ฉันแพ้แล้ว

​

ณ ตรอกซอยแห่งหนึง

ได้มีเด็กสาวผู้หนึ่งนั่งพิงกำแพงเหมือนคนไม่มีแรง ร่างกายของเด็กสาวเต็มไปด้วยบาดแผลและรอยฟกช้ำที่เหมือนดั่งถูกทำร้ายและทุบตีมา ตัวของเธอนั้นนั้นมีชื่อว่า เคียน่า

เคียน่าเธอเป็นเด็กสาวคนนึงที่รักในความยุติธรรมและมีความฝันว่าอยากจะทำให้โลกไปนี้เต็มไปด้วยความยุติธรรม มันเป็นความฝันของเธอตั้งแต่เด็กแล้ว แม้ว่าจะเจออุปสรรคหรือคำพูดจากผู้คนที่ต่อว่าคิดว่าเธอเป็นตัวปัญหาบอกให้เธอยอมแพ้หรือคนแบบเธอไม่มีทางทำได้หรอก

แต่เธอไม่ยอมแพ้เพราะเรื่องแค่นี้หรอกนะ เธอจะสู้ สู้ต่อไป สักวันพระเจ้าจะตอบแทนเธอแน่นอน

"เหนื่อยจังนะ" เด็กสาวผมสีเงินร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลกล่าวออกมาด้วยไปหน้าและน้ำเสียงที่อ่อนล้าเต็มทีดวงตาของเด็กสาวนั้นไร้ประกายหากผู้คนมองลงไปก็จะเห็นเพียงความมืดมิดไม่มีประกายแสงใดๆ

หัวใจของเด็กสาวอ่อนล้าเต็มที

'ฉันทำมาทั้งหมดเพื่ออะไรนะ ทำไมฉันถึงพยายามเพื่อมันขนาดนี้กัน'

เด็กสาวเกิดข้อสงสัยต่อเป้าหมายของตน เธอทำทุกอย่างมาเพื่ออะไรกัน ทำไมเธอถึงพยายามเพื่อมันขนาดนี้ เธอไม่สนว่าผู้คนจะทำร้ายหรือต่อว่าเธอมากแค่ไหน เธอไม่สนใจเธอไม่ตอบโต้ด้วยซ้ำ เธอคิดว่าคนที่แข็งแกร่งไม่ควรทำร้ายผู้ที่อ่อนแอ เธอพยายามปกป้องทุกคน แต่สิ่งที่เธอได้รับกับเป็นสายตาที่เย็นชา มองว่าเธอเป็นเพียงปีศาจเป็นคนเลวสมควรที่จะตายไปจากโลกนี้ เธอเดินไปที่ไหนก็เจอแต่ผู้คนที่ด่าและสาปแช่งเธอ ปาข้าวของปาก้อนหินใส่เธอ เธอช่วยเด็กจากการถูกรถชนก็ถูกมองว่าเธอลักพาตัว

ต่อให้เธอพยายามแก้ตัวหรืออธิบายมากแค่ไหน ทุกคนก็ไม่เคยเชื่อเธอเลย ไม่เคยเลย ไม่เคยเลยที่จะมีใครเชื่อเธอ เพียงเพราะข่าวลือที่ไม่มีหลักฐาน ขอให้พยายามแก้ต่างเท่าไหร่ก็ไม่มีใครเชื่อ แม้แต่คนในครอบครัวของเธอก็ไม่เชื่อเธอเลย

"55555" เคียน่าหัวเราะออกมาด้วยน้ำเสียงที่เฉยชาในน้ำเสียงที่เฉยชานั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกสมเพชตัวเอง เธอเสยผมที่ปิดบังใบหน้าของตนเองขึ้นด้วยมือขวา มองไปบนท้องฟ้าที่มืด ไม่มีดวงดาวให้เห็นสักดวงมีเพียงแสงของดวงจันทร์ที่สาดส่องลงมาเพื่อไม่ให้โลกใบนี้มืดมิด

ตอนนี้คนอื่นๆหรือแม้แต่ครอบครัวของเธอเองก็คงนั่งทานข้าวพูดคุยเรื่องราวต่างๆและได้ยิ้มออกมาด้วยความสุขอยู่สินะ 

'ความยุติธรรมคืออะไรกันนะ มันมีสิ่งนั้นบนโลกนี้จริงๆหรอ ฉันควรทำยังไงต่อไปดี' เด็กสาวเกิดคำถามในใจ แรกเริ่มเดิมทีเธอก็เป็นเพียงเด็กสาวผู้หนึ่งที่ได้อ่านและหลงใหลในความยุติธรรม ที่พวกฮีโร่ในหนังหรือทีวีชอบพูดกันพวกเขาพยายามปกป้องทุกคนและรอยยิ้มของผู้คนด้วยชีวิตของพวกเขา เธอหลงใหลสิ่งที่เรียกว่าความยุติธรรมตั้งแต่8 ขวบ เธอชอบมัน เธออยากจะทำให้ทุกคนมีความสุข 

เคียน่าเลยพยายามฝึกทุกอย่าง ทั้งศิลปะการต่อสู้ หาความรู้ การทำอาหาร แม้ตอนเธอป่วยเธอก็ไม่หยุดที่จะฝึก เธอไม่เคยท้อเลยแม้ผู้คนจะมองมาที่เธอเหมือนกับคนโง่ จะฝึกไปทำไม ฝึกไปก็ไม่ได้อะไร เธอมันก็แค่คนไร้ค่า ทำอะไรไม่ได้หรอก ต่อให้จะพยายามเท่าไหร่ก็เปล่าประโยชน์ ยัยขยะ เป็นได้แค่เศษสวะ ตายๆไปยังดีซะกว่า ไม่มีใครต้องการเธอหรอก คำพูดดูถูกเหยียดหยามต่างๆนานาจากผู้คนมากมายที่มองมาที่ตัวเธอดั่งขยะไร้ค่า แต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจ แม้จะเหนื่อยกายและใจมากแค่ไหนเธอก็ต้องสู้ต่อเพื่อความฝันของเธอ เพื่อที่จะปกป้องผู้คนและรอยยิ้มของทุกคนเธอจะยอมแพ้ไม่ได้

แต่ยิ่งเธอพยายามเท่าไหร่ สิ่งที่เธอได้ตอบแทนกลับมา กลับเป็นการทุบตีใส่ร้ายทำกับเธอมันสิ่งไร้ค่าเป็นขยะข้างทาง ไม่สิขยะข้างทางคงดีกว่าเธอชะอีกมั้งขอขยะข้างทางยังมีคนเก็บไปทิ้งแต่เธอไม่แม้แต่จะมีคนเหลียวแล ไม่มีเลยสักคนแม้แต่ครอบครัวของเธอเองก็ไม่ต่างกันกับคนพวกมันเลย เธอคาดหวังมากไปหรือเปล่านะ เธอโดนทำร้ายโดนขับไล่ไสส่ง ทำเหมือนกับเธอไม่ใช่คน เพียงเพราะเธอไม่มีพลังอะไรเลย เธอสู้มาตลอด 10 ปีเธอทำเพื่อทุกคนพยายามสู้เพื่อพวกเขาเพื่อหวังว่าสักวันพวกเขาจะปฏิบัติกับเธอเหมือนเธอเป็นมนุษย์และมองเธอด้วยสายตาที่อ่อนโยนบ้าง อยากได้รับคำขอบคุณที่จริงใจ และสิ่งที่เธออยากได้รับมากที่สุดคือความอบอุ่นจากครอบครัวแม้สักครั้งก็ยังดี

แต่มันก็คงเป็นเพียงความหวังลมๆแล้งๆ ที่ทำได้แค่ฝันมันไม่มีทางเป็นจริง เธอเหนื่อยเหลือเกิน

เคียน่าสู้ต่อไปไม่ไหวแล้ว เธอแพ้แล้วล่ะเธอไม่อยากคาดหวังอะไรอีกแล้ว มันเจ็บ มันเจ็บที่ต้องผิดหวังซ้ำๆซากๆ มันเจ็บปวดเหลือเกิน ทุกครั้งที่ได้รับการปฏิบัติไม่ดีจากผู้คนบนโลกเธอไม่ได้เสียใจเท่าครอบครัวของเธอที่ปฏิบัติกับเธอไม่ต่างจากคนพวกนั้น เชื่อข่าวลือ เชื่อคนอื่นมากกว่าเธอที่เป็นครอบครัวที่มีสายเลือดร่วมกัน เธอเจ็บปวด เธอรู้สึกเหมือนหัวใจเธอแหลกสลายทุกๆครั้งที่โดนครอบครัวปฏิบัติกับเธอเหมือนคนพวกนั้น 

เธอทำได้เพียงแค่หวัง ว่าสักวันทุกคนจะยิ้มให้เธอและเลิกปฏิบัติกับเธอเหมือนไม่ใช่มนุษย์ ครอบครัวรักเธอยิ้มแล้วมองเธออย่างอ่อนโยน

เธอหวังแบบนั้นมา 10 ปีแล้วล่ะ ทุกครั้งที่โดนทำร้ายโดนพูดจาแย่ๆใส่ เธอมักจะหลอกตัวเองเสมอว่าสักวันพวกเขาจะเลิกทำแบบนั้นและพวกเขาจะปฏิบัติกับเธออย่างดีแน่นอน 

แต่ตอนนี้เธอไม่อยากหวังอะไรอีกแล้ว มันเหนื่อยเหลือเกินเหนื่อยที่ต้องผิดหวังกับเรื่องเดิมๆเธอไม่โกรธพวกเขาที่ทำแบบนั้นกับเธอทุกอย่างมันเป็นเพราะเธอเอง เพราะเธอไม่มีพลัง เพราะเธอเป็นขยะไร้ค่า คนแบบเธอไม่มีใครต้องการหรอก

เคียน่ามองไปที่แขนข้างซ้ายของตนที่ไม่มีอยู่เพราะมันถูกตัดไปตั้งแต่ 8 ขวบ โดยคนที่เธอไม่รู้จักด้วยซ้ำ 

"5555555" เคียน่าหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง ก่อนที่เธอจะค่อยๆหยิบมีดขึ้นมา

'ขอโทษนะ โลกใบนี้มันไม่ใช่ที่สำหรับคนแบบฉันจริงๆ ฉันไม่เหมาะกับโลกใบนี้ ฉันไม่สมควรที่จะเกิดมาด้วยซ้ำ อ่าาา แบบนี้มันดีสำหรับฉันแล้วก็ทุกคนแล้วล่ะ ถ้าฉันหายไปพวกเขาคงจะมีความสุขมากๆแน่เลย นี่คงเป็นสิ่งสุดท้ายที่ฉันทำให้พวกเขาได้ ขอให้ทุกคนบนโลกนี้มีความสุขนะ ลาก่อนโลกที่แสนสดใส ตัวฉันไม่ไหวแล้วล่ะ ทุกคนไม่ต้องการฉัน อยากได้อ้อมกอดจากพ่อกับแม่สักครั้งจังเลยนะก่อนตาย' 

"ลาก่อนนะ"

ฉึก!

เคียน่าแทงเข้าไปที่หัวใจของตนอย่างแรง

"อึก!" เคียน่ากัดฟันทนรับความเจ็บปวดของการถูกมีดแทงลงไป มันเจ็บ แต่ก็ไม่เท่ากับความเจ็บของหัวใจเธอที่มันรู้สึกเหมือนจะแตกสลายจากความผิดหวัง

ความรู้สึกของมีดที่ค่อยๆทิ่มแทงลงไปถึงหัวใจเธอรู้สึกเจ็บปวดมากจนเธออธิบายไม่ถูกรู้สึกแค่ว่ามันทรมาน 

ทรมานจากความเจ็บปวดที่บาดแผล ทรมานกับความรู้สึกที่เลือดค่อยๆไหลออกมาจากร่างกาย มันทรมานเหมือนกับเธอจะตายเป็นร้อยๆรอบ ความรู้สึกของการทำได้เพียงเฝ้ารอความตายมันโดดเดี่ยวและอ้างว้าง จนเธอรู้สึกกลัวไปหมด  1 วินาทีสำหรับเธอเหมือนผ่านไป 100 ปี เปลือกตาเริ่มหนักขึ้น ร่างกายเริ่มรู้สึกหนาวเย็นหูเริ่มอื้อ หัวใจค่อยๆเต้นช้าลงเรื่อยๆ

'หนาวจัง' ของเหลวสีแดงเริ่มไหลออกมาจากร่างกายของเธอเยอะขึ้นเรื่อยๆยิ่งเวลาผ่านไปกลิ่นคาวจากเลือดก็เริ่มคละคลุ้มรอบๆ

'ทำไมเปลือกตามันหนักจัง งั้นขอพักผ่อนสักหน่อยแล้วกัน' เคียน่าหลับตาลง และเด็กสาวก็ได้จากโลกนี้ไปตลอดกาลอย่างไม่มีวันหวนคืน

ตึก ตึก ตึก

อยู่ๆก็ได้มีผู้หญิงคนหนึงปรากฏขึ้นเธอเดินเข้ามาใกล้ร่างกายที่ไร้วิญญาณของเคียน่า เธอมองร่างเคียน่าสักพัก

"หือ นี่ข้ามาไม่ทันหรือ" หญิงสาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา ใบหน้าของเธอไม่แสดงอารมณ์ใดๆเลยราวกับว่าเธอไร้ความรู้สึก

เธอก้มลงไปอุ้มร่างกายที่ไร้ลมหายใจของเคียน่าขึ้นมาอย่างทะนุถนอมเรากลับเป็นของที่แตกสลายได้ง่ายๆเพียงแค่สัมผัสก่อนที่เธอจะ

​

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***