งเล่นได้มีผู้คนกลุ่มหนึ่งทั้งหมดนั่งโซฟาสายตามองไปที่ทีวี

ก่อนที่จะมีผู้หญิงวัยกลางคนหนึ่งอายุ 42 แต่ หน้าตาของเธอยังเหมือนอายุ 20 กว่าๆ เธอมีชื่อว่าเชชิเรีย

เชชิเรีย:"วันนี้จะมีละครออกใหม่ละ" เธอพูดออกมาด้วยใบหน้าที่ตื่นเต้น

ชิกฟริด:"หรอ"

เชชิเรีย:"ใช่ๆ น่าสนใจมากเลย"

เบียงก้า:"เเม่คะ แล้วเคียน่าอยู่ไหน"

เชชิเรีย:"จะถามหามันทำไม คงไปเที่ยวเล่นนั่นแหละ" เชชิเรียกล่าวออกมา ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหงุดหงิด

คาเรน:"แต่ยังไงเคียน่าก็เป็นลูกแม่นะ"

เชชิเรีย:"ยัยเด็กนั่นไม่ใช่ลูกฉัน เด็กที่เอาแต่สร้างเรื่อง ทำให้ครอบครัวเรามีปัญหาอยู่เรื่อย"

คาเรน:"แต่--"

เชชิเรีย:"หยุดพูดเรื่องยัยสัตว์ประหลาดนั้นได้แล้ว แม่จะดูหนัง" เชชิเรียตวาดใส่คาเรนเสียงดังลั่น

คาเรนที่ได้ยินอย่างนั้นก็เงียบลงเธอก้มหน้าไม่กล้าสบตาเชชิเรีย เชชิเรียมองคาเรนสักพักก่อนจะยิ้มได้ใบหน้าที่พึงพอใจก่อนที่จะหันไปดูทีวีอีกครั้ง

ในทีวีปรากฏช่องข่าวช่องนึ่งที่นักข่าวกำลังกล่าวจบรายงานข่าวก่อนที่หน้าจอทีวีจะดับไป

เชชิเรีย:"หือ ทีวีเสียหรือเปล่า มาเสียอะไรตอนนี้เนี่ย" เชชิเรียอารมณ์เสียก่อนจะหันไปพูดกับลูกชายคนโต

เชชิเรีย:"เควินไปซ่อมให้แม่หน่อย"

เควิน:"แม่ผมซ่อมไม่เป็น"

เชชิเรีย:"จะทำไม่เป็นได้ยังไง แม่ส่งเรียนลูกสูง เรียนจบมาได้อะไร ซ่อมทีวียังทำไม่ได้"

เควิน:"แม่แต่ผมจบเอกบริหาร" เควินที่ได้ยินแม่พูดแบบนั้นอยากจะร้องตะโกนออกมาดังๆ

เชชิเรีย:"แต่---"

ก่อนที่เชชิเรียจะพูดคำต่อไป หน้าจอทีวีก็สว่างขึ้น 

เควิน:"นั่นไงครับแม่ ทีวีติดแล้ว" 

เชชิเรีย:"จริงด้วย แต่เข้าฉากหนังแล้วกรอเนี่ย" 

ในในทีวีปรากฏภาพของผู้หญิงคนนึงร่างกายของเธอลอยอยู่บนอากาศ ตัวของเธอกำลังอุ้มผู้หญิงอีกคนหนึ่งอยู่ ซึ่งผู้หญิงที่ถูกอุ้มนั้นเป็นคนคุ้นเคยของทุกคนในห้องอย่างดีโดยเฉพาะกับเชชิเรียที่เป็นคนคลอดเธอมากับตัว

ชีริน:"หือ เธอว่าผู้หญิงที่ถูกอุ้มคนนั้นคุ้นๆไหม" ชีรีนหันไปถามคาเรนที่นั่งอยู่ข้างๆเธอ

คาเรน:"หือ ใช่ นั้นเคียน่านิเธอไปทำอะไรที่นั้น" คาเรนที่ได้ยินอย่างนั้นก็เพ่งสายตามองดู ก่อนที่จะหันไปตอบชีริน

ทุกคนในห้องที่ได้ยินแบบนั้นก็ลองเพ่งสายตามองดู

เชชิเรีย:"ยัยเด็กนี้สงสัยคงไปก่อเรื่องอีกแล้ว ฉันไม่น่าคลอดยัยเด็กนี้ออกมาเลย" เธออารมณ์เสียที่เห็นเคียน่าในทีวีก่อนที่เธอจะจับรีโมทขึ้นมาเพื่อเปลี่ยนช่อง แต่พอเธอกดเปลี่ยนช่องเท่าไหร่ก็ปรากฏเป็นภาพเดิมๆ ทำให้เธอยิ่งหงุดหงิดมากขึ้น แต่ก่อนที่เชชิเรียจะหงุดหงิดไปมากกว่านั้นผู้หญิงที่อุ้มตัวของเคียน่า...ไม่สิตอนนี้คงเป็นกำลังอุ้มร่างที่ไร้วิญญาณของเคียน่า หญิงสาวปริศนาพูดขึ้น

ณ คอนโดแห่งหนึ่ง

ได้มีหญิงสาวคนนึงนอนอยู่บนเตียงกำลังเล่นเกมในมือถืออยู่ก่อนที่ภาพหน้าจอของเธอจะดับไป เธอมีผมสีฟ้า(ไม่รู้จะอธิบายผมของไรเดน เมย์ยังไงดี)เธอมีชื่อว่าไรเดน เมย์

เมย์:"หือ มาเสียอะไรตอนที่ฉันกำลังลงแรงค์อยู่เนี่ย!" เมย์พูดออกมาน้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความหงุดหงิดก่อนที่ภาพหน้าจอที่จะไปของเธอจะปรากฏภาพของหญิงสาวผู้หนึ่งที่กำลังอุ้มเด็กสาวผมสีเงินอยู่ ชึ่งเธอเป็นคนที่เมย์คนเคยเป็นอย่างดีเพราะว่าเธอนั้นคอยเฝ้ามองชีวิตของเคียน่ามาตลอด และก็เคยเป็นคนที่เคียน่าไว้ใจและรักมากที่สุด

เมย์:"หือ เคียน่าหรอถ้าดียังไงให้คนอื่นอุ้ม สงสัยฉันต้องจัดการชะหน่อยแล้ว" บรรยากาศที่เธอปล่อยออกมาเต็มไปด้วยรังสีแห่งการฆ่าฟันดวงตาของเธอเหมือนหมาป่าที่พร้อมจะฆ่าเหยื่อผู้น่าสงสาร ก่อนที่หญิงสาวปริศนาจะพูดออกมาว่า

"สวัสดีพวกเจ้าทุกคนที่กำลังดูอยู่ วันนี้ตัวของข้าจะพาพวกเจ้าไปชมเรื่องราวของเด็กสาวในอ้อมกอดของข้ากัน" หญิงสาวปริศนา เธอกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่งพาให้คนฟังหนาวสั่น

.

.

เชชิเรีย:"ข้าเจ้าหรอสงสัยจะเป็นคนบ้า"

.

.

"ข้าขอบอกพวกเจ้าไว้ตรงนี้เลยว่า พวกเจ้าทุกคนมันช่างน่าขยะแขยง ข้ารู้สึกรังเกียจตัวเองเหลือเกินที่ข้าต้องมาเหยียบโลกใบนี้ หากไม่ใช่เพราะเธอที่อยู่ในอ้อมแขนของข้าละก็ ข้าคงทำลายโลกใบนี้เป็นนานแล้ว" หญิงปริศนาพูดด้วยไปหน้าและน้ำเสียงที่รีบนิ่งแต่ในข้างในของดวงตาของเธอกลับมีไฟลุกโชนเต็มไปด้วยความโกรธเกี้ยวอยู่ ดวงตาของหญิงสาวปริศนาเปลี่ยนเป็นสีแดงชั่วคู่ก่อนที่จะเปลี่ยนกลับมาเป็นสีดำเหมือนเดิม โดยไม่มีใครสังเกตเห็นเลยสักคนเดียว

.

.

เชชิเรีย:"สุดท้ายก็แค่คนบ้าคนนึง" ดวงตาของเชซิเรียเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและดูถูกเหยียดหยามต่อหญิงสาวปริศนา

คาเรน:"ทำไมเคียน่าไม่ขยับตัวเลย" คาเรนที่สังเกตตัวของเคียน่ามาตั้งแต่ต้นก็รู้สึกผิดสังเกตเป็นอย่างมากเพราะเคียน่าไม่ขยับตัวเลย

เควิน:"เป็นหว่าน้องหรอ" ถามคาเรน

คาเรน:"ไม่ยัยขยะตัวปัญหานั่นไม่ใช่น้องฉัน"

เควิน:"อือ"

.

.

.

"เอาล่ะ ข้าไม่อยากเสียเวลามาพูดกับพวกมนุษย์เช่นพวกเจ้ามากนัก มารับชมความทรงจำของนางในอ้อนแขนข้ากันดีกว่า เอาล่ะสู่จุดเริ่มต้นของเด็กสาวที่อยากเป็นผู้ผดุงความยุติธรรม" หญิงสาวปริศนาพูดออกมาก่อนที่ในหน้าจอจะเปลี่ยนไปเป็นภาพของเด็กวัย 8 ขวบที่กำลังนั่งจ้องทีวีอยู่

ในทีวีนั้นเป็นภาพเรื่องราวของฮีโร่ที่กำลังช่วยเหลือผู้คน เด็กน้อยที่มองเข้าไปในจอปรากฏความหลงไหลและความตื่นเต้นในแววตาของเด็กน้อย หลังจากดูจบเด็กน้อยก็ชูมือขึ้นพร้อมพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเต็มไปด้วยความตื่นเต้นว่า

"ตัดสินใจแล้ว หนูจะเป็นแบบพวกเขาให้ได้เลย รอยยิ้มของทุกคนหนูจะปกป้องเอง" เด็กน้อยตั้งมั่นในใจอย่างแน่วแน่ ด้วยใบหน้าที่แสนจะจริงจัง

.

.

.

ประเทศไหนสักประเทศนึง

"อะไรเนี่ย เด็กคนนี้เป็นใครกันน่ารักชะมัดเลย" หญิงวัยกลางคนมองภาพในหน้าจอมือถือ แววตาของเธอเต็มไปด้วยความเอ็นดูต่อเด็กน้อย 

ที่ไหนสักที่

"อะไรเนี่ย ที่แท้ก็เป็นวัยเด็กของยัยขยะเองหรอ อยากเป็นฮีโร่อยากปกป้องรอยยิ้มของคนอื่น เหอะ ก็แค่ความฝันลมๆแล้งๆแม้แต่ตัวเองยังปกป้องไม่ได้เลย" เด็กสาวผมสีควันบุหรี่นั่งมองหน้าจอมือถือของตน คำพูดเต็มไปด้วยความเย้ยหยันดูถูกเหยียดหยาม เธอมีชื่อว่าโบรเนียเธอเป็นเพื่อนสมัยเด็กของเคียน่าพี่สนิทกันมากเห็นหน้ากันมาตั้งแต่เกิด

แต่หลังจากตรวจพบว่าเคียน่านั้นไร้พลังโบรเนียก็ตีตัวออกห่างและยังเป็นหนึ่งในคนที่เยาะเย้ยและทำร้ายเคียน่าอีกด้วย

"พี่โบรเนียก็อย่าพูดแบบนั้นสิคะ" เด็กสาวผมสีม่วงพูดขึ้นมาเธอมีชื่อว่าเชเล่ซึ่งเป็นเพื่อนสมัยเด็กอีกคนของเคียน่า

"หรือไม่จริงล่ะ ยัยนั้นก็เป็นขยะจริงๆนี่นา ยังมีความฝันอยากเป็นฮีโร่อีกทั้งที่ตัวเองก็ไม่มีพลังอะไรแท้ๆ" 

"ก็จริงของพี่โบรเนีย" เชเล่กาวอย่างเห็นด้วยเล็กน้อย​​​​

โบรเนียที่ได้ยินคนรักของตนพูดแบบนั้นก็ยิ้มออกมาทางนำมือไปลูบหัวเชเล่อย่างอ่อนโยน เชเล่พี่โดนลูบหัวก็มีไปหน้าเคลิ้มหัวของเธอโยกไปตามมือของโบรเนีย

.

.

.

"แม่คะๆ หนูอยากเป็นฮีโร่เหมือนพวกเขา"เด็กน้อยเขย่าแขนแม่ของตนไปมา ชี้ไปที่ภาพโปสเตอร์ฮีโร่ด้วยแววตาที่ตื่นเต้นเป็นประกายมองแม่ของตนอย่างมีความหวัง

"อย่ามากวนเคียน่าลูกเป็นฮีโร่ไม่ได้หรอก ลูกไม่มีพลัง" เชชิเรียพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบทำให้ความหวังของเด็กน้อยพังทลายดวงตาของเด็กน้อยเศร้าหมองลง เด็กน้อยเลิกเขย่าตัวมารดาของตนเดินคอตกขึ้นห้องของตนไป

ห้องของเคียน่า

"หนูไม่ยอมแพ้หรอก หนูจะเป็นฮีโร่และปกป้องรอยยิ้มของทุกคนให้ได้เลย" เด็กน้อยชูมือขึ้น ฉีกยิ้มกว้างพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่จริงจังเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***